تحقیق درباره روشهای پیگیری از بارداری

اختصاصی از نیک فایل تحقیق درباره روشهای پیگیری از بارداری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 29

روشهای پیگیری از بارداری

- روشهای موقتی

1 - 1 :  قرصهای خوراکی

          1 - 1 - 1 :  قرصهای ترکیبی با مقدار بیشتر هورمون ( HD )   و   قرصهای ترکیبی با مقدار کم هورمون ( LD )

          1 - 1 - 2 :  قرصهای ترکیبی با مقدار متغیر هورمون ( چند مرحله‏ای   یا  تری فازیک  )

          1 - 1 - 3  : قرصهای تک هورمونی  ( دوران شیردهی  )

1 - 2 :  روشهای ایجاد مانع ( کاندوم )

1 - 3 :  وسیله داخل رحمی ( آی . یو . دی – IUD )

1 - 4 :  نورپلانت ( کپسولهای کاشتنی )

1 - 5 :  آمپولهای تزریقی

1 - 1 - 1 :  قرصهای ترکیبی با مقدار بیشتر هورمون ( HD )

             و قرصهای ترکیبی با مقدار کمتر هورمون ( LD )

یکی از روشهای مطمئن در پیشگیری از بارداری ، مصرف قرص های خوراکی ترکیبی است ، که به دو شکل ال .دی ، و اچ دی در بسته های ۲۱  عددی در دسترس عموم می باشد . مقدار هورمونهای استروژن و پر وژسترون قرص های اچ .دی بیشتر از قرص های ال .دی است .

مزایا

 کاهش میزان بیماریهای التهابی لگن

 کاهش میزان کیست خوش خیم و سرطان تخمدان

 کاهش میزان غدد خوش خیم پستان

 کاهش میزان خونریزی قاعدگی و در نتیجه جلوگیری از کم خونی و رفع قاعدگی درد ناک

 پیشگیری از حاملگی خارج از رحم

طریقه مصرف

هر بسته حاوی ۲۱ قرص می باشد. اولین قرص را از روز پنجم قاعدگی آغاز نمایید. در صورت اتمام خونریزی و یا ادامه خونریزی ، در هر دو حال روزانه یک قرص مصرف کنید، تا بسته قرص تمام شود. بهتر است قرص را پس از شام و پیش از خواب میل نمایید تا عوارض گوارشی ایجاد نکند. پس از اتمام بسته قرص، هفت روز کامل قرص نخورید و در روز هشتم بسته بعدی را بدون توجه به روز شروع قاعدگی آغاز نمایید. چنانچه تا هفت روز قاعدگی رخ نداد ، به مرکز بهداشتی – درمانی یا پزشک مراجعه کنید.

در صورت فراموش کردن مصرف قرص

 چنانچه یک شب مصرف قرص را فراموش کردید ، تا نوبت مصرف قرص بعدی به محض یاد آوردن، یک قرص میل کنید

 چنانچه دو شب پشت سر هم مصرف قرص را فراموش کردید ، در دو شب بعدی، هر شب به جای یک قرص دو قرص میل کنید و تا آخر بسته مجدداً هر شب یک قرص مصرف نمایید و علاوه بر آن، همزمان از روش پیشگیری دیگری مثل کاندوم استفاده کنید .

چنانچه سه شب یا بیشتر مصرف قرص را فراموش کردید ، از مصرف بقیه قرص ها خودداری نموده ، تا شروع قاعدگی از روش دیگری استفاده کنید. سپس از روز پنجم قاعدگی بسته جدید را آغاز کنید.

 نکات مهم :

اثر قرص پیشگیری از بارداری یک هفته پس از شروع اولین بسته قرص ظاهر می شود . در صورت انجام نزدیکی در این فاصله ، باید علاوه بر مصرف قرص از روش دیگری ، مثل کاندوم ، استفاده کرد .

 قرص ها را بصورت نا پیوسته ، مثلاً یکماه در میان یا دو ماه در میان مصرف نکنید .

 در موارد زیر همزمان با مصرف قرص احتمال حاملگی وجود دارد :

ابتلا به اسهال و استفراغ شدید

 مصرف داروهای ضد سل و یا ضد تشنج

 مصرف آنتی بیوتیکهایی ،‌مثل آمپی سیلین و تتراساسکلین

در هر یک از موارد فوق همزمان با مصرف قرص باید از یک روش پیشگیری دیگر ، مثل کاندوم ، استفاده کرد .

دانلود مقاله روشهای جراحی جلوگیری از بارداری

اختصاصی از نیک فایل دانلود مقاله روشهای جراحی جلوگیری از بارداری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 18

روشهای جراحی جلوگیری از بارداری

بستن لوله ها یا عقیم سازی توسط جراحی پر طرفدارترین شکل پیشگیری از بارداری در میان زوجهای واقع در سنین باروری می باشد.در سال 1987 مطابق با اظهار انجمن داوطلبان بستن لوله به طریق جراحی نزدیک به 976000 عمل بستن لوله در ایالات متحده انجام شده که 66 درصد آنها روی زنان صورت گرفته است.

