![مقاله جهانگردی در اشعار سعدی](../prod-images/1003864.jpg)
دانلود مقاله جهانگردی در اشعار سعدی 4 ص فرمت word
مقاله جهانگردی در اشعار سعدی
دانلود مقاله جهانگردی در اشعار سعدی 4 ص فرمت word
دانلود مقاله جهانگردی در خدمت توسعه اقتصاد کشور 7 ص با فرمت word
صنعت گردشگری با ویژگیهای خاص خود، صنعتی پویا با آیندهای روشن تلقی میشود. سرمایهگذاری در این صنعت در تمام کشورهای دارای جاذبههای جهانگردی روبه افزایش است....................
فرمت فایل: ورد ( قابلیت ویرایش )
تعداد صفحات : 69 صفحه
بحث پیرامون صنعت جهانگردی . 1-2- بررسی پیشینه پژوهش : 1-1-2- تاریخچه سفر و جهانگردی در جهان تاریخچه جهانگردی و تفسیرهای جامعه شناسی در مورد تغییر نیازهای مسافران در دوره های مختلف یکی از مطمئن ترین منابع شناخت انگیزه های مسافرت در اعصار گوناگون است.
به منظور درک محیط نوین جهانگردی و درک مسئله ها و چالش هایی که پیش روی دست اندرکاران این صنعت قرار دارد مروری گذار بر روند تاریخی این صنعت از اهمیت خاصی برخوردار است . عهد باستان : مردم متعلق به تمدنهای ماقبل تاریخ با این انگیزه مسافرت میکردند که بتوانند غذا به دست آورنده ، از خطر دوری جویند یا به مناطقی که دارای آب و هوای مساعدتری نقل مکان کنند .
با افزایش مهارت و کسب فنون ، نیاز انسان به زندگی بدوی و خانه بدوشی کاهش یافت و در دوره های بعد انسان با انگیزه تجارت و تهاتر کالا مسافرت میکرد .
درحالیکه امپراتوری های عهدباستان در قاره های آفریقا ، آسیا و خاورمیانه رشد میکردند ، ساختار زیربنایی ایجاب میکرد که جاده سازی شود و راههای آبی بوجود آید و برای ساده تر شدن مسافرت و سایل نقلیه تهیه گردد.
آغاز مسافرت های رسمی و دولت خود نتیجه مستقیم اقدامات حکام مناطق مختلف بود که نمایندگان خود را به مکانهای دوردست اعزام مینمودند تا جنگلهای قبیله ای را اداره کنند و از شهروندان مالیات بگیرند . در دوره های حکومت خانواده های سلطنتی در مصر مسافرت بیشتر با قصد تجارت و تفریح انجام میگرفت و اینگونه مسافرت ها رونق زیادی یافت .
در آن زمان دولتها اقدام به جاده سازی کردند و در نقاط مختلف علامتهایی نصب گردید که نشان دهنده فاصله نقاط بود .
یونانیان باستان در امر پیشبرد و توسعه مسافرت و جهانگردی در دو زمینه خاص فعالیتهای چشمگیری کردند .
نخست با ضرب سکه و جایگزین کردن آن به جای کالا مشکل مسافران را در امر حمل کالا برای انجام معاملات حل کردند و دوم زبان یونانی در سراسر حوزه مدیترانه رواج یافت و ارتباطات به صورت راحت تری برقرار میشود .
فردی به نام پوسانیاس که اهل یونان بود درسال 170 میلادی کتابی به نام راهنمای یونان منتشرکرد که این کتاب مشتمل بر 10 جلد بود و مسافران را راهنمایی میکرد . امپراطور روم زمانی که به اوج خود رسید مقامات دولتی و طبقه حاکم روزهای صلح و آرامش را در تفریح بسر میبردند و کسانی که از امپراطوری روم باستان به خارج میرفتند به خرید کالا علاقه نشان میدادند.
مسئله پنهان کردن کالاهای گمرکی در آن زمان رواج یافت زیرا 25% واردات به عنوان عوارض گمرکی ضبط میگردید . تمدنهای آسیایی هم تاریخ بلند بالایی از سیاحت دارند که نمونه های بارز آن وجود تفریحگاههایی در مناطق خوش آب و هوای چین و ژاپن در مناطق تابستانی میباشد . قرون وسطی : سده پنجم تا چهاردهم میلادی را قرون وسطی مینامند .
