تحقیق آماده در مورد پیوستگی نبوت و سیاست در فلسفه سیاسی ابن سینا

اختصاصی از نیک فایل تحقیق آماده در مورد پیوستگی نبوت و سیاست در فلسفه سیاسی ابن سینا دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

 عنوان : پیوستگی نبوت و سیاست در فلسفه سیاسی ابن سینا 

 فرمت : word - doc - ورد 2003 ( قابل ویرایش و اجرا در کلیه آفیس ها ) 

 تعداد صفحات : 14 صفحه - صفحه آرایی شده آماده چاپ ، صحافی و ارائه 

 فونت های استفاده شده : b titr و  b trafic (دانلود فونت های مورد نیاز) 

 پشتیبانی  :   09393453403 - 24 ساعته پاسخگو شما عزیزان هستیم - محمدی 

فهرست :

چکیده 3
مقدمه 3
فلسفه سیاسی ابن­سینا 4
یک. انسان در فلسفه سیاسی بوعلی 5
1. خصلت اجتماعی انسان 5
2. تفاوت­ها و تمایزات بین انسان­ها 6
دو. جایگاه نبوت در فلسفه سیاسی بوعلی 8
1. اصل عنایت 8
2. ابعاد برتری نبی 10
2-1. بعد عقلی 10
2-2. تخیل 10
2-3. اعجاز 10
2-4. رهبری و زعامت سیاسی 10
نتیجه 11
پی نوشت ها 12
مراجع 13

چکیده :

از دیرباز اندیشمندان و متفکران مسلمان تحت­تأثیر شرایط و گرایش­های مختلف، تفاسیر متفاوت و متنوعی را در تبیین و تشریح پیوند میان دین و سیاست عرضه نموده­اند؛ از جمله این متفکران و فلاسفه مسلمان می­توان به ابن­سینا اشاره نمود. بوعلی ضمن حضور در عرصه­های سیاست عملی، تلاش نمود با استفاده از منابع و آموزه­های دینی و برمبنای فلسفه سینایی خود، پیوند میان نبوت و سیاست و ضرورت آن را تبیین نماید. مدعای این مقاله آن است که ابن­سینا فیلسوفی است که در منظومه فلسفی خود، به مناسبت بحث از پیامبر و مقام والای وی در راهبری و هدایت انسان­ها به­سوی سعادت، و در راستای سخن از انسان و ضرورت مدیریت زندگی مدنی وی، فلسفه سیاسی خویش را بر پایه اثبات ارتباطی وثیق بین نبوت و سیاست ارائه نموده است. وی با اعتقاد به نقش محوری نبی در مرکزیت شریعت و راهبری انسان­ها به­سوی خیر اعلا و سعادت نهایی، نبوت را عنایتی الهی برای سامان بخشیدن به جامعه انسانی از طریق رهبری و هدایت انسان کاملی معرفی می­کند که حلقه اتصال عالم انسانی با ماوراء الطبیعه است.

مقدمه :

طرح موضوع رابطه میان دین و دولت و پیوند میان شریعت و سیاست در آثار متفکران و اندیشمندان سیاسـی مسلمان سابقه­ای طولانی دارد. یکـی از مهم­ترین فلاسفه سیاسـی که در این زمینه نظـریات و دیدگاه­های مهمی ارائه نموده، بوعلی سیناست. آوازه شهرت ابن­سینا در طب و فلسفه تا اندازه زیادی باعث مغفول ماندن مبانی تفکرات و اندیشه‏های وی در فلسفه سیاسی شده است. این در حالی است که بوعلی هم در عرصه­های سیاست عملی و هم در مباحث نظری سیاست وارد شده و دیدگاه­های مهمی را به­خصوص در پیوند نبوت و سیاست ارائه نموده است.

پی نوشت ها :

