تجهیزات شبکه:
این فصل به بررسی عملکرد بعضی از دستگاه های شبکه می پردازد. این دستگاه ها به شرح زیر می باشند:
تکرار کننده ها (Repeaters)
هاب ها (Hubs)
پل ها (Bridges)
سوئیچ ها (Switches)
مسیریاب ها (Routers)
---------------
تکرار کننده ها (Repeaters):
تکرار کننده ها اولین دستگاه شبکه بودند که برای رفع مشکل طول کابل های شبکه استفاده می شدند. چون سیگنال های داده بعد از طی مسیر تا یک فاصله مشخص تضعیف می شدند بنابراین نیاز به دستگاهی بود که این سیگنال ها را تقویت کرده و با همان شدت ابتدایی بر روی رسانه انتقال بفرستد. این کار توسط تکرار کننده انجام می شد.
با روی کار آمدن هاب ها و سوئیچ ها این دستگاه به طور کامل از رده خارج شد و امروزه همین عملکرد تکرار کننده ها در هاب ها و سوئیچ ها آورده شده است.
تکرار کننده ها در لایه 1 مدل OSI (لایه فیزیکی) کار می کنند.
هاب ها (Hubs)
هاب ها در واقع همان تکرار کننده ها با تعداد پورت های بیشتر هستند. عملکرد هاب ها مشابه تکرار کننده ها می باشد. تکرار کننده ها از پورت ورودی سیگنال ها را دریافت می کردند و پس از تقویت آن سیگنال را بر روی پورت خروجی می فرستادند. اما هاب شامل تعداد زیادی پورت هستند که سیگنال دریافتی از یک پورت را بر روی تمام پورت ها می فرستند (تکرار می کنند). یعنی یک کانال اشتراکی درون هاب وجود دارد که به تمام پورت های هاب متصل است و سیگنال حاوی اطلاعات بر روی آن کانال به اشتراک گذاشته می شود.
هاب نیز مانند تکرار کننده ها در لایه فیزیکی کار می کند.
پل ها (Bridges)
قبل از تشریح عملکرد پل ها، به عنوان پیش نیاز چند اصطلاح و یا استاندارد را تعریف می کنیم.
استاندارد اترنت یا IEEE 802.3 : اترنت استانداردی بین المللی برای شبکه های محلی و شهری (LAN,MAN) است که از مکانیسمی به نام CSMA/CD به عنوان متد دسترسی اشتراکی به رسانه استفاده می کند و همچنین از پروتکل اترنت یا IEEE 802.3 و یک قالب فریم برای انتقال داده استفاده می کند. اترنت از نظر عملکردی نیز به انواع مختلفی تقسیم می شود که مهمترین آنها اترنت معمولی، اترنت سریع (Fast Ethernet) و اترنت گیگا بیتی (Gigabit Ethernet) است که بارزترین تفاوت آنها در سرعت انتقال داده است.
آدرس های فیزیکی (MAC Address): آدرس فیزیکی عدد یکتای 48 بیتی است که برای شناسایی یک ماشین میزبان در شبکه و در لایه 2 مدل OSI استفاده می شود. این آدرس ها در دستگاه های شبکه به صورت اعداد مبنای 16 نمایش داده می شوند.
به عنوان مثال در سیستم عامل ویندوز برای نمایش آدرس فیزیکی کارت شبکه می توان از دستور IPconfig/all در برنامه cmd استفاده کرد.
حوزه تصادم (Collision Domain): ناحیه ای است که در آن بسته های اطلاعاتی ماشین های میزبان در آن ناحیه با هم دچار تصادم یا برخورد می شوند.
حوزه پخش فراگیر (Broadcast Domain): ناحیه ای است که در آن بسته های اطلاعاتی برای تمام ماشین های میزبان در آن ناحیه ارسال می شود.
Preamble: این فیلد کارهای مربوط به زمان بندی و همگام سازی ارسال و دریافت را انجام می دهد و طول آن 7 بایت است.
Start Frame Delimiter: رشته بیتی است که مشخص کننده نقطه ابتدایی فریم است و طول آن 1 بایت است.
Destination Address: آدرس فیزیکی مقصد است که طول آن 6 بایت است.
Source Address: آدرس فیزیکی مبدا است که طول آن 6 بایت است.
Frame Length: این فیلد مشخص کننده طول فریم است که طول این فیلد 2 بایت است.
Data: داده درون فریم را مشخص می کند و طول آن حداکثر می تواند 1500 بایت باشد.
CRC: این فیلد وظیفه کنترل خطا را بر عهده دارد و طول آن 4 بایت است.
مشکل اصلی هاب این بود که با افزایش ماشین های میزبان متصل به آن ازدحام و تصادم نیز افزایش پیدا می کرد. یعنی تمام ماشین ها در یک حوزه تصادم قرار می گرفتند. برای رفع این مشکل پل ها ایجاد شدند.
پل ها در واقع یک حوزه تصادم را به دو حوزه تصادم افزایش دادند که باعث کاهش کلی تصادم در شبکه می شد. پل ها دارای یک پورت ورودی و یک پورت خروجی هستند که هر کدام از این پورت ها در یک حوزه تصادم قرار دارند.
در پل ها برای برقراری ارتباط بین ماشین های موجود در دو حوزه تصادم مختلف، از آدرس های فیزیکی استفاده می کنند. هر ماشین با استفاده از یک آدرس فیزیکی منحصر به فرد در شبکه شناخته می شود.
پل ها در لایه 2 از مدل OSI (لایه پیوند داده ها) کار می کنند.
شامل 57 اسلاید powerpoint
دانلود پاورپوینت پیکربندی مسیریاب های شبکه (تجهیزات شبکه)