در این دوره مسافرت و تجارت رونق خود را از دست داد زیرا جاده ها تقریبا از بین رفته و شرایط مسافرت بسیار مشکل و حتی خطرناک شده بودم .
در سده چهاردهم مسافرت به قصد زیارت به صورت یک پدیده انبوه درآمده بود و مسیحیان به بیت المقدس و روم مسافرت میکردند.
مسئول کاروان در ازای مبلغ مشخصی که دریافت میکرد همه هزینه های مربطو به رفت و برگشت را میپرداخت : کارت عبور ، غذا ، خوابگاه و استراحتگاه حیوان .
برای ح
متن بالا فقط تکه هایی از متن به صورت نمونه در این صفحه درج شده است.شما بعد از پرداخت آنلاین فایل را فورا دانلود نمایید
بعد از پرداخت ، لینک دانلود را دریافت می کنید و ۱ لینک هم برای ایمیل شما به صورت اتوماتیک ارسال خواهد شد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 9
صنعت جهانگردى در جهان
براساس آخرین دادههاى سازمان WTO (سازمان جهانى توریسم) که در ژانویه سال ۲۰۰۰، گردآورى و در ماه مارس ۲۰۰۰، انتشار یافته است، تعداد گردشگران در سطح جهان در سال ۱۹۹۹ برابر با ۶۵۷ میلیون نفر بوده است که نسبت به سال قبل، رشدى برابر با ۲/۳ درصد، داشته است. در همین سال نیز درآمد جهانى حاصل از توریسم برابر با، حدود ۴۵۵ میلیون دلار آمریکا بوده است.
طبق آخرین دادهها (در سال ۱۹۹۹) فرانسه در صدر کشورهاى توریستپذیر جهان قرار داشته است و بعد از آن به ترتیب کشورهاى اسپانیا، آمریکا، ایتالیا، چین، انگلیس، مکزیک، کانادا، لهستان، اتریش، آلمان، فدراسیون روسیه، چکسلواکی، مجارستان، پرتغال و ... قرار داشتهاند.
در سطح جهانى کشورهاى توسعه یافته و صنعتی، توریست فِرست محسوب مىشوند که شامل کشورهاى اروپائی، آمریکائی، شرق آسیا - پاسفیک مىگردند. تقریباً بیش از نیمى از توریستهاى جهان از کشورهاى اروپائى و از هر ۵ نفر توریست، یک نفر داراى ملیت آمریکائى بوده است. کشورهاى آسیاى شرقی، پاسفیک نیز سهمى برابر با ۱۴ درصد از کل جهانگردان را به خود اختصاص مىدهند.
در سال ۱۹۹۹، ایالاتمتحده بیشترین درآمد ارزى را از صنعت توریسم جهانى با درآمدى برابر ۷۳ بیلیون دلار به خود اختصاص داده است پس از آن کشورهاى اسپانیا، فرانسه، ایتالیا، انگلیس، آلمان، چین، اتریش، کانادا، مکزیک، فدراسیون روسیه، استرالیا، سوئیس، هلند، هنککنگ و چین قرار داشتهاند.
بیشترین هزینهٔ انجام شده در صنعت توریسم نیز توسط ایالاتمتحده آمریکا برابر با ۱/۵۶ بیلیون دلار در سال ۱۹۹۸ بوده است. بعد از این کشور، کشورهاى آلمان، انگلیس، ژاپن، فرانسه، ایتالیا، هلند، کانادا، اتریش، چین، بلژیک، لوکزامبورگ، فدراسیون روسیه، سوئد، سوئیس، برزیل، بیشترین هزینه را براى توسعه صنعت توریسم خود پرداختهاند.
مردم در تمدنهاى ماقبل تاریخ فقط براى بهدست آوردن غذا و دورى از خطر و یا نقل مکان به مناطقى که داراى آب و هوائى بهتر بود اقدام به سفر مىکردند، در دورههاى بعد، انگیزه تجارت و تبادل کالا به علل فوق اضافه شد، با گسترش امپراتورىهاى باستان، مسافرتهاى رسمى دولتى که حاصل آن اعزام نمایندگان حکام به مکانهاى دوردست، جهت جنگها و یا دریافت مالیات و خراج بود، نیز شروع گردید، در دوره حکومت خانوادههاى سلطنتى در مصر، مسافرت با قصد تجارت و تفریح انجام مىشد. یونانیان باستان، با ضرب سکه و جایگزین شدن آن به جاى کالا، براى پرداخت توسط مسافران در ازاء کالا و خدمات موردنیاز و در نتیجه گسترش زبان یونانى در سرتاسر حوزه مدیترانه بهعنوان زبان ارتباطاتى واحد، فعالیت قابلتوجهى در گسترش مسافرت و جهانگردى نمودند.
