حفاظت چیست؟
کلمه حفاظت برای افراد مختلف معانی مختلفی دارد، از دید یک دانشمند «Scientist» انجام صحیح یک آزمایش و تجربه است. از دید یک مهندس سازنده، حفاظت یکی از فاکتورهای اساسی برای گسترس و انجام یک تولید است. یک مسئول دولتی وقتی که به یک پروژه توجه می‌کند از دیدگاههای مختلفی حفاظت را موردنظر قرار می‌دهد.
بنابراین کلمه «Safety» و اینکه یک محل چقدر حفاظت شده است مطلق نیست. اگر یک عملی به طور عادی از هر گونه خطری عاری باشد می‌گوئیم آن کار Safe یا «بی‌خطر» است. وقتی احتمال خطر در یک کاری کم باشد ممکن است آن را «احتمالا بی‌خطر» نامید زیرا برای هیچ کاری مطلق نداشتن حادثه غیرممکن است.
بی‌خطر بودن، همچنین قبول ریسک را نیز با خود دارد. ممکن است کاری برای کسی قابل قبول باشد و برای دیگری غیرقابل قبول.
سازمان‌دهی حفاظت و ایمنی
برای هر مرکز پزشکی اعم از بیمارستان، پلی‌کلینیک و یا آزمایشگاه داشتن یک برنامه مدون «اصول حفاظت و ایمنی» از اهم واجبات است و برای شناسایی خطرات ناشی از کار و ایمنی دربارة هر یک از آنها باید تمام کوششهای لازم به عمل آید و سازمانی متناسب با وسعت هر مؤسسه‌ای تشکیل گردد.
نخستین مرحله کار برنامه‌ریزی دقیق برای آن است و تشکیل «کمیته ایمنی» از اولویت خاصی برخوردار است.
کمیته ایمنی
کمیته ایمنی معمولا از تعداد 5 تا 10 نفر (بسته به وسعت بیمارستان یا آزمایشگاه) از کارمندان با تجربه بخشهای مختلف تشکیل می‌شود و یک فرد مسئول به عنوان «افسر ایمنی» که در مقابل رئیس بیمارستان یا آزمایشگاه مسئول است به عنوان دبیر کمیته انتخاب می‌گردد. در یک بیمارستان بزرگ بیش از دویست تختخوابی و یا مؤسسات تحقیقاتی و دانشگاهها و آزمایشگاهها بهتر است این فرد دارای درجه مهندسی بهداشت باشد، یک میکروب‌شناس و یا یکی از کارشناسان آزمایشگاه و نمایندگانی از قسمت اداری باید عضویت این کمیته را دارا باشند. در صورت نیاز باید نمایندگانی از سازمان‌های آتش‌نشانی، سازمان انرژی اتمی، اداره کل بهداشت محیط، اداره کل بهداشت حرفه‌ای و سازمان حفاظت محیط زیست و ... بصورت مشاور در جلسات کمیته که حداقل هر دو ماه یک بار باید تشکیل شود شرکت کنند.
در یک آزمایشگاه کوچک می‌توان این وظیفه را به سوپروایزر و یا یک تکنیسین مجرب به عنوان کار اضافی محول نمود.
مسئول کمیته ایمنی باید فردی مجرب، خونسرد، و کاردان باشد و اطلاعات لازم را قبل از احراز پست سازمانی، فرا گیرد.
وظایف کمیته ایمنی عبارت است از:
1- ایجاد امکان کار کردن افراد در یک محیط حفاظت شده و ایمن.
2- تهیه یک جزوه راهنما برای رعایت نکات ایمنی و تعیین سیاست و روشهای ایمنی در آن سازمان.
3- دریافت گزارش کلیه حوادث ناشی از کار و تجزیه و تحلیل آن حوادث.
4- بازرسی‌های مداوم از شرایط کار و اعمال سیاستهای تنبیهی دربارة افرادیکه رعایت اصول ایمنی را نمی‌نمایند.
