لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 15
همانطور که در مقدمه نخست پروژه اشاره کردیم پیوند بین ساخت ، سازه و معماری در دوره های مختلف معماری همیشه مطرح بوده که در دوره هایی دچار ضعف و سستی شده ولی با شروع معماری مدرن با وجود افرادی مثل لوکوربوزیه و میس وندرو دوباره سعی در ایجاد پیوند بین این عناصر گردید و موفقیت هایی نیز بدست آمد این روند همچنان ادامه یافت و در یک دوره از معماری بسیار به آن بها داده شد . دوره ای که ما هم اکنون از آن یاد می کنیم سنگبنای آن در سال 1971 گذاشته شده است و ابتدا توسط دو معمار ریچارد راجرز ورنزوپیانو در مسابقه طراحی ساختمان ژرژ پمپید و متجلی گردید . نمای این ساختمان را مجموعه ای از دود کش ها ، آبگردان ها ، لوله های تاسیساتی و ستون ها ، تیرها ، بادبند ها ، راهپله ها ، مسیرهای رفت برگشت تشکیل می داد . این معماران آغازگر سبکی در اروپا بودند که به نام های تک یا تکنولوژی بسیار پیشرفته معروف شده لذا مجددا در دهه هفتاد ماشین و فن آوری به عنوان یک موضوع محوری در معماری مطرح شد .
معماران این سبک تکنولوژی را دستا ورد بزرگ مدرنیته و مهمترین عامل توسعه و پیشرفت در قرن بیستم می دانند . از نظر آنها عماره و مستخم های هر عمر در معماری آن دوره باید شکل کالبدی پیدا کند .
به طوری که یکی از پیشگامان این دوره می گوید ما ساختار را نمایان می کنیم . برج ایفل ساختمان ایده آل و آرمانی معماران این دوره است .
اصول فکری و طراحی این سبک مواردی را شامل می شود که ما بسیار در کارهای سانتیاگو کالاتراوا مشاهده می کنیم . از جمله مهمترین آن :
شفاف نمودن : لایه لایه کردن و نمایش حرکت در ساختمان ( در ساختمان های معماری و پلها )
نمایش ساختار اجزا درون بنادر نمای ساختمان و در داخل ساختمان ( در یک نمونه از دبیرستان )
استفاده از رنگهای روشن ( بویژه در پلها )
سازه و ساختار به عنوان تزئینات
استفاده از اجزا کششی سبک به جای اجزا فشاری ( تیر و ستون )
این مواردی را که ما ذکر کردیم همگی در کارهای کالاتراوا دیده می شود ولی آیا فقط همین موارد است :
در پی انتقاداتی از این سبک معماری توسط گروههای طرفدار محیط زیست همچون احزاب سبز در اروپا شد . از اواسط دهه هشتاد تغییر نگرشی در بینش فکری و کارهای این معماران دیده می شود . این معماران با اعتقاد به بینش پوزیتیوییم ، راه حل را در استفاده صحیح از تکنولوژی می دانند . و امروزه در کارهای این معماران دیده می شود که با استفاده از تکنولوژی سعی در استفاده حد اکثر از عوامل طبیعی همچون آفتاب ، باد ، آب های زیر زمینی و گیاهان برای تنظیم شرایط محیطی ساختمان دارند . لذا در معماری جدید آنها که به نام اکورتک (اکولوژی + تکنولوژی) خوانده می شود ، تکنولوژی در مقابل طبیعت قرار ندارد . بلکه در کنار و به موازات طبیعت برای بهره گیری هر چه بیشتر از امکانات محیطی و تامین آسایش انسان جای دارد.
نمونه این نکات مهم مد نظر در کارهای کالاتراوا نیز دیده می شود .
از جمله استفاده از سیستم نور طبیعی و تهویه در پل و ایستگاه زیرزمینی آلامدا، و همچنین موزه هنر میلواکی که در استفاده از مناظر اطراف (از جمله دریاچه میشیگان ) شده است .
ولی در کارهای این معمار ارجمند ، نشانه هایی از یک سبک دیگر نیز مشاهده می شود که اولین با متحصصی با نام لئوناردوداوینچی ( نابغه عصر رنساس ) در کارهای خود از چنین نشانه هایی استفاده کرده است. به عبارتی قرنهاست که بشر دررابطه تنگاتنگ با طبیعت سبر می برد و باری تولید مایحتاج خود از آن الهام می گیرد .
نابغه عصر رنساس ، دانش های « بیولوژی » و « فنی » زمان خود را در آمیخت و برای حل مسائل فنی زمانش به جستجو و تحقیق در ساختار جانداران پرداخت . امروزپانصد سال پس از داوینچی مهندسان رشته های مختلف برای ایجاد ارتباط بین قوانین علوم فنی با دنیای جانداران تلاشی مشابه دارند . ارتباطی که با آغاز قرن بیست و یکم و رشد روز اقزون رایانه ها جایگاهی خاص یافته و دنیای اندیشه های معماری را نیز تحت تاثیر قرار داده است .
