فرمت فایل: word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 10 صفحه
من برای بهترین دوستم ارزش زیادی قائل هستم و حداقل روزی یکبار به او سر می زنم
او مهربان است
دانا و خوش بیان است
با اینکه بی زبان است مرا دوست دارد و مرا پند و اندرز می دهد .
این دوست من کتاب است و من او را خیلی دوست دارم و از بزرگترین و کاملترین کتاب، قرآن عزیز که آسمانی است مدد می جویم که مرا از این دوستم جدا نکند و تا زنده هستم مرا یاری کند .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 3
کتاب و کتاب خوانی
من یار مهربانم دانا وخوش بیانم
گویم سخن فراوان با آنکه بی زبانم
پندت دهم فراوان من یار پند دانم
من دوستی هنر مند با سود و بی زیانم
ازمن مباش غافل من یار مهربانم
بله کتاب ، کتاب آن دوست بی زبان که سخنان فراوانی را می تواند برای ما باز گوکند و یار همیشگی ما در تمام اوقات شبانه روز در مراحل مختلف زندگی باشد دوستی که اگر ما ازاو غافل نگردیم ودرست از او نگهداری کنیم تحت هیچ شرایطی هرگز مارا تنها نخواهد گذاشت کتاب خوب و مفید می تواند بهترین دوست راه گشا و همیشه همراه برای هر انسانی باشد . کاش بشود فرهنگ کتاب و کتابخوانی را بیشتردر شهرمان ترویج دهیم ، از کودکی بچه هایمان را با کتاب دوست نگه داریم. وبرای این کار با صدای بلند برایشان قصه خوانی کنیم ، هر ماه مقداری هزینه برای خرید کتاب اختصاص دهیم . به نظر شما ، ما در سال چقدر هزینه زندگی را متحمل می شویم ؟ هر کس با شغلی که داشته باشد میانگین در آمدش را اگر ماهی دویست هزار تومان در نظر بگیریم نمی تواند هر ما ه حداقل 2500 و حد اکثر 5000 تومان را برای خریدن کتاب اختصاص دهد ؟ به نظر من که می شود اگر برنامه ریزی دقیقی روی خرج و مخارج روزانه مان داشته باشیم .
کتاب خواندن و مطالعه فکرو ذهن کودک را پرورش خواهد داد وبه شکو فایی خواهد رساند .و قتی کودک با کتاب انس و الفت بگیرد دیگرجزء لاینفک زندگی اش خواهد شد و تا مرز نوجوانی و جوانی و الا آخر ... اما ، یک نکته قابل ذکر آن است که ما پدر و مادران می توانیم الگوی خوبی برای فرزندان باشیم اگر فرهنگ کتاب و کتابخوانی را داشته باشیم و حتی المقدور در هر خانه ای کتابخانه ی کوچکی بنا گردانیم که به مرور زمان تبدیل به کتابخانه ی بزرگی خواهد شد ومهمتر از این تمام موضوعات آن کتابها به فکرو اندیشه ما لینک خواهد شد ، مغز انسان هر چه بیشتر اطلاعات به آن منتقل کنیم هی بیشتر وبیشتر برای خودش جا باز می کند و فعال می شود گنجایش آن بیشتر و بیشتر می گردد .اما اگر راکد نگه داریم همین طور روز به روز کوچک وکوچکتر خواهد شد .
به قول یکی از صاحب اندیشان ، ( مغز انسان چمدان نیست که تا ظرفیت آن تکمیل و پر شد درش را ببندیم و قفل کنیم .) پس بیایید به همان اندازه که به تغذیه جسم بچه هایمان توجه می کنیم وحساسیت به خرج می دهیم برای تغذیه روح و فکر واندیشه آنها هم سر مایه گذاری و برنامه ریزی لازم را داشته باشیم . چرا در شهر ما یک کتابخانه ی قابل توجهی وجود ندارد ؟ با توجه به سیستم آموزشی جدید که الآن در مدارس رواج یافته دانش آموزان در همه مقاطع تحصیلی هر ماه برای هر درس باید تحقیق انجام دهند ،یک کتابخانه غنی می تواند منبع خیلی خوبی برای دانش آموزان و دانشجویان باشد ، واین خود یکی از کمبود های جامعه ما به شمار می رود .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 24
خاستگاه و زمان پیدایی تعزیه خوانی
پیوند تعزیه با اسطوره و آیین
بحث و گفتگو درباره خاستگاه تعزیه و زمان پیدایی تعزیه خوانی در جامعه ایران، دو موضوع بسیار مهم در تاریخ تعزیه پژوهی بوده است. پژوهشگرانی که در زمینه تعزیه و تعزیه خوانی بررسی و تحقیق کرده اند در مورد اصل و منشأ و تاریخ پیدایی تعیه خوانی نظرهایی گاه مشابه و گاه متفاوت با یکدیگر ارائه داده اند. هیچ یک از تعزیه پژوهان نیز در پژوهش های خود در زمینه خاستگاه و پیدایی تعزیه خوانی به یک نتیجه و نظر دقیق و قطعی نرسیده اند و همچنان راه جست و جو و تحقیق درباره این مقوله گشوده مانده است.