1. البته رساله­ای به­نام السیاسه یا فی السیاسه به بوعلی نسبت داده شده که به اعتقاد بیشتر محققین، نوشته فارابی است؛ زیرا در فهرست مصنّفات فارابی نیز کتابی به­نام فی السیاسه آمده است. در هر صورت حتی اگر این رساله را هم از آثار بوعلی بدانیم، باید گفت که این رساله به سیاست به معنای امروزین کلمه ارتباط چندانی ندارد و بیشتر به نحوه تدبیر و مدیریت امور مربوط به منزل و خانواده توسط رئیس خانواده (یعنی مرد) مربوط می­شود (بنگرید به: حلبی، 1372، ص510).
[2]. ابن­رشد اندلسی (م.595ق) نیز در کتاب خود به­نام تهافت التهافت در چندین موضع، بوعلی را به­سبب عدول از آرای حکمای گذشته مورد سرزنش و ملامت قرار داده و در باب چند مسئله از قبیل وحی و لوح و قلم، او را پیرو اشاعره و متکلمان دانسته است.
[3]. مهم­ترین نظرات و اندیشه­های سیاسی افلاطون در اثر معروف وی به­نام جمهور آمده است. وی در کتاب دوم این اثر، به بحث در مورد سرشت اجتماعی انسان پرداخته است.
[4]. مهم­ترین نظرات و اندیشه­های سیاسی ارسطو در اثر معروف وی به­نام سیاست آمده است. وی در بخش اول این کتاب، موضوع ماهیت اجتماعی انسان را مورد بحث قرار داده است.
[5]. افلاطون در کتاب چهارم جمهور به بحث در مورد گروه­های اجتماعی و طبقات سه­گانه اجتماع پرداخته است.
[6]. فارابی در کتاب آراء اهل المدینه الفاضله، موضوع گروه­های مختلف اجتماعی و طبقات سه­گانه اجتماع را مورد بحث قرار داده است.
[7]. مهم­ترین نظرات و اندیشه­های سیاسی بوعلی در کتاب معروف وی به­نام الشفاء (که مشتمل بر چهار بخش: منطق، طبیعیات، ریاضیات و الهیات می­باشد) و به­خصوص در بخش الهیات آن، تحت دو فصل با عناوین «فی الخلیفة و الامام و وجوب طاعتهما و الاشارة الی السیاسات و المعاملات و الاخلاق» و «فی عقد المدینه و عقد البیت» بیان شده است.
[8]. بوعلی معتقد است که نورانیت وحی از عقل فعال صادر می­شود. ازاین­رو، وحی گاهی در انسان مزبور (پیامبر)، عقل او را مورد خطاب قرار می­دهد و زمانی مخیله او را. از سخنان ابن­سینا چنین برمی­آید که تنها پیامبران به تلقی و پذیرش این فیض لدنی مخصوص نیستند و اولیا و عرفا نیز از آن بهره­مند می­شوند؛ جز اینکه پیامبران این فیض و وحی را به حکم طبیعت و فطرت پذیرا می­شوند، درحالی­که اولیا و عرفا به حکـم ریاضت بدان می­رسند. پیامبران به این وحی مفطور هستند؛ چراکه در نظام هستی کار آنها با نظام کون هماهنگی دارد و از این برمی­آید که نبوت در نظام هستی امری عمومی و ضروری است (بنگرید به: حلبی، 1373، ص 221).
[9]. این اعتقاد، با محتوای آیه 24 سوره حدید نیز کاملاً مطابقت پیدا می­کند: «لَقَد اَرسَلنا رُسُلَنا بِالبَیِّناتِ وَ اَنزَلنا مَعَهُمُ الکتابَ و المیزان لِیَقومَ الناس بِالقِسط».
[10]. بوعلی، عمر را از علی(ع) سیاستمدارتر می­دانسته و در عین حال، علی(ع) را از عمر دانشمندتر و اعلم تلقی می­کرده است. ابن­ابی­الحدید در این زمینه چنین می­نویسد: «باید دانست که قومی که حقیقت فضل امیرالمؤمنین(ع) را نشناخته­اند، گمان برده­اند که عمر از او سائس­تر بوده، هرچند که او از عمر دانشمندتر بوده، و شیخ­الرئیس ابوعلی سینا در کتاب شفاء که در حکمت پرداخته، بدین مطلب تصریح کرده است» (بنگرید به: ابن­ابی­الحدید، 1418، ج1، ص213).

منابع :

- قرآن کریم.
- ابن­ابی­الحدید، ابوحامد عزالدین، شرح نهج ­البلاغه،تحقیق محمد عبدالکریم نمری، ج1،الطبعة الاولی، بیروت: دار الکتب العلمیه، 1418ق.
- ابن­سینا، حسین بن عبدالله، النجاة من الغرق فی البحر الضّلالة، ویرایش و مقدمه محمدتقی دانش­پژوه، چ2، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1379.
- ـــــــــــــــــــــــــ ، مجموع فی السیاسة (السیاسة للشیخ الرئیس ابن­سینا)،تحقیق یوحنّا قمیر، مصر: مؤسسۀ شباب الجماعة، 1402­ق.
- ـــــــــــــــــــــــــ ، احوال النفس، قاهره: بی­نا، 1952م.
- ـــــــــــــــــــــــــ ، الاشارات و التنبیهات، به همراه شرح خواجه نصیرالدین طوسی، تحقیق سلیمان دنیا، بیروت: مؤسسة النعمان، 1413ق.
- ـــــــــــــــــــــــــ ، الالهیات الشفاء، با مقدمه دکتر ابراهیم مدکور، قاهره: بی­نا، 1380ق.
- ـــــــــــــــــــــــــ ، الهیات نجات، ترجمه و پژوهش سید یحیی یثربی، تهران: فکر روز، 1377.
- ـــــــــــــــــــــــــ ، تسع رسائل، مصر: مطبعة هندیه، 1908م.
- افلاطون، جمهور،ترجمه فواد روحانی، چ6، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، 1374.
- حلبی، علی­اصغر، تاریخ تمدن اسلام، تهران: اساطیر، 1372.
- ـــــــــــــــ ، تاریخ فلسفه در ایران و جهان اسلامی، تهران: اساطیر، 1373.
- سید، رضوان، «سیاست و جامعه مدنی نزد شیخ­الرئیس ابوعلی سینا»، در: موسی نجفی، (مترجم و گردآورنده)، تأملات سیاسی در تاریخ تفکر اسلامی، ج1، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 1374.
- شریف، میرمحمد، تاریخ فلسفه در اسلام، تهران: مرکز نشر دانشگاهی، 1362.
- طباطبایی، سید جواد، زوال اندیشه سیاسی در ایران، تهران: کویر، 1383.
- فیرحی، داود، قدرت، دانش و مشروعیت در اسلام،تهران: نشر نی، 1378.
- قادری، حاتم، اندیشه سیاسی در اسلام و ایران، تهران: سمت، 1378.
- نصر، سید حسین، سه حکیم مسلمان، ترجمه احمد آرام، تهران: شرکت سهامی کتاب­های جیبی، ‌1371.

منابع از کتب معتبر علمی می باشد.

لینک دانلود را پس از پرداخت دریافت می کنید .

پرداخت توسط کلیه کارت های عضو شتاب امکان پذیر است .