چکیده
مدارک مستند فراوانی بر اساس مطالعات دفتری و مشاهدات میدانی وجود دارد که نشان می دهند محیط خاکی زیرین سازه ها و پدیده
اندرکنش خاک و سازه، در هنگام وقوع زلزله، نیروهای لرزه ای وارد به سازه را افزایش داده بطوری که این افزایش، در موا رد زیادی به خرابی و
فروریزش سازه ها منجر شده است.
در این مقاله سعی شده است اثرات رفتار غیرخطی خاک بر پاسخ دینامیکی سازه های بلند، با در نظر گرفتن اندرکنش دینامیکی خاک و سازه،
توضیح داده شود . ضرورت انجام اینکار بدلیل تأثیراتی است که در برآورد نیروهای طراحی لرزه ای وارده بر سازه ها و در نتیجه تعیین اندازه های
مقاطع سازه ای دارد.
به این منظور مدلهای گوناگون سیستمهای اندرکنش خاک و سازه با پارامترهای هندسی و رفتاری و همچنین محیطهای لرزه ای متفاوت در نظر
گرفته شده و تحلیل اندرکنش دینامیکی آنها بروش تفکیک زیرسازه ها انجام گرفته است.
با استفاده از نتایج تحلیلها، روند تغییرات شتاب پاسخ طیفی سازه نسبت به پارامترهای حاکم بر مسأله از قبیل، سختی نسبی سازه به خاک و
سطح شتاب ورودی برآورد شده و نتایج بدست آمده با نتایج حاصل از روشهای متداول تحلیل دینامیکی سازه ها مقایسه گردیده است.
نتایج حاصل از مطالعات فوق به صورت کمّی نشان می دهد که رفتار غیرخطی خاک زیرین سازه ها، به ویژه برای ساختمانهای بلند قرار گرفته
برخاک نرم، می تواند پاسخ دینامیکی سازه ها را به میزان قابل توجهی افزایش دهد طوری که در برخی موارد این افزایش به حدی زیاد است که
برای برآورد نیروهای طراحی لرزه ای وارده به سازه، نیاز به انجام تحلیلهای اندرکنش دینامیکی خاک و سازه بوده و اکتفا به نتایج حاصل از
تحلیلهای متداول دینامیکی سازه ها منجر به طرح ناایمن سازه می گردد.
واژه های کلیدی: غیرخطی، اندرکنش دینامیکی، تفکیک زیر سازه ها، پاسخ طیفی، سطح شتاب، سختی نسبی
مقاله بررسی اثرات رفتار غیرخطی خاک بر پاسخ دینامیکی سازه های بلند