صنعت هوایی کشور

اختصاصی از نیک فایل صنعت هوایی کشور دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

صنعت هوایی کشور

یک فرودگاه جدید در سال 1379 در تهران راه اندازی شد. این فرودگاه که مجهز به تکنولوژی پیشرفته و هوانوردی است برآورد شده است که حدود یک میلیارد دلار خرج آن شده است.  همکاری و سرمایه گذاری در این پروژه بوسیله سرمایه گذاران خصوصی و وابسته به دولت انجام شده است؛ که شامل آشیانه هواپیماها، غذاهای میهمانان (مسافران) در داخل هواپیماها، هتل، فروشگاههای معاف از مالیات، بنزین گیری و همچنین حمل و نقل مسافرین فرودگاه.

طرح اصلی:

در آینده نزدیک تمام پروازهایی که از فرودگاه مهرآباد انجام می شود به این فرودگاه منتقل می شود (شامل پروازهای داخلی و خارجی). مطالعات انجام شده به وسیله سازمان هوانوردی کشور، به این نتیجه رسیده که فرودگاه مهرآباد قابل بزرگ شدن نیست و باید یک فرودگاه جدید با امکانات جدید که گنجایش بیشتری را داشته باشد، بود.

این فرودگاه که طرح اصلی آن در سال 1340 داده شد و در سال 1350 شروع شده بود، به خاطر اوضاع سیاسی آنزمان متوقف شد. بهرحال مسئولیت ساخت این فرودگاه به عهده وزارت راه و ترابری بوده است.

اندازه گیری زمان ساخت:

عملیات ساختمانی در سال 1373 و در مراحل مختلف انجام شد. فاز اول این فرودگاه در سال 1379 تکمیل شده و قابلیت حمل 12 میلیون مسافر و دویست هزار تن بار را در سال دارد. بستگی به استقبال و درخواست، طراحی فرودگاه این اجازه را میدهد که تا سقف بیست میلیون مسافر و 375 هزار تن بار در سال و همینطور با ساخت آخرین فاز این فرودگاه تا چهل میلیون مسافر و 700 هزار تن بار و کالا در سال انجام دهد.

فاز اول شامل باندی با 4200 متر در 45 متر و 10.5 متر شانهای عریض است. جمعأ 12.8 کیلومتر راه تاکسی رو این باند را به قسمت ترمینالهای مسافران و بار، و آشیانه های این فرودگاه وصل میکند.

برج مراقبت:

برج مراقبت 56.9 متر ارتفاع و مساحت 1100 متر مربع را دارا میباشد. این برج با نمای شیشه ای خود 6800 متر مربع را در بر میگیرد. این برج مراقبت با داشتن 755 DVOR (خیلی فرکانس بالا با داشتن تمام جهات)، بوسیله یک شرکت انگلیسی بنام Fernau، و 2020 DME (تجهیزات اندازه گیری مسافت) و Normarc ILS NM 7000 دستگاه سیستم فرود، و فراهم کردن دستگاه رایانه ای که کمک به نشستن هواپیماها می کند، تشکیل شده است.

ساختمان پایانه (ترمینال):

ساختمان پایانه مسافران با 78.357 متر مربع و با داشتن سه طبقه، که شامل یک زیرزمین تکمیل شونده، قسمت پروازها، و قسمت فرودها؛ و همچنین یک اشکوب کوتاه برای قسمت پروازهای ورودی دارد. تعداد 14 پل هوایی، هواپیماها را به راهروهای و دریچه های ورودی و خروجی وصل میکنند. این ساختمان 1800 پارکینک در دو طبقه که به وسیله پلهای پیاده درست شده است، دارا می باشد. همچنین دارای دو راه جداگانه برای قسمت نشستن پروازها و بلند شدن پروازها دارا می باشد.  همچنین این ساختمان دارای قسمت اداری، سرویس دهی، نگهداری، پلیس فرودگاه و قسمت ایمنی می باشد.

کاربردپذیری، سودمندی:

محل دور این فرودگاه باعث ایجاد شغلهای جدید و سودمند شده است. همینطور برای تهیه آب این فرودگاه مشغول حفاری چاههای آب هستند ولی فعلاً آب آشامیدنی را از تهران تهیه میکنند. پالایشگاه تهران در حال اجرای عملیات سوخت رسانی بوسیله یک لوله 250 میلی متری است که 33 کیلومتر طول آن می باشد. پخش مایحتاج اطراف فرودگاه بوسیله یک تونل 2850 متری آسان شده است. قرارداد شرکت مخابرات برای برقراری ارتباط بوسیله 400 خط ارتباطی با فرودگاه مهرآباد و در آینده به 2000 خط ارتباطی؛ همچنین یکی دیگر از موارد سودمندی این فرودگاه است.

پیمانکار فرودگاه:

شرکت Aeroports de Paris مسئول اجرای این طرح و سرپرست قسمت طراحی، نصب، آزمایش سیستمهای فرودگاه، و همینطور هماهنگی تمام قسمتها بود. شرکتهای اصلی که این پروژه را در دست احداث داشتند، دو شرکت ایرانی هستند که عبارتند از شرکت دی و شرکت ساختمان ملی. شرکت بین المللی انگلیسی  Fernau در این پروژه همکاری داشته است.