حجم زیاد مقالات ، سخنرانیها ، مباحث نظری و پروژه ها ی ارائه شده در چند سال گذشته تاییدی بر این مدعاست . به موازات اوج گیری این مباحث ، عرضه آثار شاخص این جریان را در سالنهای موزه های معتبر دنیا نیز می بینیم .یکی از اولین موارد استفاده از آفرینشهای طبیعی را برای نوآوری در معماری در ابتدای نیمه دوم قرن نوزدهم مشاهده می کنیم . متحصصان انگلیسی در سال 1846 برای نخستین بار موفق به پرورش نوعی نیلوفر آبی عظیم در اروپا شدند . که قطر برگهای آن به دو متر می رسید . پکستون ، معمار انگلیسی تبار ، با دیدن استحکام برگهای وزین نیلوفر آبی به مطالعه قضه بندهای مدور و ساخت و سعاعی این گل پرداخت . حاصل این تفحص ، ابداع ساختار جدیدی برای سقف سبک شیشه ای در معماری بود که در قصر کریستال نمایشگاه جهانی لندن در سال 1851 عرضه شد .
موارد دیگری چون همکاری و مطالعه بین رشته ای ساختار استخوانهای ران انسان برای ساختن سازه های سبک و مقرون به صرفه را نیز در قرن نوزدهم و بیستم مشاهده می کنیم .
باشروع قرن بیستم و سپس سالهای ابتدای مدرن کمابیش به تلاشهای مشابهی بر می خوریم که البته بیشتر به صورت نظری باقی می مانند . علاقه لوکوربوزیه به صرف داران و بررسی ساختار بدن این جانداران می توانند مثالی در این زمینه باشد .
پس از جنگ جهانی دوم و با آغاز دهه شصت قرن بیستم تبادل علمی بین گرایشهای علوم طبیعی و فنی مجددا رونق گرفت . در جریان همایشی در اوهایو ، که نیروی هوایی آمریکا در سال 1960 برگزار کرد، برای اولین بار واژه ای به نام لبینیک از ترکیب دولغت بیولوژی و تکنیک زاده شد که می توانیم به فارسی « زیست فنی » ترجمه کنیم . این واژه در برگیرنده کار همه متخصصانی است که تلاش دارند برای حل مشکلات فنی خود از دانسته ای طبیعت الهام بگیرند . طیف گسترده ای از اختراعات را در نیمه دوم قرن گذشته می بینیم که می توان آنها را زیر بیرق بیونیک جای داد . الهام از نقش پولکها و ساختار پوست کوسه برای اختراع نوعی رنگ هواپیما ، که نیروی اصطحکاک هوا را به شدت کاهش می دهد ، فقط یک نمونه از دستاوردهای مهندسی این برخورد بود . در زمینه معماری نیز به اسامی معمارانی برمی خوریم که همانند پاکستون برای نوآوریهای خود به الهام از جانداران پرداخته اند . در ارتباط بامعمار سانیتاگوکالاتراوا ، ایستگاه ؟؟؟ (1989) شهر لیون که از بدن سبک پرنده الهام گرفته شده است . یکی از این طرحها ست البته ایشان برای طراحی پلهای خود نیز از جلوه های طبیعت الهام گرفته که در پل آلامیلو نیز به آن برخورد می کنیم : ایده پرواز یک پرنده ، قوی نشسته در آب ، چنگ یا کشتی جنگی بسیار قدیمی در این پل مشهود است .
اما بیونیک در معماری تنها به کندو کاو و در ساختار بهینه جانداران و کاوش در نحوه عملکرد خلاصه نمی شود . طیف گسترده ای از برخورد های جدید را می توان امروزه به بیونیک نسبت داد . مباحثی چون بررسی فرآیندهای زنده و الهام از آنها برای بهینه سازی کلان طرح ؛ تجزیه مراحل طراحی و سازماندهی مجدد آن به کمک مدلهای پیچیده ریاضی و الگوریتمهای آلی ، استفاده از الگوریتمهای هوش و حیات مصنوعی برای یافتن اشکال و رشد فرمهای بهینه و بسیار موارد دیگر
باتوجه به قابلیتهای این معمار خلاق انتظار می رود که آثاری خلق کند که همچون موجود زنده دارای گونه های متمایز و انعطاف پذیری همزیستی با شرایط محیطی را از لحاظ فرم یا رنگ دارا باشد . که موزه هنر میلواکی را می توان به عنوان نمونه نخستین این سیر معرفی کرد .