تا چندین سال اخیر ,بستن لوله در زنان به عنوان یک روش تنظیم خانواده توسط گروههای مختلف اجتماعی محکوم شده بود. برای مثال تا سال 1969 ,کالج آمریکائی متخصص زنان و زایمان توصیه می کرد که هر خانم 30 ساله پیش از بستن لوله ها,باید چهار بچه سالم داشته باشد. حتی امروزه محدودیتهای اعمال شده توسط دولت مرکزی باعث گردیده که نانی که تمکن مالی لازم ندارند از بستن لوله ها بی نصیب بمانند چرا که ممکن است بودجه سازمان ارائه دهنده این خدمات قطع شود. این محدودیتها علاوه بر نسلهای آینده در نظر نردانی که آنها را اعمال کرده و ترویج داده اند هم مسخره بنظر خواهند رسید.

بستن لوله ها در زنان

بیش از 5 میلیون زن در ایالات متحده و در خلال سالهای دهه 1970 تحت عمل جراحی بستن لوله ها قرار گرفتند . از لحاظ پزشکی , این عمل را در حین سزارین انجام می دهند.در زنانی که به صورت واژینال زایمان می کنند, اوایل دوره نفاس زمان دلخواهی برای بستن لوله هاست. لوله های فالوپ به طور مستقیم در زیر دیواره شکم قرار داشته و در دسترس هستند که البته این حالت به مدت چند روز پس از زایمان وجود دارد.

بنابراین انجام عمل جراحی ساده بوده و نیاز به بستری شدن دراز مدت ندارد .وجود تمامی این عوامل باعث می شود که انجام عمل را در این زمان کم خطر تر از هر زمان دیگر بدانیم.

بستن لوله ها بلافاصله پس از زایمان واژینال ,معایبی به دنبال دارد. از آنجا که مادر معمولاً چند زاست ,احتمالاً بدون دریافت بی حسی مناسب برای وارد شدن به حفره صفاق زایمان نموده است.به این دلایل بعضی تمایل دارند که 12 تا 24 ساعت صبر کنند. برای مثال در بیمارستان پارکلند به منظور کاهش دوره اقامت در بیمارستان ,بستن لوله ها در اوایل دوره نفاس در بخش جراحی مامائی و در صبح روز پس از زایمان صوت می گیرد. احتمال ایجاد خونریزی پس از زایمان در زنان چند زا بعد از 12 ساعت نخست پس از زایمان , به مقدار قابل توجهی کاهش می یابد.مسئله دیگر آنکه وضعیت نوزاد را می توان در چند ساعت پس از تولد بصورت دقیق تری تعیین نمود.

بستن لوله ها در دوره نفاس

نخستین مورد بستن لوله ها در ایالات متحده در بیش از صد سال پیش صورت گرفت که شامل بستن لوله های فالوپ بوسیله نخ سیلیک در حد یک اینچی از محل اتصال لوله ها به رحم بود و پس از دومین عمل سزارین مادر صورت می گرفت . پس از آن میزان عدم موفقیت بالا به خاطر بستن لوله بدون رزکسیون لوله گزارش شد.امروزه روشهای متعددی جهت قطع لوله وجود دارند.

روش Irving : احتمال عدم موفقیت در این روش به کمترین حد می رسد. همانطور که در شکل مشخص شده است لوله فالوپ را قطع نموده و از مزوسالپنکس جدا می کنند تا یک قطعه داخلی از لوله حاصل شود.انتهای دیستال بخش داخلی لوله را در داخل مجرایی در میومتر و در قسمت خلفی قرار داده و انتهای پروگزیمال بخش دیستال لوله را در درون مزوسالپنکس جا می دهند.برای انجام این روش نیاز به میدان عمل بیشتری است.

روش Pomeroy : از میان تمامی روشهایی که جهت قطع لوله بکار می روند,ساده ترین روش Pomeroy می باشد.تاکید اصلی در این روش بر استفاده از نخ کاتگوت ساده برای بستن لوله تا شده می باشد زیرا که اساس این روش بر پایه جذب فوری نخ و جدا شدن انتهاهای بریده لوله است.

روش Parkland : این روش در سالهای دهه 1960 در بیمارستان پارکلند ابداع شد.در این روش بر خلاف روش pomeroy ,از نزدیک شدن دو انتهای بریده شده لوله فالوپ جلو گیری می شود.(شکلc 1-62 ).یک برش شکمی کوچک در زیر ناف ایجاد می گردد.بوسیله کلامپ Babcock بخش میانی لوله را مشخص می نمایند تا بتوانند فیمبریا را در بخش دیستال بطور مستقیم مشاهده کرد.این عمل سبب تشخیص میان لیگامان گرد وبخش میانی لوله فالوپ می شود .هر گاه لوله فالوپ بطور سهوی پائین بافتد ,می بایست عملیات شناسایی اوله را مجددا وبطور کامل اجرا نمود.

پس از این با استفاده از یک پنس هموستات کوچک بخشی از مزوسالپنکس را که بدون رگ بوده (با توجه به شکل)و در نزدیکی لوله فالوپ می با شد سوراخ می کنند,سپس پنس را آزاد کرده و لوله فالوپ را به طول 5/2 سانتی متر از مزوسالپنکس جدا می نمایند. لوله فالوپ آزاد شده را در انتهای پروگزیمال و دیسمتال با نخ کرومیک صفر می بندند و بخش حدفاصل لوله به طول 2 سانتی متر را با قیچی بریده و از هموستاز اطمینان حاصل می کنند. هر دو قسمت لوله فانلوپ رزکسیون شده را علامت گذاری نموده و برای تائید بافت شناسی به آزمایشگاه می فرستند .میزان عدم موفقیت حدود یک در 400 می باشد.