دانلود تحقیق رشته کامپیوتر با عنوان بایوس BIOS
بایوس اصطلاحی است که به عبارت (BASIC INPUT/ OUTPUT) اطلاق می گردد
بایوس در واقع پیوند بین سخت افزار و نرم افزار در یک سیستم کامپیوتری محسوب میگردد. اغلب مردم اصطلاح بایوس را با نام دیگری تحت عنوان درایورهای دستگاه یا فقط درایور میشناسد. بایوس عبارت واحدی است که همه درایوهای داخل یک سیستم را که با همکاری یکدیگر به عنوان یک اینترفیس بین سخت افزار و نرم افزار سیستم عامل عمل می نمایند، تشریح میکند. نکته گمراه کننده آن است که مقداری از برنامه بایوس،روی تراشه ROM که یک حافظه دائمی بوده و از نوع فقط خواندنی است ضبط میگردد.این قسمت، بخش مرکزی بایوس میباشد اما همه بایوس محسوب نمی شود.همچنین بایوس به برنامه موجود روی تراشه ROM نصب شده روی کارتهای آداپتور و نیز همه درایوهای دیگر که هنگام راه اندازی سیستم از روی دیسک سخت بار می شوند،اطلاق میگردد.
به مجموعه بایوس مادربرد،بایوس کارت آداپتور و درایوهای بارشده از دیسک سخت،در مجموع بایوس گفته میشود.بخشی از بایوس موجود در تراشه ROM روی مادربرد و کارتهای آداپتور،FIRM WARE نام دارند.این نام به نرم افزارهای ذخیره شده در تراشه های غیر از دیسک سخت اطلاق میگردد.این مسئله سبب میگرددکه برخی کاربران به غلط بایوس را بعنوان یک عنصر سخت افزاری تلقی کنند.
یک سیستم PC میتواند بعنوان یک مجموع از لایه ها(برخی سخت افزاری و برخی نرم افزاری)تشریح گردد که با یکدیگر ارتباط دارند.در ساده ترین شکل ممکن، شما میتوانید یک کامپیوتر شخصی را به 4 لایه اصلی تقسیم کنید که هر یک از آنها به نوبه خود به زیر مجموعه های کوچکتری تقسیم میشوند.شکل(1)چهار لایه مذکور را در یک کامپیوتر شخصی معمولی نشان میدهد.
هدف از طرح لایه بندی،امکان دادن به سیستم عامل و نرم افزارها برای اجرا روی یک سخت افزار متفاوت میباشد.شکل (1) نشان میدهد که چگونه دو سیستم با سخت افزار های مختلف، می توانند از یک بایوس اختصاصی برای ارتباط این سخت افزار منحصر به فرد با یک سیستم عامل و نرم افزار های عمومی استفاده کنند.بدین گونه دو کامپیوتر با پردازنده ها،حافظه،صفحه نمایش وسایر اجزای سخت افزاری مختلف میتوانند نرم افزار یکسانی را اجرا کنند.
در این معماری لایه لایه،برنامه های نرم افزاری،باسیستم عامل از طریق اینترفیس برنامه کاربردی(API)گفتگو می کنند.APIوابسته به نوع سیستم عاملی که شما استفاده میکنید با یک دیگر متفاوت بوده و شامل فرمانها و توابع گوناگونی است که سیستم عامل میتواند از آنها برای ارتباط با نرم افزار کاربردی استفاده کند.برای مثال یک نرم افزار کاربردی میتواند از سیستم عامل بخواهد تا یک فایل را بار گذاری یا ذخیره نماید.در این روش لازم نیست نرم افزار کاربردی،از نحوه خواندن اطلاعات از روی دیسک،ارسال داده ها به یک چاپگر یا اجرای هر نوع دیگری از فرمانهای سیستم عامل اگاه باشد.از آن جایی که این نرم افزار بطور کامل از سخت افزار ایزوله میگردد،شما می توانید همین نرم افزار را روی سیستمهای دیگر اجرا کنید. چرا که نرم افزار فقط سیستم عامل ارتباط دارد تا با سخت افزار.
