لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه22
فهرست مطالب
سلوک فردی
روح بزرگ آدمی
پینوشت:
نیاکان، خاندان و خانوادهطبع لطیف و طلاقت بیان مرحوم قمشهای
جلوههای اخلاصزاهد و معرض حقیقی از متاع دنیاپی نوشت ها:
همسرش در خاطراتی گفته است:
«نیمه شب از خواب بر میخاستند، پس از نوافل در صحن خانه قدم میزدند و به سیارات آسمانی نگاه میکردند و غرق در ملکوت میشدند. ناملایمات را تحمل میکردند و میفرمودند: در بلاها و مکاره و مصائب حکمتی است و باید با جان و دل تسلیم امر حق بود. بارها فقیری به در خانه آمد که چیزی به او بدهیم، اثاثیهای به وی میدادند و میگفتند: برو بفروش و خرج زندگی کن! روح عرفانی ایشان موجب میگردید تا در برابر همه مسائل و حتی ناگواریها متبسم باشند. امر به معروف و نهی از منکر ایشان با ملایمت و دلسوزی توام بود. روحی شجاع و مقاوم داشتند، اما با همه به نرمی برخورد مینمودند. کینه کسی را به دل نمیگرفتند و از کسی بدگویی نمیکردند. تاکید میکردند صفات پسندیده افراد را بگویید. به فرزندانش نصیحت مینمود: چشم ظاهر را بر هم گذارید و با نور باطن حقایق را مشاهده کنید. در نماز به قدری در دریای حیرت فرو میرفتند که متوجه هیچ صدایی و سخنی نمیشدند و ساعتها در خلوتخانه خود با حق مشغول تضرع و دعا بودند.» (2)
دکتر حسین الهی قمشهای، فرزند حکیم الهی قمشهای، با تاکید بر این نکته که «من هیچ وقت پدرم را ملول و افسرده ندیدم» (3) در خصوص ویژگیهای اخلاقی پدر میگوید: «... وی (پدرم) عاشقی بود که هیچ وقت از زندگی شکایت نمیکرد. همیشه چهرهای گشاده داشت.... یکی از خصوصیات وی خلق و خوی مثبت او بود که با همه، چه عارف و چه عامی خوش بود. طبیعت را در همه حال زنده میدید و چون خالقش خدا است، برایش قداست داشت.... دوست داشت هر چه خود میدانست در اختیار دیگران بگذارد و خبرهای خوب را به همه بدهد.... توصیهاش این بود که ساده زندگی کنید و به بهانههای گوناگون دور هم جمع شوید; زیرا با هم بودن برای سلامتی روان و بدن خوب است و نیز باعث می‌شود آدمی چیزهایی از دیگران بیاموزد.» (4)
دکتر امیر محمود انوار (شاگرد و داماد حکیم قمشهای) یادآور شده است: «به ظاهر دنیا بسیار بیعلاقه بود. یک روحیه بینیازی و دوری از تعلقات مادی در ایشان وجود داشت که وقتی آدمی به منزلش میرفت، تمام امور دنیوی را فراموش میکرد.» (5)
«یک روز از مسجد امام خمینی کنونی (مسجد شاه سابق) به خانه آمد، بدون لباس در حالی که عبا را به دور خود پیچیده بود، همسرش میگوید به او گفتم لباستان چه شد، فرمود: در شبستان مسجد، فقیری برهنه دیدم لباسم را به او دادم; و تا آن جا که به یاد دارم شبیه این ماجرا سه بار تکرار گردید.» (6)
ساحل نهج البلاغه
علامه حسن زاده آملی، در یکی از رسالههای خود ضمن نقل کلام مرحوم میرداماد درباره معجزه، خاطرنشان می‌کند: «راقم سطور در حین تسوید عبارت میرداماد به یاد کلام دلنشین جناب استاد حکیم آقای حاج میرزا مهدی الهی قمشهای افتاد که بارها در مجلس درس اظهار میفرمود: من آرزویم این است نهج البلاغه را در بهشت از آقا امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) یاد بگیرم و گاهی که سخن از مردن پیش میآمد، میفرمود: برویم در بهشت نهج البلاغه را پیش امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) بخوانیم.» (7)
تحقیق در مورد الهی قمشه ای
