تحقیق درباره نوشیدنی ها و دم کردنی ها

اختصاصی از نیک فایل تحقیق درباره نوشیدنی ها و دم کردنی ها دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 14

نوشیدنی ها و دم کردنی ها

چای کوهی یک نوشیدنی آرام بخش برای رفع خستگی و ضد افسردگی

     چای کوهی که به آن توکلیجه نیز می گویند، از تیره ی گیاهان معطر و آرامش بخش اعصاب است. گل این گیاه که به صورت سنبله ای از گل های ریز صورتی مایل به سرخ رنگ است، در

میان کاسبرگ هایی با رنگ سبز روشن نقره ای و پشمالو قرار دارد. از این رو در زبان آذری به آن توکلیجه یا پشمالو گفته می شود.

     خواص و نوع مصرف چای کوهی: چای کوهی یک تونیک (تقویت کننده ی) قوی برای اعصاب است. این گیاه مفرح، نشاط انگیز و شادی آور بوده و دارای خاصیت ضد درد به ویژه دردهای مفصلی، رماتیسمی، سردرد، سرگیجه و دردهای عصبی است. مصرف این گیاه خستگی ذهنی را برطرف می سازد وبه علت انرژی زایی و نشاط انگیزی می تواند برای رفع خستگی و   بی حوصلگی در افراد افسرده مورد استفاده قرار گیرد. علاوه بر این ها چای کوهی اشتها آور و مدر ملایم است. هم چنین در تنظیم اعمال گوارشی و تقویت کبد به ویژه کمک به هضم غذا کاربرد دارد.

     این گیاه در درمان بیماری های معده و روده با منشاء روانی و بیماری های اسهال توأم با تحریکات عصبی، نقش موثر و آرامش بخشی دارد.

میزان مصرف و طرز تهیه ی چای کوهی

     یک قاشق مرباخوری پر از چای کوهی را در یک لیوان آب جوش ریخته و با قاشق خوب به هم بزنید. آن گاه روی آن را با یک نعلبکی بپوشانید و بگذارید مدت 20 دقیقه بماند تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و با شکر سرخ میل کنید.

     این چای، یک نوشیدنی خوش رنگ، خوش مزه و دل چسب است که در شب های سرد پاییزی و زمستان، پس از یک روز کار و تلاش با ایجاد آرامش و رفع خستگی، انرژی از دست رفته را به شما باز می گرداند.

نعنا، آرام کننده ی سیستم عصبی

     نعنا گیاهی است علفی با گل هایی به رنگ آبی که انواع وحشی آن به فراوانی در طبیعت یافت می شود. مصرف این گیاه قدمت چندین هزار ساله دارد و قدیمی ترین نسخه ی درمانی این گیاه در دیوار معبد ادفو است که پر از نسخه ها و دستوراتی به خط هیروگلیف مصر باستان است و درباره ی طرز تهیه ی بخورها و عطریات مختلفی نگاشته شده که در مراسم مذهبی از آن ها استفاده می شده است.

خواص نعنا

     پیشینیان بالاترین خاصیت را در گروه داروهای گیاهی به عنوان ضد تشنجات عصبی و محرک برای نعنا قائل شده اند. طب گیاهی امروزی نیز خواصی را که در گذشته به نعنا نسبت داده اند تائید کرده و نیز تاکید می کند که آن را به صورت تونیک و مقوی معده، ضد تشنج، بادشکن و ضد اسهال به کار برند.

     نعنا سموم را از بدن می راند، صافی را به خون باز می گرداند و این ها همه از خواص ضد میکروبی و ضد عفونی این گیاه است.

     نعنا محرکی است قوی که اثر آرام کننده ای بر سیستم عصبی دارد. علاوه بر این ها دم کرده ی نعنا برای کسانی که از عصبانیت، به هم خوردگی سیستم سمپاتیک، صرع، سکسکه، استفراغ های عصبی، خستگی و به هم ریختگی عمومی رنج می برند، توصیه می شود.

     میزان مصرف: چای نعنا را می توان روزی 2 الی 3 بار مصرف کرد. برای تهیه این چای      می توان در هر بار یک مشت نعنای تازه و یا یک قاشق مرباخوری پر از پودر برگ های خشک شده ی نعنا را در یک لیوان آب جوش ریخته و مانند چای به مدت 10 دقیقه دم کرده، صاف نموده و میل کرد. هم چنین برای تعدیل طعم تلخ آن می توان چند قطره آب لیموی تازه در آن چکانده و با کمی عسل مخلوط کرده نوش جان کرد!