در سرزمین های کهن جهان، بیشتر نمایش های کلاسیک رشته پیوندی با نمایش های آیینی و ریشه در اسطوره ها، افسانه ها، عقاید و باورها و به طور کلی فرهنگ عامه مردم داشته اند. مثلاً، آیین نیایش و بزرگداشت دیونیسوس، یا باکوس، خدای تاکستان ها و باروری و شور و جذبه عارفانه، بن مایه نمایش های کلاسیک تراژدی و کمدی یونانی بوده اند. ترائوره (بی تا: 33) با اشاره به این موضوع و استناد به عقیده برخی نویسندگان درباره شکل گرفتن تراژدی و کمدی هجو آمیز یونان بر اساس آیین های سری دیونیسوسی و مراسمی که به افتخار باکوس برپا می شده است، می نویسد: «نمایش های آتن، حتی پس از شناخته شدن به عنوان آثار ادبی و جدایی از مذهب، برای مدتی طولانی بخشی از مراسم جشن و سرور بوده اند».
ایرانیان شیعه نیزبه یقین در ساختن تعزیه و به نمایش درآوردن واقعه های کربلا و حدیث مصائب سیدالشهدا به سنت نمایش های آیینی ایرانیان قدیم و شیوه اجرای مناسبک و آیین های نیاکان خود و پاره ای از عناصر اسطوره ای و حماسی سازنده نمایش های آیینی نظر داشته و از آنها بهره گرفته اند. یکی از نویسندگان مصری می‌نویسد که ایرانیان با پیش زمینه هنر تیاتر که در جامعه داشتند، توانستند از شهادت امام حسین (ع) و اصحابش درام های مذهبی بیافرینند، در صورتی که عرب ها هیچ گاه به این اندیشه نیفتادند که از این وقایع بهره بگیرند، زیرا در میانشان هنر نمایش، سنت نبود (ابوالنقه، 69:1367).
نمایش «مصایب میترا» و «سوگ سیاوش» در ایران به احتمال قوی خاستگاه یا اصلی ترین نمونه از آیین های زمینه ساز نمایش «مصایب امام حسین» و وقایع کربلا بوده و این دو آیین در شکل گیری تعزیه خوانی تأثیر داشته اند.
ایرانیاین مهرپرست به هنگام برگزاری مناسک آیین خود، واقعه «مصایب میترا» را نیز به نمایش درآورده اند. در این نمایش چند تن از نقش آفرینان صورتک هایی بر جهره خود می زدند و روی سکویی که پیروان آیین مهری برای نیایش های مذهبی ساخته بودند، می رفتند و همراه نیایش، واقعه مصایب مهر را نشان می دادند (رضوانی: 167:1357).
در سال مرگ سیاوش، مردم بخارا همراه آیین سوگواری سیاوش شهادت او را نمایش می دادند. در این نمایش، شبیه سیاوش را می ساختند و در عماری یا محملی می‌گذاشتند. این عماری یا محمل که چهار سویش باز بود روی دوش می گرفتند و مویه کنان و سینه زنان در گذرگاه ها می گرداندند.
برخی از پژوهشگران، عناصری از اساطیر بین النهرینی، آناتولیایی و مصری را نیز در شکل دادن به آیین نمایشی تعزیه مؤثر دانسته و اسطوره تموز، رب النوع جوان بین النهرین را یکی از نمونه های تأثیرگذار بر تعزیه یاد کرده اند (یار شاطر، 135:1367).
برخی دیگر مسایب حضرت مسیح و شخصیت های افسانه ای و تاریخی دیگر در فرهنگ و سنت های هند و اروپا و سامی را در شکل گیری آیین تعزیه خوانی مؤثر می‌دانند. (بیمن، 30:1979).
