مقاله درباره مروری بر روند مشروطیت در کرمانشاه

اختصاصی از نیک فایل مقاله درباره مروری بر روند مشروطیت در کرمانشاه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

مقالة:

مروری بر روند مشروطیت در کرمانشاه

فهرست:

نگاه اجمالی برمشروطیت در ایران

کرمانشاه در آغاز مشروطیت

مروری بر کتاب «ایران بین دو انقلاب» و نقش متشرعان کرمان در مشروطه

نگاه اجمالی برمشروطیت در ایران

در این زمان خواسته های مردم و متحصنین ابعاد وسیعی تری یافت. از جمله این خواسته‌ها عزل مسیو نوژ بلژیکی وعلاء‌الدوله و تاسیس "عدالتخانه" بود.

با بحرانی تر شدن اوضاع، شاه سرانجام در اواخر دی ماه مجبور به پذیرش خواسته های مردم و تاسیس عدالتخانه شد.

با پذیرش شاه اوضاع مدتی آرام شد، اما با گذشت چند ماه شاه و درباریان نسبت به تعهدات خویش بی‌تفاوت برخورد کردند، از این رو در اوایل سال ‪" ۱۲۸۵‬سید محمد طباطبایی" درنامه‌هایی دوگانه به شاه وعین الدوله(صدراعظم وقت) از آنان خواست که وعده های خود را برای اصلاح نظام عملی کنند.

در قسمتی از عریضه آیت الله طباطبایی به مظفرالدین شاه آمده است:

"اعلیحضرتا، مملکت خراب، رعیت پریشان و گداست. تعدی حکام و مامورین بر مال و عرض و جان رعیت از ظلم حکام و مامورین اندازه ندارد، از مال رعیت هر قدر میلشان اقتضا کند می‌برند. پارسال دخترهای قوچانی را در عوض سه ری گندم مالیات که نداشتند بدهند، گرفته به ترکمانان و ارامنه عشق آباد به قیمت گزاف فروختند..."

با وجود چنین تمهیداتی ظاهرا شاه و درباریان گوش شنوایی برای این حرف های نداشتند ازاین رو با بالا گرفتن اعتراضات، عین الدوله دستورداد "شیخ محمد واعظ اصفهانی"- از منتقدین سلطنت و دربار -را دستگیر کنند.

در طی این درگیری یک طلبه کشته شد. بازار تهران بار دیگر تعطیل شد و مردم به رهبری آیت الله طباطبایی و بهبهانی در مسجد جامع متحصن شدند. در این تحصن برای نخستین بار شیخ فضل الله نوری،به عنوان بزرگترین مجتهدوقت تهران نیز به متحصنین پیوست.

گفت وگوهای شاه ونمایندگان متحصنین برای عزل عین الدوله بی‌نتیجه ماند. بااوج گرفتن درگیری‌ها میان سربازان ومردم، علما وهمراهانشان تهران را به قصد قم ترک کردند. این حرکت بعدها به "مهاجرت کبری" معروف شد.

جالب اینکه همزمان با مهاجرت علما به قم، به ابتکار آقا سید عبدالله بهبهانی عده ای از روحانیون و کسبه نیز به کنسولگری انگلستان روی آوردند و در آنجا متحصن شدند.

با چنین حرکتی جنبش ابعاد تازه ای یافت. هرروز بر تعدادمتحصنین افزوده می شد. به طوری که پس از گذشت چند روز به روایت مورخان به بیش از ده هزار نفر رسیده بود.