دانلود مقاله دهستان زریبار

اختصاصی از نیک فایل دانلود مقاله دهستان زریبار دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مشخصات این فایل
عنوان: دهستان زریبار
فرمت فایل : word( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 74

این مقاله درمورد دهستان زریبار می باشد.

خلاصه آنچه در مقاله دهستان زریبار می خوانید :

-4- منابع آب
1-7-4- هیدرولوژی آبهای سطحی جاری
          این منطقه دارای دو رودخانه نسبتاً دائمی و یک رودخانه فصلی است.رودهای دائمی عبارتند از :  رودخانه مریوان که از ارتفاعات شرقی حوضه ( آبخیز زریبار ) سرچشمه گرفته و از شرق به غرب جریان پیدا می کند این رود با در نظر گرفتن دورترین آبراهه آن تا محل تلاقی با آب خروجی زریبار دارای 6/12 کیلو متر طول بوده که در زمینهای آبرفتی دشت شرقی مریوان جریان دارد ودر حقیقت زهکشی زمینهای اطراف است، مجموع آبدهی سالانه آن حدود 11میلیون متر مکعب بوده و حداکثر دبی سیلاب آن حدود 50 متر مکعب در ثانیه برآورد شده است. این رودخانه تقریباً دارای جریان دائمی بوده و حداقل آن در مرداد یا شهریور ماه مشاهده می شود که به 70 تا 50 لیتر در ثانیه می رسد.
و رودخانه دیگر، رودخانه زریبار است که زهکشی اصلی حوضه ( آبخیز زریبار) است و از دریاچه زریبار سرچشمه می گیرد، که پس از مسافتی، آب رودخانه مریوان به آن می ریزد و به تدریج چشمه های اطراف نیز وارد این رودخانه شده و تا محل خروج از حوضه بر میزان آب آن افزوده می شود و به دلیل پر آبی بعضی از این چشمه ها از جمله در مسیل ریخلان ( با حدود 409 لیتر در ثانیه ) در قسمت پایین دست رود خانه، حتی در مواقع خشکی بستر آن ( در قسمت میانی ) دارای آب بوده و به احتمال زیاد آب این چشمه در اثر نفوذ آب دریاچه است که در بالا دست آن قرار گرفته و به دلیل بالا بودن ارتفاع آن نسبت به دشت ریخلان موجب تغذیه چشمه ها در این محل شده است.
طول رودخانه زریبار، با در نظر گرفتن سرشاخه آب مریوان تا مخرج حوضه حدود 26 کیلومتر است. میزان آبدهی سالانه آن تا اشل بر قلعه، حدود 61 میلیون متر مکعب در سال ( 94/1 متر مکعب در ثانیه ) و با احتساب کل حوضه حدود 73 میلیون متر مکعب در سال محاسبه گردیده است.
یک رودخانه فصلی نیز به نام چم دره تفی دارد که از ارتفاعات شمال غربی کوه میرحاجی سرچشمه گرفته و در جهت شمال و سپس شرق جریان پیدا کرده و آنگاه به دریاچه زریبار می ریزد. این رودخانه دارای بستر پر شیب و سیلابی بوده ودر فصل تابستان آب بسیار کمی دارد که برای مزارع روستای دره تفی مورد استفاده قرار می گیرد. این رودخانه به دلیل این که در مسیر آن هنوز اشل اندازه گیری دبی نصب نشده، فاقد داده های هیدرومتری است.

2-7-4- هیدرو لوژی آبهای سطحی راکد
1-2-7-4-دریاچه زریبار
دریاچه زریبار مریوان با توجه به چشم اندازهای زیبایی که پیرامون آن وجود دارد. مهم ترین پدیده ژئومورفولوژیکی استان کردستان است.
وسعت این دریاچه طبیعی 5/8 کیلومتر مربع ( درازای حدود چهار کیلومتر و پهنای حدود 75/1 کیلومتر ) و حوزه آبریز آن حدود 214 کیلومتر مربع است. براساس داده‌های دریافتی از ماهواره لندست، کا سموس و اسپات گسترش دریاچه زریبار طی دوره 35 ساله تقریباً ثابت بوده و از نوسانات بسیار کمی برخوردار بوده است. همین بررسی ها حاکی ازآن است که علی رغم این ثبات کوتاه مدت دریاچه در روزگاران دور، که تعیین زمان دقیق آن نیاز به پژوهشی مفصل دارد، وسعتی بیش از آنچه که امروز دارد، داشته است ( گروه مطالعه هامون،  1375).
