لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 22
گرد آورندگان:
فرزانه نوروزی
سمانه وثیق
دوم تجربی A
دبیرستان فرزانگان 1 بهار 86
فهرست:................................................
اهمیت ادبیات کـــــودکان و نــــوجوانان...............
سبب فقر پژوهش در حوزه ادبیات کودکان در چیست؟
مطالعات دانشگاهی........................................
4 .انــــواع ادبیات کــــودک و نـــــوجوان
5 . پیشینة ادبیات کــــودک و نــــوجوان در جهـــان.......
6 . پیشینه ادبیات کـــودک و نــــوجوان در ایــــران............
7 . نگرش همزمانیSynchronic و نگرش در زمانى Diachronic در تحلیل تاریخى ادبیات کودکان با نگاه ویژه به نقش عباس یمینى شریف در تاریخ ادبیات کودکان ایران.....
9. تشدید ممیزی در ادبیات کودک، مشی حاکم دولت کنونی است
اهمیت ادبیات کـــــودکان و نــــوجوانان
بر خلاف آنچه تصوّر می‌شود، روزگار ما دوران کودک‌سالاری نیست و درواقع، تمدّن امروز به کودک فرصت کودکی نمی‌دهد تا آنجا که دوران جدید را دورة زوال کودکی نام نهاده‌اند. سرعت فزایندة سوداگری و تولیدْ بزرگ‌ترها را بر آن داشته است که کودک را هر چه زودتر وارد چرخة تولید کنند. همچنین بیم آنان از طغیان نسل نو باعث می‌شود که آزادی و رشد خلاّقانة دورة کودکی را برنتابند (اقلیدی، ص 5ـ13). در چنین حالتی اهمّیّت ادبیّات کودک و نوجوان، همچون عاملی برای رشد فرهنگ و استقلال، در شخصیّت کودکان آشکارتر می‌شود. اهمّیّت ادبیّات کودک، با توجّه به این محورها، روشن‌تر خواهد شد: الف. بچّه‌ها آسیب‌پذیرند. اغلب به مقتضیّات سنّی خود، احساساتی، ظاهربین و ساده‌اند. اصولاً ذهن نقّادی ندارند و قضاوتهایشان بیشتر حسّی است. از این‌رو میزان آسیب‌پذیری آنان در برابر فراورده‌های فرهنگی بالاست.ب. بچّه‌ها تأثیرپذیرند. و این تأثیرپذیری هم عمیق‌تر و ماندگارتر و هم پردامنه‌تر از تأثیرپذیری بزرگ‌ترهاست؛ چنان‌که در حدیث نبوی نیز آمده است: اَلْعِلْمُ فی‌الصِّغَر کالنَّقْشِ فی‌الحَجَر.ج. جمعیّت کودکان بیشتر است و آنان اوقات فراغت بیشتری دارند، به خصوص در کشور ما که ادبیّات کودک و نوجوان بیشترین مخاطب بالقوّه یا بالفعل را دارد.
سبب فقر پژوهش در حوزه ادبیات کودکان در چیست؟
اصولا نظام آموزش دانشگاهی درایران صورت گرا یا ظاهر بین است تا معنا گرا و درون بین. به همین دلیل است که پژوهش در نظام دانشگاهی ایران جای شایسته خود را ندارد. اصل گرفتن مدرک است و رسیدن به عنوان یا تیترهای دانشگاهی. در حالی که فلسفه دانشگاه در کشورهای پیشرفته، پرورش پژوهشگر است، نه پیشکش کردن تیترهای دانشگاهی. از همین نقطه روشن می‌شود که جامعه و دولت و حتی مردم ما به این دلخوش هستند که نزدیک دو میلیون دانشجو دارند، اما نتیجه آن چیست؟
کمتر دیده می‌شود که پژوهشگری از میان آن‌ها به جامعه معرفی شود. در ظاهر همه هم با روحی منفعل به این پدیده نگاه می‌کنند و در بسیاری موارد هم رضایت دارند. در چنین احوالی در شاخه‌هایی مانند رشته ادبیات که بسیاری از دانشگاه‌های ما بیش از نیم سده است که از آن بهره‌مند هستند، کارهای پژوهشی رنگ و بویی ندارد، صد البته که ادبیات کودکان که در ایران رشته‌ای جوان است و هنوز هم هیچ دانشگاهی چنین رشته‌ای را ندارد یا به رسمیت نمی‌شناسد، طبیعی است که فقر پژوهشی از سرتا پای ادبیات کودکان می‌بارد. موسسه‌های فرهنگی هم مانند وزارت ارشاد که باید متولی بخشی از کارهای پژوهشی باشند، بهتر است که واقعا این کار را انجام ندهند.
تحقیق و بررسی در مورد ادبیات کودکان 22 ص
