تحقیق در مورد شناخت شهرستان و حوزة نفوذ روستا

اختصاصی از نیک فایل تحقیق در مورد شناخت شهرستان و حوزة نفوذ روستا دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقاله کامل بعد از پرداخت وجه

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات: 111

ـ شناخت و ارزیابی وضع موجود

ـ مطالعات جغرافیایی و اقلیمی شهرستان

ـ بررسی موقعیت شهرستان د رکشور

شهرستان شیراز یکی از شهرستانهای استان فارس است که در قسمت مرکزی این استان واقع شده و مرکز آن شهر شیراز است. این شهرستان با وسعتی بیش از 10537 کیلومتر مربع،5/8 درصد کل مساحت استان فارس را به خود اختصاص داده است. از شمال به سپیدان و مرودشت، از جنوب به فیروزآباد و جهرم،از شرق به استهبان،فسا و نی‌ریز و از غرب به ممسنی و کازرون محدود می‌شود و دارای 7 شهر خرامه،زرقان،سروستان،شیراز و کوار،داریان و لپویی است. همچنین این شهرستان به 6 بخش و 22 دهستان تقسیم شده و متشکل از 5/5 آبادی دارای سکنه و 290 آبادی خالی از سکنه می‌باشد.

در شمال و جنوب جلگه شیراز دو رشته کوه به موازات یکدیگر قرار گرفته است، کوههای شمالی به وسیله دره هائی تنگ نامیده می‌شوند از یکدیگر جدا می‌کردند. ارتفاع این شهرستان از سطح دریا 1540 متر است و تراکم نسبی جمعیت در این شهرستان 111 نفر در کیلومتر مربع می‌باشد. شهرستان شیراز به علت مرکز استان بودن و وجود دانشگاه آثار و ابنیه تاریخی و بقاء متبرکه و… در کشور ایران از اهمیت خاصی برخوردار است.

شهرستان شیراز بر روی جلگه وسیعی که دارای 15 کیلومتر عرضی و 130 کیلو متر می‌باشد واقع شده است این شهرستان بین 52 درجه و 3 دقیقه تا 53 درجه و35 دقیقه طول  شرقی از نصف النهار گوینویچ و 28 درجه و 58 دقیقه تا 29 درجه و 55 دقیقه عرض شمالی از خط استوا واقع شده ارتفاع متوسط آن سطح دریا 154 متر است.

ـ ویژگیهای اقلیمی:

میزان بارندگی شهرستان شیراز در سال 1379 بالغ بر 5/195 بالغ بر 5/195 میلیمتر در آذر ماه و حداقل آن 3% میلیمتر در اردیبهشت ماه بوده است.

دما: معدل حداقل دمای شهرستان 5/12 درجه سانتیگراد و معدل حداکثر 9/26 درجه همچنینحداکثر مطلق درجه حرارت 6/40 درجه سانتیگراد و حداقل دما 4/5 – درجه سانتیگراد به ترتیب در ماههای تیر و بهمن بوده است تعداد روزهای یخبندان در سال 79 ، روز به شرج زیر می‌باشد:

(2 روز در ماه آذر،روز در ماه دی،12 روز در ماه بهمن و 1 روز ماه اسفند ) می‌باشد.

مأخذ : کتاب سیمای اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی شهرستان سال 79

ـ خاکشناسی :

خاکهای منطقه شیراز رسوبی  است مواد متشکله آن از متلاشی شدن سنگها و کوههای داخلی و اطراف منطقه بوجود می‌آید و توسط رودخانه‌ها و سیلابها و آبهای آبیاری در منطقه‌های مختلف رسوب پیدا کرده است. گچ بصورت بلور در زمینهای جنوبی دشت شیراز دیده شده است . در این خاکها مواد گچها بصورت بلورهای زیاد همراه نمک وجود دارد مقدار این اراضی 19700 هکتار یا 16% کل اراضی است، بیشتر خاکهای منطقه خیلی عمیق است و خاکهای خوبی دارند ولی در پای کوههای و نزدیک رودخانه‌ها و مسیلها عمق خاک زراعی کم بوده و در زیر دارای طبقات شن و سنگ است .

