پایان نامه کارشناسی ارشد اقتصاد
146 صفحه
چکیده:
امروزه بسیاری از کشورها برای بهره مندی از مزایای تجارت، اقتصاد خود را با اقتصاد کشورهای دیگر درهم آمیخته اند. تجارت باعث تقسیم نیروی کار و تخصص گرایی، صرفهجویی های مقیاس و بالا رفتن سطح استاندارد زندگی می شود و رقابت را تشویق میکند. زمانی که کشورها به مبادلات تجاری روی میآورند، انتظار میرود بخشهای مختلف اقتصاد و شاخصهای کلان اقتصادی از این رابطه تاثیر بپذیرد. این تاثیرات می تواند مثبت یا منفی باشد. میزان بهره مندی یک کشور از یک رابطه تجاری به برآیند این اثرات مثبت و منفی بستگی دارد. در طول سالیان اخیر چین به عنوان یکی از شرکای مهم تجاری دنیا و از جمله کشور ایران مطرح شده است. این مطالعه با بررسی آثار اشتغال رابطه تجاری ایران و چین، میزان بهره مندی کشور ایران از این سیاست را محک میزند. بررسی آمارهای تجارت ایران با چین حاکی از آن است که در دوره 1375 تا 1386، همواره چین قدرت برتر این رابطه دوطرفه بوده است. در مطالعه حاضر تلاش میشود با استفاده از داده های ترکیبی برای بخش صنعت بر اساس کدهای 2 رقمی ISIC طی دوره زمانی 1375 تا 1386و استفاده از روش panel data، اثر تجارت با چین بر اشتغال بخش های صنعتی اقتصاد ایران بررسی شود. نتایج بررسی ها برای 22 بخش صنعتی حاکی از آن است که واردات از چین باعث کاهش سطح اشتغال می شود و صادرات ایران به چین، به خلق فرصت های اشتغال کمک میکند. به دلیل نقش پر رنگ تر واردات، نتیجه نهایی تاثیر منفی تجارت با چین بر اشتغال بخش صنعت ایران است. همچنین دستمزد حقیقی نیروی کار رابطه معکوس و معناداری با اشتغال بخش صنعت ایران دارد و ارزش افزوده بخش صنعت، ایجاد فرصت های اشتغال را به دنبال دارد.
واژه های کلیدی: تجارت، اشتغال، چین، بخش صنعت
مطالعه آثار تجارت با چین بر اشتغال بخش صنعت ایران