در آن زمان در یونان مسافرتها بیشتر توسط خطوط دریائى انجام مىگرفت و مردم از سفر براى بازدید از شهرها و یا تماشاى جشنهاى قدیمى یا مشاهده مسابقات المپیک سود مىجستند، فردى به نام پوسانیاس که اهل یونان بود در سال ۱۷۰ میلادی، کتابى به نام ”راهنماى میهمان“ مشتمل بر ده جلد منتشر کرد که مسافران (به خصوص سیاحان رومی) را راهنمائى مىکرد، در زمان اوج امپراتورى روم هم مسافرت گسترشى فراوان داشت، براى شرکت در مراسم مذهبى و ورزشى یا دیدن مکانهاى جدید و تاریخى در یونان و مصر و یا براى خرید، رومىها اقدام به مسافرت مىکردند، بهطورى که مصر در آن زمان محل داد و ستد و تفریح اشراف درآمده بود. در چین و ژاپن قدیم نیز اشراف و میهمانان ایشان در فصل تابستان به مناطق خوش آب و هوا و سایر مناطق دیدنى براى تفریح سفر مىکردند.
در زمان قرون وسطى (سده پنجم تا چهاردهم میلادی) مسافرت و تجارت اهمیت و رونق خود را از دست داد و بیشتر سفرها با سفارش کلیساهاى مسیحى براى زیارت انجام مىشد. در سده چهارده، مسافرت به قصد زیارت بهصورت یک پدیده انبوه و سازمان یافته درآمده بود که شبکه بزرگى از سازمانهاى خیریه، مقامات و طبقات بالاى جامعه آن را تشویق مىکردند. این سفرها به بیتالمقدس با هدف مذهبى که به نوعى یک مسافرت تفریحى و اجتماعى هم، محسوب مىشد انجام مىگرفت.
در نیمه دوم سده سیزدهم، مارکوپولو از اروپا به آسیا سفر کرد، و کتابى درباره آن سفر نوشت که نخستین منبع اطلاعاتى غرب درباره زندگى شرق آن زمان، است با اختراع دستگاه چاپ، سایر کتابهائى که در زمینه مسافرت بود چاپ و انتشار یافت، از جمله در سال ۱۳۵۷ میلادى کتاب سِرجان مندویل به نام مسافرت که شرح مسافرت به نقاط دور و نزدیک دنیا بود، به چندین زبان منتشر شد، نخستین مسافرت دستهجمعى (کاروان زیارتی) هم در سده پانزده انجام شد که از ونیز، مسافران را با تقبل خدمات کامل، براى زیارت به بیتالمقدس مىبرد.
در دوره رنسانس (سده چهارده تا هفده) بیشتر سفرها با اهدافى نطیر کسب دانش و تجربهآموزى انجام مىشد، در زمان الیزابت اول ملکه انگلستان، براى نخستین بار، جواز مسافرت صادر شد که تا سه سال هم اعتبار داشت و در آن، محدودهٔ مسافرت، مقدار پولى که مسافر مىتوانست به همراه داشته باشد و تعداد اسب و خدمه (معمولاً سه نفر) را مشخص مىکرد، همچنین براى این افراد گذرنامه صادر مىشد که در محل خروج از کشور به آنها داده مىشد و افراد با توجه به کشور مقصد برگه مشخصى را دریافت کرده و پول اندکى را نیز به همراه داشتند که بعدها به جاى آن، یک برگه اعتبارى همانند آنچه که هماکنون چک مسافرتى نامیده مىشود با خود مىبرند، مسافران این عصر، عموماً از راه پاریس و فرانکفورت به ایتالیا مىرفتند.
