در دهه های اخیر شاهد افزایش جمعیت شهر ها در ایران بوده ایم. این افزایش به خاطر دو عامل رشد جمعیت شهر ها و همچنین مهاجرت جمعیت روستاها و شهرهای کوچک به شهر های میانه اندام و بزرگ بوده است. تمرکز جمعیت در این شهر ها باعث شده که نیاز به خدمات روز به روز بیشتر شود. در خدمات رسانی شهری تنها افزایش تعداد مراکز خدماتی دلیل بر خدمات رسانی بهتر نمی باشد بلکه آنچه در این زمینه بیشتر حائز اهمیت است، توزیع بهینه این مراکز می باشد. یکی از مراکز خدماتی که تعیین کننده سطح رفاه ساکنان می باشد مراکز خدمات درمانی و بهداشتی می باشد. دسترسی سریع، به موقع و با صرفه هزینه کم به این مراکز خیلی مهم می باشد. بنابراین بحث مکانیابی مراکز بهداشتی و درمانی و توزیع بهینه آنها به گونه ای که بتوانند در بالا بردن سطح رفاه ساکنان و تامین سلامت تاثیر داشته باشند خیلی مهم است. امروزه با عنایت به ابعاد پیچیده مسائل شهری و دخالت متغیرهای مختلف در برنامه ریزی شهری از مدلها و نرم افزارهایی برای برنامه ریزی استفاده می نمایند که سیستم های اطلاعات جغرافیایی GIS که قابلیت های خوبی در دریافت، ذخیره سازی، ساخت و پرداخت و بروز کردن اطلاعات و ارائه نتایج به صور مختلف دارد به عنوان ابزاری توانمند، در برنامه ریزی شهری مورد توجه قرار گرفته است و به نظر می رسد که استفاده از این سیستم با در نظر گرفتن شرایط و خصوصیات مختلف پدیده های کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی شهر در مکان گزینی صحیح مراکز خدمات درمانی و بهداشتی نسبت به مدلها و روشهای دیگر مناسب بوده و جامعیت داشته باشد. در این تحقیق به منظور ارزیابی وضعیت موجود مراکز خدمات درمانی و بهداشتی، شهر مهاباد که در زمره شهر های میانه اندام قرار دارد به عنوان منطقه مورد مطالعه انتخاب شده است.
کاربرد سیستم های اطلاعات جغرافیایی GIS در مکانیابی، توزیع فضایی و تحلیل شبکه مراکز بهداشتی و درمانی
