لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:47
فهرست مطالب
اصول مدیریت و شیـوه هـا ی به کارگیری بی خطر آب شور 2
مبانی راهنمای مدیریت 4
مدیریت تولید محصول 14
کشت محصولات مقاوم به شوری 15
مدیریت خاک در شرایط آبیاری باآب شور 19
خاک ورزی 20
شخم عمیق 20
استفاده از شن 21
بهسازی های شیمیایی 21
کلش و کودهای سبز و آلی 24
به کارگیری موثر سیستمهای آبرسانی 25
آبیاری باراندمان بالا 27
منابع 40
اصول مدیریت و شیـوه هـا ی به کارگیری بی خطر آب شور
هرچند کشاورزی فاریاب موجب افزایش چشمگیر عملکرد محصولات کشاورزی شده در عین حال ابیاری نامناسب و غیر کار آمدباعث به هدر رفتن آب آلودگی آبهای سطحی و زیر زمینی ،آسیب دیدن حاصل خیزی خاک و تغییر اکو لوژی مناطق وسیعی شده است در بسیاری از مناطق آلوده شدن منابع آب توسط آبیاری موجب به خطر افتادن سلامتی نسانها شده است و به میزان غیر قابل وصفی هزینه تصفیه آب برای مصارف خانگی و صنعتی را افزایش داده است در بسیاری از مناطق آبهای سطحی را توسط انواع کودها ،علف کشها آفت کش ها و نمکها آلوده شده اند مواد شیمیایی سمی بسیاری از منابع آب موجود رابرای شرب وحتی در بعضی مواد برای آبیاری نا مناسب کرده انداینگونه آلاینده هاکاربردهای تفریحی و ارزش زیبا شناسی ابهای سطحی را نیز تخریب نموده اند در عین حال محدویتهای پر هزینه ای برای کاهش فاضلابهای آلوده کننده و یا تصفیه مواد زاید قبل از تخلیه اعمال شده است یافتن محلی مناسب و قابل قبول برای تخلیه چنین فاضلاب ها یی در بعضی شرایط بخصوص در کشورهای توسعه یافته به یک معضل تبدیل شده است مخلوط کردن آبهای شور و شیرین قابلیت استفاده از مجموعه کل آب را کاهش می دهد استفاده از آبهای آلوده به منظور آبیاری استعدادتولید محصول را محدود کرده و سلامتی مصرف کنندگان اینگونه محصولات را نیز به خطر می اندازد . [1]
برای فایق آمدن بر مشکلات فوق توسعه و به کار گیری روشهای جدید به منظور کاهش استفاده بی رویه از آب حفظ منابع محدود آب و همچنین پیدا کردن راههای بهتری برا ی استفاده موثرتری از روش ها ی موجود الزامی است بایدبا اتخاذ سیاستهای اجرایی مناسب به کار گیری سیستمهای باراندمان بالا از طریق آموزش و تعلیم کارایی آبیاری را افزایش داد استفاده مجدد از هرز آبها از جمله زه آبها و آبهای زیرزمینی شور و کم عمق برای تولید محصول باید در ارتباطی فراگیر بامدیریت اب ابیاری و برنامه های حفاظت آب و محیط زیست قرار بگیرد برای تداوم و پایداری کشاورزی فاریاب و جلوگیری از آلودگی منابع مرتبط باآن باید اقدامات موثرتری در زمینه کنترل شور ی انجام شود چنین اقدامات ی باید بر اساس شناخت فرایند های طبیعی دخیل در آبیاری و ژئوهیدرولوژی (نه صرفاً در سطح مزرعه )و درک نحوه تاثیر آنها بر کیفیت منابع آب و خاک (نه صرفاً تولید محصول) صورت پذیرند برخی روشها را می توان برای کنترل شوری در عمق ریشه گیاه به کار برد وبرخی دیگر برای کنترل شوری در واحدهای بزرگتر مدیریتی همچون پروژ ه ها ی آبیاری ،حوزه های رود خانه ها و غیره دارای کاربرد می باشند برا ی محافظت از سیستمهای بوم شناسی و زیست محیطی جانبه از جمله منابع آبهای زیر زمینی و سطحی مربوطه می توان از روشهای دیگر نیز استفاده کرد روشها ی کاربردی در سطح مزرعه معمولاًشامل شیوه های زراعی ومهندسی است که زارع این روشها را از مزرعه ای به مزرعه دیگر به اجرا در می آورد روشهای منطقه ای یا مبتنی بر سازماندهی بزرگتر معمولاً از ساز ه هاک مهندسی برای کنترل آب (هم از لحاظ آبرسانی و تخلیه ،سیستمهای جمع اوری ،استفاده مجدد ،تصفیه ویا تخلیه زه آبها تشکیل می شوند .[2]
