مقاله گیاهان دارویی

اختصاصی از نیک فایل مقاله گیاهان دارویی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد13 صفحات 99

بررسی تولید و مراحل فنولوژی گیاه دارویی سرخارگل به عنوان مادّه اوّلیه تولید داروهای تقویت کننده سیستم دفاعی

منبع : گیاهان دارویی-

کلمات کلیدی : سرخارگل، گل ستاره ای، عملکرد پیکر رویشی، عصاره خشک. چکیده مقاله

سرخارگل (Echinacea purpurea ) گیاهی است علفی، چندساله متعلّق به تیره گل ستاره ایها (Asteraceae ) . سرخارگل یکی از مهمترین گیاهان دارویی در صنایع داروسازی بیشتر کشورهای توسعه یافته است. موّاد مؤثّره این گیاه خاصیّت ضد ویروسی داشته و تقویت کننده سیستم دفاعی بدن (Immunostimulant ) می باشد. منشاء این گیاه شمال آمریکا گزارش شده است و در شمال رودخانه میسوری به صورت انبوه می روید. این گیاه در فلور ایران وجود ندارد و بذر آن برای اوّلین بار در سال 1372 وارد کشور شده است. هدف از انجام این تحقیق چگونگی کشت و تولید سرخارگل بود که با استفاده از نتایج آن بتوان آنرا در مقیاس مناسب کشت و مادّه اوّلیه تولید داروهای حاصل از این گیاه را تأمین کرد. طبق نتایج این تحقیق بذور را باید نیمه اوّل اسفند ماه در خزانه هوای آزاد و به عمق 2 تا 4 سانتی متر کشت کرد. بذور پس از طی دوره سرما نیمه اوّل فروردین ماه سبز می شوند. اواخر خرداد زمان مناسبی برای انتقال نشاء ها به زمین دایمی است. گیاهان اواسط تابستان به گل می روند. ارتفاع گیاهان از سال دوّم رویش به تدریج افزایش می یابد و در سال چهارم رویش به حداکثر (99 سانتیمتر) می رسد. در سال چهارم حداکثر عملکرد پیکر رویشی (4 تن در هکتار) بدست آمد. حداکثر مقدار عصاره خشک (35 در صد) از پیکر رویشی گیاهان دو ساله بدست آمد، زیرا با افزایش سن گیاه مقدار بافتهای چوبی گیاه افزایش می یابد. با توجه به اینکه کشور ما از نظر اقلیمی از تنوع خاصّی برخوردار است انجام این نوع تحقیقات در مناطق مختلف کشور در مورد گیاهانی که بومی کشور نیستند از نظر اقتصادی بسیار ارزشمند و ضروری است.

اثر ضددردی عصاره الکلی بذر گیاه تاتوره در موش‌های صحرایی نر دیابتی ناشی از تزریق استرپتوزوتوسین

تحقیق و بررسی در مورد مورفین

اختصاصی از نیک فایل تحقیق و بررسی در مورد مورفین دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 152

با وجودی که معمولاً مورفین اولین دارویی است که برای دردهای شدید سرطانی تجویز می‌شود، بدون در نظر گرفتن سن بیمار، این ترجیح در اثر برتری و یا مزیت دارویی خاصی نمی‌باشد. مانند بسیاری مخدرها، مورفین نیمه عمر نسبتاً کوتاهی دارد (2 تا 4 ساعت). البته این خصوصیت می‌تواند در افراد سالخورده مفید باشد. مدت زمان چهار تا پنج نیمه عمری که طول می‌کشد تا مورفین به غلظت ثابت خونی برسد زمانی است که در طی آن غلظت پلاسمایی دارو در حال افزایش است. در چنین زمانی نتیجة بالینی نهایی ناشی از دارو را نمی‌توان با قطعیت مشخص نمود و باید بیمار را بطور دقیق تحت نظر گرفت تا غلظت دارو به دامنه‌ای که همراه با عوارض جانبی است افزایش پیدا نکند. در جوامعی مانند سالخوردگان که مستعد مسمومیت با مخدرها هستند، استفاده از دارویی با نیمه عمر کوتاه باعث کاهش مدت زمان بی‌اطمینانی شده و تنظیم دُز سریع را امکان‌پذیر می‌سازد.

یافته‌های جدید در رابطه با متابولیت‌های مورفین ممکن است در بعضی شرایط سیر و نحوه درمان را تحت تأثیر قرار دهند.

