مقدمه:
امام تجلى انسان کامل و مظهر زیباى جلوه هاى متعالى خداست. حرکات, نگاه ها, سکوت, همه روایتگر قوانین الهى و حدیث شیفتگى و دلدادگى او به خالق هستى است.
جمال معنوى و کرامت اخلاقى امام, ساحل نشین دریاى وجودش را غرق در شادى و وجد مى کند و انسان را در افقهاى بیکران معنویت سرخوش از باده معرفت مى سازد و امامت جریان مبارکى است که همواره عهده دار هدایت نسلها بوده و آنان را به سوى پاکیها و عدالت و نیکى رهنمون مى ساخته است.
صادق آل محمد(ص) استمرارى است براین جریان و طلوعى است شکوهمند در منظومه نورانى امامت.
حضرت صادق(ع) از سویى غرق دریاى بیکران شهود و معرفت الهى است, آن چنان که در حدیث مى خوانیم: به هنگام تلاوت آیات قرآن در نماز بیهوش مى گشت; چون علت این امر را جویا شدند, فرمود:
در اثر تکرار آیات الهى این حالت برمن عارض شد. ((فلم تقم القوه البشریه بمکاشفه الجلاله الالهیه)); چون قدرت بشرى در برابر مکاشفه و ظهور عظمت الهى تاب نیاورد, این حالت به من دست داد.(1)
بیخود از شعشه پرتو ذاتم کردند
باده از جام تجلى صفاتم دادند
در مکتب شیدائى و محبت الهى, او عاشقى شیفته و دلداده حق است. او خود مى فرماید:
مردم عبادت خداى عزوجل را به سه گونه انجام مى دهند: گروهى براى رغبت و میل به ثواب عبادت مى کنند; این, عبادت حریصان است. دسته اى دیگر به خاطر ترس از آتش عبادت مى کنند; این, عبادت بندگان است و مولود ترس است ((و لکنى اعبده حبا له عزوجل)); ولى من خدا را براى عشق و محبت به او عبادت مى کنم; این, عبادت عاشقان و بزرگواران و مایه امنیت و آرامش است. چنان که خداوند متعال مى فرماید: (و هم من فزع یومئذ آمنون)(2); آنها از هول و هراس روز قیامت ایمن مى باش3ند.()
بعد از این روى من و آینه وصف جمال
که در آنجا خبر از جلوه ذاتم دادند
و این در حالى است که قلبى پرشور و روحى حماسى دارد که تاب ظلم و ستم را برنیاورده و خروش و فریادى مى شود که امنیت ستمگران را سلب مى کند و هیچ گونه هراسى به خود راه نمى دهد. که در این گفتار پرتوى از مبارزات آن حضرت را ذکر مى کنیم:
الف ـ اعلام ولایت و برائت
حج گزاران در سرزمین منى گرد هم آمده اند, نسیمى روحبخش و جانفزا وزیدن گرفته است. و بارقه امید را بهدلها هدیه مى کند. او امام جعفر فرزند باقرالعلوم(ع) است که در کنار پدر خویش سرزمین منى را حال و هوایى دیگر بخشیده است وتجسم آرزوى دوستداران حقیقت است که در سرزمین ((منى)) و ((آرزو)) حج ابراهیمى را تفسیر مى کند.
در این سرزمین چشمان حج گزاران به قامتى خیره مى شود که قیامتى از معرفت و دلربائى است. در اجتماع آنان از ولایت و برائت مى گوید و از خلافت اصیل الهى و حق اهل بیت پیامبر(ص) سخن مى گوید. و چونان جد خویش ابراهیم(ع) نمرودیان را نفى و طرد مى کند و مردم را نسبت به خاندان اموى که به ناحق برخلافت اسلامى تکیه زده اند, آگاهى مى بخشد و مى فرماید:
((سپاس مى گویم خداوندى را که محمد(ص) را به حقیقت و راستى به پیامبرى فرستاد و ما را به آن حضرت گرامى داشت. پس مائیم برگزیدگان خدا بر خلق او و پسندیدگان خدا ازبندگان او و جانشینان خدا در زمین. سعادتمند کسى است که از ما پیروى کند و شقاوتمند و بدبخت کسى است که با ما مخالفت و دشمنى نماید.))
شامل 10 صفحه word
دانلود تحقیق پرتوى از مبارزات امام صادق