این مقاله 22 صفحه و در فرمت word میباشد
چکیده
در مباحث مدیریت، بررسی و ارزیابی طرحهای سرمایه گذاری نقش کلیدی و تعیین کننده ای دارد. معمولا مراجع و کتابهای سرمایهگذاری روشهایی مانند نرخ بازده حسابداری، دوره بازگشت سرمایه، نرخ بازده داخلی و ارزش فعلی خالص (NPV) را جهت تصمیم گیری در این حوزه معرفی میکنند و از میان آنها روش ارزش فعلی خالص را به عنوان معتبرترین روش توصیف میکنند. روش ارزش فعلی خالص و سایر روشهای ارزیابی سنتی، با ثابت فرض کردن عوامل درگیر در سرمایه گذاری، عدم اطمینان موجود در سرمایه گذاری را در نظر نمیگیرند. هدف اصلی این پژوهش، لحاظ کردن عدم اطمینان موجود در طرحهای سرمایه گذاری و ارائه الگویی جهت ارزیابی تصمیمهای سرمایه گذاری با استفاده از پویایی سیستم و اختیارات سرمایه گذاری واقعی است. در الگوی طراحی شده، از اختیارت به عنوان سناریویی برای بررسی تغییرات استفاده شده است. برای تعیین متغیرهای اصلی مدل از روش نظریه برخاسته از دادهها استفاده شده است. نتایج نشان میدهد که سرمایه گذاری به میزان 1011*3 ریال برای ایجاد ظرفیتی جدید به اندازه 300000 واحد در ماه، به همراه کاهش قیمت فروش محصول میتواند بیشترین سودآوری را در بازه مشخص شده یعنی پایان سال دهم، در مدل شبیه سازی شده، داشته باشد. همچنین دو اختیار توسعه و انقباض در قالب سناریویی مشخص لحاظ گردیده و نتایج مربوطه به دست آمده است.
ارزیابی تصمیمهای سرمایه¬گذاری با استفاده از پویایی سیستم و اختیارات سرمایه¬گذاری واقعی