لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات:23
برنامه ریزی
برنامه ریزی در فعالیتهای ترویجی مهمترین و اصلی ترین وظیفه مدیر بشمار می رود. قصور در برنامه ریزی سبب می شود که فعالیتها بر حسب تصادف انجام شود و چنین فعالیتهایی مسلما در جهت اهداف مورد نظر نخواهد بود. از آنجا که برنامه ریزی راه و روشی برای هدایت منظم فعالیتهای انسانی برای اهداف و مقاصد مشخصی است و به تعبیری دیگر نقشه راه برای رسیدن به مقصود و جهت گیری منطقی برای انجام فعالیتهاست، از نظر منطقی لازم است از نیازها و انتظارات، شرایط و امکانات، منابع و تجهیزات و همچنین موانع و حدودیتها اطلاعات جامع و دقیق جمع آوری کنیم و برای تحقق اهداف مورد نظر مناسبترین و مؤثرترین راهبردها را پیش بینی و توصیه نماییم. بدیهی است در فعالیتهای ترویجی بهره گیری از همکاری و مشارکت فعالانه افرادی که برنامه برای آنها طراحی و اجرا می شود از عوامل عمده موفقیت است و این امر نیز مستلزم بهره گیری از ضوابط علمی و شناخت صحیح مفهوم مشارکت است و میزان این مشارکت نیز بر حسب شرایط زمان، مکان، محتوا و مخاطبان متفاوت خواهد بود.
مکانیزم برنامه ریزی
از جهت مکانیزم برنامه ریزی دو رهیافت مطرح است. یکی برنامه ریزی خطی که در آن متغیرهای دخیل در نتایج حاصل از برنامه و نقش هر متغیر معلوم بوده، بر مبنای داده های آماری معین یا قابل پیش بینی هستند و در عین حال قابل کنترل هم می باشند. دومین رهیافت برنامه ریزی غیر خطی است که در آن متغیرهای مزبور نقش مشخص و تعریف شده صریحی در پیامدهای حاصل از اجرای برنامه ندارند یا لااقل در مرحله برنامه ریزی بوضوح قابل تشخیص نیستند.
برنامه ریزی خطی چیست؟
برنامه ریزی خطی پر استفاده ترین مدل بهینه سازی است.دامنه وسیع کاربرد این مدل در انواع مختلف برنامه ریزی،زمانبندی،کنترل پروژه و مدیریت ،تخصیص منابع،طراحی سیستم های صنعتی ،مسائل حمل و نقل ،تعمیرات و نگهداری ،تئوری شبکه ها و بسیاری از جنبه های دیگر تصمیم گیری در صنایع،اقتصاد وامور نظامی ،ضرورت وجود روشهای قوی کارا و قابل اعتماد برای حل این مسائل را ایجاب می کند. امروزه در کلیه رشته های علمی روشهای مبتنی بر مبانی ریاضی برای حل مسائل ارائه شده که برنامه ریزی خطی نیز از این امر مستثنی نیست.در سال 1947دکتر جرج دانتزیک توانست روش کارائی راکه بر مبنای جبر خطی استوار بود به منظور حل مسائل برنامه ریزی خطی ارائه دهد این روش از اصل برخورد بردارها با یکدیگر وایجاد فضای برداری سرچشمه می گیرد که به آن سیمپلکس می گویند. در طی تقریبا"پنجاه سال گذشته روش سیمپلکس دانتزیک جهت حل مسائل برنامه ریزی خطی ( L) ابزار محاسباتی کارائی بوده است هر چند که این روش موضوع تحقیقات جدی در طی سالهای بسیاری بوده است.اما بعضی جنبه های اصلی رفتار و عملکرد آن هنوز هم بطورکامل شناخته نشده است .از آن تاریخ به بعد محققین وصاحبنظران تحقیق در عملیات پیرامون بهبود روش سیمپلکس مقالات و دستورالعملهای متعددی را ارائه داده اند که عمدتا"بر پایه تجسس گوشه به گوشه روش سیمپلکس استوار است.در سالهای اخیر نیز روشهای جدیدی تحت عنوان روش خاشیان و کارمارکار ارائه شده است که برتری آنها به روش سیمپلکس هنوز به ثبوت نرسیده است. اخیرا"یک طرح جدید به جای روش سیمپلکس توسط دکتر آریانژاد و مهندس هاشمی ارائه گردیده که به طور بنیادی با روش سیمپلکس متفاوت است به طوری که برای دستیابی به نقطه بهینه ،هیچ جستجوی نقطه به نقطه ای در پیش نمی گیرد.بلکه در هرمرحله از تکرار بعد مسئله کاهش یافته و از همه مهمتر اینکه تعداد مراحل تکرار این روش برابر تعداد متغیرهای مسئله است. هدف این مقاله تحقیقی است دردلایل استفاده ،مزایا و معایب روش سیمپلکس می باشد که در نهایت منجر به ارائه یک سری تغییرات در روش سیمپلکس در جهت بهبود این روش که برفضای برداری محدب،ترکیبات خطی ،کسینوس هادی متغیرها ،مخروط سیمپلکس و ... استوار است.ضمن حفظ ظاهر جدول سیمپلکس به دلیل اهمیت فوق العاده آن در تفاسیر و مفاهیم جبری و اقتصادی و...حداکثر تعداد مراحل سیمپلکس را در اثر تغییرات در انتخاب متغیر های وارد شونده و خارج شونده به تعداد متغیرهادر حالتی که مسئله برنامه ریزی خطی به فرم}0>x و b = Ax/ cx= Max Z{ باشد می رساند.
اصول پیدایش برنامه ریزی خطی در تئوری محدودیتها
در اواخر دهه 80 گلدرات فیزیکدان یهودی، روشی برپایه اهداف و رویه های کار کارخانجات ارائه داد که فلسفه حاکم بر آن با نام تئوری محدودیتها (THEORY OF CONSTRAINTS=TOC) و راهکارهای اجرایی آن به نام فناوری تولید بهینه، شهرت یافت.تئوری محدودیتها مبتنی بر بهبود مستمر بوده و تمرکز اصلی آن بر شناسایی محدودیتها و گلوگاههای تولیدی به منظور افزایش مستمر دستیافت کل کارخانجات است، اجرای موفق تئوری محدودیتها مستلزم اجرای الگوریتمـی با 5 گام اساسی و توجه به قواعد خاصی است. تئوری محدودیتها را می توان نگرش سیستماتیک نوین در فرایند تفکر نامید.
مقاله درباره برنامه ریزی خطی و تئوری محدودیتها