چای پونه کوهی آرام بخش سردردهای سینوزیتی

     پونه یکی از گیاهان معطر خانواده ی مانت است که همانند نعنا علاوه بر مصرف خوراکی، کاربرد داوریی نیز دارد. این گیاه یک آنتی بیوتیک قوی است و در درمان ناراحتی های دستگاه تنفسی نقش موثری دارد.

     پونه خاصیت ضد سم، ضد درد، ضد تهوع، ضد اسهال و در آرام ساختن دردهای معده و روده ناشی از مسمومیت، مورد استفاده قرار می گیرد.

     مصرف چای پونه کوهی در سردردهای ناشی از سرماخوردگی به ویژه سینوزیت اثر آرام کننده دارد.

     طریقه ی مصرف و طرز تهیه چای پونه: برای رفع سردرد و دیگر ناراحتی ها، می توان روزانه 4 ـ 3 فنجان از چای پونه را مصرف کرد. برای هر فنجان مقدار 1 قاشق مرباخوری از پودر برگ های این گیاه را در آب جوش ریخته، به مدت 15 دقیقه دم کرده، سپس با کمی نبات یا شکر قرمز میل کنید.

آرام بخش های گیاهی برای سردردهای عصبی و میگرنی

     چای برگ بو: برگ بو درختی است به ارتفاع 6 ـ 2 متر که گاهی ارتفاع آن تا 10 متر هم    می رسد. گل های آن به صورت خوشه ای و به رنگ زرد مایل به سبز است. این گیاه دارای    برگ های سبز تیره رنگ و بسیار معطر است که علاوه بر مصرف غذایی، دارای کاربرد دارویی در درمان بی اشتهایی، آنژین، برونشیت، دردهای روماتیسمی، درد معده، تنظیم عادت ماهیانه ی   خانم ها و زایمان بی درد، کاربرد دارد.

     هم چنین این گیاه داروی موثری در درمان دردها و ناراحتی های عصبی و تسکین سردردها به ویژه سردردهای میگرنی است.

میزان مصرف و طریقه ی استفاده چای برگ بو:

     برای تهیه چای برگ بو، می توان برای هر فنجان آن، 5 گرم برگ بو را به مدت 15 دقیقه در آب جوش دم کرده و روزانه بعد از هر غذا با عسل آمیخته و نوشید.

چای بابونه، بهترین آرام بخش دستگاه گوارش

     بابونه گیاهی است با گل های سفید، زرد و ارغوانی که در روززگاران قدیم به عنوان بهترین آرام بخش تشنجات معده و ناراحتی های هضمی به کار می رفته است.

     این گیاه علاوه بر جنبه ی دارویی، کاربرد غذایی نیز داشته و همراه با سبزیجات دیگر مورد استفاده قرار گرفته است.

     موارد مصرف: این گیاه داروی خوبی برای مصارف متعدد است. از این گیاه در درمان انواع ناراحتی های دستگاه گوارش اعم از معده و روده مانند اسهال، استفراغ و دل دردها می توان استفاده کرد. بابونه اشتهاآور و تصفییه کننده است، به علاوه خاصیت ضد انگلی دارد. هم چنین در

درمان ضعف ها و خستگی های عمومی، آسم، تب های متناوب، کولیت و سنگ های مجاری ادراری کاربرد دارد.

     این گیاه دارای خاصیت ضد فشردگی عصبی است و به عنوان آرام بخش در سردردهای عصبی و میگرنی شناخته شده است. حمام بابونه شهرت دارد که موها را زیبا کرده و از سیاه شدن موهای بور جلوگیری می کند.

     طریقه ی مصرف چای بابونه همانند دیگر آرام بخش ها همچون تهیه ی چای است و می توان روزانه تا 3 فنجان از آن را در موارد لزوم تهیه و استفاده کرد. مقدار آن برای هر فنجان 1 قاشق غذاخوری از گل بابونه است که باید در آب جوش ریخته و مدت 15 دقیقه صبر کرد تا دم بکشد و بعد از هر غذا و یا قبل از خواب با کمی عسل آمیخته و مصرف کرد.

     قابل ذکر است که در سال های اخیر بسیاری از چای های گیاهی را برخی از شرکت های سازنده ی داروهای گیاهی در بسته بندی های بهداشتی و کیسه ای تهیه کرده اند که در صورت لزوم می توان برای هر بار مصرف 1 کیسه ی کوچک از چای گیاهی مورد نظر را در 1 لیوان آب جوش انداخته و مانند چای های کیسه ای مورد استفاده قرار داد.

چای تیول آرام بخش قلب و سردردهای میگرنی و عصبی

     تیول درخت زیبایی است با سایه ای بس فرح بخش و لطیف که در باغ ها، پارک ها و    جنگل ها وجود دارد و برای این مکان ها نوعی تریین محسوب می شود. دم کرده ی گل، برگ و دانه ی این گیاه، یکی از رایج ترین دم کرده ها در طب گیاهی قدیم و جدید است.

