مقدمه‌ای بر امضارمز:
امضارمز در 1997 توسط Zheng پیشنهاد شد. امضا رمز با ترکیب توابع رمزنگاری و امضای دیجیتال در یک گام منطقی تلاش می‌نماید تا هزینه محاسبات و سربار ارتباطی را کاهش دهد. در یکی از طرحهای امضارمزی مبتنی بر خم بیضوی که توسط Zheng پیشنهاد شد، بار محاسباتی در حدود 58% و تعداد بیتهای لازم برای ارسال در حدود 40% نسبت به طرحهای امضا-سپس-رمز مبتنی بر خم بیضوی کاهش یافت.
هر طرح امضارمز می‌بایست واجد ویژگیهای درستی، کارایی و امنیت باشد. در مقوله امنیت، ویژگیهای اصلی موردنظر عبارتند از:
- محرمانگی: بدون داشتن کلید خصوصی بلند مدت فرستنده یا گیرنده، دستیابی به اطلاعات جزئی درباره متن امضارمز شده برای حمله کننده از لحاظ محاسباتی غیر ممکن باشد.
- جعل‌ناپذیری: تهیه امضارمز جعلی که توسط الگوریتم بازگشایی امضارمز قابل تایید باشد، از لحاظ محاسباتی برای حمله کننده غیرممکن باشد.
- انکارناپذیری: فرستنده نتواند امضارمزهای قبلی خود را منکر شود. گیرنده هم بتواند به هر شخص ثالثی ثابت کند که امضارمز را فرستنده تهیه نموده است.
- صحت: گیرنده بتواند مطمئن باشد که پیام دریافت شده، همان متنی است که توسط فرستنده، امضارمز شده است.
برخی طرحها ویژگیهایی نظیر امنیت پیشرو در محرمانگی پیام و قابلیت تایید همگانی را نیز فراهم می‌آورند:
- امنیت پیشرو در محرمانگی پیام: اگر کلید خصوصی بلند مدت فرستنده لو رفت، کسی نباید بتواند متن اصلی متون امضارمز شده قبلی را بازگشایی کند.
- قابلیت تایید همگانی: هر شخص ثالثی بدون اطلاع از کلید خصوصی بلند مدت فرستنده یا گیرنده بتواند امضارمز را تایید کند.
شامل 15 اسلاید powerpoint
دنلود پاورپوینت تحلیل یک طرح جدید امضا رمز
