دهه 1990 با دو رویداد بزرگ آغاز شد دو رویدادی که ژئوپلتیک جهانی را بطور کلی دگرگون کرد. از یک سو فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال (1991 ) و سرنگون شدن پیمان و رشد، نه تنها نقطه پایان جها ژئوپلتیک توازن یافته میان و قطب تلقی شد بلکه راه را برای انتقال نظام ژئوپلتیک جهانی از مرحله رقابتهای ( ایدئولوژیک سیاسی ) به رمحله رقابتهای ( اقتصادی ـ سیاسی ) هموار ساخت. از سوی دیگر حرکت نظامی بیسابقه امریکا و هم پیمانانشان در ماجرای بحران کویت شیوه نوینی از واکنشهای ژئوپلتیک در برابر کنشهای استراتژیک منطقهای را نمایان ساخت در حالیکه رویداد نخست مفاهیم تازه ای را در ژئوپلتیک جهانی مطرح ساخت و روابط ساختاری ( افقی ـ عمودی ) جهان قدرتهای را دگرگون کرده و زمینه را آماده شکل گیری نوینی از این روابط ساخته است. رویداد دوم نیز نظام ( ژئوپلتیک خاورمیانه را یکسره دگرگون کرده، موازنه نظامی استراتژیک تازهای را پیش کشیده و مفاهیم نوینی از ( امنیت منطقهای ) را در روابط ساختاری قدرتهای منطقه بدست داده است. چین از جمله کشورهایی است که در نتیجه تیزهوشی کادر رهبری خود که تهدیدات اقتصادی را برای امنیت ملی خویش مخرب تراز دشمن خارجی تشخیص داد برای رفع ناامنی از کارایی نهادها و بخشهای اقتصادی، سیاست تنشزدایی را در پیش گرفت. همراه با نفی مشروعیت رهبری ؟ جهان توسط ایالات متحده، خود مدعی قرار گرفتن در میان قطبهای اصلی نظام بینالمللی محصوب میشود، جمعیت پرشمار برفورداری از نیرومندترین ارتش جهان که به سلاحهای پیشرفته متعارف و هستهای مجهز است، در اختیار داشتن یکی از پنج کرسی شورای دائمی امنیت با ؟ و تو ونیز جهش اقتصادی خیره کننده دهه اخیر که جایگاه چین را به عنوان کشوری توسعه یافته حداقل در ابعادی اقتصادی تثبیت کرده.
از سوی دیگر جمهوری اسلامی ایران نیز به جهت داشتن منابع نفت و گاز، موقعیت استراتژیکی مطلوب ؟ ضد ابتکاری سخت در تلاش است که مقام خود را در نظام شکل گیرندة جهانی از راه جای گرفتن در نظام اقتصادی منطقه تعیین کند.
چکیده
مقدمه 1
متن 31-7
نتیجه و پیشنهادات 36-32
منابع و مآخذ 37
شامل 40 صفحه فایل word
دانلود تحقیق تجزیه و تحلیل ژئوپلتیک چین برامنیت ایران