این نظریه فعالیت رسانه های جمعی در جامعه را رفع نیازهای چون تداوم، نظم، یکپارچگی ، هدایت و سازگاری می داند. رسانه های جمعی یکی از عناصر زیرمجموعه نظام محسوب می شوند.
رسانه های جمعی بر اساس این نظریه، بخش های مختلف نظام را به یکدیگر مرتبط می سازد و از این طریق نظم و یکپارچگی درونی نظام را تضمین کرده و ظرفیت پاسخگویی آن را در بحران ها بر اساس واقعیت ها افزایش می دهد
چارلز رایت ارتباط جمعی را بر حسب ماهیت مخاطبان،ماهیت رویدادهای ارتباطی و ماهیت ارتباط گر تعریف می کند.
هارولد لاسول سه کارکرد برای مطبوعات مطرح می کند:
"نظارت برمحیط"،
"همبستگی اجتماعی"در واکنش به محیط و
"انتقال میراث فرهنگی"از یک نسل به نسل دیگر.
رایت به این سه کارکرد،سرگرمی را نیز اضافه می کند. رسانه ها ممکن است کژ کارکرد هم داشته باشند. نتایجی که مطلوب جامعه و اعضای آن نیست. یک عمل به تنهایی هم می تواند کارکرد و هم کژکارکرد داشته باشد.
در نخستین کارکردکه نظارت، مراقبت، تهیه و رساندن اخبار است،رسانه ها اغلب خطرات احتمالی نظیر شرایط هوایی خطرناک و موقعیت های پرخطر نظامی را به ما هشدار میدهند.
کارکرد نظارت شامل اخباری است که رسانه ها فراهم می کنند و برای اقتصاد و جامعه ضروری است.
کارکرد نظارت می تواند موجب چندین کژکارکرد هم بشود. وحشت،احتمالا از تاکید بیش از حد بر خطرات و تهدیدها در جامعه نتیجه می شود.
-لازارسفلد و مرتن
ازکژکارکرد"تخدیری" نام برده اند . در اثر جذب بیش از حد اطلاعات،افراد دچار بی اعتنایی و رخوت میشوند. علاوه بر این ارائه بیش از حد اخبار خارق العاده احتمال داردارتباط مخاطبان را با آنچه واقعی و معمول است کاهش دهد.
همبستگی:
دومین کارکرد انتخاب و تفسیر اطلاعات در محیط است.
رسانه اغلب شامل انتقادات و تجویزهایی برای چگونگی واکنش افراد نسبت به حوادث است. بنابراین همبستگی محتوای سرمقاله ها و محتوای تبلیغاتی رسانه ها است.
کارکرد همبستگی، تقویت عادات اجتماعی و حفظ اتفاق آرا به وسیله
نمایش انحرافات و برجسته کردن افراد برگزیده است و به عنوان ناظر بر عملکرد دولت می باشد.
شامل 10 اسلاید powerpoint
دانلود پاورپوینت نظریه های کارکردگرایی در ارتباطات