از آنجا که در سبکهای تک – اکوتک و بیونیک اشاره شد ، نتیجه گرفته می شود که استفاده از سازه در خلق فرمهای آزاد و متهودانه بسیار مفید باشد ابداع و ابتکار از عوامل اساسی هنر است . اگر ابداع و ابتکار در سازه باشد ، ساختمان به عرصه معماری راه می یابد .
گفتیم که یکی از مسائل عمده ساختمان از دیر باز پوشش دهانه های طویل و فضاهای وسیع بوده است . اما اگر این پوشش به شیوه های معمولی باشد شاختمان در خود گفته می شود و هرگز به عرصه معماری راه نمی یابد . ولی راه حلهای مبتکرانه ای که در عرصه سازه ابداع می شود آن را به عرصه معماری وهنر می آورد حال چند نمونه از کارهای ایشان که چنین راحلهایی در عرصه سازه وارد شده را بررسی می کنیم .
سالن اصلی فرودگاه سیتول در لیون فرانسه
این ساختمان را سانتیگو کالا تراوا طراحی کرده و در سال 1994 تکمیل شده است. طرح شامل یک سالن مرکزی و دو بال متفارن است که در دو طرف این سالن قرار گرفته است و شکل کلی ساختمان پرواز یک پرنده را تداعی میکند. هندسه سازه ای این ساختمان مانند سایر طرحهای کالاتراوا ، بسیار پیچیده و انتزاعی است و به همین دلیل در اینجا فقط به ذکر نکات اصلی طرح اکتفا می شود. سالن اصلی از تقاطع دو مخروط، که از جهت محور اصلی خود به هم میرسند تشکیل شده است. تقاطع این دو مخروط ایجاد یک ستون فقرات در محور مرکزی سالن شده است. ادامه این دو مخروط در بیرون سالن به شکل طره ای بالها را ساخته است. ستون فقرات سالن اصلی از سه قوس که با یکسری تیرهای قطری به هم مهار شده است تشکیل شده است. بار این قسمت از سازه از یک عضو بتنی حجیم در شرق ساختمان و دو تکیه گاه در غرب آن تحمل می کنند سازه بالهای ساختمان، که به صورت کنسول به قسمت مرکزی متصل شده اند در نقاط مختلف دارای طولهای متفاوت است و شکل کلی آن شبیه یک بادبزن است. بار قسمتهای کنسول شده از طریق سه مکانیزم به قسمتهای اصلی سازه منتقل می شود:
از طریق سازهای اصلی
از طریق ستونهای نازک قرار گرفته در نما
از طریق یکسری بازو که به تیرهای مثلث بندی شده دور ساختمان متصل شده اند.
برای بررسی اثرات وزش باد روی ساختمان، مدل های متعددی در تونل باد آزمایش شده اند. بر اساس نتایج حاصله قسمتهای منتهی الیه بالها بصورت توخالی در نظر گرفته شده اند تا اثرات چرخشی باد روی سازه به حداقل برسد. همچنین به علت مثلثی شکل بودن پلان، ساختمان در برابر نیروی باد پایدار است و نیروها دربین اجزای آ ن یکنواخت توزیع می شوند.
دبیرستان Wohlen در Switzerland ( 88-1983)
یک سایبان ورودی ، هال ورودی و کتابخانه و یک هال بزرگ فضاهای مهمی از این پروژه هستند.
شکل سایبان ورودی ، بوسیله دوسطح مخروطی بوجود می آمده که محل تقاطع این شکل ها یک قوس است .
ستون فقرات فلزی قوسی شکل از یک شاه تیر مثلثی ساخته شده است تا اینکه هر یک از پایه های دنده دار نگهدارنده پانسلهای شیشه ای به آن ثابت شوند . پوسته بتنی نازک از طاقهای نا برابر بشکیل شده است از فرمهای صفحه ای به مانند open book که به عنوان پوشش و حفاظ فضای زیرین کتابخانه مورد استفاده قرار می گیرد . در یک نقطه واحد مرکزی چهارطاق به هم می رسند که آن نقطه وزن سازه را نگه داشته است . باقیمانده : پوسته ، تقریبا به طورکامل از دیوارهای کناری جداشده است .
سقف هال بزرگ تغییر دیگری از عناصر سازه ای V شکل است . شاه تیرهای چوبی تکی متصل شده اند با همدیگر بوسیله سازه های مفصلی .
سقف بیرونی از ساز: باربر جداشده است همچنین اجازه می دهد نور طبیعی به طور تصفیه شده به داخل هال بتابد .
هال ورودی در این پروژه تصویری از یک خیمه بزرگ ( یک محل ملاقات برای دانش آموزان ) را نشان می دهد و آن از شاه تیرهای چوبی ورقه ورقه ( طبقه طبقه ) باکابلها و دوکهای فلزی ساخته شده است که با شیشه های کدر و غیر شفاف پوشیده شده است .
معماری