بررسی رابطه رتبه‌بندی شرکت‌ها بر اساس شاخص‌های مالی و غیر‌مالی با میزان افشای اختیاری اطلاعات بصورت وکامل
چکیده
هدف اصلی از انجام این تحقیق بررسی رابطه بین رتبه‌بندی شرکت براساس شاخص‌های مالی و غیر‌مالی و میزان افشای اختیاری اطلاعات در شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران است. به منظور رتبه‌بندی شرکت‌ها از تجزیه و تحلیل بنیادی استفاده شده است. ترکیب نه علامت بنیادی که چهار بعد مهم شرکت یعنی سودآوری، کارایی عملیاتی، نقدینگی و تصمیمات تامین مالی را مورد اندازه‌گیری قرار می‌دهد، رتبه شرکت را بر اساس شاخص‌های مالی مشخص می‌کند. شاخص غیر‌مالی مورد توجه در این پژوهش، رتبه نقدشوندگی شرکت‌ها می‌باشد که عددی است که میزان نقد شدن یک سهم در بازار را نشان می‌دهد. میزان افشای اختیاری بر اساس مدل پیشنهادی بوتوسان(1997) پس از اعمال تعدیلاتی در شش بخش کلی شامل پیشینه اطلاعاتی، خلاصه‌ای از نتایج تاریخی مهم، اطلاعات بخش‌ها، آماره‌های کلیدی‌غیر‌مالی، اطلاعات پیش‌بینی، بحث و تحلیل مدیریت مورد محاسبه قرار گرفت. نمونه این تحقیق در برگیرنده شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد که با در نظر گرفتن محدودیت‌های مورد نظر، 49 شرکت انتخاب شده و برای یک دوره 5 ساله (1387-1391) مورد بررسی قرار گرفته‌اند. میزان افشای اختیاری اطلاعات به عنوان متغیر وابسته و رتبه شرکت بر اساس شاخص‌های مالی و غیر‌مالی به عنوان متغیر مستقل مورد تحلیل قرار گرفت. در ارتباط با تحلیل ضرایب مدل رگرسیونی، نتایج نشان می¬دهد که میان رتبه‌بندی و افشاء اختیاری در سطح 95 درصد رابطه¬ی معناداری وجود ندارد. هم چنین در ارتباط با بررسی رابطه تغییر رتبه شرکت بر اساس شاخص‌های مالی و غیر‌مالی با میزان افشای اختیاری نتایج نشان می¬دهد که تغییر رتبه‌بندی موجب تغییر افشاء اختیاری نمی‌شود و در سطح 95 درصد رابطه¬ی معناداری وجود ندارد.
بررسی رابطه رتبه‌بندی شرکت‌ها بر اساس شاخص‌های مالی و غیر‌مالی با میزان افشای اختیاری اطلاعات
