کاروانسرا
کاروانسراها ، مهمانخانه های بین راهی کشور ایران در طی قرون متمادی گذشته بوده و سابقه آن به دوره هخامنشی یعنی بیش از دو هزار و پانصد سال قبل می رسد. در داخل شهر ها نیز کاروانسرا برای اقامت مسافران احداث می شده است
به دلیل خشکی نسبی آب و هوا در بخش عمده ای از کشور ایران و دور بودن شهرها و آبادی ها از یکدیگر ، وجود نقاطی جهت استراحت و تهیه آذوقه در بین راه ، امری حیاتی و ضروری بوده و بدون وجود این ایستگاهها ، طی طریق و ارتباط بین مناطق مختلف کشور غیر ممکن بوده است .
از آنجایی که در دوره پیش از اسلام ، خصوصا در زمان پادشاهی هخامنشی وسعت مملکت ایران بسیار زیاد بوده و کنترل این امپراتوری وسیع احتیاج به خطوط ارتباطی منظم و مطمئن داشته ؛ مورخین یونان باستان مانند هرودت و گزنفون از وجود راههای امن و کاروانسراهای خوب در ایران خبر می دهند . هرودت در مورد راههای امپراتوری هخامنشی می نویسد ‹‹ واحد مقیاس راهها پر سنگ است و به مسافت هر چهار پرسنگ منزلی تهیه شده موسوم به ایستگاه ، در این منازل میهمانخانه های خوب دایر گردیده ››
از دوره پادشاهی هخامنشی و اشکانی کاروانسرای شناخته شده ای در ایران باقی نمانده است . ولی از زمان سلسله ساسانیان تعداد معدودی کاروانسرا باقی مانده که الگوی کاروانسراهای بعدی در دوره اسلامی قرار گرفته است. از قدیمیترین کاروانسراهای ایران
فضاها
1- ورودی : بخشی از بنا که بیرون بنا را به داخل آن مرتبط کند .
2- هشتی : فضای مکث سرپوشیده در ورودی ، که معمولا بلافاصله بعد از سردر و مدخل قرار می گیرد و به شلکهای مختلف است .
3- حیاط اصلی ( صحن):
4- حیاط فرعی :
5- قرفه : فضای کوچکی که در کنار فضای باز یا بسته می بنشیند و به آن وابسته و گشوده است .
6- ایوان : فضای نیمه باز که معمولا از سه طرف بسته و از یک طرف مشرف به فضای باز است .
7- ایوانچه : ایوان کوچک
دانلود پاورپوینت کاروانسرا- 42 اسلاید