سپس سیستم عامل با بایوس ارتباط بر قرار مینماید.بایوس دارای همه برنامه های درایوری که بین سیستم عامل و سخت افزار عمل میکنند،می باشد.بنابر این سیستم عامل هرگز مستقیما با سخت افزار ارتباط بر قرار نمیکند در عوض سیستم عامل می بایست همیشه درایور مناسب را بیابد این یک روش مناسب برای ارتباط با سخت افزار میباشد.سازنده سخت افزار ،مسئولیت تهیه درایورهای مناسب برای سخت افزار خود را بعهده دارد.از آنجایی که درایورها می بایست بین سخت افزار و سیستم عامل قرار گیرند،معمولا هر درایور، مخصوص یک سیستم عامل معین میباشد.بدین گونه سازنده سخت افزار می بایست درایورهای مختلفی را ارائه نمایند،به طوری که سخت افزار وی تحت سیستمهای عاملDOS،ویندوز2000،OS/2،لینوکس و غیره کار کند.
از آنجایی که لایه بایوس فقط سیستم عامل را میبیند و کاری با سخت افزار سیستم ندارد،شما میتوانید سیستم عامل یکسانی را روی مجموعه ای از کامپیترهای شخصی پیاده سازی کنید.برای مثال شما میتوانید ویندوز98را روی دو سیستم با پردازنده های مختلف،دیسکهای سخت،کارتهای تصویر و غیره اجرا کنید و ویندوز 98 روی هر دو آنها به طور یکسان عمل میکند.این بدان دلیل است که درایورها بدون توجه به سخت افزار سیستم،عملیات یکسانی را انجام میدهند.
همانطور که در شکل (1) ملاحظه می کنید،لایه های نرم افزار کاربردی و سیستمهای عامل از سیستمی به سیستم دیگر می توانند مشابه باشند.اما سخت افزار بین سیستمهای مختلف ممکن است تفاوت زیادی داشته باشند.از آنجایی که بایوس دارای درایورهای نرم افزاری است،برای برقراری ارتباط بین سخت افزار و نرم افزار بکار میرود.لایه بایوس در یک سمت خود،با یک سخت افزار منحصر به فرد و در انتهای دیگر،با سیستم عامل واحدی سازگار میباشد.لایه سخت افزار،جایی است که اغلب تفاوتها بین سیستمهای گوناگون در آنجا ظاهر می گردد.
سخت افزار/ نرم افزار بایوس
خود بایوس،نرم افزاری است که در حافظه اجرا گشته و شامل همه درایورهای گوناگونی است که ارتباط بین ارتباط سخت افزار و سیستم عامل را برقرار می کنند بایوس در یک سیستمPCاز سه منبع مختلف حاصل می گردد:
1.ROMمادربرد
2.ROMکارت تصویر
3.برنامه بار گذاری شده از دیسک سخت به حافظهRAM (درایوهای سخت افزاری)بایوس موجود در ROMقرار داشته و درایور های نرم افزاری اولیه مورد نیاز برای راه اندازی سیستم را در اختیار دارد.سالها پیش هنگام اجرای فقط سیستم عامل DOSروی PCهای اولیه،این تراشه ROM(روی مادربرد)کافی بود بطوریکه به هیچ درایور دیگری نیاز نبود.بایوس مادر برد همه اطلاعات لازم را در اختیار داشت.بایوس مادربرد معمولا دارای درایورهایی برای همه مولفه های اصلی سیستم شامل صفحه کلید،درایور،فلاپی،دیسک سخت،پورتهای سریالو پارالل و غیره...میباشد.همچنان که سیستم ها پیچیده تر شدند،سخت افزارهای جدیدی مطرح گشته که برای آنها هیچگونه درایوری روی بایوس مادربرد وجود نداشت.این قطعات سخت افزاری شامل آداپتورهای ویدئویی،درایورهایCD-ROM،دیسک های سخت ،اسکازی،درگاههایUSBو غیره...بود.
علاوه بر نیاز به یک بایوس جدید مادربرد که بطور ویژه ای از قطعات سخت افزاری جدید پشتیبانی نماید،راه حل ساده تر و عملی تر ،کپی نمودن هر یک از درایورهای جدید روی دیسک سخت سیستم و پیکر بندی سیستم عامل برای بار گذاری در زمان راه اندازی سیستم میباشد.حالت دومروشی است که اغلب درایوهای CD-ROM،کارت های صوتی،اسکنر ،پرینتر،کارتهایPC-MCIA و غیره پشتیبانی میشود.از آنجایی که این قطعات سخت افزاری در طی زمان BOOT سیستم الزامی به فعال بودن ندارد،سیستم می تواند از رویهارد دیسک عملیات راه اندازی سیستم را انجام داده و برای بار گذاری درایورها در زمان بار گذاری سیستم عامل اولیه این کار صورت پذیرد.
