نام محصول: پاورپوینت بیماری های قارچی سطحی
فرمت : PPT
تعداد اسلاید: 30
زبان : فارسی
سال گردآوری : 94
پوست، وسیعترین عضو زنده بدن، متشکل از سه لایه اصلی اپیدرم ، درم و بافتهای زیر جلدی
اپیدرم از عمق به سطح از 4 لایه تشکیل شده است .
1- لایه بازال که لایه زاینده است و از سلولهای بازال و ملانوسیت تشکیل شده است و یک سد محکم بین اپیدرم و درم است با حدود Sharp
2- لایه خاردار یا مالپیگی 3- لایه دانه دار یا گرانولر که در نواحی مختلف بدن جزء کف دست و پا 1 تا 2 لایه است و لی در کف دست و پا خیلی بیشتر است. وقتی به هر علت turn over آهسته شود ، لایه گرانولر ضخیم شده و هاپیرگرانولوزیس گفته می شود.4-لایه شاخی یا استراتوم کورنئوم، لایه ای محافظ برابر عوامل شیمیایی ، باکتریایی ، ویروسی و قارچی سرشار از پروتئین غیر محلول کراتین ( که در مو و ناخن هم یافت می شوند) ، خارجیترین لایه سطح اپیدرم قرار گرفته است و بشترین قسمت آنرا تشکیل می دهد، مملو از سلولهای مرده و فاقد هسته و اندامک یاختهای یا ارگانل که مرتباً از پوست جدا می شوند.
نکته : وقتی لایه کراتین زیادتر از حد باشد به عنوان هاپیرکراتوزیس گفته می شود.
نکته : وقتی در شرایط پاتولوژیک دو لایه بازال و اسکوآموس در نتیجه افزایش turn over ضخیم می شوند ، پوست کلفت شده و به آن آکانتوزیس می گویند.
در اپیدرم غدد عرق ، غدد سباسه و ضمائمی مانند ناخن و مو وچود دارد:
(Sebaceous gland): غددی میکروسکوپی در پوست بوده که یک ماده مومی به نام سبوم تولید میکنند که عمدتاً از تری گلیسرید ، اسکوالن ، ترکیبات مومی و متابولیتهای چربی می باشد و به میزان 1 تا 2 گرم در روز ترشح می شود
غدد چربی یا سباسه در بیشتر سطح بدن جای دارندبه خصوص در پیشانی، صورت و چانه (در کف دست و پا وجود ندارد ).
ریشه که واجد سلوولهای زنده می باشد ، ساقه که حاوی سلولهای کراتنیزه است ، مغز مو که به شکل مناطقی تیره رنگ در وسط ساقه مو به طور طولی قرار می گیرد. و ریشه و انتهای تحتانی مو پیاز مو نام دارد که قسمت زیر پوستی مو را تشکیل می دهد و در محلی واقع شده است که به آن فولیکول مو اطلاق می گردد. کنار ریشه مو هر تار مو قسمت کوچکی از درم به داخل پیاز مو نفوذ کرده که به آن پاپی (papila) نامیده می شود که کارش خون و عصب رسانی به مو می باشد. موی سر به طور متوسط روزانه 0/37 میلی متر رشد می نماید. مراحل رشد مو عبارتند ازآناژن یا مرحله رشد فعال ،تلوژن یا مرحله استراحت و مرحله بینابینی یا کاتاژن
قسمت پاپیلر در مجاورت اپیدرم قرار دارد و حاوی برجستگی های پاپی است .
قسمت رتیکولر هم حاوی بافت پیوندی است. در درم بافت همبند ، سلولهای متعدد ، عروق خونی ، اعصاب ، عضلات ، عروق لنفاوی هم قرار دارد.
مهمترین این عوامل قارچی و باکتریایی عبارتند از :
معروف به اسامی تینه آ ورسی کالر( به علت تغییر رنگ) ،تینه آ فلاوا، کروموفیتوزیس ، لکه های کبدی (Liver spots)، عارضه مزمن و آرام لایه شاخی پوست است که با ایجاد ضایعات ماکولر پوسته دار صاف یا کمی برجسته بر روی پشت گردن ، سینه ، صورت ، شکم ، بازوها و ساق پا مشخص می شود ، گاهی هم این ضایعات ماکولر به هم متصل شده و قسمتهای وسیعی را در بر می گیرد. در افرادی که پوست سفید دارند ، رنگ لکه ها کرم مایل به قهوه ای است و بعلکس در افراد با پوستهای تیره رنگ لکه ها واجد رنگ روشن تری از پوست زمینه هستند.
در خصوص مناطق روشن تر فرآوردهای مثل اسید آزالائیک جزء اسیدهای دی کربوکسیک است مانع از عبور نو ماوراء بنفش از این سطوح شده و از ساخته شدن ملانین توسط ملانوسیتها جلوگیری می کند .
و در مورد لکه های تیره تر ، تابش آفتاب در بعضی مناطق تحت تاثیر آنزیم تیروزیناز تولید ماده دوپامین را از تیروزین در سلولهای ملانوسیت القاء می کند که منتهی به تولید ماده رنگین ملانین می شود.
با این وجود گاهی در یک بیمار لکه های روشن و تیره به صورت توام موجود است که لکه های روشن نماینده ضایعات جدیدتر و لکه های تیره نشانگر ضایعات قدیمی تر می باشند.
عامل بیماری:مخمری چربی دوست( لیپوفیل) ،ساکن طبیعی پوست، فرصت طلب به نام مالاسزیا ( بر گرفته از نام لویس چارلز مالاسز ) که گاهی به آن پیتروسپوروم هم گفته می شود، بر طبق آخرین طبقه بندی توسط گوئهو(Gueho) و همکاران 7 گونه زیر شناسایی شدند:
مالاسزیا گلوبوزا یا گلوبوسا (Malassezia globosa )
مالاسزیا فورفور(M. Furfur )
ﻣﺎﻻﺳﺰﯾﺎ ﺍﺑﺘﻮﺯﺍ (M. Obtuse)
مالاسزیا پاکی درماتیس(M. pachydermatis)
مالاسزیا سیمپودیالیس(M. sympodialis)
مالاسزیا اسلوفیه(M. slooffiae)
مالاسزیا رستریکتا(M. Restricta)
به غیر از موارد دیگر چند گونه جدید ﻣﺎﻻﺳﺰﯾﺎ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺲ (M. Dermatis ) ، ﻣﺎﻻﺳﺰﯾﺎ ﻧﺎﻧﺎ ( M. Nana) ، ﻣﺎﻻﺳﺰﯾﺎ ژاﭘﻮﻧﯿﮑﺎ ( M. japonica) مالاسزیا اکوئینا ( M. equina )، ﻣﺎﻻﺳﺰﯾﺎ یاماتوئنسیس (M. Yamatoensis) ، مالاسزیا کاپره (M. caprae) و اخیراً M. cuniculi معرفی شدند.
عوامل مستعد کننده: علل ژنتیکی، فقر بهداشتی، استرس، هیپر هیدروز، تجمع گلیکوژن خارج سلولی، سوء تغذیه، پوشش های تنگ و نایلونی، مصرف آنتی بیوتیکهای وسیع الطیف و...
از لحاظ انتشار: در کل جهان( بیشتر در مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر و در فصول گرم شایع تر است ) منتشر می باشد، در همه گروه های سنی هم شایع است ، به خصوص در مردان جوان و به ویژه پس از دوران بلوغ به علت بالا بودن میزان دهیدروتستوسترون که به افزایش ترشح سبوم منجر می شود.
بیماری های قارچی سطحی PPT