اقعیت مجازی: فناوریی است که در آن محیطی مجازی در جلوی چشمان کاربر قرار می گیرد و براساس حرکت سر و بدن آن محیط مجازی تعامل برقرار می کند. به عبارت دیگر هنگامی که یک فرد هدست واقعیت مجازی را بر روی سر خود نصب می کند، در جلوی چشمان خود محیطی را مشاهده می کند که براساس تغییر موقعیت بدنش تغییر می کند و ذهن انسان پس از مدتی می پذیرد که در یک محیط واقعی قرار گرفته است. یک محیط واقعیت مجازی در هدست واقعیت مجازی توسط اپلیکیشن های اختصاصی آن به وجود می آید. برخی از این محیط ها بصورت گرافیک رایانه ای و سه بعدی هستند و برخی دیگر نیز ویدئوها یا تصاویری ۳۶۰ درجه از محیط های واقعی هستند که از قبل فیلمبرداری شده اند. با این قابلیت فناوری واقعیت مجازی می‌توان این امکان را فراهم کرد تا افراد بتوانند از امکانات و مکان شما به خوبی دیدن کنند. واقعیت افزوده: فناوری ای است که در آن تصویر سه بعدی یا اطلاعاتی به صورت متن یا تصویر بر روی تصویر زنده ای که از طریق دوربین موبایل یا تبلت در حال نمایش است نشان داده می شود. البته این فناوری دارای محدودیت هایی است که باعث شده توسعه ی آن به کندی صورت بگیرد و فراگیر نشده باشد. در صورتی که واقعیت مجازی، البته در برخی از اپلیکیشن های واقعیت مجازی با استفاده از دوربین پشتی گوشی همراهی که در هدست قرارگرفته است، تصاویر از محیط ضبط شده و با اطلاعات یا محتوای سه بعدی ادغام می شوند
فهرست :
تاریخچه
تفاوت واقعیت مجازی و واقعیت افزوده
واقعیت مجازی چیست؟
انواع هدست های واقعیت مجازی
اپلیکیشن های واقعیت مجازی
عمده ترین کاربردهای فناوری واقعیت مجازی
استفاده در صنعت توریسم
استفاده در نمایش مکان های اجاره ای و فروشی
استفاده به عنوان یک ابزار آموزشی
استفاده به عنوان ابزار درمانی
واقعیت افزوده
نرم افزار واقعیت و کاربرد آن
بر اساس کاتالوگ
بر اساس موقعیت از طریق GPS
کاربرد های واقعیت افزوده
برخی از عینک های واقعیت افزوده
Google Glass
Sony smarteyeglass
Microsoft HoloLens
معایب
حریم خصوصی
صفحه :28
فرمت : PDF
واقعیت مجازی و واقعیت افزوده