البته برخی از درایورها می بایست در طی زمان BOOTسیستم،فعال باشند.برای مثال اگر درایور های مورد نیاز برای رابط دیسک سخت از روی دیسک سخت بار شود،چگونه میتوان عملیات BOOTرا از روی این دیسک سخت انجام داد.واضح است که درایورهای دیسک سخت میبایست از قبل در داخل حافظهROMمادربرد یا کارت آداپتور ذخیره شده باشد.
برای مشاهده اطلاعات،هنگام راه اندازی سیستم روی مانیتور،اگر کارت ویدیئویی دارای یک مجموعه درایور در داخل حافظهROMنباشد چگونه این کار میسر خواهد بود.یک راه حل ایجاد یکROMمادربرد با درایورهای ویدئویی مناسب داخل آن میباشد البته این کار غیر عملی است زیرا تعداد بسیار متنوعی از کارتهای ویدئویی وجود دارد که هر یک به درایورهایخاص خود نیازدارد در نتیجه شما با صدها تراشهROMمادربرد متفاوت روبرو خواهید شد که هر کدام درایور یک کارت ویدئویی مخصوص را در خود دارد در عوض هنگامی که شرکت IBM کامپیوتر شخصی اولیهرا طراحی نمود یک راه حل بهتر را ارائه نمود.IBMحافظهROM مادربردPC را به گونه ای طراحی کرد که برنامه داخل آن هنگام راه اندازی سیستم،شکافهای توسعه را اسکن نموده و به دنبال کارتهای آداپتور با حافظهROM روی آنها میگردد.اگر یک کارت آداپتور با حافظهROMیافت شود،محتویات ROMدر طی فاز اولیه راه اندازی سیستم(قبل از آنکه سیستم شروع به بار گذاری سیستم عامل،از دیسک سخت بنماید)اجرا میشود.با قرار دادن درایورها داخل حافظهROM کارت آداپتور،شما مجبور به تغییر تراشه ROM مادربرد خود نخواهد بود.یک تعداد کارت آداپتورکه اغلب دارای تراشه ROMروی خود میباشند عبارتند از:
کارتهای تصویر :همه این کارتها یک حافظه بایوس روی خود میباشند.
آداپتورهایSCSI:این آداپتورها امکان بوت سیستم از درایوهای سخت SCSI یا CD-ROM که دارای یک بایوس روی برد میباشند فراهم میکنند.توجه کنید که در اغلب موارد،بایوس اسکازی از هیچ دستگاه اسکازی غیر از یک دیسک سخت پشتیبانی نمی کند.اگرشما از یک CD-ROM اسکازی، اسکنر،زیپ درایو و غیره...استفاده می کنید،مجبور به بار گذاری درایوهای مناسب برای این دستگاهها ازدیسک سخت خود میباشید.اغلب آداپتورهای جدیدتر اسکازی امکان،بوت سیستم از
CD-ROM اسکازی را فراهم میکنند اما درایورهای CD-ROM برای دسترسی به CD-ROM(هنگام راه اندازی سیستم از درایو یا دستگاه سخت افزاری دیگر ) مورد نیاز میباشند.
کارتهای شبکه
آنهایی که امکان بوت سیستم را مستقیما از روی یک سرور فایل فراهم می نمایند دارای یکBOOT ROM یاAPL\ROM می باشند،این سیستم امکان می دهد تا PC ها روی یک شبکه LAN بعنوان ایستگاههای کاری بدون دیسک پیکره بندی شوند از این ایستگاههای کاری گاهی اوقاتNET\PC،NET PC (کامپیوترهای شبکه) یا حتی ترمینالهای هوشمند یاد می شود.
مدارهای الکترونیIDE یا فلاپی:برد های الکترونیکی که امکان میدهد تا شما تعداد بیشتری از انواع درایوها را نسبت به آنچه که معمولا توسط خود مادر برد پشتیبانی میشود به سیستم متصل کنید.این کارت های الکترونی برای اینکه بتوانند در زمان بوت سیستم فعال باشند،به یک بایوس داخلی نیاز دارند.