متابولیت‌های گلوکورونیدی، یعنی مورفین –3- گلوکورونید (M3G) و مورفین –6- گلوکورونید (M6G) توسط کلیه‌ها دفع شده و در بیماران دچار نارسایی کلیوی تجمع می‌یابند. M6G به گزیده‌های مخدر متصل می‌شود و ممکن است در بی‌دردی و یا مسمومیت با مورفین نقش داشته باشد، در حالی که M3G احتمالاً آثار آنتاگونیتی مخدر داشته و در رابطه با دردهایی که بسیار سخت به مورفین جواب می‌دهند دخیل شناخته شده است. احتمالاً با وجودی که مطالعه‌ای که اخیراً بر روی بیماران مبتلا به دردهای سرطانی انجام شده ارتباطی بین انواع منحنی از مسمومیت با مخدرها و غلظت‌های خونی M6G پیدا نکرده است، گاهاً بیمارانی یافت شده‌اند که در آنها افزایش غلظت M6G به عنوان یک فاکتور مؤثر در ایجاد عوارض ناخواسته عمل کرده است.

بیماران سالخورده به علت وجود درجات مختلفی از نارسایی کلیه بسیار مستعد به تجمع متابولیت‌های مورفین هستند. با توجه به شواهد موجود، این توانایی تجمع بالقوه خطر قابل توجهی که باعث تغییر در نحوه تجویز شود ایجاد نمی‌نماید. با این وجود در صورتی که بیماران دچار مسمومیت با مخدرها شوند، تجمع متابولیت‌ها نیز می‌تواند یکی از علل آن باشد و بهمین دلیل تغییر به مخدری دیگر قابل توجیه است.

در بعضی شرایط، تغییر از یک مخدر به مخدری دیگر حتی بدون توجه به درمان در جریان بیمار نیز می‌تواند استراتژی مفید و مؤثری باشد. تفاوت‌های بسیار متنوعی در پاسخ به اگونیست‌های مختلف مخدرها در یک فرد وجود دارد و اکثراً مشاهده می‌شود که بیماران، از جمله بیماران سالخورده، تعادل بین تسکین درد و عوارض جانبی بهتری با بعضی مخدرها در مقایسه با بعضی دیگر پیدا می‌نمایند.

متأسفانه هیچ گونه مطالعه تجربی مقایسه‌ای در سالخوردگان انجام نشده و انتخاب مخدرهای جایگزین همچنان بر اساس آزمایش و خطا صورت می‌پذیرد. هیدرومورفون نیمه عمر نسبتاً کوتاهی داشته و احتمال تجمع متابولیت‌ها نیز با آن بسیار کم است. این دارو معمولاً به عنوان مخدر خط اول و یا دوم برای درمان دردهای شدید در سالخوردگان استفاده می‌شود. اکسی کدون نیز انتخاب دیگری است که شواهد و مدارک قدیمی و اخیر در رابطه با آن نشان دهنده حداقل تغییر در فارماکوکنیتیک آن در اثر افزایش سن می‌باشند.

جدول I: اگونیست‌های خالص مخدرها که برای درمان درد شدید مصرف می‌شوند.

دارو

مقدار خوراکی (P.O.)

مقدار عضلانی (I.M.)

نیمه عمر

(ساعت)

مدت زمان

(ساعت)

توضیح

مورفین

30-20

10

3-2

4-2

استاندارد مقایسه

مورفین با ترشح کنترل شده

30-20

-

3-2

12-8

فرمولاسیون‌های مختلف برابری بیولوژیکی یکسانی ندارند.

اکسی کدون

20

-

3-2

4-3

همراه با استامینوفن یا آسپرین برای دردهای متوسط، به تنهایی برای دردهای شدید

اکسی کدون با ترشح کنترل شده

20

-

3-2

12-8

هیدرومورفون

5/7

5/1

3-2

4-2

در فرمولاسیون تزریقی با پتانسیل بالا قابل استفاده برای انفوزیون زیر جلدی

متادون

20

10

190-12

12-4

نیمه عمر طولانی می‌تواند منجر به مسمومیت تأخیری پس از شروع درمان و یا تنظیم دُز شود. اطلاعات مربوط به دُزهای برابر معمولاً پتانسیل دارو را نادیده می‌گیرند. دُزهای کوچکی که بصورت (prn) مصرف شوند برای سالخوردگان بهترین روش می‌باشد.