حداکثر عمق دریاچه 6 متر، حداقل آن 3/1 متر و عمق متوسط حدود 5 متر محاسبه شده است این دریاچه دارای آب شیرین بوده و باتوجه به کیفیت آن و اکوسیستم اطراف یکی از پدیده های با ارزش طبیعی کشور بشمار می رود.
مساحت حوزه آبریز آن حدود 94 کیلو متر مربع بوده ( این مساحت سطح دریاچه  را نیز در بر می گیرد) و با در نظر گرفتن سطح متوسط 15 کیلومتر مربع در سال عادی، مساحت حوزه آبریز تغذیه کننده سطحی دریاچه در حدود 79 کیلو متر مربع برآورد شده است. با استفاده از نتایج تحلیل منطقه آبدهی، جمع آبدهی سطحی ورودی به دریاچه در حال حاضر 8/40میلیون متر مکعب در سال تخمین زده می شود. معذالک، شواهد وبررسیهای زمین شناسی و هیدرولوژی بیانگر این واقعیت  است  که تغذیه دریاچه به وسیله آبهای زیرزمینی نیز قابل توجه است.چشمه های زیادی در کف دریاچه وجود دارد.(محل این چشمه ها در موقع یخ بستن سطح دریاچه کاملاً مشهود است.زیرا محل چشمه ها یخ نمی بندد) که احتمالاًبــرخی از این چشمه ها از آبهای زیرزمینی خارج از حوضه تغذیه می شوند. دریاچه زریبار به عنوان منبع تغذیه،و تعدیل کننده آب رودخانه زریوار به حساب می آید (ایرانی،1370، ص 265).
2-3-7-4-کیفیت آب دریاچه
تحقیقات انجام شده در این زمینه نشان داده که از سال1363-1352تغییرات نسبتاً زیادی در کیفیت آب دریاچه بوجود آمده،چرا که در آن زمان آب دریاچه از نظر کیفیت نزدیک به ردیف یک و بسیار خوب بوده (از نظر وجود پلاکتونها وموجودات کفزی در حد بسیار بالائی بوده)اما به مرور در اثر بی توجهی مسئولین امر وبه ویژه شرایط جنگی در دهه اخیر موجب آلودگی دریاچه شده واز طرفی در اثر پوسیده شدن گیاهان در کف دریاچه یک آلودگی ثانوی به وجود آمده ومقدار اکسیژن دریاچه کاهش پیدا کرده،چون هنگام شب عمل فتوسنتز متوقف می شود وتجزیه مواد آلی ورودی به کف دریاچه ادامه پیدا کرده و باعث بالا رفتن CO2  می شود و مصرف اکسیژن بیشتر شده،در نتیجه کاهش مقدار آن،بسیاری از انواع آبزیان حالت خفگی پیدا کرده واز بین می روند.آب دریاچه بوی گیاه پیدا کرده و مقدار اکسیژن محلول در آن،بطور متوسط7/10تا 4/10گرم در لیتر بر آورد شده است.مطالعات اخیر نشان می دهد که با از میان رفتن شرایط جنگی ونظارت حفاظت محیط زیست بر اکوسیستم دریاچه،شرایط نامساعد آن تا حدودی ازمیان رفته وکم کم تعادل طبیعی خود را پیدا می کند. علی رغم منابع آلوده کننده این دریاچه دارای آب شیرین بوده واثری از املاح نمک در آن مشاهده نشده است. بنابراین برای هرگونه برنامه ریزی و توسعه کشاورزی محدودیتی ندارد. وبا توجه به اینکه کیفیت آب، رودخانه زریبار نیز وضعی مشابه دریاچه دارد وبرای بهره برداری محدودیت ندارد (ایرانی، 1370، ص 271).