نکته ای در مورد بایوس و CMOS ROM
برخی مردم بایوس را باCMOS ROM در یک سیستم کامپیوتری اشتباه می گیرند.
این اشتباه از این ناشی میشود که برنامهSETUP در داخل بایوس که برای تنظیم و ذخیره سازی تنظیمات پیکره بندی سیستم مورد استفاده قرار میگیرد داخلCMOS-ROM قرار دارد.اما این دو در مولفه کاملامتمایز از یک دیگر میباشد.بایوس روی مادربرد در یک تراشه ثابتROM ذخیره میشود.همچنین روی مادربردتراشه ای به نام تراشهRTC\NVRAMوجود دارد که یک حافظه غیر فرار محسوب میشود.با وجودی که این حافظه یک حافظه غیر فرار نامیده میشود در واقع اطلاعات آن قابل پاک شدن هستند بدان معنا که اعمال توان الکتریکی به آن تنظیمات زمان/تاریخ و داده های ذخیره شده در قسمتRAM پاک خواهد شد.دلیل استفاده از صفت غیر فراراز آنجا ناشی میشود که این حافظه از تکنولوژی CMOS استفاده میکند که توان بسیار بسیار پایینی را مصرف مینماید.یک باطری داخل سیستم،علاوه بر جریانAC،توان مورد نیاز این تراشه را فراهم می کند.مصرف جریان این تراشه در حد میکروآمپر میباشد و معمولا این نوع باطری 5 سال دوام می آورد.
هنگامی که شما واردSETUP بایوس خود میشوید و قصد پیکره بندی پارامترهای دیسک سخت یا سایر تنظیمات بایوس را داریداین تنظیممات در قسمت حافظه تراشهRTC\NVRAM (یا CMOS RAM ) ذخیره میشود.هر بار هنگام بوت سیستم ،پارامترهای ذخیره شده در تراشهCMOS RAM برای تعیین چگونگی پیکره بندی سیستم خوانده میشود.بین بایوس CMOS RAM یک رابطه منطقی وجود دارد اما آنها دو بخش کاملا متمایز سیستم میباشند.
بایوس مادربرد
همه مادربرد ها میبایست دارای یک تراشه ویژه حاوی نرم افزاری به نامBIOS-ROM باشند این تراشهROM دارای برنامه های راه اندازی سیستم و درایور های مورد استفاده برای اجرا و عملکرد سیستم بوده و بعنوان رابطی بین سخت افزار سیستم و سیستم عامل عمل مینماید.هنگامی که شما کامپیوترخود را روشن می کنیدPOST در بایوس،عناصر اصلی سیستم شما را تست مینماید.بعلاوه شما میتوانید یک برنامهSETUP را که برای ذخیره اطلاعات پیکره بندی در حافظهCOMS مورد استفاده و بوسیله یک باطری روی مادربرد تغذیه میشود،اجرا نمایید.این حافظهCOMS RAM اغلبNVRAM نامیده میشود زیرا قادر است با کشیدن یک جریان میکروآمپر سالهای سال این اطلاعات را در خود ذخیره نماید.بایوس مجموعه ای از برنامه ها است که وابسته به طرح کامپیوتر شمادر داخل یک یا چند تراشه ذخیره گشته است.مجموعه این برنامه ها،اولین چیزی است که هنگام روشن کردن کامپیوتر حتی قبل از سیستمعامل بار میشوند.به طور ساده می توان گفتکه در اغلب کامپیوترهای شخصی ،بایوس کار اصلی را انجام میدهد:
POST (power on self test). برنامه POST پردازنده،حافظه،چیپست،آداپتور ویدئویی ،کنترلرهای دیسک،دیسک درایوها و سایر عناصر سیستم را تست مینماید .
