دانلود مقاله ی ترجمه شده ی رشته مدیریت آموزشی آسیب شناسی فرایند یاددهی – یادگیری Pathology of teaching - learning processفایل ترجمه به صورت ورد وقابل ویرایش میباشد
برای دریافت رایگان اصل مقاله اینجا کلیک کنید
آسیب شناسی فرایند یاددهی – یادگیری
آسیب شناسی اصطلاحی است که در علم مدیریت رواج داشته است.این اصطلاح به حالت آسیب زا بودن اشاره می کند. در علوم انسانی و علوم اجتماعی این اصطلاح در بحث انحرافات اجتماعی به کار رفته است. با وجود کنکاش هایی که توسط محقق دربارة تعریف آسیب شناسی فرایند یاددهی – یادگیری صورت گرفت، تعریفی دربارة این اصطلاح یافت نشد و به نظر خود محقق آسیب شناسی فرایند یاددهی – یادگیری را می توان این گونه تعریف کرد:شناسایی آسیب ها و مشکلاتی که فرایند یاددهی – یادگیری را دچار اختلال می کند. آسیب شناسی فرایند یاددهی – یادگیری یعنی شناسایی آسیب ها و مشکلاتی که از شرایط و زمینه های گوناگون فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، تاریخی و آموزشگاهی یک کشور نشأت گرفته و فرایند یاددهی – یادگیری افراد آن جامعه را با آسیب و مشکل مواجه می سازد. البته باید توجه داشت آسیب شناسی فرایند یاددهی – یادگیری هرگز به معنای نفی تلاش و کوشش مسئولین و مربیان نظام اموزشی یک کشور نیست بلکه هدف از آسیب شناسی، شناسایی مشکلات و اقدام در جهت رفع این مشکلات می باشد. عوامل و شرایط مؤثر در آسیب پذیری فرایند یاددهی – یادگیری را می توان به گونه های مختلفی تقسیم بندی نمود، اما نگارنده، این عوامل و شرایط را به دو دسته تقسیم می کند: 1- عوامل و شرایط درون سازمانی 2- عوامل و شرایط برون سازمانی در اینجا منظور از سازمان، آموزشگاه یا مدرسه می باشد. عوامل و شرایط درون سازمانی، آن دسته از عوامل و شرایطی هستند که در محیط آموزشگاه باعث آسیب پذیری فرایند یاددهی – یادگیری می شوند که اهم آنها عبارتند از : ویژگیهای علمی و شخصیتی معلم، ویژگیهای شخصیتی و حرفه ای مدیر، ویژگی های دانش آموزان، محتوای کتابهای درسی ، فضا و تجهیزات و امکانات آموزشی و .. . منظور از عوامل و شرایط برون سازمانی، آن دسته از عوامل و شرایطی که خارج از محیط آموزشگاه به نحوی در آسیب پذیری فرایند یاددهی – یادگیری دانش آموزان مؤثر است که اهم آنها عبارتنداز : ویژگیهای فرهنگی، خانوادگی، اقتصادی، اجتماعی، تاریخی، سیاسی و ... یک کشور و بحرانهای جهانی می باشد. یکی دیگر از اسیب های موجود در فرایند یاددهی - یادگیری این است که معمولا بین درآمد افراد ومیزان تحصیلات آن تناسبی وجود ندارد، بسیاری از خانواده ها در مورد تحصیل فرزندان خود بی تفاوت شده اند یا آنها را به سوی رشته هایی هدایت می کنند که در آینده درآمد خوبی داشته باشد(گر چه دانش آموز استعداد آن رشته یا علاقه ای به آن نداشته باشد) در نتیجه دانش آموز ، با شکست مواجه می شود. البته ضعف فرهنگی و اقتصادی والدین بر این مسأله تأثیر فراوان دارد. عامل دیگری که در آسیب پذیری فرایند یاددهی - یادگیری بی تأثیر نیست، میزان مطالعه کتاب های غیر درسی توسط افراد جامعه مخصوصاً دانش آموزان است . میزان مطالعه دانش آموزان در مقایسه با سایر فعالیت های آنان بسیار اندک می باشد، به نحوی که