فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 52 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
معنی ساده واژه پرتفولیو سبد سرمایهگذاری بطور عام و سبد سهام بطور خاص عبارت از ترکیب داراییهای سرمایهگذاری شده توسط یک سرمایهگذار، اعم از فرد یا نهاد است. به لحاظ فنی، یک سبد سرمایهگذاری، مجموعه کامل داراییهای حقیقی و مالی سرمایهگذار را در برمیگیرد. در اینجا ما داراییهای مالی را مورد نظر داریم. اغلب مردم، از روی برنامه و علم، یا از روی تصمیم‌های غیرمرتبط به هم، سبد از دارایی‌ها (هم حقیقی و هم مالی) دارند. مطالعه همه جوانب پرتفولیو، را می‌توان «مدیریت پرتفولیو» توصیف نمود.
مارکویتز
مارکویتز نخستین کسی بود که یک معیار خاص برای ریسک سبد سهام تدوین نمود و بازده منتظره و ریسک یک سبد سهام را استخراج نمود. مدل او برپایه‌ی مشخصه‌های بازده منتظره و ریسک اوراق بهادار بنا شده و در اصل، یک چارچوب نظری برای تحلیل گزینه‌های «ریسک و بازده» است. سبد سرمایهگذاری کارا سبدی است که در یک سطح معین ریسک، دارای بیشترین بازده است؛ یا دارای کمترین ریسک به ازای یک سطح معین بازده است.
بازده منتظره سبد سهام (سبد سرمایهگذاری)
بازده منتظره یک سبد سهام، به صورت میانگین موزون بازده منتظرة سهام منفرد به سادگی محاسبه می‌شود. مقدار وزن‌ها براساس نسبت مبالغ سرمایهگذاری شده در مورد هر سهم به کل مبلغ قابل سرمایهگذاری، بدست می‌آید. و مجموع اوزان، یک فرض می‌شود.
ریسک سبد سهام (سبد سرمایهگذاری)
دیگر محاسبه مدل پایه‌ای سبد سهام، عبارتست از ریسک سبد سهام؛ در مدل مارکویتز، ریسک سبد سرمایهگذاری با واریانس (یا انحراف معیار) بازده سبد سرمایهگذاری اندازه گرفته می‌شود.
در این نقطه است که بنیاد نظریه نوین پرتفولیو، پدیدار می‌شود و به این شکل قابل بیان است:
اگر چه بازده منتظره یک سبد، میانگین موزون بازده سهام منفرد درون آن است، لیکن ریسک سبد سهام (که بوسیله واریانس یا انحراف معیار اندازه‌گیری می‌شود) میانگین موزون ریسک‌های سهام منفرد درون آن «نیست» به زبان ریاضی،
عوامل دیگر بر سرمایهگذاری
سرمایه‌گذاران باید الزامات و پیامدهای بازار کارا EMH را در تصمیم‌های سرمایهگذاری ملحوظ قرار دهند.
یک بازار کارا چنین تعریف می‌شود: بازاری که در آن قیمت اوراق بهادار بطور تمام و کمال همه اطلاعات معلوم را سریعاً و دقیقاً منعکس می‌نماید.
شرایطی که یک بازار کارا را تضمین می‌نمایند به این صورت قابل بیان است: سرمایه‌گذاران زیادی در رقابتند. اطلاعات وسیعاً در در دسترس بوده و بطور کم و بیش تصادفی تولید و انتشار می‌یابد و سرمایه‌گذاران سریعاً به این اطلاعات واکنش نشان می‌دهند.
در زمینه سنجش کارایی بازار، سه شکل (یا درجه) تجمعی مورد بحث قرار دارند: شکل ضعیف، شکل نیمه قوی، و شکل قوی: شکل ضعیف شامل جذب و ادغام داده‌های بازار است. شکل نیمه قوی، جذب و ادغام همه اطلاعات عمومی و شکل قوی جذب و ادغام همه اطلاعات خصوصی را در برمیگیرد.
شواهد دال بر کارایی ضعیف، اعم از آزمون‌های آماری یا قواعد داد و ستدی، فرضیه را قویاً مورد تأیید قرار می‌دهند.
در زمینه کارایی نیمه قوی، آزمون‌های زیادی انجام گرفته که از آن میان، تقسیم سهام، تغییرات در عرضه پول، تغییرات حسابداری، اعلامیه‌های سود نقدی و واکنش به سایر اعلامیه‌های شرکتی را می‌توان نام برد. اگر چه همه مطالعات انجام گرفته متفق القول نمی‌باشند اما اکثر آنها کارایی نیمه قوی را تأیید می‌کنند.