پایگاه تکوین تعزیه خوانی
تعزیه خوانی بیرون از حوزه مسجد و منبر و حیطه عمل و نفوذ دستگاه رسمی مذهب و دور از نظر و رأی جامعه روحانیت و در میان توده مردم دیندار و متعصب کوچه و بازار تکوین یافت و شکل گرفت. در آغاز، بسیاری از فقیهان سنت گرا با شبیه و تشبیه و تعزیه خوانی مخالفت می کردند و به لباس معصومان درآمدن و در نقش آنان ظاهر شدن و شبیه درآوردن های مذهبی را گناه و اهانت به ساحت مقدس ائمه اطهار می دانستند. این گروه روحان معتقد بودند که نباید به قصد عزاداری برای سیدالشهداء و اهل بیت و یاران او، و برا انجام دادن هر کار ثواب یا مستحب به کاری ناشایست و حرام دست زد. مثلاً، حاج زین العابدین کرمانی در رساله هفتاد مسأله، لازمه «شبیه به اهل بیت» را «علاوه بر جسارت و سوء ادب» به انبیاء و اولیاء، «تشبیه مردان به زنان» می دانست و می‌گفت این کار «در شرع مذموم است» (ستاری، 32:1370 حاشیه).
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 28
«تعزیه داری و شبیه خوانی » :
در گذشته طی دو ماه محرم و صفر ، 60 مجلس تعزیه اجرا می شده است ولی در سالهای اخیز صرفاً در ده روز اول محرم تعزیه می خوانند و در دیگر مواقع سال ، به طور متفرقه چندمجلس تعزیه برگزار می شود.
مرحوم میرزا اسماعیل هنر جندقی در عصر قاجاریه اشعار تعزیه حضرت ابوالفضل (ع) و شبیه فرنگی را سرود و در تنظیم دیگر مجالس تعزیه کوشید. مراسم تعزیه خوانی بانی دارد و بانیان تعزیه هم مخارج تعزیه خوانان را می پردازند و هم از آنان پذیرایی می کنند. از شب هفتم تا دهم محرم در خور و توابع آن تعزیه های حضرت مسلم بن عقیل (ع) حضرت علی اکبر (ع) و حضرت عباس (ع) برگزار می شود.در روز عاشورا تعزیه حضرت امام حسین را می خوانند. تعزیه طفلان زینب (س) ، عابس و حبیب بن مظاهر در خلال این تعزیه انجام می گیرد. عده ای از نیکوکاران محلی با وقف آب و املاک خود در زمان حیات و پس از مرگ ، مجالس شبیه خوانی را تداوم بخشیده اند.
نظر مراجع قدیم و روش برخورد آنان با تعزیه چیست؟از دیدگاه اسلام، عزاداری و سوگواری اهل بیت(ع) می تواند در قالب ها، فرم ها و ابزاری که در میان ملل و اقوام مختلف مرسوم بوده، محقق شود و به شیوه های گوناگون تجلی یابد.البته این تا زمانی است که قالب ها به شکل ها، شیوه ها و گونه ها، به اصل پیام و محتوا لطمه وارد نسازد، بلکه به بهترین نحو پیام را در ذهن و جان مخاطب جای دهد. از این رو استفاده از شیوه های عزاداری که در زمان صدر اسلام رایج نبوده (مانند زنجیرزنی، سینه زنی، تعزیه و...) نه تنها از نظر شرعی اشکال ندارد، بلکه مددکار اسلام بوده و می تواند در حد خود، شعارهای عاشورا و اهل بیت(ع) را به گوش انسان معاصر رسانده و قلب او را به سمت باور بدان ها سوق دهد.البته باید به این نکته مهم نیز توجه کرد که عزاداری مشروع و مجاز دارای حدود و چارچوب های خاصی است که به وسیله شرع و عقلاء تعیین می گردد. اگر عزاداری در شیوه هایی اجرا شود که شور را بر شعور غالب سازد و به نوعی موجب انحراف از فلسفه عزاداری گردد خارج از حدود عزاداری مشروع، مقبول، موجه و معقول است.اگر قالب های عزاداری به گونه ای باشد که عقلای جامعه، آن را تقبیح کرده، آن را موجب وهن مذهب و آموزه های اصلی عاشورا می دانند، قطعا حد غیرمجاز عزاداری خواهد بود (فلسفه عزاداری، محمد رضا کاشفی، مرکز فرهنگی نهاد، چاپ اول، 1381، ص 21).شکل و صورت عزاداری باید به گونه ای باشد که بتواند هسته و محتوای اصلی پیام عاشورا را به مردم ابلاغ کند و باور انسان ها را نسبت به آنها تقویت نماید ولی اگر این ظاهر به صورتی درآید که نه تنها باطن و مغز را نشان ندهد بلکه باعث گردد اصل مسأله و موضوع خدشه دار شود، شکل و صورت مناسبی نخواهد بود.