خواص و موارد مصرف تیول

     در مکتب گیاه درمانی قدیم برای تیول خاصیت آرام کننده ی اعصاب و قلب، و برطرف   کننده ی تشنج قائل بوده اند و آن را آرام کننده ی سردرد، سر گیجه و به ویژه سردردهای میگرنی و فلج می دانسته اند.

     تحقیقات اخیر نیز اثر پایین آورندگی فشار خون و ضد فشارخون بودن آن، هم چنین        آرام بخش اعصاب، تقویت قلب و نیز قدرت صفراآوری و تصفیه کنندگی آن را مورد تایید و تاکید قرار داده است. در درمان های مختلف گیاهی از قسمت هایی مختلف این گیاه اعم از چوب، تنه، ساقه، برگ و گل آن استفاده می کنند.

تحقیق چای 34 ص

اختصاصی از نیک فایل تحقیق چای 34 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 34

چای یک نوشیدنی است که با دم کردن برگها،جوانه ها یا شاخه های فرآوری شده بوته چای گونه Camellia sinensis به مدت چند دقیقه درآب داغ درست می شود. فرآوری آن می تواند شامل اکسیداسیون (تخمیر)، حرارت دهی، خشکسازی و افزودن گیاهان، گلها، چاشنیها و میوه های دیگر به آن باشد.

چهارنوع چای خالص وجود دارد: چای سیاه، چای اولانگ، چای سبز وچای سفید . اصطلاح چای گیاهی معمولا" به مواد دم کرده میوه ای یا گیاهی همچون چای دانه گل سرخ، چای بابونه و چای سنجد جیلان(Jiaogulan) که شامل برگهای چای نیست، گفته می شود. (موارد دیگر برای چای گیاهی که درآن از کلمه "چای" استفاده نمی شود "جوشیده" و "دم کرده گیاهی" است). این گفتار منحصرا" به تهیه و کاربردهای بوته چای "Camellia sinesis" می پردازد.

چای یک منبع طبیعی از کافئین، تئوفیلین، تیانین و آنتی اکسیدان ها است، اما تقریبا بدون چربی، کربوهیدرات ها، یا پروتئین . آن دارای طعمی مطلوب است که کمی تلخ و گس می باشد.

فهرست مندرجات

۱ فرآوری و طبقه بندی

۲ ترکیب و افزودنیها

۳ محتویات

۴ خاستگاه و تاریخچه اولیه آن درآسیا

۵ لغت "چای"

۶ فرهنگ چای

۷ تهیه

۸ بسته بندی

۹ انبارسازی

۱۰ همچنین نگاه کنید به

۱۱ = مراجع =

۱۱.۱ References

۱۲ = لینک های خارجی =

۱۳ = = کتابهای آن لاین = =

۱۴ = = ویژگی های تاریخی ، فرهنگی و مکانی چای = =

فرآوری و طبقه بندی

انواع چای براساس نوع فرآوری خود قابل تمایز هستند. برگهای بوته گیاه چای، اگربه سرعت پس از چیده شدن، خشک نشوند، پلاسیده و اکسیداسیون میشوند.این فرآیند مشابه با تبدیل جو به مالت است، که درآن نشاسته به انواع شکر تبدیل می شود؛ برگهای آن به سرعت تیره می شوند، و سبزینه آن تخریب شده و مواد جوهرمازو درآن آزاد می شود. گام بعدی در فرآوری، متوقف ساختن روند اکسیداسیون درمرحله ای ازپیش تعیین شده و از طریق زدودن آب برگها با حرارت دادن آنها می باشد.

اصطلاح "تخمیر"(احتمالا"به وسیله پرورش دهنده گان انگور، تاک ) برای تشریح این فرآیند بکاربرده شده، و حتی درمواردی که هیچگونه تخمیر واقعی (یعنی این فرآیند با مخمر انجام نگرفته و اتانول هم تولید نشود) صورت نگرفته باشد، استعمال شده است.اما، بدون کنترل دقیق رطوبت و دما، قارچ ها بروی سطح چای رشد می کنند. قارچها سبب تخمیرواقعی در چای می شوند که سبب آلودگی چای با مواد سمی و سرطان زا گشته، که درنتیجه آن چای را باید دور ریخت.