شواهد دال بر شکل قوی، در چارچوب آزمون عملکرد گروههایی قرار می‌گیرد که به اطلاعات «خصوصی» دسترسی داشته و از توانایی مدیران حرفه‌ای برای برتری بر عملکرد بازار برخوردارند. افراد داخلی یا خودی‌ها به وضوح عملکرد خوبی دارند، اگر چه بررسی تصمیمات مدیران صندوق‌های سرمایهگذاری مشترک، نیل به ارزش اضافی را تأیید نکرده است.
اغلب مشاهده‌گران آگاه، شکل ضعیف را پذیرفته و شکل قوی را رد می‌کنند و احساس می‌کنند که بازار به میزان زیادی، از کارایی نیمه قوی برخوردار است. و این، ارزش تحلیل تکنیکی و تحلیل بنیادی سنتی را مورد تردید قرار می‌دهد. اگر چه EMH، مانع سرمایهگذار برای عملکرد برتر از بازار نمی‌شود، اما دلالت بر این می‌کند که انجام آن، کاری بسیار دشوار است و سرمایهگذار باید کاری بیش از حد معمول انجام دهد.
حتی اگر بازار کارا باشد، مدیران پولی کارهایی در پیش رو دارند که از آن جمله، پر گونه‌سازی سبد سهام، گزینش و بر عهده‌گیری درجاتی از ریسک، برآورد مالیات و هزینه‌های معاملاتی، را می‌توان نام برد.
- نسبتهای : بنظر می‌رسد که سهام دارای پایین از عملکردی برتر نسبت به سهام دارای بالا در دوره‌های سالانه برخوردارند و این برتری پس از تعدیل، براساس ریسک و اندازه حفظ می‌شود.
سطوح تجمع کارایی بازار کارا و اطلاعات همراه با هر یک
EMH، پیامدها و الزاماتی نیز برای تحلیل بنیادی دارد که در پی تخمین ارزش ذاتی یک سهم و اتخاذ تصمیم‌های خرید/ فروش بر مبنای پایینتر بودن/ بالاتر بودن قیمت جاری بازار نسبت به ارزش ذاتی سه میباشد.
وظایف شخص سرمایهگذار
شخص سرمایهگذار پرتفولیو هنوز وظایفی برای انجام در بازار کارا در پیش رو خواهد داشت. این وظایف به صورت حدأقل عبارت خواهند بود از:
1- درجه پرگونه‌سازی (متنوع سازی): اصل بنیادی مدیریت بهینه پرتفولیوی عبارت از متنوع‌سازی یا پر گونه‌سازی پرتفولیو است. شخص باید مطمئن شود که به اندازه صحیح (بهینه) پرگونه‌سازی دست یافته است.
2- تغییرآمیز بودن یا ریسکی بودن پرتفولیو: شخص باید به فراخور نوع و اهداف پرتفولیوی مورد مدیریت به سطح ریسک متناسب با آن پرتفولیو دست یابد، به این معنی که ریسک را بسنجد و جایگاه مناسب را تعیین نماید.
3- نگهداری ریسک در سطح مطلوب: ممکن است ایجاد تغییراتی در پرتفولیو که سطح ریسک را در میزان مورد نظر حفظ نماید ضروری باشد.
4- وضعیت مالیاتی سرمایهگذار: سرمایه‌گذاران به میزان بازده دریافتی پس از کسر مالیات علاقمندند. در این رابطه، به موازات در نظر گرفتن گزینه‌های سرمایهگذاری، وضعیت مالیاتی ایشان نیز در نظر گرفته شود، پرتفولیوهای معاف از مالیات نیازها و علایق خاص خود را دارند.
5- هزینه‌های معاملاتی: هزینه‌های داد و ستدی (می‌توانند) تأثیر عظیمی بر عملکرد نهایی پرتفولیو داشته باشند. مدیران باید در پی کاهش این هزینه‌ها تا حد عملاً ممکن باشند.
