بررسی رابطه بین سبکهای شناختی و یادگیری خودتنظیمی با دست برتری دردانشجویان
بصورت ورد ودر94صفحه
چکیده
پژوهش حاضر با هدف « بررسی رابطه بین سبکهای شناختی و یادگیری خودتنظیمی با دست برتری در دانشجویان» انجام شده است.جامعه آماری عبارت بود از کلیه دانشجویانی که در سال تحصیلی 93-92 در دانشگاه خوارزمی مشغول تحصیل بودند. نمونه شامل 90 نفر از دانشجویانی بودند که از طریق نمونه گیری تصادفی خوشه ای از طبقه زنان و طبقه مردان انتخاب شدند.برای سنجش سبک های شناختی از پرسشنامه سبک شناختی کلب (1975)،و برای اندازه گیری یادگیری خودتنظیمی از مقیاس بوفارد و همکاران (1995) و برای سنجش دست برتری از مقیاس چاپمن و چاپمن(1987) استفاده شد. برای بررسی رابطه ی بین سبک شناختی و دست برتری، ازآزمون خی دو استفاده شد، و نتایج نشان داد بین دو متغیر تفاوت معنادار وجود دارد، و ضریب توافقی محاسبه شده نشان داد که همبستگی بین دست برتری و سبک شناختی برابر 37% بود و این رابطه معنی داراست.و همچنین برای بررسی رابطه بین انواع سبک شناختی و دست برتری از آزمون تحلیل واریانس یک راهه استفاده شدو نتایج نشان که دانشجویانی که راست دست بودند از بین سبک های شناختی کلب به نوع سبک شناختی همگرا و دانشجویان چپ دست به سبک شناختی واگرا گرایش دارند.برای بررسی رابطه یادگیری خودتنظیمی با دست برتری از آزمون t مستقل استفاده شد. ونتایج نشان داد که یادگیری بین خودتنظیمی و دست برتری تفاوت معنی دار وجود ندارد. همچنین برای بررسی رابطه بین سبک های شناختی و خودتنظیمی از آزمون تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد و یافته ها نشان داد که بین این دو متغیر نیز رابطه معنی دار وجود ندارد. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که افراد با داشتن سبک های شناختی یکسان از میزان یادگیری خودتنظیمی متفاوتی برخوردارند، وتنها داشتـن نوع خاصی از سبک شناختی در میزان یادگیری خودتنظیمی نقشی ندارد.
بررسی رابطه بین سبکهای شناختی و یادگیری خودتنظیمی با دست برتری دردانشجویان