ازلحاظ سنتی، چای براساس درجه و دوره تخمیرشدن (اکسیداسیون) برگها، به گروه های زیر طبقه بندی می شود: ؛ چای سفید: برگهای تازه (جوانه ها) که تحت عمل اکسیداسیون قرار نگرفته اند؛ شکوفه های چای را برای جلوگیری از تشکیل سبزینه (کلروفیل) ازنورخورشید می توان دورنگهداشت. چای سفید نسبت به دیگر انواع چای در مقادیر کمتری تولید می شود و می تواند از همان نوع چای که با روشهای دیگر تولید شده ازلحاظ قیمت نسبتا" گرانتر تمام شود. این نوع چای درکشورهای دیگر به غیراز چین، کمتر شناخته شده است، اگرچه این شناخت با عرضه چای سفید به شکل کیسه ای، و نیز چای سفید سرد و فوری، بیشتر شده است. ؛ چای سبز: فرآیند اکسیداسیون پس از گذشت زمان اندکی از طریق حرارت؛ یا با بخار، که یک روش سنتی ژاپنی است؛ یا به وسیله بو دادن آن در تابه های داغ، به عنوان یک روش سنتی چینی متوقف می شود. برگهای چای را می توان به شکل برگهای جداگانه یا تبدیل شده به حبه که برای تولید چای باروتی استفاده می شود، برای خشک کردن کنارگذاشت. فرآیند اخیر، زمان بر بوده و به عنوان نمونه تنها برای چای های سیاه pekoe با کیفیت بالا استفاده می شود. چای یک یا دو روز پس از چیدن، فرآوری می شود. ؛ چای اولانگ ( (Oollong: عمل اکسیداسیون در حدفاصل بین استانداردهای زمانی مربوط به چای سبز و چای سیاه متوقف می شود. فرآیند اکسیداسیون دو تا سه روز به طول خواهد انجامید. ؛ چای سیاه|چای قرمز: می گذارند برگهای چای بطور کامل اکسیده شود. چای سیاه در بیشتر نقاط جنوب آسیا (هند، سریلانکا، بنگلادش، پاکستان و غیره)، و نیز درقرن اخیر دربسیاری ازکشورهای آفریقائی از جمله کنیا، بروندی، روآندا، مالاوی و زیمبابوه متداول بوده است. ترجمه لغت به لغت عبارت "چای قرمز" را درزبان چینی، می توان برای عاشقان چای بکار برد. چینی ها آن را "چای سرخ" می نامند زیرا رنگ مایع دم کرده آن سرخ است. غربیها هم آن را "چای سیاه" می گویند چون برگهای چایی که معمولا" دم می کنند به رنگ مشکی است. اما چای قرمز به Rooibos نیز اشاره می کند، که یک ماده دم کردنی گیاهی tisane رایج درآفریقای جنوبی محسوب می شود. فرآیند اکسیداسیون از حدود دو هفته تا یک ماه طول خواهد کشید. چای سیاه در طبقه بندی دیگر به عنوان چای"ناب" ( (orthodox یا "CTC" (خرد، پخش و به هم پیچیده، روش تولیدی که درسال1932ابداع شده است) مطرح می شود. چای های سیاه غیر مخلوط نیز از طریق مکان، زمان و فصل (اول، دوم، یا پاییز) تولید خود شناخته می شوند. چای های ناب و CTC طبق کیفیت برگ پس از تولید و براساس سیستم Orange Pekoe نیز درجه بندی می شوند. ؛ پوئر( (Pu-erh:( در فلات کانتون چین به عنوان پولی(polee) نیز خوانده می شود)، دو نوع از این چای وجود دارد، "خام" و "رسیده". نوع خام یا سبز آن را می توان بلافاصله مصرف نمود یا گذاشت تا رسیده تر شود. طی فرآیند رسیدن گیاه چای، چای متحمل عملیات تخمیر ثانویه و میکروبی (باکتریایی) می شود. پوئر رسیده از از برگ سبز چای ساخته می شود که بطور مصنوعی اکسیده می شود تا به طعم فرآیند رسیدن طبیعی خود نزدیک شود. این عمل تحت فرآیند مشابهی کنترل می شود تا آنها را با هم درآمیخته نماید که درآن هم رطوبت و هم دمای چای بطور دقیقی تحت نظارت قرار می گیرد. هردو نوع چای پوئر معمولا" به اشکال مختلفی متراکم می شوند ازجمله قالبی، قرص مانند، کاسه ای شکل یا قارچ مانند. درحالی که بیشتر انواع چای درهمان سال اول تولید خود، مصرف می شوند، اما چای پوئر را برای بهبود طعم آن می توان دِیرتر مصرف کرد و نوع خامش را بین 30 تا50 سال و نمونه رسیده اش را بین10 تا 15سال نگهداری نمود، اگرچه کارشناسان و طرفداران آن درمورد دوره زمانی بهینه توقف فرآیند رسیده شدن چای با هم اختلاف دارند. بیشتر اوقات، پوئر رابرای مدت 5دقیقه درآب جوش خیس می کنند. علاوه براین، برخی از ساکنان تبت از پوئر