SETUP :(برنامه نصب و پیکره بندی سیستم )این معمولا یک برنامه مبتنی بر منو میباشد که با فشار دادن یک کلید مخصوص در طی عملیات POST(که به شما امکان پیکره بندی مادر برد و تنظیمات چیپست همراه با تاریخ و زمان ،رمز عبور ،دیسک درایوها و سایر تنظیمات اصلی سیستم را میدهد) فعال می شود.همچنین شما میتوانید تنظیمات مدیریت توان و توالی درایو بوت را از برنامه SETUP تحت کنترل داشته باشید همچنین می توانید زمان بندیCPU و تنظیماتclock-muitiolier را پیکره بندی کنید در گذشته برخی سیستمهای قدیمی 286و 386 دارای برنامهsetup در حافظهrom نبوده و شما ملزم بودید تا با استفاده از یک دیسکsetup مخصوص، سیستم خود را راه اندازی کنید.
BOOTSTRAP LOADER یک برنامه که دیسک درایوها به منظور یافتن یک سکتور معتبرmaster boot می خوانند. با یافتن این سکتور معین کد داخل آن اجرا میشود. این برنامه اصلی در بوت سکتور، پروسه بوت را با بار گذاری یک برنامه سیستم عامل بوت سکتور ادامه میدهد که پس از آن فایلهای سیستم عامل بار میشوند.
بایوس(basic input/output system):بایوس،مجموعه ای از درایورها میباشد که بعنوان یک اینترفیس پایه بین سیستم عامل و سخت افزار شما(هنگام راه اندازی اولیه)سیستم مورد استفاده قرار میگیرد.هنگام اجرای سیستم عاملDOS یا ویندوز درsafe mode))شما اغلب درایوهای بایوس موجود داخل حافظهROMرا اجرا می کنید زیرا هیچ یک از درایورهای موجود در دیسک سخت روی حافظهROM بار نشده اند.
ارتقاءبایوس
در این بخش شما یاد میگیرید چگونه ارتقاء بایوس موجود در حافظهROMمیتواند یک سیستم را از جنبه های زیادی بهبود دهد.همچنین خواهید فهمید که چرا این کار میتواند مشکل جلوه نموده و کاری فراتر از نصب مجموعه ای از تراشه هایROM میباشد.یک ارتقاء ساده بایوس میتواند عملکردی بهتر و ویژگیهای پیشرفته تری برای سیستم به ارمغان آورد.
بایوس باعث میگردد تا سیستم های عامل گوناگون بتوانند بطور مجازی علی رغم تفاوتهای سخت افزاری روی همه سیستم های سازگار باpc اجرا شوند.به دلیل ارتباط بایوس با سخت افزار،بایوس میبایست به لحاظ کارکرد سازگاری کاملی با سخت افزار مربوطه داشته باشد.همانطور که قبلا گفتیم، به جای ایجاد بایوسهای اختصاصی،بسیاری از سازندگان کامپیوتر یک بایوس را از شرکتهای متخصص همانندphoenix technologies یاsafe mode خریداری میکنند. یک سازنده مادربرد که مایل به دریافت یک مجوز بایوس میباشد،میبایست پروسه طولانی را به لحاظ کاری با شرکت ارائه کننده نرم افزار بایوس طی نماید.این پروسه همان چیزی است که ارتقاءنرم افزار بایوس را تا حدی مشکل میسازد.بایوس معمولا روی تراشهROM مادربرد قرار گرفته و مخصوص مدل یا نسخه ای از مادربرد میباشد.به عبارت دیگر شما میبایست نسخه های ارتقاء یافته بایوس را از سازنده مادربرد خود یا از شرکت ارائه دهنده نرمافزار بایوس که از بایوس مادربرد پشتیبانی میکند خریداری کنید.
