لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه13
شاگرد محمد زمان بود. آثار او : قلمدان شیخ صنعان و دختر ترسا ، قلمدان گل و مرغ ، قاب آیینه گل و مرغ اشاره نمود.
لطفعلی شیرازی (صورتگر ) : نقاش و قلمدان ایرانی ، برجسته ترین نقاش گل به شمار می آید اکثر تصاویر شاهنامه داوری کار او می باشد.
ابولحسن غفاری (صنیع الملک ) : نقاش و چاپگر ایرانی ، هنرمند عهد ناصرالدین شاه و بنیان گذار نخستین هنرکده نقاشی و پیشگام هنر گرافیک در ایران بود. کارهای او سبب پیوند پیکر نگاری درباری به نقاشی کمال الملک شدند.
نقاشی مینیاتوری در مفهوم متعارفش از اندک رونقی در سلطنت فتحعلی شاه برخوردار شد.
در خلال آن ایام زمینه تازه ای برای هنرنمایی مینیاتور سازی ایرانی باز شد ، بدین ترتیب که ورود روز افزون فرستادگان خارجی و هیئت همراهشان و بازرگانان و جهانگردان دولتمند به دنبال برقراری روابط سیاسی تازه میان دربار ایران و دولتهای غربی مخصوصاً انگلستان موجب گردید ه نوعی ممتاز از هنر (هنر – جهانگردی ) به صورت مینیاتورهای اجرا شده روی برگهای کاغذ به وجود آید ، با موضوع های ملی ، یا هیئت افراد تنها بر پس زمینه ای خالی از نقش برای مجسم ساختن چهره های مختلف طبقات مردم در جامه ها و مشاغل و حالات و اطوار گوناگونشان .
همزمان با این نگارگری ها ، دو نوع دیگر نگارگری مورد بهره برداری قرار گرفت و مراحل تکامل خود را پیمود: یکی نقش مینایی روی طلا و نقره و مس و دیگری نقاشی پشت شیشه . نمونه های عالی از نوع اول در میان جواهرات سلطنتی ایران به وفور عرضه می شود. مقدم هنرمندان این گونه زینت گری در زمان فتحعلی شاه عبارت بودند از علی باقر و محمد جعفر.
در اوخر دوره فتحعلی شاه ، یا ربع سوم سده سیزدهم کامیابی باز هم بزرگتری در نگارگری ایران به حصول پیوست . نقاشی پشت شیشه (اگلومیزه ، واژه فرانسوی ) اسلوب کاری دشواری داشت بدین ترتیب که نقاشی
تحقیق در مورد دلایل افول نگارگری در دوره ی زندیه وقاجاریه