5- تجدیدنظر در سیاستهای ایمنی در صورت لزوم و اعلام آن به همه کارکنان مؤسسه. این امر ممکن است به وسیلة یک گروه منتخب از طرف کمیته ایمنی برای تدوین سیاستهای جدید و پیشنهاد آن به کمیته ایمنی عملی شود.
6- تهیه و تدوین روشهای لازم برای آموزش اصول ایمنی از طریق تهیه پوستر، ویدئو تیپ و نظایر آن.
7- در بخشهای تحقیقاتی در صورتی که محققی خواسته باشد با یک ماده شیمیایی جدید و یا یک میکروارگانیسم جدید کارهای تحقیقاتی تازه‌ای انجام دهد، قبل از انجام هر گونه کارهای تحقیقاتی باید مراتب را به کمیته ایمنی گزارش نماید تا معیارهای حفاظتی کارکنان بخش و محیط کار برای آن ماده و یا میکروارگانیسم مخصوص مشخص گردد.
8- کلیه مسئولان بخش‌ها، روساء دپارتمان‌های مختلف، سوپروایزرها برای رعایت مقررات ایمنی، در مقابل کمیته ایمنی مسئولیت مستقیم دارند و کلیه کارکنان موظف به قبول مسئولیت‌های خود در این باره و ادامه آن در تمام مراحل کار می‌باشند.
9- کمیته ایمنی و مدیران سازمان موظف‌اند کلیه امکانات کمکهای اولیه را برای کارمندان خود بر طبق استانداردهای بین‌المللی فراهم نمایند.
10- برای موارد فوری و اضطراری کمیته ایمنی موظفا باید یک سو کمیته اضطراری EMERGENCY SUB COMMITTEE تشکیل دهد. نام، مشخصات، آدرس و شماره تلفن گروه کمیته اضطراری باید مشخص و در دسترس همه کارکنان باشد و هر زمان باید مسئولیت دایمی و موظف بعهده یکی از اعضا گروه محول شود «ON CALL» و این فرد در تمام موارد چه در محل کار و یا منزل باید با مسئولان و کارکنان شیفت‌های مختلف سازمان خود در تماس باشد و چه بهتر که از سیستم‌های مخابراتی قابل حمل و نقل استفاده شود.
کمیته اضطراری باید برای موارد خطر فوری مانند آتش‌سوزی، زمین لرزه، و نظایر آن برنامه‌ریزی کند و هر از گاهی کارکنان مؤسسه را به طور اتفاقی برای مواجه با خطر آزمایش کند.
ساختمان آزمایشگاه در رابطه با اصول حفاظتی
ساختمان آزمایشگاه بر حسب آنکه برای چه نوع فعالیتی مورد استفاده قرار خواهد داشت متفاوت است. مثلا آزمایشگاههایی که صرفا برای یک کار تشخیص معمولی مورد استفاده است با آزمایشگاهی که برای یک کار تحقیقاتی با یک میکروارگانیسم خطرناک کار می‌کند از نظر ساختمان، وسایل حفاظتی و ایمنی کاملا فرق دارد. سازمان بهداشت جهانی آزمایشگاهها را از این نظر به سه گروه زیر تقسیم کرده است:
آزمایشگاههای معمولی Basic
آزمایشگاههای حفاظت شده
آزمایشگاههای شدیدا حفاظت شده
مقررات عمومی برای حفاظت افراد
1- محافظت شخصی
1-1: استفاده از دهان برای کشیدن مواد مختلف به وسیلة پی‌پت اکیدا باید ممنوع گردد امروز وسایل مختلفی برای برداشتن نمونه مانند سمپلر، پی‌پت‌های اتوماتیک و نظایر آن وجود دارد که باید در آزمایشگاهها و مراکز پزشکی از آنها استفاده شود. به خصوص استفاده از پی‌پت دهانی برای کشیدن مواد اسیدی، بازها و دیگر مواد سوزان خطرناک است.
شامل 74 صفحه فایل word
دانلود مقاله حفاظت و ایمنی در آزمایشگاه