کاروانهاى مسافرتى با ساختارى منظم در دوره الیزابت ”گرادتور“ نامیده مىشد (نیمه سده هفده تا نیمه سده نوزده) که افراد براى کسب دانش و تجربههاى جدید، به مسافرت مىرفتند. بیشتر اعضاء این کاروانها را افراد طبقه بالاى جامعه تشکیل مىدادند، که همانطور که ذکر شد، هدف آنان کسب دانش، فرهنگ و تجربههاى جدید بود، گراندتور نیز یک راهنماى سفر (در سال ۱۷۷۸ میلادی) داشت که بهوسیله توماس نوگنت تهیه شده و بهصورت پُرفروشترین کتاب آن زمان، درآمده بود.
در دوران انقلاب صنعتى (۱۷۵۰-۱۸۵۰) گردشهاى دستهجمعى به مفهوم امروزى بهوجود آمد، تغییرات ژرف اجتماعى و اقتصادى آن دوره، باعث تغییرات اجتماعى و تغییر مشاغل و گسترش طبقه میانى اجتماع گردید و این
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 27
انواع جهانگردی
براساس محدوده جغرافیائى
جهانگردى بینالمللى و گردشگرى داخل کشور بینالمللى و داخلى از دیدگاه سازمان جهانى جهانگردی، جهانگردى بینالمللى با گردشگرى داخلى (Internation tourism) متفاوت است و به محدودهٔ مرزى کشور مربوط مىشود. ولى این بدان معنى نیست که هر مسافر بینالمللی، یک بازدیدکننده تلقى شود. مسافر کسى است که براى خارج شدن از محل سکونت خود، سفر مىکند؛ براى مثال کارگرى که براى کار از مرز خارج مىشود بازدیدکننده محسوب نمىشود. جهانگردى بینالمللى همیشه، در وهله اول، از نظر اقتصادى مدنظر قرار مىگیرد، زیرا این شکل گردشگرى نقش مهمى در بازرگان و جریان ارزى ملتها بازى مىکند.
گردشگرى داخلى نیز تحتالشعاع جهانگردى بینالمللى است، با وجود این تصور بر این بود که اینگونه مسافرتها اثر بینالمللى ندارند و آمارهاى تجارى همان کشور مربوط بوده و اهمیت دارند. بدیهى است که این دو گردشگرى رابطه تنگاتنگى با هم دارند. مسافران تحت تأثیر شرایط محیطى قرار مىگیرند، و با توجه به عوامل خارجى مانند رشد نسبى درآمد واقعی، تفاوت قیمت بین کشورها و سیاست بینالملل، مسافرتهاى داخلى جاى خود را به جهانگردى بینالمللى مىدهند و یا برعکس. در چند دههٔ گذشته، در بسیارى از کشورهاى غربى روزهاى تعطیل تبدیل به سفرهاى بیرون شهرى شدهاند و این به علت بالا رفتن استاندارد زندگى و کسب درآمدهاى اضافى است؛ در حالى که در کشورهاى در حال توسعه گردشگرى داخلى افزایش یافته است.
مسافرتهاى منطقهاى
منطقه به بخش کوچک جغرافیائى از یک ناحیه گفته مىشود که با شاخصى معین یا با چارچوب مرجعى موثق مشخص مىشود. در حقیقت جهانگردى منطقه را به سه دسته تقسیم مىکنند. نخست، موقعیت جغرافیائى منطقه که براى مثال مىتوان به مناطق ”شمال“ یا ”شرق“ اشاره کرد. دوم، نواحى (مناطق) اداری، مانند ”استان X“. سوم منطقهاى که از نظر فیزیکى دربرگیرندهٔ طبیعت بیشترى است، براى مثال ”حوزه دریاچه“ یا ”حوزه اقیانوس آرام“. از نظر در دسترس بودن و قابل استفاده بودن مىتوان به چند دستهبندى دیگر اشاره کرد، براى نمونه ”منطقه روستائی“ یا ”منطقه ساحلی“. مقصود از مسافرتهاى بین منطقهای، مسافرتهائى است که بین مناطق مختلف صورت مىگیرد، حال این مناطق در یک استان یا ایالت، یک کشور و یا در مناطق مختلف دنیا باشد. از طرفی، مسافرتهاى درون منطقهاى به مسافرتهائى که در داخل یک منطقهٔ مشخص صورت مىگیرد، اطلاق مىشود (حال این منطقه بومى باشد یا در سطح بینالمللی). براى مثال، مىتوان به مسافرتهاى بین کشورهاى آسیاى شرقى اشاره کرد.