ـ پستی و بلندی :

مهمترین ارتفاعات شهرستان عبارتند از :

-در قسمت شمالی رشته کوههای بمو که بلندترین قله آن 2661 متر می‌باشد. کوههای پشت مله با ارتفاع 2177 متر، چهل مقام با ارتفاع 1808 متر،کوه زرقان با ارتفاع 2000 متر،کوه کته با ارتفاع 2050 متر، کوه آصف با 1850 متر، بابا کوهی با ارتفاع 2168 متر، منصور آباد با ارتفاع 1965 متر کوشک بی بی چه با ارتفاع 1800 متر از سطح دریا معروفترین ارتفاعات شمالی هستند.

-در قسمت غربی کوههای سفیدار قرار دارد که معروفترین قله این رشته کوه دراک با ارتفاع 2624 متر تاز سطح دریا می‌باشد.

-در جنوت کوههای قبله با ارتفاع 2432 متر و کوه قره باغ با ارتفاع 2923 متر و کوه دلو با ارتفاع 2300 متر از سطح دریا قرار دارند.

پست ترین نقطه جلگه شیراز در 6 کیلومتری جنوب شرقی آن واقع شده که در حال حاضر سطح دریاچه مهارلو آنرا پوشانیده است. ارتفاع متوسط این دریاچه از سطح دریای آزاد در حدود 1500 متر می‌باشد. طول این دریاچه 50 کیلومتر و عرض آن حدود 12 کیلومتر می‌باشد.

مهمترین دشتهای شهرستان عباتند از : دشت شیراز به وسعت 988 کیلومتر مربع دشت کوار با وسعت 268 کیلومتر مربع- دشت سروستان با وسعت 800 کیلومتر مربع دشت قره باغ با وسعت 162 کیلومتر مربع و دشت خرامه و قسمتی از دشت کربال با مساحت تقربیی 2151 کیلومتر مربع.

ـ ویژگیهای تاریخی

استان فارس منطقه وسیعی است که قسمتی از جنوب و جنوب باختر کشور را فرا گرفته و تقریباً از 11 قرن قبل از میلاد مسیح محل سکونت گروهی از طوایف آریایی بنام پارس بوده و بهمین مناسبت به فارس موسوم گردیده است. این منطقه در حال حاضر محل آثار تمدن سه هزار ساله ایران بوده که یا شکوه و جلال  خاصی دوران عظمت و افتخار ایران را جلوه گر می‌سازد.

مرکز استان فارس شیراز است که دارای قدمت زیادی می‌باشد. در کتیبه‌های هخامنشی و ساسانی نام شیراز آمده است طبق روایات شهر شیراز را به فرزند طهمورث (اولین پادشاه سلسله پیشه ادیان ) نسبت می‌دهند.

شهر شیراز در سال 74 هجری قمری توسط یوسف ثفقی بنا شده و تدریجاً جایگزین شهر قدیمی استخر شده است . کریم خان زند در سال 1180 هجری قمری شیراز را مقر حکومت خود قرار داد و عمران و آبادی بسیاری در این شهر انجام داد. شیراز در طول تاریخ فرزندانی چون ابن مقفع،سیبویه، ملاصدرا ، سعدی، حافظ و شیخ روزبهان و دیگر بزرگان علم و ادب را در امان خود پرورانده و بدین جهت از گذشته این شهر را دارالعم لقب داده‌اند. بقاع متبرکه‌ای که د رشیراز مورد زیارت و بازدید عموم قرار می‌گیرند عبارتند از : شاهچراغ،حضرت سید میر محمد برادر شاهچراغ، سیدعلاء الدین حسین،شاه میرعلی حمزه (ع)،امامزاده ابراهیم،سیدتاج الدین غریب، آرامگاه بی بی دختران و دهها آرامگاه دیگر است .