اغلب در سیستمهای قدیمتر شما میبایست به منظور بهره گیری کامل از قابلیتهای نسخه هایارتقاء یافته بایوس،نرمافزار بایوس خود را ارتقاء دهید برای مثال برای نصب برخی درایوهای سخت بزرگتر و سریعترIDE و درایوهای فلاپیLS-120( 120مگابایتی)روی کامپیوترهای قدیمی تر شما نیاز به ارتقاء بایوس سیستم فعلی خود دارید.برخی از کامپیوترها که دارای بایوسهای قدیمی تر میباشند ممکن است ازدرایوهای سخت بزرگتر از GB8 بعنوان مثال پشتیبانی نکنند.فهرست ذیل،وظایف اصلی یک پروسه ارتقاء بایوس در حافظهROM را نشان میدهد:
افزودن قابلیت پشتیبانی از درایو فلاپیLS-120 (120مگابایت) برایsuper disk
افزودن قابلیت پشتیبانی از درایوهای سخت بیش از GB 8
افزودن قابلیت پشتیبانی از درایوهای سخت کد 9
افزودن قابلیت پشتیبانی از درایوهای کد 10
افزودن یا بهبود پشتیبانی از کد 11 و قابلیت سازگاری با آن
تصحیح خطاهای مربوط به تاریخ
تصحیح خطاهای شناخته شده یا مشکل سازگار پذیری با سخت افزار و یا یک نرم افزار معین
افزودن قابلیت پشتیبانی برای پردازنده های سریع نوع جدیدتر
افزودن قابلیت پشتیبانی از مدیریت توان
نسخه های روز آمد شده بایوس را از کجا تهیه کنیم؟
برای اغلب موارد ارتقاء بایوس،شما میباید با سازنده مادربرد خود تماس حاصل نموده یا نسخه ارتقاء یافته بایوس را از سایت وب سازنده مادربرد بدست آورید.سازندگان بایوس نسخه های ارتقاء یافته بایوس را ارائه نمی کنند زیرا بایوس موجود در مادربرد شما واقعا توسط آنها عرضه نگردیده است.بعبارت دیگر با وجودی که ممکن است شما تصور کنید که نرم افزار بایوس شرکتهایی همچون فونیکس،AMI یاAward را در اختیار دارید اما واقعا اینطور نیست بلکه شما یک نسخه سفارشی از یکی از این بایوسها را که مجوز آن در اختیار سازنده مادربرد شما قرار گرفته است و کاملا با سخت افزار این شرکت سازگار گشته است در اختیار دارید.
تعیین نسخه بایوس
هنگام جستجو برای یک نسخه جدید بایوس مناسب برای مادربرد،خاص شما میبایست اطلاعات ذیل را بدست آورید:
ساخت و مدل مادربرد
نسخه بایوس موجود
نوعcpu(پنتیوم II،پنتیوم III،پردازنده آتلون)
شما معمولا میتوانید بایوس خود را با مشاهده صفحه نمایش کامپیوتر (هنگام روشن نمودن کامپیوتر)شناسایی کنید بعلاوه اغلب میتوان اطلاعاتID بایوس را در اسکرین های صفحهBIOS SETUP مشاهده نمایید.
تهیه نسخه پشتیبان از تنظیماتCMOS در بایوس
یک نرمافزار جدید بایوس مادربرد معمولا تنظیمات(CMOS RAM)را پاک میکند بنابر این شما میبایست این تنظیمات بویژه موارد مهمی همانند پارامتر دیسک سخت را ضبط نمایید.برخی برنامه های نرمافزاری همانند نورتون،تنظیماتCMOS را ظبط و بازیابی نماید اما متاسفانه این نوع برنامه اغلب در ارتقاء بایوس قابل استفاده نیستند.زیرا گاهی اوقات بایوس جدید،تنظیمات جدیدی ارائه نموده یا مکان داده های ذخیره شده در کد 12را تغییر میدهد بدان معنا که شما قادر به بازیابی اطلاعات موجود در حافظه(CMOS RAM)که روی همه سیستمها عمل نماید وجود ندارد پس بهتر است که شما پارامترهای bios setup را بطور دستی یادداشت کنید یا با استفاده از پایین نگه داشتن شیفت وprtsc اطلاعات روی صفحه نمایش را (تنظیمات بایوس)چاپ نمایید.
استفاده از یک FLASH BIOS
به طور مجازی کامپیوترهای شخصی عرضه شده از سال 1996 دارای یکflash rom برای ذخیره نمودن برنامهBIOS میباشند.یکflash rom نوعی تراشهEEPROMمیباشد که شما میتوانید آن را در داخل سیستم بدون تجهیزات ویژهای پاک نموده و مجددا برنامه ریزی کنید.
EEPROMهای قدیمی تر به یک منبع نور ماورای بنفش مخصوص و یک دستگاه برنامه ریزی نیاز داشته اند تا بوسیله آن محتویاتflash rom را پاک نموده و دوباره آن را برنامه ریزی کنند در حالیکهflash romها می توانند بدون برداشتن آنها از روی سیستم پاک گشته و دوباره برنامه ریزی شود.
