لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 18
زبان و آداب و رسوم جودو
جودو یک کلمه ژاپنی است زیرا جودو درژاپن ابداع شده است.یاد گرفتن نام تکنیک ها به ژاپنی چند دلیل مهم دارد.اولین منظور از یاد گرفتن این اصطلاحات آن است که کسانی که این ورزش را در کشور های مختلف انجام می دهند قادر باشند با یکدیگر ارتباط بر قرار کنند و در مسابقات بین المللی از آنها استفاده کنند.
دوم اینکه یاد گرفتن اصطلاحات ژاپنی باعث می شود که در مسابقات حرف داور مسابقه را بفهمید و از او پیروی کنید . معمولا در تمام طول مسابقه تمام دستورات و امتیازات به ژاپنی گفته می شود.
سوم اینکه دانستن نام تکنیک به زبان اصلی به جای ترجمه آن به زبان خودتان برای همه راحت ترخواهد بود. برای مثال مربی با گفتن "سی اوناگه" در مسابقه به جای "پرتاب شانه با دو دست" راحت تر خواهد بود.
یکی دیگر ازجنبه های یاد گرفتن اصطلاحات ژاپنی احترام گذاشتن به آن زبان می باشد. استفاده از زبان ژاپنی نشانه احترام گذاشتن به کشوری است که این ورزش رزمی در آنجا شروع شده است.
ایستادن ها
جودو بر ایستادن و حرکت طبیعی تاکید بسیار دارد.
وضعیت طبیعی(شی زن هونتای)
برای ایستادن به نحو شی زن هونتای به طور طبیعی بایستید و پشت خود را راست و زانو ها را کمی خم کنید.پاها را به اندازه عرض شانه باز کنید و وزن بدن را به طور مساوی بین آنها تقسیم کنید. این وضعیت ایستادن به "شی زنتای" نیز معروف است
وضعیت دفاع شخصی
برای ایستادن به روش "جیگو تای" ابتدا پاها دو برابر عرض شانه باز کنیدودر حالیکه پشت خود را راست نگهداشته زانوها راخم کنید دستها ی مشت شده خود را در کنار داخل کشاله ران قرار دهید.
وضعیت نشستن راست
"سی زا"نشستن رسمی ژاپنی می باشد. از وضعیت شی زنتای ابتدا به روی زانوی چپ و سپس روی زانوی راست قرار بگیرید، پشت خود را در تمام مدّت راست نگهدارید. کفل ها را روی قوزک پاها قرار دهید و دست ها را روی ران ها بگذارید،نوک انگشتان کمی به سمت داخل قرار می گیرد.
وضعیت زانو زدن
"کیو شی نو کامائه" وضعیت زانو زدن می باشد،در این روش در حالیکه بدن بالا آمده، زانوی یک پا و کف پای دیگر روی زمین قرار می گیرد .این وضعیت معمول برای تمرین "شی مه و ازا "(تکنیک های خفه کردن)می باشد ودر کاتانیز از آن استفاده می شود.
گرفتن ها
یک جودو کار باید بداند چگونه حریف را به روش صحیح بگیرد .در جودو هنر گلاویز شدن اولیه،توانایی ارتباط و کنترل حریف با گرفتن اوبه روش صحیح و مناسب شروع می شود.
گرفتن اصلی
با دست راست یقه چپ در ارتفاع سینه و با دست چپ استین حریف را از ناحیه بالای آرنج بگیرید. در ایام گذشته ،مسابقه با این نوع گرفتن شروع می شد،اما به ندرت دیده می شود که در مسابقات ازاین نوع گرفتن استفاده شود چون رقبا برای گرفتن یکدیگر مبارزه می کنند.
گرفتن زیر بغل
بادست راست طرف چپ حریف را در نقطه ای کهآستین به یونیفرم وصل می شود(زیر بغل)بگیریدوبادست چپ آستین راست حریف(نزدیک مچ )را بگیرید.
با این نوع گرفتن کنترل بسیار خوبی بر روی قسمت بالای بدن حریف خواهیدداشت،امادر مسابقات اروزه به دلیل لباس های تنگی که جودوکاها می پوشنداین نوع گرفتن کمتردیده میشود.
گرفتن کمر بند
به محض اینکه آستین راست را با دست چپ گرفتید،دست راست خود را از زیر دست چپ حریف به پشت او ببریدو کمر بند اورا بگیرید.
گرفتن کمربند شاید محکم ترین و قوی ترین نوع گرفتن در جودو باشد چون داکثر کنترل قسمت بالای بدن حریف را به جودوکا می دهد. گرفتن کمر بند جودوکاهای باتجربه کاری بسیار دشوار است و همیشه به خاطر داشته باشید که بعد از گرفتن کمربند حریفباید در کمتر از3 تا5 ثانیه حمله خودراانجام دهید. کوتاهی دراین کارنتیجه اش خطای "شیدو" (جریمه کمی است که برای شکستن قوانین جزئی به کار می رود)خواهد بود.
خفه کردن ها
یکی از مهارت های گلاویز شدن شیمه وازا(تکنیک های خفه کردن)می باشد. در دفاع شخصی، شیمه برای حمله به هریک از سه ناحیه گردن طراحی شده است. بعضی از این تکنیک های خفه کردن به مسیر عبورهواکه نای می باشدحمله می کند. بعضی دیگرجریان خون راقطع می کند تاحریف در اثر نرسیدن اکسیژن به مغزبیهوش شود. و خفه کردن در اثر حمله به اعصابی که از گردن عبور می کنند،که نتیجه اش بی حسی و بی حرکت کردن حریف است.
خفه کردن با قسمت برهنه دست
هاداکاجیمه : به خفه کردن با قسمت برهنه دست می گویند. بدون استفاده از پیراهن برای
مقاله درباره زبان و آداب و رسوم جودو
