لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 18
چکیده:
یک ویروس، یک برنامه کامپیوتری است که هنگام اجرای یک برنامه، به اجرا درمی‌آید. بنابراین فقط فایل‌های اجرایی می‌توانند آلوده شوند. این فایل‌ها در MSDOS معمولاً دارای پسوند EXE،COM ، BAT و یا SYS هستند. بنا به تعریف، ویروس سایر برنامه‌ها را با نسخه‌هایی از خودش آلوده می‌کند. ویروس توانایی تکثیرشدن دارد، پس در جستجوی مداوم برای محیط‌های میزبان جدید برای تولید مثل می‌باشد . بی‌خطرترین ویروس‌ها، فقط تکثیر می‌شوند و در سیستم‌های جدید گسترش می‌یابند، اما برنامه ویروس ممکن است سایر برنامه‌ها را تخریب یا داده‌ها را مختل کند. شاید در این ضمن خودش نیز تخریب شود. تنها شواهد چنین ویروس‌هایی، تخریبی است که در سیستم‌های آلوده شده ایجاد می‌کنند. این امر ایجاد سد دفاعی در مقابل ویروس را بسیار مشکل می‌کند.
ویروس‌ها می‌توانند بلافاصله پس از ورود به یک دستگاه، مخرب شوند و یا می‌توانند برنامه‌ریزی شوند تا زمان خاصی شروع به فعالیت کنند. نوع دیگری از ویروس منتظر است تا یک توالی خاص رایج از ضربات روی شاسی‌های صفحه کلید اجرا شود. از آن بدتر، حتی اگر بنظر برسد یک دستگاه آلوده، پاکسازی شده است، نوع بد خیمی از این ویروس وجود دارد که می‌تواند مجدداً ظاهر شود و مشکلات تازه‌ای به وجود آورد.
مقدمه
برنامه‌های کامپیوتری شوخی‌آمیز و گاهی مخربی که ویروس خوانده می‌شوند و به نظر می‌رسد با سرعت الکترون‌های متحرک سیر می‌کنند، مانند یک بلای غیرقابل کنترل در جامعه جهانی کامپیوتر انتشار یافته‌اند. برنامه‌های ویروس، که برای دست انداختن دیگران یا خرابکاری عمدی نوشته می‌شوند، با استفاده مشترک از نرم‌افزارهای آلوده به ویروس توسط اپراتورهای ناآگاه، به سرعت از کامپیوتری به کامپیوتر دیگر انتشار می‌یابد.
در اوایل دهه 1980، اگر برنامه‌نویسی می‌گفت که کامپیوتر می‌تواند به ًویروسً آلوده شود، احتمالاً با خنده تمسخرآمیز همکارانش مواجه می‌شد. طی این مدت واکنش در مقابل این مساله تا حدی تغیر کرده است و این امر تا حدودی به تبلیغات گسترده، اما نه همیشه مبتنی به واقعیتی که به عمل آمده است، مربوط می‌شود. اما حتی امروزه بسیاری از کاربران دارای این تصور غلط می‌باشند که ویروس‌های کامپیوتر ویروس‌های بیولوژیکی هستند.
البته چنین نیست. ویروس های کامپیوتر برنامه هستند، درست مانند برنامه‌های کاربربرگ یا وازه‌پرداز. به دلیل این تصور غلط از ویروس‌های کامپیوتری است که طیف واکنش‌ها در قبال این موضوع از خنده‌ای تمسخرآمیز تا لبخندی از روی آگاهی گرفته تا هراس عمومی از آلودگی ویروسی متغیر می‌باشد. تا کنون توضیحات مبتنی بر واقعیت در مورد این موضوع عموماً نادیده گرفته شده‌اند، حال ممکن است از خود بپرسید؛ "چگونه ممکن است برنامه‌ای در یک کامپیوتر مانند ویروس‌های طبیعی در داخل بدن یک جاندار عمل کند؟" برای اینکه بتوانید به این سؤال پاسخ دهید باید با ساختمان سیستم‌های کامپیوتری آشنا باشید.
1- تعریف ویروس‌های کامپیوتری
به زبان ساده‌تر می‌توان گفت ویروس، برنامه مخفی و کوچکی است که باعث آلوده‌شدن برنامه دیگری می‌شود و می‌تواند داده‌ها را دستکاری یا تخریب نموده، سرعت سیستم را کاهش داده، باعث اغتشاش و عدم کارایی کامپیوتر شود.
مهمترین خصوصیت ویروس، قدرت تکثیر آن است. ویروس‌ها برای تکثیر نیاز به یک برنامه اجرایی دارند، یعنی بیشتر ویروس‌ها در فایل‌های اجرایی جای می‌گیرند و آنها را آلوده می‌کنند و کمتر ویروسی پیدا می‌شود که در یک فایل غیراجرایی جای بگیرد و بتواند از طریق آن تکثیر شود. بنابراین، ویروس می‌تواند هر برنامه سیستمی یا کاربردی باشد که شرایط مورد نیاز برای پذیرش ویروس را داشته باشد. برنامه آلوده نیز قادر است برنامه‌های دیگر را آلوده کند. از آنجایی‌که ویروس‌ها می‌توانند به تمامی فایل‌هایی که توسط سیستم اجرا می‌شوند، اضافه شوند، به آنها خود انعکاس می‌گویند. با وجودی که ویروس‌ها توسط برنامه‌نویسان مجرب و حرفه‌ای نوشته می‌شوند، ولی برخی‌ها تصور می‌کنند که خود به خود و به‌طور تصادفی وارد سیستم می‌شوند.
2- ویژگی‌های ویروس‌های کامپیوتری
هر برنامه‌ای که دارای ویژگی‌های زیر باشد، را ویروس کامپیوتری می گوییم:
«تغییردادن نرم‌افزارهایی که به برنامه ویروس متعلق نیستد، با چسباندن قسمت‌هایی از برنامه‌ی ویروس به این برنامه‌های دیگر.
قابلیت تشخیص اینکه یک برنامه قبلاً تغییر داده شده است یا خیر؟
قابلیت انجام تغییر در بعضی از برنامه‌ها.
قابلیت جلوگیری از تغییر بیشتر یک برنامه، در صورتی که معلوم شود قبلاً توسط ویروس تغییر داده شده است.
نرم‌افزارهایی تغییر داده شده، ویژگی‌های ا الی 4 را به خود می‌گیرند.
اگر برنامه‌ای فاقد یک یا چند خاصیت از خواص فوق باشد، آنرا نمی‌توان به‌طور قطع ویروس تلقی کرد.»
3- نحوه فعالیت ویروس‌های کامپیوتری
ویروس‌ها همواره به دنبال برنامه‌ای برای آلوده کردن آن می‌باشند. در صورت یافتن برنامه، ویروس بررسی می‌کند که آیا این برنامه از قبل توسط ویروس آلوده شده است یا خیر؟ اگر آلوده شده باشد، به جست‌وجو ادامه می‌دهیم و اگر آلوده نباشد، یک نسخه از خود را به آن می‌چسباند و آن را آلوده می‌کند.
ویروس‌ها از طریق کدهایی که در ابتدای برنامه‌ها قرار می‌گیرند، مشخص می‌کنند که کدام برنامه آلوده است و یا کدام برنامه آلوده نیست. در واقع، ویروس‌ها در هر برنامه آلوده، امضایی دارند که دو بار برنامه را امضاء نمی‌کنند.
تحقیق درباره ویروس‌های کامپیوتری 18 ص