هپویدین (پتدین)

300

75

3-2

4-2

برای درد مزمن و یا حاد در سالخوردگان مناسب نمی‌باشد چون احتمال بروز مسمومیت در اثر متابولیت فعال دارو یعنی نورمپریدین وجود دارد.

اکسی مورفون

10 (رکتال)

1

3-2

4-2

در فرمولاسیون‌های رکتال و تزریقی

تحقیق و بررسی در مورد U,عوارض دارویی

اختصاصی از نیک فایل تحقیق و بررسی در مورد U,عوارض دارویی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

عوارض مصرف زیاد داروها

کلسیم:

این ماده‌ی معدنی که در رشد، سلامت و استحکام استخوان‌ها و دندان‌ها موثر است، چنانچه به صورت قرص یا آمپول به مقدار زیاد و مکرر و بیش از نیاز بدن استفاده شود، عوارض زیر را به دنبال دارد:

- رسوب در بافت‌های نرم

- ایجاد سنگ‌های مجاری ادراری

- اختلالاتی در چشم

- ناشنوایی به علت رسوب در گوش

- یبوست

- اختلال در جذب آهن، روی و منگنز و باعث کمبود این املاح در بدن می ‌شود.

فسفر:

این ماده‌ی معدنی همراه با کلسیم در رشد و استحکام استخوان‌ها و دندان‌ها نقش مهمی دارد. بهترین منبع غذاییفسفر و کلسیم، لبنیات شامل شیر، ماست، پنیر، کشک و بستنی می ‌باشد.

عوارض مصرف زیاد فسفر عبارت‌اند از:

- کاهش تراکم استخوان

- کاهش تودهی استخوانی

- شکستگی استخوان‌ها

- اختلال در رشد

آهن:

این عنصر در بدن انسان نقش مهم و حیاتی به عهده دارد و در خون ‌سازی موثر است. همچنین در تنفس سلولی نقش مهمی به عهده دارد و موجب افزایش قدرت ایمنی بدن می ‌شود و در قدرت یادگیری به خصوص در کودکان موثر است.

این ماده‌ی معدنی مهم و حیاتی در موادی از قبیل جگر، دل و قلوه، گوشت قرمز، مرغ و ماهی به مقدار کافی وجود دارد. علاوه بر آن در منابع گیاهی مانند سبزی‌ ها، مغزها و حبوبات موجود است.

لازم به ذکر است که منابع گیاهی آهن جذب خوبی ندارند، ولی آهن موجود در منابع حیوانی به خوبی جذب شده و در بدن مورد استفاده قرار می گیرد.

برخی افراد برای حفظ سلامت و افزایش مقاومت در برابر بیماری‌ها خودسرانه از منابع دارویی آهن از قبیل قرص، شربت یا آمپول استفاده می ‌نمایند. چنانچه این کار بدون توصیه ‌ی پزشک صورت گیرد، نه تنها مفید نیست، بلکه می‌ تواند به سلامت انسان لطمات جدی وارد سازد و حتی ممکن است موجب عوارضی از قبیل:

- تجمع غیرطبیعی آهن در کبد

- تخریب شریان‌ها

- عوارض قلبی- عروقی

- تخریب بافت‌ها

و عوارض ناگوار دیگری در بدن شود.

روی:

این ماده‌ی معدنی که ممکن است برای برخی افراد ناشناخته باشد، در سلامت انسان اثرات مهمی به عهده دارد. روی در رشد، بلوغ جنسی، سلامت پوست، مو و ناخن موثر است. منابع غذایی روی عبارت‌اند از: پروتئین‌های حیوانی مانند انواع گوشت سفید و قرمز، تخم ‌مرغ، لبنیات و منابع گیاهی روی عبارت‌اند از: حبوبات، مغزها، غلات.

منابع حیوانی روی نسبت به منابع گیاهی جذب بهتری دارند.

این ماده‌ی معدنی مفید چنانچه به مقدار زیاد و مکرر به صورت منابع دارویی مصرف شود، باعث بروز اختلالاتی از قبیل تحریک دستگاه گوارش و استفراغ می‌ شود.

در افراد مبتلا به اختلالات کلیوی که دیالیز می‌ شوند، آلودگی مایعات دیالیز با این فلز می ‌تواند موجب مسمومیت و عوارضی از قبیل کم ‌خونی، تب، اختلالات سیستم عصبی شود.

