تحقیق ایران در رویارویی با بافتهای با ارزش تاریخی (اما فرسوده) در 78 صفحه با فرمت ورد شامل بخش های زیر می باشد:
دوره های زمانی
الف) دوره اول : سالهای 1310 تا 1320 (هـ ش )
مهمترین اقدامات انجام شده
ب) دوره دوم : سالهای 1334 تا 1341 (هـ ش)
برنامه های نوسازی و بازسازی شهرهای ایران
مشخصات طرحهای شبکه بندی (سالهای 1341 – 1334)
ج) دوره سوم: سال 1343 تا 1357 (هـ ش)
د) دوره چهارم : پس از انقلاب
رئوس اهداف طرح تجمیع
جدول شماره(2-9) مشخصات برنامه های احیای برخی از شهرهای ایران پس از انقلاب
نهادها و سازمانهای مرتباط با طرحها و پروژه های بافتهای تاریخی
سوریه
نوسازی مرکز شهر دمشق
طرح بارزنده سازی مرکز شهر دمشق
معرفی موضوع
مسایل و مشکلات
احداث کمربندی در اطراف مرکز قدیمی شهر منجر به دو نتیجه شد
سنگاپور
باززنده سازی هرات
کشور عراق
شهر کاظمین
مصر
وضعیت کنونی شهر تاریخی
حفاظت از میراث تاریخی
برنامه های بهسازی
خیابان المعز
زمینه حفاظت
جمع بندی
دوره سوم
طرح روانبخشی (1364 – 1361)
طرح های بهسازی شهری 1369 – 1364
الف) مرمت شهری در برنامه ریزی ها و طرح های روانبخشی
ب) طرح های بهسازی بافت های شهری (69 – 66)
محورهای فرهنگی تاریخی (1371 – 1369)
نوسازی و بازسازی (تجمیع) (1373 – 1371)
طرح های بافت مسئله دار شهری (1376 – 1373)
تشکیل دفتر محور فرهنگی سازمان میرات فرهنگی (1375)
تشکیل دفتر عمران و بهسازی شهری (1376)
نتیجه گیری
نهادها و سازمان های مرتبط با طرحها و پروژه های بافتهای تاریخی
سازمان میراث فرهنگی کشور
شرح وظایف
وزارت مسکن و شهرسازی (و مؤسسات تابع آن)
شرح وظایف
سازمان برنامه و بودجه
شرح وظایف
شورای عالی شهرسازی و معماری ایران
شرح وظایف
شرکت مسکن سازان
شرح وظایف
تجارب علمی شهرهای ایران
شهرکرد
بافت قدیم کرمان
نوسازی و بهسازی بافت مسئله دار نیشابور
مرکز شهر زابل
تبریز
نظری اجمالی به ساماندهی مرکز شهر تهران
ابعاد معضلات و مسائل مرکز شهر
مسائل و مشکلات مرکز تهران
ابعاد محدوده مرکز شهر
باززنده سازی بافت تاریخی مشهد
تخریب بافت متصل به حرم
طرح نوسازی وبازسازی بافت پیرامون حرم مطهر امام رضا (ع)
شیوه پیشنهادی برای مداخله
طرح تجدید نظر بهسازی و نوسازی بافت پیرامون حرم مطهر امام رضا (ع)
شیوه مداخله در محدوده
باززنده سازی بافت تاریخی ارومیه
بخشی از تحقیق:
دوره های زمانی
ایران نیز مانند سایر کشورهای در حال توسعه، در راستای سیاستهای توسعه (برون گرا)، از ابتدای قرن معاصر، خود را ناگزیز از ایجاد تغییرات وسیع در سیمای فیزیکی و بافت کالبدی شهرها (بافتهای قدیم کنونی) دید. هدف از انجام این اقدامات، عمدتاً در پاسخ به احساس نیاز به انطباق هرچه بیشتر ساختار شهر و زیرساختهای آن با تحولات و نوآوری های جهان توسعه یافته بود که در آن زمان، به شدت دولتها و کشورهای در حال توسعه را تحت تأثیر و مجذوب خود ساخته بود. به طور کلی روند مذکور و اقدامات انجام شده طی آن، به سه مرحله زمانی قابل تقسیم است:
الف) دوره اول : سالهای 1310 تا 1320 (هـ ش )
اولین فعالیتهای نوسازی در شهرهای ایران از سال 1310 آغاز و با ورود ایران به جنگ جهانی دوم در سال 1320 متوقف ماند.
تصویب قانون بلدیه در سال 1309 ، محملی مناسب برای مداخلات سنگین در بافتهای کهن شهری – از این پس سنتی و ناکارا- را فراهم آورد. (حبیبی ، 1375 ، ص 158) و بلافاصله پس از آن اولین خیابانها به عنوان اولین نمادهای دگرگونی در کالبد شهر ایرانی، پدیدار شدند. الگوی عمومی نقشه خیابانها[1]، ایجاد چند برش طولی و عرضی و ایجاد یک میدان در محل تقاطع این چند برش بود.
بسته به موقعیت شهر، دو تا سه راه مقیاس ملی وارد شهر شده و خیابان های متقاطع شهر را شکل می دادند و یک یا دو راه دیگر از این تقاطع به کوهپایه ، اماکن مذهبی و یا نقاط جذاب اطراف شهر – بافت تاریخی – متصل می شدند... و به تدریج در داخل بافت تاریخی عناصر جدید شهری، در جوار این خیابانها و میادین مستقر می شدند. (حایری ، 1372 : صص 22 – 21)
مهمترین اقدامات انجام شده در شهرهای ایران طی این دوره عبارتند از :
- احداث خیابانهای کمربندی در اطراف بسیاری از شهرهای بزرگ
- احداث میادین و خیابانهای بزرگ در مرکز شهرها (الگوی به کار گرفته شده برای شبکه خیابان ها شطرنجی بوده است.)
- نوسازی محلات قدیمی از طریق
الف) تخریب بخش قابل توجهی از محله ها که غیر قابل اصلاح تلقی می شد و تبدیل گورستان های واقع در مرکز شهر به پارک های عمومی.
ب: تشویق مردم به استفاده از الگوهای غربی در ساختمان سازی (هم از نظر مصالح و هم از نظر نما و تزئینات).
ج) استفاده ازالگوی شطرنجی و طراحی خیابان های شریانی صلیبی در تمامی شهرها بدون توجه به وضعیت شبکه گذرها و معابر موجود آن شهر.
دانلود تحقیق ایران در رویارویی با بافتهای با ارزش تاریخی (اما فرسوده)