3-2-7-4-کیفیت شمیایی آب دریاچه
با توجه به اینکه دریاچه زریبار یک اکوسیستم  بسته بوده و تنها به وسیله یک رودخانه به خارج ارتباط داشته و منبع تامین آب دریاچه تعدادی چشمه کف جوش و آبهای سطحی در فصل بارندگی است. براساس مطالعات انجام شده هیچ گاه میزان اکسیژن محلول دریاچه از P=7/5 کمتر نبوده و PH  آب نیز در حد متعادلی می باشد0

4-2-7-4-کیفیت فیزیکی آب دریاچه
در این دریاچه به پیروی ازیک قاعده طبیعی و اکو لوژیک تاثیر پذیری از تغییرات آب و هوایی محیط و منطقه حاکم بوده و بر این اساس درجه حرارت آب در فصول سال متغییر بوده بطوری که در فصل زمستان درجه حرارت سطح آب به زیر صفر رسیده که بر اثر این کاهش دما در ایام زمستان سطح دریاچه پوشیده از یخ می باشد. ودر اعماق پایین تر از یک متر بین 2 تا 4 درجه اندازه گیری شده است. در فصل گرما نیز درجه حرارت آب در ایستگاههای چند گانه در برخی اوقات به 26 درجه سانتیگراد نیز رسیده است. بوی آب در غالب نقاط دریاچه طبیعی بوده و بوی غیر عادی حتی در فصل گرما که درجه حرارت آب ماگزیمیم می باشد به مشام نمی رسد.
5-2-7-4- حیات  جانوری و گیاهی دریاچه
دریاچه زریبار دارای جوامع گیاهی و جانوری و تولید بیولوژیک بالایی است و شرایط زیستی لازم را برای طیف بزرگی از زیستمندان فراهم می کند که از نظر رویشگاه طبیعی و زیستگاه جانوران به ویژه پرندگان آبزی در خور اهمیت است. دریاچه زریبار به علت داشتن آب شیرین، شرایط لازم را برای رشد در زندگی انواع ماهیان پدید آورده است.
مهمترین ماهی هایی که در دریاچه وجود دارند عبارتند از : ماهی کپور، عروس ماهی و آمور. ماهی کپور از ماهی های بومی دریاچه محسوب می شود و دارای ارزش اقتصادی بالایی است و با دوشیوه صید با تور و با قلاب شکار می شود. در دریاچه زریبار تعداد از پرندگان آبزی، سراسر سال را به لحاظ شرایط زیستگاهی مناسب بصورت بومی می گذرانند که عمده ترین آنها کشیم کوچک، کاکائی سر سیاه، حواصیل خاکستری، آگرت کوچک، پلیکان، مرغ نوروزی، فلامینگو، مرغابی وحشی و غاز هستند.
همچنین این مکان شرایط مطلوبی را برای زمستان گذرانی انواعی از پرندگان مهاجر آبزی از قبیل چنگرواردک سر سبز و مرگرس بزرگ بوجود آورده که قابل توجه است. از رده پستاندران آبزی فقط یک گونه سگ آبی یا شنگ در این اکوسیستم یافت شده و زندگی می کند. در نیزارها و خشکی های اطراف دریاچه، گونه های دیگری نظیر گرگ آسیایی، خرگوش، روباه معمولی و گراز زندگی می کنند (مطالعات هامون،1375، ص 102).
در حال حاضر مواد آلی و فضولات قابل ملاحظه ای از اطراف به دریاچه وارد شده که زمینه رشد بیش از حد گیاهان آبزی را فراهم می کند. روستاییان از نیزارهای اطراف دریاچه در ساختمان سازی ( سقف خانه ) استفاده می نمایند. می توان جهت ترویج صنایع دستی از این نیزارها در حصیر بافی و کارهای دستی زینتی استفاده مطلوب نمود.
3-7-4- آبهای زیر زمینی
حوضه مورد مطالعه به دلایل زیادی دارای منابع آب زیر زمینی فراوانی است، برخی از این دلایل به شرح ذیل بیان می گردد.
1- ریزش های جوی فراوان.
2- وجود کوههای آهکی.
3- ضخامت زیاد آبرفتها و طبقات غیر قابل نفوذ بستر آن.