مصرف منابع دارویی مواد مغذی، به جز در موارد ضروری و با توصیه‌ ی پزشک یا رژیم ‌شناس، در سایر موارد به ‌هیچ وجه توصیه نمی ‌شود، زیرا منابع دارویی مواد مغذی، دارای عوارض جانبی هستند و چنانچه بی ‌رویه مصرف شوند، باعث ایجاد اختلالات ناگوار و گاه جبران ناپذیری در انسان می ‌شوند.

ید:

ید از املاحی است که در حفظ سلامت انسان نقش بسیار مهمی به عهده‌ دارد و کمبود آن عارضه‌ای به نام گواتر آندمیک ایجاد می ‌نماید. ید در سوخت و ساز مواد انرژی زای بدن نقش دارد.

دانلودتحقیق درمورد مورفین

اختصاصی از نیک فایل دانلودتحقیق درمورد مورفین دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 152

با وجودی که معمولاً مورفین اولین دارویی است که برای دردهای شدید سرطانی تجویز می‌شود، بدون در نظر گرفتن سن بیمار، این ترجیح در اثر برتری و یا مزیت دارویی خاصی نمی‌باشد. مانند بسیاری مخدرها، مورفین نیمه عمر نسبتاً کوتاهی دارد (2 تا 4 ساعت). البته این خصوصیت می‌تواند در افراد سالخورده مفید باشد. مدت زمان چهار تا پنج نیمه عمری که طول می‌کشد تا مورفین به غلظت ثابت خونی برسد زمانی است که در طی آن غلظت پلاسمایی دارو در حال افزایش است. در چنین زمانی نتیجة بالینی نهایی ناشی از دارو را نمی‌توان با قطعیت مشخص نمود و باید بیمار را بطور دقیق تحت نظر گرفت تا غلظت دارو به دامنه‌ای که همراه با عوارض جانبی است افزایش پیدا نکند. در جوامعی مانند سالخوردگان که مستعد مسمومیت با مخدرها هستند، استفاده از دارویی با نیمه عمر کوتاه باعث کاهش مدت زمان بی‌اطمینانی شده و تنظیم دُز سریع را امکان‌پذیر می‌سازد.

یافته‌های جدید در رابطه با متابولیت‌های مورفین ممکن است در بعضی شرایط سیر و نحوه درمان را تحت تأثیر قرار دهند.

متابولیت‌های گلوکورونیدی، یعنی مورفین –3- گلوکورونید (M3G) و مورفین –6- گلوکورونید (M6G) توسط کلیه‌ها دفع شده و در بیماران دچار نارسایی کلیوی تجمع می‌یابند. M6G به گزیده‌های مخدر متصل می‌شود و ممکن است در بی‌دردی و یا مسمومیت با مورفین نقش داشته باشد، در حالی که M3G احتمالاً آثار آنتاگونیتی مخدر داشته و در رابطه با دردهایی که بسیار سخت به مورفین جواب می‌دهند دخیل شناخته شده است. احتمالاً با وجودی که مطالعه‌ای که اخیراً بر روی بیماران مبتلا به دردهای سرطانی انجام شده ارتباطی بین انواع منحنی از مسمومیت با مخدرها و غلظت‌های خونی M6G پیدا نکرده است، گاهاً بیمارانی یافت شده‌اند که در آنها افزایش غلظت M6G به عنوان یک فاکتور مؤثر در ایجاد عوارض ناخواسته عمل کرده است.

بیماران سالخورده به علت وجود درجات مختلفی از نارسایی کلیه بسیار مستعد به تجمع متابولیت‌های مورفین هستند. با توجه به شواهد موجود، این توانایی تجمع بالقوه خطر قابل توجهی که باعث تغییر در نحوه تجویز شود ایجاد نمی‌نماید. با این وجود در صورتی که بیماران دچار مسمومیت با مخدرها شوند، تجمع متابولیت‌ها نیز می‌تواند یکی از علل آن باشد و بهمین دلیل تغییر به مخدری دیگر قابل توجیه است.

در بعضی شرایط، تغییر از یک مخدر به مخدری دیگر حتی بدون توجه به درمان در جریان بیمار نیز می‌تواند استراتژی مفید و مؤثری باشد. تفاوت‌های بسیار متنوعی در پاسخ به اگونیست‌های مختلف مخدرها در یک فرد وجود دارد و اکثراً مشاهده می‌شود که بیماران، از جمله بیماران سالخورده، تعادل بین تسکین درد و عوارض جانبی بهتری با بعضی مخدرها در مقایسه با بعضی دیگر پیدا می‌نمایند.