سرانة مطالعه روزانه آنان حدود 12/12 درصد دقیقه است. موضوعات مطالعه دانش آموزان عمدتاً کتابهای داستانی، ورزشی و سرگرمی بوده موضوعات علمی، مذهبی ، اجتماعی و هنری کمتر از سوی آنها مورد مطالعه قرار گرفته است. طبق گزارش این تحقیق میزان مطالعه دختران بیش از پسران است. این امر باعث می شود که گنجینه لغات، اطلاعات عمومی و آمادگی دانش آموزان نسبت به موضوعات یادگیری پایین باشد. موانعی که بر سر راه دانش آموزان برای احساس لذت از یادگیری قرار داردعبارتند از : 1- معلم محوری در آموزش و اینکه به دیدگاه های دانش آموزان توجه نمی شود. 2- عدم کاربرد آنچه در مدرسه آموخته می شود در محیط خانواده و اجتماع. 3- امتحان به عنوان غولی که می خواهد نقاطضعف دانش آموز را به رخ او کشیده و او را از پای درآورد. 4- تلاش خسته کننده در زمینه تمرین و تکرار و حفظ کردن مطالبی که بسیاری از آنها بی فایده است. 5- حساسیت نسبت به نمره 6- کنترل بیرونی دانش آموزان که عامل تحقیر شخصیت آنان می شود. گلاسر (2014) می نویسد: نظام تحصیلی ما برای شکست طراحی شده و آنها که موفق می شوند، معمولاً کسانی هستند که می توانند مطابق روش های از پیش تعیین شده معلمان عمل کنند . آنها که شکست می خورند معمولاً از تحصیل بی زار می شوند، به داشتن «خودانگارة » ضعیف ادامه داده و اغلب اوقات به صورت مشکلات حادی برای مدرسه و جامعه در می ایند(ص 3) یکی از مشکلاتی که معلمان اغلب با آن مواجه هستند برقراری ارتباط یک طرفه در کلاس درس است. به عبارت دیگر معلم خود را انبار معلومات فرض کرده و معتقد است که دانش آموزان با گوش دادن و تماشا کردن به حرفها و نوشته های او روی تخته سیاه، مطلب را فرا می گیرد. در حالیکه واقعیت امر چنین نیست. با چنین فرضی تنها معلم فعال است و بقیه مشارکت کنندگان در کلاس غیر فعال یا نیمه فعال هستند . چنین مشکلی در مقطع دبیرستان بارز تر است(بوش، 1999، ص 7) در نظام تعلیم و تربیت ما، اهمیت و نقش بسیاری از عناصر برنامه درسی به فراموشی سپرده شده و محتوای کتاب برابر با برنامه درسی تلقی شده است ، این تلقی نابه جا از کتاب و برنامه درسی موجب انتظارات نابه جا از کتاب های درسی گردیده است. عمده ترین دلیل این تصور، محدودیتهای موجود در استفاده از سایر موارد و رسانه های آموزشی، منابع اجتماعی و فضای مناسب مانند کارگاه و آموزشگاه است. این نگاه به ماکتاب و برنامه درسی موجب تحمیل حجمی از دانش و مفاهیم به صورت کتاب درسی شده است، در صورتی که این مفاهیم می توانست به وسیلة سایر مواد و امکانات آموزشی و متناسب با نیاز ها و علاقه فراگیران ارئه شود. از آسیب های دیگر که در فرایند یاددهی - یادگیری موجود است، عدم استفاده از روش های تدریس کارآمد و توانا توسط دبیران می باشد.روش های موجود در نظام های آموزشی اکثراً روش های سنتی (سخنرانی و ...) می باشد که بر روی حافظة شاگردان تأکید می کند. آنچه امروز ما تعلیم و تربیت می نامیم صرفاً معلومات انباشته شده و محفوظات می باشد . در نظام آموزشی حل مسأله وتفکر سهم بزرگی ندارد، در صورتی که هدف اصلی در فرایند یاددهی - یادگیری فکر کردن و اندیشیدن است.
مقاله ی ترجمه شده ی رشته مدیریت آموزشی آسیب شناسی فرایند یاددهی – یادگیری