4- واقع شدن دریاچه زریبار در وسط دشت مریوان به عنوان محل انباشت بخشی از آبهای حوضه که در نتیجه موجب تغذیه فراوان آبهای زیر زمینی و سفره های آب دار می گردد، علاوه براین عوامل شیب بسیار کم دشت مریوان نیز سبب می شود تا آبها زودتر از حوضه تخلیه نشوند و بر سطح زمین مانده و فرصت بیشتری برای نفوذ پیدا کنند. و از طرفی بر اساس مطالعات مهندسی مشاورمهاب در منطقه مریوان، شیب طبقات زمین شناسی به گونه ای است که مقدارزیادی آب زیر زمینی از حوضه‌های مجاور وارد حوضه می شود. مطالعات فوق همچنین نشان داده است که :
1- در دشت جنوبی دریاچه زریبار ( دشت نی، وله ژیر و کانی سانان) جریانی از آب زیر زمینی از غرب به شرق وجود دارد.
2- سطح آب زیر زمینی در قسمتهای مختلف دشت متفاوت واز 35 % متر در یک کیلومتری جنوب شرق دریاچه تا 5 متر در دشت ریخلان متغییر است، بنابراین هر چه به حاشیه دریاچه نزدیک می شویم از نوسان سطح آب زیر زمینی کاسته می شود ولی، بطور متوسط حدود دو متر سطح نوسان آب زیر زمینی داریم ( دفتر مطالعات امور آب 1350).
3- به دلیل کوچک بودن حوضه وعرض کم جبهه ورودی و خروجی وشیب جریان، آب زیر زمینی ورودی و خروجی تقریباً یکی است و جریان دوره ای خروجی یکسان است و در سال هر چه جریان ورودی ونفوذ داشته باشیم بصورت جریان خروجی بادی چشمه ها از حوضه خارج می شود. و تغییرات حجم مخزن در بهـــار نیز در مدت تابستان و پاییز بصورت جریان سطحی ( چشمه ها) از حوضه خارج می گردد.
4- این موضوع نشان می دهد که اگر چه حفر چاه در جنوب دریاچه برای بهره برداری از آب زیر زمینی مناسب است ولی در صورت بهره برداری از آب زیرزمینی در این محدوده، چشمه های آبرفتی پایین دست که بر روی هم و بی قابل ملاحظه ای دارد و از آب زیر زمینی تغذیه می کنند خشک خواهند شد. بنابراین استفاده از آب زیر زمینی در این محدوده چندان مقرون به صرفه نیست (ایرانی، 1370،
ص 274).

لذا:
1- کنترل سطح آب زیر زمینی در دشت جنوبی دریاچه باید از طریق بهره برداری در ارتفاعات بالا دست صورت گیرد و با پایین افتادن سطح آب زیر زمینی، به این صورت می توان جریان آبی را که به سمت رودخانه زریبار جریان دارد قطع کرد.
2- کنترل آبهای غیر مصرف در دریاچه می تواند به ذخایر آب زیر زمینی کمک کرده و آنرا تقویت نماید تا در فصل مصرف مورد بهره برداری قرار گیرد.
3- اگر در آینده از آب زیر زمینی به طور بی رویه بهره برداری شود برای تقویت و تغذیه آن در جنوب دریاچه، می توان در مسیلهای سیلابی ( دره اصحاب، نی، دولاش، وله ژیرو بیان) که دارای بستر قابل نفوذ هستند و در زمستان و اویل بهار آب زیادی دارد در فواصل مناسب حوضچه هایی درست کرد که درآنها آب جمع شود تا فرصت بیشتری برای نفوذ داشته باشد و بدین ترتیب در سال مقدار زیادی آب به زمین نفوذ کرده و باعث تغذیه بیشتر آب زیر زمینی می گردد، البته چنین اقدامی زمانی باید صورت بگیرد که سطح آب زیر زمینی در اثر استفاده بی رویه پایین افتاده و دیگر بهره برداری از آن مقرون به صرفه نباشد  ( همان ).
8-4- پوشش گیاهی
شرایط اقلیمی حاکم بر منطقه موجب گردیده است که در ارتفاعات و اطراف شهرستان مریوان پوشش جنگلی بی نظیری در کوهپایه ها و کوهستانها ی این ناحیه پدید آمده و مناظرزیبایی را به وجود آورده است  ( مطالعات هامون، 1375، ص 99).