متأسفانه هیچ گونه مطالعه تجربی مقایسه‌ای در سالخوردگان انجام نشده و انتخاب مخدرهای جایگزین همچنان بر اساس آزمایش و خطا صورت می‌پذیرد. هیدرومورفون نیمه عمر نسبتاً کوتاهی داشته و احتمال تجمع متابولیت‌ها نیز با آن بسیار کم است. این دارو معمولاً به عنوان مخدر خط اول و یا دوم برای درمان دردهای شدید در سالخوردگان استفاده می‌شود. اکسی کدون نیز انتخاب دیگری است که شواهد و مدارک قدیمی و اخیر در رابطه با آن نشان دهنده حداقل تغییر در فارماکوکنیتیک آن در اثر افزایش سن می‌باشند.

جدول I: اگونیست‌های خالص مخدرها که برای درمان درد شدید مصرف می‌شوند.

دارو

مقدار خوراکی (P.O.)

مقدار عضلانی (I.M.)

نیمه عمر

(ساعت)

مدت زمان

(ساعت)

توضیح

مورفین

30-20

10

3-2

4-2

استاندارد مقایسه

مورفین با ترشح کنترل شده

30-20

-

3-2

12-8

فرمولاسیون‌های مختلف برابری بیولوژیکی یکسانی ندارند.

اکسی کدون

20

-

3-2

4-3

همراه با استامینوفن یا آسپرین برای دردهای متوسط، به تنهایی برای دردهای شدید

اکسی کدون با ترشح کنترل شده

20

-

3-2

12-8

هیدرومورفون

5/7

5/1

3-2

4-2

در فرمولاسیون تزریقی با پتانسیل بالا قابل استفاده برای انفوزیون زیر جلدی

متادون

20

10

190-12

12-4

نیمه عمر طولانی می‌تواند منجر به مسمومیت تأخیری پس از شروع درمان و یا تنظیم دُز شود. اطلاعات مربوط به دُزهای برابر معمولاً پتانسیل دارو را نادیده می‌گیرند. دُزهای کوچکی که بصورت (prn) مصرف شوند برای سالخوردگان بهترین روش می‌باشد.

هپویدین (پتدین)

300

75

3-2

4-2

برای درد مزمن و یا حاد در سالخوردگان مناسب نمی‌باشد چون احتمال بروز مسمومیت در اثر متابولیت فعال دارو یعنی نورمپریدین وجود دارد.

اکسی مورفون

10 (رکتال)

1

3-2

4-2

در فرمولاسیون‌های رکتال و تزریقی

مقاله ای در مورد کشت و پرورش سه گیاه دارویی باستانی بابونه آلمانی و شنبلیله و رازک

اختصاصی از نیک فایل مقاله ای در مورد کشت و پرورش سه گیاه دارویی باستانی بابونه آلمانی و شنبلیله و رازک دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

بسم الله الرحمن الرحیم

فرمت فایل: ورد باقابلیت ویرایش –تعداد صفحه : 21 صفحه -

بابونه آلمانی

مقدمه

بابونه از قدیمی ترین گیاهان دارویی شناخته شده  توسط انسان  است  مردم مصرو  یونان باستان  ازخواص دارویی آن مطلع  بوده وبرای درمان بعضی بیماریها از این گیاه  استفاده می کرد  دوتن از حمای یونان باستان  به نام ((پلینیوس ))و (( دیوسکورید ))  در تالیفات خود  از بابونه به نام  ((کالماملون))  یاد کرده و خواص درمانی  آن شرح داده اند . بابونه  در تمام فارماکوپه  های معتبر به عنوان یک  گیاها دارویی معرفی شده و خواص  درمانی گلهای این گیاه  مورد بررسی قرار گرفته است . ازمواد موثره  گلهای بابونه داروهای   ضد تورم داروهایی برای معالجه  دل درد نفخ شکم و زخمهای پوستی  تهیه  می شود .  در اکثر   کشورهای غربی   از دم کرده گلهای بابونه  به عنوان اشتهاآور  و از آن در صنایع داروسازی  ،بهداشتی  و آرایشی و غذایی  نیز استفاده می شود.

در صنایع بهداشتی  و آرایشی از موادموثره   گلهای بابونه کرمهای  مرطوب کننده  وروشن کننده   پوست تولید   می شود از عصاره ی گلهای  این گیاه به عنوان   افزودنی  به شامپو جهت  تقویت موی سر  استفاده می شود.