ملامین نخستین بار در سال 1834 توسط Lie big از روش ذوب تیوسیانات پتاسیم با کلرید آمونیوم تهیه شده و در سال 1885، (A.W. VON HOFMAN) ساختمان مولکولی آن را منتشر کرد.
ملامین در اصل به فرم Amino موجود است
تا صد سال بعد از آن ملامین کاربردهای صنعتی، تولید رزین های ملامین فرم آلدئید (آمینو رزین) استفاده نشده بود. در سال 1920 در آمریکا از کریستال ملامین رزین ملامین فرمالوئید تولید گردید و اولین تجهیز تجاری در سال 1930 راه اندازی شد. از آن زمان به بعد ملامین به صورت یک کالای تجاری بسیار مهمی در آمده است. در سال 1970 ظرفیت جهانی به 20000 تن رسید. بیشتر ملامین تولید شده در ساخت رزین ملامین فرم آلدئید استفاده شده است. حدوا تا سال 1960 ملامین به طور وسیعی از دیی یا دی سیان آمید تهیه شد. این تبدیل در اتوکلاوی، تحت فشار Mpa10 و درجه حرارت 400 درجه سانتی گراد در حضور آمونیاک مطابق معادله زیر صورت گرفت:
در سال 1940، Mackay کشف کد که ملامین می تواند با استفاده از اوره در دمای 400 درجه سانتی گراد با ویا بدون استفاده از کاتالیست سنتز شود. امروزه به صنعت بصورت وسیعی از اوره در تهیه ملامین استفاده می شود. از سال 1960 فرآیندهایی که از دی سیان در آمید به عنوان ماده خام استفاده می کردند. حذف شده یا جای خود را به مواد دیگری دادند.
ملامین می تواند از اوره در دمای 410-390 درجه سانتی گراد حاصل شود.
1-2- خواص فیزیکی و شیمیایی
1-2-1- خواص فیزیکی:
ترکیبی است به فرمول مولکولی C3N6H6 و وزن ملکولی 126.13 که ظاهر آن به صورت پودر کریستالی سفید رنگی است.
1-2-2- خواص کریستالی:
فرمهای ملکولی کریستالهای ملامین در دسته بندی فضایی به صورت P2/a که a=1.0537 وC=0.7275nm,b=0.7477 و Z=4,B=11 می باشد.
1-2-3- خواص شیمیایی:
حلقه s تریازین خیلی پایدار است و فقط تحت شرایط خاصی شکسته می شود. ( درجه حرارت بالای 600 درجه سانتی گراد یا سوخت با ترکیبات آلکانی) توسط مطالعات شکست x-ray نشان داده شده که ملامین های
کریستالی فقط در ساختمان تریازین سیترک(متقارن هندسی ) وجود دارد گرچه در بعضی موارد واکنش هایی در اتم های حلقه نیتروژن دیده شده است. واکنش های تجاری اغلب شامل گروه های NH2 می باشد که از لحاظ شیمیایی رفتار آمیدی بیشتری نسبت به رفتار آمینی دارند می باشد.
واکنش کلی یک واکنش گرماگیر است و به k j/mol 649 گرما نیاز دارد که با اوره مذاب در 135 درجه سانتی گراد آغاز می شود.
حلالیت ملامین در آب (به طور متوسط 100 گرم آب) در محدوده دمایی 100-20 درجه سانتی گراد از معادله زیر پیروی می کند.
1-2-4- رفتار حرارتی:
وقتی ملامین در بالای 300 درجه سانتی گراد در غیاب آمونیاک یا در فشار جزئی پایین آمونیاک، حرارت داده شود، کنداسیون کردن آن منجر به تشکیل ترکیباتی با جرم ملکولی بالاتر می شود. تخریب یا آزاد سازی آمونیاک و تشکیل Melem( (azaphenalene2.5.8triamino-1,3,4,6,7.9,9,-hepta آغاز می شود.
حرارت دادن بعدی تا 600 درجه سانتی گراد آمونیاک و MELONE بیشتری حاصل می کند.
منابع مختلف در تجزیه و تحلیل هیدروژن و سایر اطلاعات تحلیلی برای MELONE با هم سازگاری ندارند و مواد، مخلوطی از دو فرم 2و 1 باشند.
یک واسطه در تخریب حرارتی ملامین می باشد این ماده توسط حرارت دادن نمک های ملامین در دمای 315 درجه سانتی گراد می تواند تهیه و به عنوان ماده ای از سنتز ملامین تولید شود
اگر به ملامین 600 درجه سانتی گراد یا بیشتر حرارت داه شود حلقه آن می شکند که منجر به تولید سیانامید با سایر محصولات می شود هیدروژن سیانید نیز از شکسته شدن حلقه این محصولات بدست می آید که معمولاً در غیاب اکسیژن می باشد.
سه محصول حاصل از DEAMON ATION عبارتند از:
MELONE,MELEN,MELAM که قابل تغییر فرم هستند در واقع در فرآیند تولید ملامین جلوگیری از تولید این محصولات جانبی و آمونیاک اضافی غیر ممکن است.
1-2-5- هیدرولیز:
ملامین توسط اسید معدنی هیدرولیز می شود. فرآیند هیدرولیز مرحله به مرحله و با از دست دادن یک یا دو یا هر سه گروه آمینی می باشد
محصولات با درجه حرارت و PH و غلظت متغییر هستند ومحصول نهایی اسید سیانوریک می باشد. حتی مقادیر کوچک از اکسی تریازین ها (عمدتاً اسید سیانوریک و آملاید) تأثیر قابل ملاحظه ای بر کنداسیون ملامین و فرمالدئید بوسیله افزایش سرعت کنداسیون می گذارد.
1-2-6- تشکیل نمک:
ملامین یک پایه نمکی ضعیف می باشد که نمک های کاملاً معینی با اسید آلی و غیر آلی تشکیل می دهد. یون
شامل 65 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود پروژه طراحی واحد کریستال ملامین