با توجه به شرایط طبیعی حاکم به ویژه آب و هوا ریزشهای جوی فراوان، موقعیت کوهستانی جهت چین خوردگیها و نفوذ توده های هوای مرطوب در زمستان و بهار پوشش گیاهی متنوع شامل درختان پهن برگ دردامنه ها و مرتع و چمنزار ( نواحی مرتفع) است که محل مناسبی برای چرای فصل دام است. تمامی دامنه های شمالی و شرقی، بویژه دامنه های مشرف به دریاچه زریبار پوشیده از جنگل انبوه بلوط با گونه های مختلف و انواع گیاهان است. بطور کلی پوشش مرتعی و جنگلی حوضه مورد مطالعه را با در نظر گرفتن ناهمواریها می توان به شرح ذیل طبقه بندی کرد:
1- پوشش جنگلهای مخلوط با گیاهان علفی و چمنزار کوهستانی که چراگاه فصلی را تشکیل می دهند.
2- پوشش جنگلی متراکم دامنه های کم شیب و تپه ماهورها از نوع بلوط با گیاهان زیر درختی.
3- پوشش متوسط تا خوب گیاهان استپی ( استپ کوهی ) با قابلیت چرای متوسط تا خوب برروی واریزه ها.
4- پوشش زیاد گیاهان باتلاقی، و چمنزارهای اطراف دریاچه که چراگاه تابستانی هستند.
5- پوشش گیاهان فصلی زراعی و قلمستانی برروی آبرفتها و سطوح هموار.

1-8-4- جنگل
جنگل محدوده ای پوشیده از درختان، درختچه ها، پوشش گیاهــــی زنده، پوشش مرده ( فلوروفن )، حیات وحش و…. است که هــــــمراه با محیط مشخص از نظر فاکتورهای ادافیکی (خاکی)، کلیماتیک (اقلیمی) و بیـــــوتیــک (حیاتی)، زندگی در آن بـه حالت تعادل وجود دارد (نجفی کانی، 1377).
امروزه جمعیت شهری به محض یافتن اوقات فراغت بسوی جنگلها و فضای سبز روی می آورند.
جنگل علاوه بر ارزش اقتصادی دارای ارزشهای اجتماعی و فرهنگی است ( مطیعی لنگرودی،1373)
شهرستان مریوان و حومه آن درست در محل گره خوردگی  ارتفاعات زاگرس در منطقه غرب قرار گرفته است. بلندی اراضی آن بین 1000 و 3200 متر از سطح دریا می باشد، جهت استقرار کوهها در یک امتداد نیست  و درواقع گرچه رویهم رفته جهت کوهها شمال غربی – جنوب شرقی یا، جنوب غربی است. ولی بیشتر به شبکه بندی کوهستانی می ماند که تار و پود آن بطور نامنظم قرار گرفته است. چنین شرایطی در مهار رطوبت رسیده از غرب و جنوب غربی، نقش عمده ای بازی می کند ( قصریانی و طباطبائی،  1371، ص231).
این عامل سبب سر سبزی و جنگلی بودن این منطقه شده است. پیچیدگی ناهمواریهای این منطقه حتی سبب شده است که روی دامنه های مختلف درختان متفاوتی رشد کنند. این شرایط درمحدوده دهستان زریبار قابل لمس است. به عنوان مثال روی دامنـه های غربی درختانی مانند دار مازو، ویول، وغیره… و روی دامنه های شرقی درختان بلوط و بنه دیده می شود ( همان ).
در کل منطقه با توجه به شرایط طبیعی دارای پوشش گیاهی نسبتاً مطلوبی است جنگل‌های بلوط آن به عنوان یک مشخصه حوضه درآمده است و در سطح وسیع تمام ارتفاعات و کوهپایه ها را فراگرفته است. جنگلهای بلوط شامل 1- دارمازو 2- ویول 3- پسته وحشی ، گلابی وحشی، زالزالک، بادام وحشی، زبان گنجشک شیر خشت، سقز می‌باشد.