در هر صورت تعزیه همچون دیگر سنت های مذهبی باید به هنگام اجرای آن موازین شرعی رعایت گردد و ارزش های معنوی آن پایمال نشود و چون سنتی دینی است باید مروج و مبلغ فضایل، مکارم و خصال نیکو باشد، مردم را دین شناس نماید و روح معنویت را در آنان تقویت کند، پس تعزیه در صورتی موجب خشنودی خدا و اولیای الهی است که در حدود بندگی پروردگار بوده و مشتمل بر دروغ، حرام و امور وهن انگیز نباشد.مسأله شبیه خوانی و تعزیه، از دیدگاه فقهی و اعتقادی مورد بحث و بررسی عالمان شیعه قرار گرفته است برخی آن را تحریم و بعضی تجویز کرده اند. از نظر علمای شیعه، خدمتی برای حفظ اسلام بالاتر از این نیست که بدعت ها از بین بروند و افکار موهوم، خرافی و مضامین سست از متون نوحه ها و شبیه نامه ها حذف شوند، لذا در صورتی که جهات شرعی در تعزیه خوانی رعایت گردد و تعزیه پیراسته از وهن و خرافات برگزار شود، بر آن اشکالی مترتب نمی باشد:نظرات علمای شیعه درباره تعزیه:1- آیت الله میرزا محمد حسین نائینی در فتوای خود ضمن تأیید شبیه خوانی، این قید را بیان نمود که شعائر مزبور باید از هرگونه امور ناپسند که شایسته چنین شعاری نیست پاک شود (در این خصوص ر.ک: کتاب بکاء الحسینی، سید حسین طباطبایی، صص 482 - 502).2- آیت الله سید محسن حکیم، ضمن تأیید فتوای میرزای نائینی می افزاید؛ بعضی مناقشاتی که می شود ناشی از منضم گشتن برخی چیزها و کارهایی است که چه بسا با عزاداری و سوگواری برای سیدالشهدا مغایرت دارد (فتاوی علمای سلف درباره عزاداری و شبیه خوانی، فصلنامه هنر، پاییز 1362، ص 297).
تعزیه، سوگواری ، مدیحه سرایی و موسیقی ایرانی
لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات:14
زمینه های زبان آموزی و آموختن کلمات تازه به کودکان ، نقش قاطعی دارد .
هدف های برنامه ادبیات کودکان در آموزش و پرورش دوره ابتدایی عبارت اند از :
در تعریف ابیات کودکان می توان گفت : مجموعه نوشته ها ، سروده ها و گفتارهایی است که از طرف بزرگ سالان جامعه برای خردسالان فراهم می آید یا خردسالان خود خالق آن اند .
تاثیر قصه در کودکان
داستان و قصه نقش بسیار مهمی در تکوین شخصیت کودک دارد . از طریق قصه ها و داستان های خوب کودک به بسیاری از ارزش های اخلاقی پی می برد . پایداری ، شجاعت ، نوع دوستی ، امیدواری ، آزادگی ، جوانمردی ، طرفداری از حق و حقیقت و استقامت در مقابل زور و ستم ارزشهایی اند که هسته مرکزی بسیاری از قصه ها و داستان ها را تشکیل می دهند .
پرورش حس زیبایی شناسی در کودک ، متوجه ساختن کودک به دنیایی که اطرافش را فرا گرفته پرورش عادات مفید در کودک ، تشویق حس استقلال طلبی و خلاقیت کودک هدف های اصلی طرح قصه های خوب برای کودکان است .
انتخاب قصه های مناسب
مسئله انتخاب کردن قصه ، با توجه به انبوه موادی که در اختیار قصه گوست، به ویژه برای قصه گوهای تازه کار و مبتدی مشکلی اساسی است . حتی بهترین و برجسته ترین قصه گوهای حرفه ای هم قادر به گفتن هر داستانی نیستند . قصه گو ، قهرمانان خود رااز قصه هایی می سازد که با شخصیت خاص و سبک او متناسب باشند . قصه گوی تازه کار ابتدا باید سعی کند که ویژگی های شخصیت و سبک گویش خود را ارزیابی کند . سپس از خودش بپرسد ، چه نوع داستان هایی رامی توانم موثر و خوب بیان کنم ؟ چگونه می توانم شخصیت خود را با قصه هماهنگ کنم تا هر دو بتوانیم با شنونده ارتباط برقرار کنیم ؟
پس از آن که قصه گو کار انتخاب کردن را تمام کرد وارد مرحله آماده کردن داستان برای گفتن می شود . آماده کردن داستان برای گفتن از مهم ترین گام هایی است که در جهت به کار گرفتن فن قصه گویی بر داشته می شود . قصه گو باید به خاطر داشته باشد که کار او از بر کردن یا از رو خواندن نیست بلکه کار او قصه گفتن است که مانند تجربه ای یگانه باقی می ماند .