هدف این پژوهش شناسایی و رتبه‌بندی مهم‌ترین عوامل محیطی مؤثر در همگانی شدن ورزش‌های تفریحی در ایران بود و تنها جنبه‌هایی از محیط که ورزش‌های تفریحی ایران نسبت به آنها حساسیت دارد و برای بقا و ادامۀ حیات خود باید در برابر آنها از خود واکنش نشان دهد، مورد توجه قرار گرفت. این مطالعه به روش آمیختۀ اکتشافی بود و در دو فاز کیفی و کمی و به‌صورت پی‌درپی انجام گرفت. برای این منظور در مرحلۀ کیفی به خبرگان ورزش‌های تفریحی در ایران مراجعه و از طریق مصاحبۀ عمیق به جمع‌آوری اطلاعات از آنها پرداخته شد و روش نمونه‌گیری به‌صورت گلوله برفی بود؛ سپس داده‌های حاصل از بیست‌ونه مصاحبه به روش نظریه‌پردازی داده‌بنیاد در سه مرحله کدگذاری و تجزیه‌وتحلیل شد؛ نتیجۀ گروه‌بندی شش عامل محیطی اثرگذار را نشان داد. در مرحلۀ کمی پرسشنامه‌ای براساس یافته‌های مرحلۀ پیشین طراحی و پس از بررسی و تأیید ویژگی‌های روان‌سنجی آن بین 301 نفر از دست‌اندرکاران ورزش همگانی ایران که به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای تعیین شده بودند، توزیع و جمع‌آوری شد. سپس از طریق تحلیل رگرسیون سلسله‌مراتبی با در نظر گرفتن ضرایب مسیر برای پیش‌بینی عوامل تأثیرگذار محیطی عوامل به‌ترتیب اهمیت مشخص شدند که عبارت‌اند از محیط اجتماعی، اقتصادی، سیاسی-حقوقی، محیط زیست فرهنگ و محیط بین‌المللی.
شناسایی و رتبه بندی عوامل محیطی مؤثر بر همگانی شدن ورزش های تفریحی ایران