در اطراف رودخانه ها بوته های سوزنی برگان و در دامنه هایی با شیب متوسط وتپه ماهورها، پوشش جنگلی پهن برگ ( عمدتاً بلوط) غالب هستند. پوشش حاشیه دریاچه و باتلاقها ی آن را نیزار و چمنزار تشکیل می دهد که مرتعی مناسب برای دامها است. گون نیز به طور پراکنده در سطح مراتع به چشم می خورد ( ایرانی،1370، ص 38).
  پوشش جنگلی مریوان در پیوند با دریاچه زریبار منظره بسیار بدیعی به وجود آورد ه است که نظر هر بیننده ای را به خود جلب می نماید.
با وجود عوامل محدود کننده ای از قبیل قطع بی رویه درختان در دهه اخیر به علت شرایط جنگلی و عدم نظارت و کنترل سر جنگل داری برنحوه استفاده از منابع طبیعی در حوضه مورد مطالعه و با سرمای شدید زمستان و کمبود سوخت های فسیلی، اهالی مریوان و حومه برای تامین سوخت زمستانی خود به استفاده از چوب توسل جسته و در این میان عده ای سود جو و فرصت طلب نیز برای کسب درآمد اقدام به قطع غیر مجاز درختان جنگلی نموده اند. چرای زود رس بهاره و دیر پای پاییزه ( و چرا نیدن بیش از حد مجاز دام در مراتع به دلیل عدم تعادل بین تعداد دام و ظرفیت مراتع که خود یکی از موارد دخالت غیر مستقیم انسان در تخریب جوامع گیاهی است ) تبدیل مراتع به زمینهای زراعی گاه نیز جنگل و مرتع را برای توسعه زمینهای زیر کشت به ویژه کشت غلات ازبین می برند که این کار در تخریب جنگل و مرتع مؤ ثر بوده و جنگل در این حوضه نیز آن وسعت و تراکم گذشته را ندارد.
....

بخشی از فهرست مطالب مقاله دهستان زریبار

1-1- انگیزة انتخاب موضوع
2-1- طرح مسأله
3-1- فرضیه ها
4-1- اهداف تحقیق
5-1- مراحل تحقیق
-1- مسائل و مشکلات تحقیق
1-2- مفهوم توسعه
2-2- مفهوم توسعه از دیدگاه جغرافیا
3-2- تعاریف روستا
4-2- تاریخچة توسعة روستایی
5-2- ماهیت توسعة روستایی
6-2- برنامه ریزی برای توسعة روستایی
7-2-اهداف توسعه روستائی
8-2-توسعه پایدار
9-2- توسعه اقتصادی
10-2- توسعه کشاورزی
11-2 -توسعه انسانی
1-3- شهرستان مریوان از نظر تقسیمات کشوری و موقعیت جغرافیایی
2-3- ویژگیهای طبیعی شهرستان مریوان
1-3-3- مشخصات اقلیمی شهرستان مریوان
2-3-3- هیدرولوژی عمومی شهرستان مریوان
4-3- ویژگیهای انسانی
5-3- ویژگیهای اقتصادی شهرستان مریوان
1-4- موقعیت جغرافیایی
2-4- زمین شناسی عمومی
3-4- خصوصیات آب و هوا
1-3-4- وضعیت دما
1-3-4- رژیم دمای منطقه
1-3-4- روزهای یخبندان
2-3-4- وضعیت بارش
1-2-3-4- توزیع فصلی بارش
2-2-3-4- رژیم بارش
3-3-4- رطوبت نسبی
4-3-4- نوع تیپ اقلیمی منطقه
5-4- طبقه  بندی اراضی
اراضی درجه V
6-4- فرسایش
7-4- منابع آب
1-7-4- هیدرولوژی آبهای سطحی جاری
2-7-4- هیدرو لوژی آبهای سطحی راکد
1-2-7-4-دریاچه زریبار
2-3-7-4-کیفیت آب دریاچه
4-2-7-4-کیفیت فیزیکی آب دریاچه
5-2-7-4- حیات  جانوری و گیاهی دریاچه
3-7-4- آبهای زیر زمینی
8-4- پوشش گیاهی
1-8-4- جنگل
2-8-4- مراتع
9-4- زندگی جانوری