دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:13
فهرست مطالب
جدول 1: تعداد ولادت‌های ثبت شده در سال 2003 میلادی
جدول 2: ثبت ولادت در 5 شهرستان از استان سیستان و بلوچستان
سابقه پیمان نامه حقوق کودک در ایران
وضعیت قوانین ثبت احوال در ایران
بر طبق قوانین، ثبت احوال همگانی اجباری است:
ولادت چه زمانی باید به ثبت برسد؟
چه اطلاعاتی ثبت می‌شوند؟
حق تابعیت ایرانی
اعطای تابعیت
چه کسانی می‌توانند تقاضای دریافت شناسنامه نمایند؟
وضعیت ثبت کودکانی که پیش از ازدواج به دنیا آمده باشند بر طبق قوانین ایران
حق داشتن نام
حق کودک برای شناسایی پدر و مادر خود
موضوع اصل و نسب
هزینه دریافت شناسنامه
خلاصه ناهمخوانی‌ها با ماده 7 پیمان نامه حقوق کودک:
اقدام‌های برنامه ریزی شده یونیسف
نتیجه‌گیری‌ها و پیشنهاد‌ها
مقدمه
چرا ثبت احوال؟
ثبت ولادت یکی از حقوق اصلی انسانی و وسیله‌ای ضروری برای حفاظت از حق هویت هر کودک است.
در سال 2000 میلادی، حدود 50 میلیون کودک در سراسر جهان- بیش از دو پنجم متولدان- ثبت نشده بودند. در ایران در سال 1997 میلادی آمارگیری خوشه‌ای شاخص چندگانه (MICS, MOH-UNICEF) نشان داد که 13 درصد تولدها به ثبت نمی‌رسند.
ثبت احوال، برکنار از اینکه اولین نشانه پذیرش قانونی وجود یک کودک است، پایه و اساس تحقق شماری از حقوق و یک نیاز عملی نیز میباشد. از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تضمین دسترسی به مراقبتهای بهداشتی؛
- تضمین دسترسی به ایمن‌سازی و واکسیناسیون؛
- تضمین ثبت نام کودک در مدرسه در سن مناسب؛
- اجرای قوانین مربوط به حداقل سن اشتغال، که منجر به ناکام ماندن تلاش‌ها برای جلوگیری از کار کودکان می‌شود؛
- مقابله موثر با مشکل ازدواج اجباری دختران قبل از رسیدن به سن قانونی و بدون ارائه مدرک اثبات سن؛
- تضمین حمایت ویژه از کودکانی که با قانون در تعارض هستند تا قانونا و عملا با آنها به عنوان یک فرد بزرگسال رفتار نشود؛
- حمایت از افراد جوان در مقابل انجام خدمت نظام و مشمولیت نظام وظیفه قبل از رسیدن به سن قانونی؛
- تضمین حق تابعیت کودک، در هنگام تولد و در سن‌های بالاتر؛
- حمایت از کودکانی که بطور غیر قانونی جابجا شده‌اند و حمایت از آن کودکانی که مجددا به خانواده باز می‌گردند؛
- گرفتن گذرنامه، بازکردن حساب بانکی، گرفتن اعتبار بانکی، رای دادن و یافتن اشتغال.
اگر چه ثبت احوال تضمینی برای آموزش، بهداشت، حمایت و مشارکت نیست، اما نبود آن باعث می‌گردد تا حاشیه‌نشینان اجتماعی از این حقوق اساسی محروم شوند.
یک نظام ثبت احوال فعال، علاوه بر موارد مربوط به حمایت از کودکان، به هر کشور امکان می‌دهد تا یک بانک اطلاعاتی به روز و مطمئن برای برنامه ریزی داشته باشد. این هم برای نظام برنامه ریزی دولتی خوب است و هم برای نهادهای اداری محلی که مسئول برقراری خدمات اجتماعی از قبیل آموزش، بهداشت و غیره هستند.
ایران در سال 1355 قانون ثبت احوال را به تصویب رساند. قانون صراحت دارد که تمام ولادت‌ها باید ظرف 15 روز به ثبت برسد. وزارتخانه‌های کشور، دادگستری و امور خارجه عهده‌دار اجرای این
