لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه6
این اصطلاح اشاره به نوعی روش چاپ دارد که در آن جوهر از صفحه یا لوحی فلزی به غلتکی (معمولاً کائوچویی) منتقل می‌شود و سپس به کاغذ انتقال می‌یابد (13). در این روش، مرکّب از بخش‌های رویین عبور می‌کند و به کاغذ منتقل می‌گردد (8: ذیل واژه؛ 11: ذیل واژه؛ 3: ج 1، ص 177).
افست، در حال حاضر، رایج‌ترین روش تجدید چاپ کتاب است، و معنای این واژه نشان می‌دهد که عمل چاپ به‌صورت غیرمستقیم انجام می‌گیرد و به‌نظر می‌رسد که چاپ افست با چاپ سنگی کهن خویشاوندی داشته باشد (191:4). یکی از مزایای چاپ افست، از نظر سلامت کارکنان صنعت چاپ، این است که با سرب سروکار ندارد و چاپخانه افست معمولاً محلی بهداشتی است. از نظر شمارگان نیز این روش چاپ بسیار کارآمد است، زیرا برای تعداد زیاد و تجدید چاپ‌های مکرر، به‌ویژه برای چاپ کتاب‌های درسی، به‌کار می‌رود و حتی با تفکیک مراحل کار (حروف‌چینی و صفحه‌آرایی، لیتوگرافی: عکاسی، مونتاژ، کپی، چاپ، و صحافی)، هر قسمت از کار را می‌توان در چاپخانه‌ای یا حتی کشوری خاص انجام داد؛ و این روش، به‌ویژه در مورد کتاب‌های رنگیِ پرهزینه، بسیار رایج است. رواج کارهای رنگی و دریافت سفارش‌های بازرگانی و تبلیغاتی پر زرق‌وبرق، خود یکی از عوامل توسعه چاپخانه‌های افست و واپس ماندن چاپ مسطح بوده است (193:4). لیتوگرافی افست[2] نیز، یکی از انواع مختلف فنون چاپ است و در تعیین مرحله‌ای از کنترل کیفیت در چاپ نقش اساسی دارد (267:14).
تاریخچه در جهان. این شیوه چاپ یکی از انواع چاپ مسطح بوده که کارآمدترین، و سریع‌ترین شیوه چاپ در جهان است. مخترعان چاپ افست چاپگران آلمانی بودند. آنان چون استفاده از سنگ را دشوار یافتند، پس از کوشش‌هایی، در سال 1834 موفق شدند به جای لوح سنگی از صفحه فلزی نازکی از جنس آلیاژ روی (زینک) استفاده کنند، که این روش جدید را زینکوگرافی نامیدند. بعدها به‌جای روی از آلومینیوم استفاده کردند که به این شیوه چاپ، آلگرافی می‌گفتند. در سده نوزدهم، شیوه‌های چاپ با فلزات تکامل یافت و به استفاده از ماشین‌های افست امروزی منجر شد (86:1). در غرب، برای تجدید چاپ بدون حروف‌چینی، روشی به‌نام "اشتروتوپی"[3]رایج بود که قالب مقوایی برای بازسازی حروف‌چینی کتاب به کمک سرب مذاب، یا برق و الکترولیز، به‌کار می‌رفت. این عمل قابل تکرار بود و ناشر غربی می‌توانست هر کتاب پرفروش را بارها بدون حروف‌چینی مجدد تجدید چاپ و روانه بازار کند.
در چاپ لیتوگرافی، ابتدا کاغذ مستقیماً با فلز تماس داشت و چاپ می‌شد، تا اینکه در سال 1878 و دو سال بعد از آن، سه نفر امریکایی به نام‌های برکلی[4] ، تروتیه[5] ، و میسی‌یر[6] ، موفق به چاپ فلز بر روی یک سطح کائوچویی شدند و سه سال بعد نیز چاپ سطح کائوچو را بر روی کاغذ برگرداندند. روش فوق یعنی چاپ تصویر از فلز بر روی کائوچو، و از کائوچو به کاغذ، به افست یا "روتوکالکوگرافی"[7] مشهور است (69:7).
به‌طور کلی، دگرگونی‌ها و پیشرفت‌هایی که در ماشین‌های چاپ نوین امروزی روی داده به‌منظور دستیابی به تولید بیشتر و سریع‌تر و با کیفیت بهتر است، زیرا نظام‌های الکترونیک، به‌طور مداوم، میزان مرکب و تطابق رنگ‌ها و دنسیته ترام را کنترل و تصحیح می‌کند و به‌کارگیری رایانه و کاربرد نظام‌های رقومی در ماشین‌های مختلف به‌منظور جلوگیری از اختلالات مکانیکی است (24:12).
هم‌اکنون، فن‌آوری چاپ در حال پیشرفت و رسیدن به امکانات جدیدتر است و حتی گفته می‌شود که تجهیز ماشین‌های تکثیر به لیزر یا رایانه ممکن است در آینده بهترین وسیله چاپ کتاب با شمارگان اندک باشد و هر نسخه کتاب، تنها پس از دریافت سفارش خرید آن، چاپ شود (191:4).
افست در اساس همان شیوه لیتوگرافی یا چاپ همسطح است. اما در این روش تصویر نقش‌ها، نخست از لوحه فلزی به استوانه لاستیکی منتقل می‌شود و کاغذ، تصویر را از استوانه لاستیکی به این ترتیب می‌گیرد: الف) صفحه فلزی چاپ، دور استوانه‌ای به نام "استوانه لوح" بسته می‌شود، دو غلتک یکی دارای مرکب (ترکیبی از دوده، روغن، سقز، و موم)، و دیگری دارای آب وجود دارد، تضاد بین چربی و آب باعث می‌شود که فقط نقش‌های لوح فلزی مرکب بگیرند؛ ب) استوانه لاستیکی به نام "استوانه افست" در ارتباط با استوانه لوح، تصویر نقش‌ها را می‌گیرد؛ و ج ) در تماس با "استوانه چاپ"، که روی آن کاغذ قرار دارد، تصویر به کاغذ انتقال می‌یابد (47:2-48). برای عمل افست، اوراق مطالب تحریرشده یا جز آن، به‌صورت یک تا چهار صفحه تقسیم می‌گردد و سپس زیر دوربین‌های مختلف عکسبرداری می‌شود. در عکسبرداری، بر حسب نیاز، از اوراق به اندازه‌های مختلف فیلم گرفته می‌شود (61:9). فتوافست لیتوگرافی را امروزه به‌طور معمول افست یا "فتوافست" می‌نامند(100:6).
ماشین چاپ افست دارای
تحقیق در مورد افست چاپ