از آنجا که بعضی از صفات نیک در وجود انسان، ریشه فطری دارد و کودک، معنای آن صفات را درک می کند، لذا بر مربّی لایق، لازم است این درک فطری را طوری پرورش دهد که از دوران کودکی، آن را از وظایف خود بشناسد. گرچه نفقه فرزندان، بر پدران است و بر پدر متمکن، تأمین زندگی فرزندان، لازم است. ولی مسئولیت پدران، منحصر به اداره زندگی مادّی کودکان نیست؛ بلکه آنچه مهم است، پرورش روحی آنهاست.
در اسلام، ادب و تربیت فرزندان، از تأمین حوائج جسمانی آنان ارزنده تر است. امام سجاد علیه السلام می فرماید:
و أمّا حقّ ولدک فأن تعلمی انّه منک و مضاف الیک فی عاجل الدّنیا بخیره و شرّه و انّک مسئول عمّا ولّیته به من حسن الأدب و الدّلالة علی ربّه عزّ و جل و المعونة له علی طاعته.
حقّ فرزندت این است که بدانی وجود او از توست و خوبی ها و بدی های او در این دنیا، وابسته به توست. بدانی که در حکومت پدری و سرپرستی او مسئولی و موظّف هستی که فرزندت را با آداب و اخلاق پسندیده، پرورش دهی و او را به سوی خداوند بزرگ، راهنمایی کنی و در اطاعت و بندگی پروردگار، یاری اش نمایی
شامل 15 صفحه فایل word