معمولاً بهره برداری بی خطر از آب شور در آبیاری محدود به یک را ه منحصر به فردنیست از ادغام روشها و رویکردهای گوناگون میتوان به یک سیستم مناسب در آبیاری باآب شور دست پیدا کرد ادغام مناسب این روشها بستگی به اوضاع اقتصادی ،اقلیمی ،اجتماعی و همین طور خاک شناسی و هیدروژئولوژیکی دارد لذا در اینجا هیچ عملکرد خاصی برا ی گزینش مجموعه راههای مناسب که در موقعیتهای گوناگون کار برد دارند ،ارائه نمی شود بلکه برخی اهداف مهم ،اصول و خط مشیهای مدیریت آب ،و گیاه که در هنگام استفاده از آب شور در آبیاری بایدمد نظر قرار بگیرد به عنوان راهنما مطرح شده اند
مبانی راهنمای مدیریت
مدیریت شوری جنبه مهمی از کاربرد بی خطر آبیاری با آب شور را شامل می شود .این امر مستلزم آنست که نحوه تاثیر فرآیندهای هیدروژئولوژیکی بر تجمع نمک،ونیزنحوه تاثیر فعالیتهای آبیاری وکشت زرع را بر شوری آب وخاک درک نماییم.تاثیر اساسی نمک بر خاک وگیاهان ،علتها وفرایندهای اصلی شورشدن اراضی فاریاب ومنابع آب مرتبط باآن که باید مشخص شوند وبدین ترتیب کاربردهای موثر کنترل که باید توسعه یافته واجرا شوند در فصول 4و5مورد بررسی قرار گرفته اند.
برای جلوگیری از تجمع بیش از اندازه نمک در عمق ریشه به واسطه آبیاری باید آب (یا آب باران )به مقداری بیش از آب مورد نیاز ET به زمین داده می شودوحداقل به مقدار خالصی از عمق ریشه عبور نماید .این مقدار را که به صورت نسبت است ’’نیاز آبشویی’’
نامند.(Lr یا نیاز آبشویی عبارت است از نسبت آب نفوذ یافته که باید از عمق ریشه عبور نماید تا شوری را در سطح قابل قبولی نگه دارد.)در مزارعی که با مدیریت آبیاری متداول تا شرایط ماندگار آبیاری شده اند غلظت نمک آب خاک نزدیک سطح ،بدون توجه به نسبت آبشویی اصولا یکنواخت می باشد. (نسبت آبشویی (LF) عبارت است از نسبت آب نفوذ یافته ای که واقعا از عمق ریشه عبور می کند)،ولی همانطور که LFکاهش می یابد،
غلظت نمک باافزایش عمق افزایش می یابد.به همین ترتیب باکاهش نسبت آبشویی میانگین شوری عمق ریشه افزایش یافته وهنگامی که شوری از سطوح قابل تحمل فراتر رود عملکرد محصول کاهش می یابد .درباره روشهای محاسبه نیاز آبشویی وپیش بینی افت عملکرد محصول براثر شوری قبلا بحث شده است .هنگامی که محلول خاک به حداکثر سطح شوری متناسب با سیستم زراعی رسیده باشد حداقل مقدار نمکی که توسط آبیاریهای اضافی به عمق ریشه اضافه شده باید از آن خارج گردد.که این فرآیند ؛((برقراری تعادل نمک)) نامیده شده است .
برای جلوگیری از ماند آبی شدن وشوری ثانویه ،زهکشها باید آب بارندگی ،آب آبیاری وهرگونه آب اضافی که به منطقه وارد می شود واز مقدار نیاز آبی گیاه بیشتر است را تخلیه نماید.همچنین زهکشها باید برای خارج ساختن نمکهایی که درعمق ریشه تجمع می یابندمجرایی فراهم نماید تا از شوری بیش از اندازه خاک جلوگیری به عمل آید
تحقیق در مورد کشت در زمینهای شور