استفاده از flash rom به شما امکان برداشتن نسخه های ارتقاء یافته از سایت سازنده مادربرد یا دریافت آنها روی دیسک را فراهم میکند شما سپس می توانید این نسخه ارتقاء یافته را داخل تراشهflash rom در مادربرد خود ذخیره نمایید.معمولا این نسخه های ارتقاء یافته از سایت سازنده برداشته میشوند و سپس یوتیلیتی در داخل آن برای ایجاد یک دیسک فلاپی قابل بوت مورد استفاده قرار میگیرند که در داخل این دیسک یک کپی از بایوس جدید قرار دارد. اجرای این روند از روی یک دیسک فلاپی بوت اهمیت دارد بطوری که هیچ نرم افزار یا درایور دیگری در این مسیر با این نسخه تداخل پیدا نکند. این روش سبب صرفه جویی در زمان و پول هم برای سلزنده سیستم و هم کاربر نهایی میگردد.گاهی اوقاتflash rom در یک سیستم در مقابل نوشتن مجدد اطلاعات روی آن حفاظت می گردد و شما میبایست آنرا از حالتprotection خارج نموده یا آن را غیر فعال کنید این کار قبل از اجرای روز آمد سازی صورت گرفته و معمولا با استفاده از جامپر یا سوئیچ که قفل ROM update را محافظت می کند،صورت می پذیرد.بدون این قفل هر برنامه که دستور العملهای صحیح را بشناسد میتواند اطلاعات روی حافظهROM در سیستم شما را پاک نموده و اطلاعات آنرا تغییر دهد.
protection برنامه های ویروس میتوانند مستقیما خودشان را داخل کدROM\BIOS در سیستم شما کپی نمایند.حتی بدون یک قفل فیزیکیwrite-protection بایوسهای جدیدflashROM دارای یک الگریتم امنیتی هستند که از روز آمد سازیهای غیر مجاز جلوگیری مینماید.این همان تکنیکی است که انیتل روی مادربردهای خود مورد استفاده قرار میدهد.توجه کنید که سازندگان مادربرد،عرضه بایوسهای جدید را به شما اطلاع نمی دهند شما میبایست به طور متناوب به سایت وب آنها مراجعه کرده و وجود یا عدم وجود نسخه های روزآمد شده بایوس مادربرد خود را مورد بررسی قرار دهید معمولا این نسخه ها بصورت رایگان در اختیار کاربر قرار میگیرد.
قبل از ادامه کار برای روز آمد نمودن بایوس،شما ابتدا میبایست این نرم افزار روزآمد شده بایوس را روی سایت وب سازنده شناسایی نمایید.
یوتیلیتی BIOS Upgrade بصورت یک فایل آرشیو self-extractiy موجود میباشد که میتوان آن را ابتدا از روی سایت به روی دیسک سخت کامپیوتر خود منتقل کنید اما قبل از اینکه انجام عمل ارتقاء بایوس ادامه یابد میبایست این فایل از حالت فشرده خارج شده و روی یک فلاپی کپی گردد.سازندگان مختلف مادربرد دارای روندهای کمی متفاوت برای اجرای یک ارتقاء flash ROM میباشد بنابراین شما میبایست دستورالعملهای داخل این نسخه روزآمدسازی را مطالعه کنید.بعنوان مثال ما در اینجا دستورالعملهای مربوط به مادربردهای انیتل را که عمومیت دارند را ارایه میکنیم.
نسخه های روز آمدسازی flashROM از شرکت انیتل و سایر شرکتها روی یک دیسک فلاپی bootable قابل ذخیره سازی میباشد.
قدم اول در ارتقاء بایوس پس از برداشتن فایل جدید بایوس از روی سایت وب وارد شدن به CMOS setup بوده و یادداشت نمودن تنظیماتCMOS میباشد زیرا آنها در طی عمل روزآمد سازی پاک میشوند سپس شما یک دیسک فلاپی DOS boot را ایجاد نموده و فایلهای ارتقاء بایوس را از حالت فشرده خارج می کنید.سپس سیستم را با استفاده از دیسک ارتقاء جدید راه اندازی مجدد نموده و از منوهای مربوط به روند reflash procedure پیروی میکنید.
در اینجا پروسه قدم به قدم مربوط به روزآمدسازی بایوس iflash شرکت اینتل را ارائه می کنیم.