- نسبتهای پایین
یکی از مفاهیم ماندگار سرمایهگذاری، نسبت قیمت به درآمد ( ) میباشد. شماری از سرمایه‌گذارا بر این باورند که سهم‌های دارای پایین، بطور میانگین، بهتر از سهم‌های دارای بالا عمل می‌کنند. پایه عقلانی این مفهوم شفاف نیست اما باوری پایدار است. «باسو» این موضوع را از طریق رتبه‌بندی سهم‌ها براساس نسبتهای آنها و مقایسه عواید گروه سهم‌های با نسبت بالا، با عواید گروه سهم‌های با نسبت پایین در پایان دوره یکساله (12 ماهه) پس از خرید، بررسی نمود به دلیل اینکه ، در زمره اطلاعات معلوم قرار داشته و احتمالاً در قیمت منعکس شده است، در صورت کارا بودن بازار، نباید رابطه‌ای بین سهم و بازده بعدی آن وجود داشته باشد. نتایج بررسی باسو نشان داد که سهم‌های با نسبت پایین، عملکردی بهتر از سهم‌های با نسبت بالا داشتند. به علاوه، ریسک به عنوان یک عامل ملحوظ نگردیده بود، پس از تعدیلات مختلف براساس ریسک، باز هم سهم‌های با پایین عملکردی برتر داشتند. نتایج بدست آمده حاکی از این بود که تأثیر منحصر به اوراق بهادار دارای «بتاریسک» پایین نیست. سهام دارای پایین، بدون توجه به مقیاس ریسک مورد استفاده، به ازای کلیه سطوح ریسک، بازده اضافی مثبت معنی‌دار فراهم نمودند. بی‌قاعدگی (و را هنجاری) ، به صورت تببین نشده باقی می‌ماند. هر چند، چنین بنظر می‌رسد تا زمانی که مورد رد واقع نشود، یک استراتژی بالقوه سرمایهگذاری که می‌تواند بازدهی برتر از بسیاری از راهکارها فراهم کند، پیشنهاد می‌نماید. برخی مفسرین مشهور، همچنان سرمایهگذاری در سهام دارای پایین را ترویج می‌کنند.
بطور مثال، دیوید در من به سرمایه‌گذاران توصیه می‌نماید که اندرز سرمایه‌گذاران حرفه‌ای را نادیده انگارند و سهام‌‌های دارای پایین را انتخاب کنند. فرضیه او بر آن است که سهم‌های دارای پایین ممکن است در حال بدون خواهان باشند. اما اگر از پشتوانه مالی قوی، عواید بالا برخوردار بوده و درآمدهای خود را بهبود بخشند، همواره از عملکرد نهایی خوبی برخوردار خواهند بود.
سرمایه‌گذاران لازم است در پیروی از استراتژی پایین هشیر باشند. اگر چه یک پرتفوی پرگونه (متنوع)، همچنان که همیشه، انتقادآمیز (بحرانی) است، هواداری سرسختانه از استراتژی پایین ممکن است به پرگونه سازی غیرمکفی (کاستی در پر گونه سازی) پرتفوی منجر شود. در من همچنین تأکید بر سهام واحدهای بزرگ را در مقابل سهام شرکت‌های کوچک پیشنهاد می‌نماید.
با توجه به برخی شواهدموجود، استراتژی پایین چه در بازارهای متلاطم و چه در دوره‌های رشد ضعیف اقتصادی بخوبی عمل نمی‌کند. هر چند این سهام ممکن است به دلیل سود نقدی بالاترشان در دوره افول کامل بازار به خوبی عمل نمایند. بطور کلی، استراتژی پایین باید به عنوان یک استراتژی دراز مدت نگریسته شود که هم در بازارهای خوب و هم در بازارهای بد قابل تعقیب است.
نسبتهای : بنظر می‌رسد که سهام دارای پایین از عملکردی برتر نسبت به سهام دارای بالا در دوره‌های سالانه برخوردارند و این برتری پس از تعدیل براساس ریسک و اندازه حفظ می‌شود.
چکیده و توضیح مختصری بر انتخاب پرتفوی و شاخصها و قیمت پایه و قیمت پایه شاخص بوده است.
نحوة انتخاب پرتفوی
برای انتخاب نمودن یک سبد سرمایهگذاری کار را به اطلاعاتی کمکی زیاد نیازمند بودم لذا با استفاده از یک روزنامه در مورخ یکشنبه 26/3/87 خرداد ماه قیمت‌های پایانی (آخریت قیمت) و EPS پیشبینی شده برای سال جاری و EPS سال مالی قبل و P/E را به عنوان اطلاعات لازم در آوردم و در پرتفوی و شاخص از آن استفاده نموده‌ام و مبلغ سرمایهگذاری بر مبنای 200000000 ریال معادل 20 میلیون تومان میباشد.
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 52 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
دانلود مقاله مفهوم پرتفولیو یا پرتفوی (سبد سرمایهگذاری)