گردشگرى درونمرزى یا برونمرزى
در هر حوزهاى متناسب با منطقهٔ موردنظر (منطقهٔ بومی، کشوری، یا گروهى از کشورها) سه نوع جهانگردى دستهبندى مىشود:
- گردشگرى داخلی، به ساکنان منطقهاى خاص اطلاق مىشود که فقط در منطقهٔ مربوطه سفر مىکنند (مانند بازدیدکنندگان
- گردشگرى درونمرزی، به افرادى غیر از ساکنان منطقهاى خاص گفته مىشود که مانند بازدیدکنندگان از محل دیدن مىکنند.
- گردشگرى برونمرزی، افراد ساکن یک منطقه که به منطقهاى غیر از منطقهٔ سکونت خود سفر مىکنند.
اگر معیار سنجش را کشور قرار دهیم مىتوان عبارتهاى جهانگردى ”بومى (داخلی)“، ”درون مرزی“ و ”برونمرزی“ را به روشهاى مختلفى ترکیب کرد و سه دستهبندى زیر را ارائه داد:
- گردشگرى داخلی، که شامل گردشگرى داخلى و درونمرزى مىشود.
- گردشگرى ملی، که شامل گردشگرى داخلى و گردشگرى برونمرزى مىشود.
- جهانگردى بینالمللی، که شامل گردشگرى درونمرزى و برونمرزى مىشود.
باید توجه داشت که این عبارتها (درونمرزی، برونمرزی، داخلی، ملى و جهانگردى بینالمللی) بر مبناء معیار قرار دادن کشور بهعنوان مرجع سنجش، ارائه شدهاند. در ضمن، بعضى مناطق از نظر سیاسی، که از کشور کوچکتر هستند و با ایالت فرق مىکنند، نیز بدینگونه دستهبندى مىشوند. مانند جامعه مشترکالمنافع پوارتوریکو و جامعه مشترکالمنافع جزایر شمالى مارىیانا که هر دو بخشى از ایالاتمتحده آمریکا مىباشند. (سازمان جهانى جهانگردى
انواع جهانگردى با توجه به انگیزه
براساس تعاریف سازمان جهانى جهانگردی، جهانگرد کسى است که به سرزمین یا کشورى غیر از محل اقامت دائمى خود مسافرت مىکند و دستکم یک شب و حداکثر یک سال در آنجا مىماند و دلیل عمدهٔ مسافرت او تفریح، استراحت، دیدار بستگان، درمان، زیارت اماکن مقدس، بازدید از آثار تاریخى و مراکز هنرى و فرهنگی، شرکت در مسابقات ورزشى یا تماشاى آن، دیدن نمایشگاههاى بازرگانى یا مراکز فعالیتهاى اقتصادى و شرکت در همایشها و نشستها است.
همایشها
به برکت ارتباط و دوستى میان ملل و از سوى دیگر، بروز مشکلات گوناگون اقتصادی، سیاسی، نظامی، فرهنگى و ... در سطح ملى و بینالمللى هر ساله نشستها و گردهمائىهاى بسیارى در گوشه و کنار جهان، براى یافتن راه حل مسائل و بستن پیمانها، برگزار مىشود و هزاران تَن از نمایندگان دولتها و ... در این گردهمائىها شرکت مىکنند.
اقتصادى و بازرگانى
به گواهى تاریخ، انسان از بَدو پیدایش، همواره در پى معاش و تأمین نیازهاى زندگی، مسکن و محل اقامت دائمى خود را ترک مىکرده و براى مبادلهٔ کالا و دست ساختههاى خویش با سایر نیازمندىهاى زندگى راهى شهرها و کشورهاى دیگر مىشده است.
هر سال و هر ماه، در سراسر گیتی، در شهرها و کشورهاى گوناگون، نمایشگاههائى براى معرفى کالاهاى تولید شده برگزار مىشود و گروه کثیرى از بازرگانان یا مردم عادى براى آشنائى با آخرین دستاوردهاى صنایع و کشاورزى و بازاریابى براى این کالاها به نمایشگاهها مراجعه مىکنند. هماکنون و بهویژه بهسبب رونق روابط بازرگانى میان کشورهاى مختلف، برپائى نمایشگاههاى محلی، منطقهای، ملى و بینالمللى بسیار رایج است و میلیونها تَن از این نمایشگاهها دیدن مىکنند.
ورزشى