پیکر بندی نصبCMOS RAM را در یک جا ذخیره کنید شما میتوانید با فشردن یک کلید مناسب در طی عملیات بوت وارد برنامه BIOS setup گردید.و همه تنظیمات فعلی داخل این برنامه را یادداشت کنید.و یا با استفاده از پرینتر این اطلاعات را چاپ کنید.
از برنامه BIOS setup خارج گشته و سیستم را مجددا راه اندازی نمایید.اجازه بدهید تا سیستم کاملا ویندوز را بالا آورده و در آنجا وارد Dos prompt شوید.و یا اینکه هنگام راه اندازی کامپیوتر با استفاده از کلید F8 پرامپت داس را ظاهر نمایید.
یک دیسک فلاپی فرمت شده خالی را در درایو فلاپی قرار دهید.در صورتی دیسک دارای اطلاعات آنرا فرمت نمایید.
4) فایلی را که شما از روی سایت شرکت اینتل برداشتهاید یک فایل آرشیو فشرده شده self-extractiy میباشد که دارای فایلهای دیگری است که میبایست از حالت فشرده خارج شود.
این فایل را در یک دایرکتوری DOS prompt قرار دهید و سپس در داخل این دایرکتوری روی فایل بایوس دو بار کلیک کنید یا اینکه نام فایل را نوشته کلید اینتر را فشار دهید این کار باعث میشود تا فایل بطور اتوماتیک از حالت فشرده خارج شود.برای مثال فایلی را که شما برداشته اید دارای CB-PQB.EXE باشد فرمان زیر را تایپ نمایید:
CB-PQb<ENTER
5)فایلهای از حالت فشرده خارج شده در پرونده BIOS Upgrade قرارمیگیرد نسخه های روز آمد شده فلاش بایوس دارای فایلهای زیر میباشد:AMI BIOS
6) برای ایجاد یک دیسک فلاپی قابل بوت،فایل Run.bat را باز کنید این فایل باعث میگردد تا فایلهای موجود در SW.EXE از حالت فشرده خارج شده و فایلهای مورد نیاز به فلاپی دیسک خالی منتقل شود.
7)اکنون شما میتوانید سیستم را با استفاده از بوت مجددا راه اندازی نموده چرا که این فلاپی در برگیرنده فیلهای جدید بایوس میباشد.
8)هنگامی که به شما اعلام میشود بایوس بطور رضایت بخشی نصب شده است،فلاپی مذکور را از درایو خارج نموده و کلید ایبتر را به منظور استارت مجدد سیستم بزنید.
9)برای ورود به SETUP کلیدF1 یا F2 را فشار دهید روی اولین پنجره داخل setupنسخه بایوس را به منظور تضمین نصب نسخه صحیح بایوس مورد بررسی قرار دهید.
10)در برنامه setup مقادیر پیش فرض را وارد کنید اگر شما دارای AMI BIOS میباشید کلید F5 را فشار دهید و در صورتی که دارای بایوس phoenix میباشد به منوی فرعی exit مراجعه نموده و گزینه Load setup Defaults را انتخاب و سپس کلید اینتر را فشار دهید.
11)اگر این سیستم تنظیمات منحصر بفردی دارد این تنظیمات اکنون مجددا وارد میشوند برای ذخیره نمودن این مقادیر کلید F10 را زده و از برنامه setup خارج گشته و سیستم را مجددا استارت کنید.سیستم شما میبایست اکنون بطور کامل با تکیه به بایوس جدید فعال گردد.
بازیابی اطلاعات فلاش
هنگامی که شما حافظه فلاش را مجددا برنامه ریزی نمودید میبایست با یک برنامه هشدار مشابه با پیام ذیل مواجه گردید:
اگر شما به این پیام توجه نکنید یا هنگام انجام روند عملیات این مراحل دچار وقفه گردد سیستم دارای یک بایوس تخریب شده خواهد بود این بدان معناست که شما قادر به استارت مجدد سیستم نبوده و نمی توانید این روند را به عقب باز گردانید وابسته به نوع مادربرد شما مجبور به تعویض تراشه فلاش ران با یک تراشه که بوسیله سازنده مادربرد برنامه ریزی شده است گردید
و ...
در فرمت ورد
در 25 صفحه
قابل ویرایش
دانلود تحقیق رشته کامپیوتر با عنوان بایوس BIOS
