تعداد صفحه 3
نمونه سوال پرورشی
چگونه توانستم مشارکت اولیاء را در امور آموزشی ، پرورشی و عمرانی آموزشگاه افزایش دهم؟
نوع فایل:ورد قابل ویرایش
تعداد صفحه:28
قیمت:3500 تومان
دانلود و خرید به صورت آنلاین
پشتیبانی در صورت هر گونه مشکل
به همراه فهرست کامل:چکیده،مقدمه،بیان مساله...نتیجه گیری و منابع
مقدمه
نیاز به پیوند و تعلق و خصلت اجتماعی بودن مستلزم مشارکت در زندگی و کارهاست. انسان یک موجود اجتماعی است، در خانواده به دنیا میآید، رشد میکند و با انسانها زندگی میکند، در اجتماع کار میکند در نهایت پس از طی مراحل رشد و کمال در زندگی اجتماعی آثاری از خود در جامعه باقی میگذارد. نظام اجتماعی جامعه بشری برای استمرار و توسعه نیازمند تعاون و همکاری و همدلی است. هر چه پیوند اعضای جامعه صمیمیتر و خیرخواهانهتر باشد، حرکت به سوی تعالی آسانتر و سریعتر خواهد بود.
مشارکت اولیاء در فعالیتهای آموزشی و پرورشی ما به رابطة موثر آنها با مدارس بستگی دارد. مشارکت بخشی از فرایند تعلیم و تربیت را شکل میدهد، بر نظام یاددهی- یادگیری تأثیرات قابل ملاحظهای دارد و روند آموختن را متأثر میسازد. ارتباط با مدرسه، چنان چه با ظرافت و دقت همراه باشد، به دانشآموزان کمک میکند اعتماد به نفس بیشتری پیدا کنند و در فعالیتهای یادگیری موفقتر عمل نمایند. به معلم یاری میدهد تا با ویژگیهای رفتاری دانش آموزان آشناتر شود و ارتباطی مؤثر با آنها بر قرار کند. به اولیاء کمک میکند تا از عملکرد فرزندشان در مدرسه و در زمینههای آموزشی و پرورشی بیشتر آگاه شوند و به نظام کلی مدرسه کمک میکند تا با کاهش مسائل مربوط به یادگیری و مشکلات انضباطی دانش آموزان، محیطی سالم تر و مناسبتر برای فرایند آموزش و پرورش به وجود آورد.
تعداد اسلاید : 375 عدد
درجه کیفی کار : خوب
موزیک : ندارد
عکس زیر نمونه یکی از اسلایدهای مربوط به این پاورپوینت میباشد :
قابل ویرایش . 36 صفحه.
مقدمه:
آفرینش ویژه انسان به گونه ای است که جز به وسیله ایمان و یاد خدا آرامش نمی یابد. انسان طبعا خواستار سعادت و خوشبختی و آرامش روانی است و برای به دست آوردن آن شبانه روز تلاش می کند، و از تصور شکست و بدبختی در بیم و اضطراب است.لیکن هر کسی سعادت و خوشبختی خویش را در چیزی می پندارد و برای رسیدن به آن برنامه خاصی را تنظیم می کند و راهی را می پوید.
بعضی حداکثر استفاده از لذائذ مادی، بعضی اندوختن مال و ثروت و املاک ، بعضی جاه و مقام و ریاست و شهرت ، و بعضی تحصیل علم و دانش ، و بطور کلی نیل به امور مادی و دنیوی را وجهه نظر خویش قرار داده، سعادت و کمال خود را در آن جست و جو می کنند و در حد پرستش به دنبال آن می روند. به عبارت دیگر بعضی شهوت پرست، بعضی مقام پرست، بعضی علم پرست هستند. و تصور می کنند بدین وسیله می توان سعادتمند و خوشبخت شد. اما قرآن عقیده دارد که اعراض از یاد خدا ، توجه به امور دنیوی و پیروی از هواهای نفسانی ، زندگی انسان را قرین خوشبختی و آرامش نمی کنند ، بلکه زندگی را سخت و دشوار و مقرون با ناراحتی و اضطراب درونی می سازند.
در قرآن می فرماید:(هرکسی که از یاد من اعراض کند همانا زندگی تنگ و دشواری خواهد داشت و در قیامت او را نابینا محشور خواهیم کرد.)
بزرگترین بدبختی انسان دلبستگی به امور دنیوی و تسلیم در برابر هواهای نفسانی است، زیرا خواستهای نفسانی حدی ندارد که وقتی به آن رسید قانع شود و بگوید به آنچه می خواستم رسیدم و دیگر نمی خواهم؛ بلکه همواره خواستار مرتبه عالی تر خواهد بود و در طریق رسیدن به آن همچنان جدیت خواهد کرد . اما از آنجا که امکانات هر کس محدود است و نمی تواند به دلخواه خود نائل شود، ناچار است در فراق آن بسوزد و بسازد.