زردی یکی از مشکلات شایع دوران نوزادی محسوب می شود و در 06 درصد نوزادان ترم و 06 درصد نوزادان پره ترم در طی هفته
اول تولد دیده می شود و اغلب موارد خوش خیم می باشد.
در شرایط طبیعی میزان بیلی روبین غیر مستقیم در سرم خون بند ناف 1تا 3 میلیگرم در دسی لیتر است و با سرعت کمتر از
5 میلی گرم در دسی لیتر در 42 ساعت افزایش می یابد. بنابراین زردی در روزهای دوم و سوم پس از تولد ظاهر می شود و
معمولا در روزهای سوم تا چهارم مختصری افزایش می یابد و روز پنجم تا هفتم تولد به کمتر از 4 میلیگرم در دسی لیتر کاهش
می یابد. زردی مرتبط با این تغییرات را زردی فیزیولوژیک گویند و علت آن شکسته شدن گلبولهای قرمز همراه با
محدودیت گذرای کنژوگاسیون بیلی روبین توسط کبد نارس نوزاد می باشد.
زردی فیزیولوژیک در نوزادان ترم و پره ترم صرفا با رد کردن علل شناخته شده زردی بر اساس شرح حال , یافته های بالینی و
داده های آزمایشگاهی تشخیص داده می شود. به طور کلی وجود موارد زیر نشانه زردی پاتولوژیک است:
1.زردی 42 تا 30 ساعت اول تولد
4.افزایش بیلی روبین بیش از 5 میلی گرم در دسی لیتر درطی 42 ساعت
3.میزان بیلی روبین در نوزاد ترم بیش از 14 و در نوزاد پره ترم در محدوده 16 تا 12 میلی گرم در دسی لیتر
2.ادامه زردی تا 14-21 روز بعد تولد
5.غلظت بیلی روبین مستقیم سرم بیش از 4 میلی گرم در دسی لیتر
زردی (هایپربیلی روبینمی)