دانلودتحقیق درباره ی بیماری پروستات

اختصاصی از نیک فایل دانلودتحقیق درباره ی بیماری پروستات دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

به طور متوسط برای 8 نفر از هر 10 نفری که چند تا از این علایم را دارند، احتمال بزرگی خوش‌خیم پروستات (BPH) مطرح می‌شود. البته ممکن است این افراد دچار بیماری جدی‌تری چون سرطان پروستات باشند که احتمال آن کمتر است. بنابراین اگر پاسخ شما به هر یک از موارد بالا مثبت است، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.BPH چیست؟غده پروستات، غده‌ای به اندازه یک گردوی کوچک در بدن مردان است که بین مثانه و پیشابراه قرار دارد. یعنی بعد از گردن مثانه و در ابتدای مجرای ادراری یا همان پیشابراه، این پروستات شبیه یک کلوچه دونات گرد وجود دارد و در واقع پروستات، خود بخشی از این مجرا را تشکیل می‌دهد. تحت تأثیر بعضی عوامل، این غده شروع به بزرگ شدن (هایپرپلازی) می‌کند تا جایی که حتی می‌تواند به پیشابراه فشار بیاورد و آن را مسدود کند و به این ترتیب باعث کاهش نیرو و جریان ادرار یا حتی عدم جریان ادرار شود. اما این بزرگ شدن خوش‌خیم است؛ یعنی سرطانی نیست و در ضمن باعث ایجاد سرطان نیز نمی‌شود. هرچند حالت‌هایی هم وجود دارد که یک مرد همزمان دچار BPH و سرطان پروستات باشد.بالا رفتن سن، عامل بزرگی پروستاتهنگامی که یک مرد به میانسالی می‌رسد، غده پروستات شروع به بزرگ شدن می‌کند و این بزرگ شدن با افزایش سن ادامه پیدا می‌کند. طبق آمار به دست آمده، در حدود 60 سالگی، نیمی از مردان آمریکایی دچار BPH هستند و برآورد شده است که در حدود 85 سالگی، 90 درصد آن‌ها به این بیماری دچار می‌شوند.بزرگی پروستات به خودی‌خود مشکل‌ساز نیست. اما اگر پروستات به بزرگ شدن ادامه دهد می‌تواند باعث فشرده شدن پیشابراه و محدود شدن جریان ادرار شود. یعنی دیواره‌های داخلی کلوچه دونات شروع به بزرگ‌تر شدن می‌کنند و به تدریج پروستات به صورت سدی در برابر جریان ادرار قرار می‌گیرد. در چنین شرایطی مثانه ناچار است ادرار را با فشار از پیشابراه باریک‌شده خارج کند که در این صورت عضلات جوار مثانه شروع به قوی و کلفت‌تر شدن می‌کنند و این باعث می‌شود که هم ‌جدار مثانه بسیار حساس شود و هم حجم داخلی آن کم شود، به طوری که حتی نتواند مقدار کمی از ادرار را در خود نگه دارد.علایم BPHبا توجه به توضیحاتی که داده شد، می‌توان علایم BPH را به 2 دسته تقسیم کرد: 1- آن دسته علایمی که مربوط به تنگی یا انسداد پیشابراه هستند، مثل: اشکال در شروع دفع ادرار جریان خفیف ادرار و قطع و وصل شدن آن چکیدن ادار بعد از اتمام دفع (یعنی برای ادرار کردن به دستشویی می‌روید ولی هر چه صبر می‌کنید ادرارتان نمی‌آید، در حالی‌که همچنان احساس ادرار دارید. بعد از چند مدت تازه ادرارتان شروع به آمدن می‌کند ولی به صورت باریکه‌ای نخی‌شکل از ادرار و تازه در حین آمدن همین باریکه هم چند بار جریان قطع و وصل می‌شود و بالاخره بعد از این‌که احساس کردید دیگر ادرار ندارید، هنوز جریان ادرار به صورت قطره قطره می‌آید و موجب آزارتان می‌شود.)  2- آن دسته علایمی که ناشی از تغییرات ثانویه در مثانه هستند، مثل: احساس فوریت در دفع ادرار دفع مکرر ادرار احساس عدم تخلیه کامل مثانه بعد از دفع ادراربیدار شدن مکرر از خواب جهت دفع ادرارهمان‌طور که گفته شد، پروستات بزرگ‌شده مثل یک سد در جلوی جریان ادرار قرار دارد. از طرفی کلیه‌ها به صورت طبیعی و بی‌خبر از این اتفاقات همچنان ادرار تولید می‌کنند و مثانه به تدریج پر می‌شود و برای دفع ادرار متوسل به زور شود. پس در نتیجه شروع به قوی‌ و کلفت‌تر کردن عضلات خود می‌کند. در حالی‌که این کار نتیجه معکوسی دارد، چون باعث می‌شود حجم مثانه کمتر شود و در برابر مقدار ادرار کمتری احساس پربودن کند. از طرف دیگر تجمع ادرار و راکد ماندن آن پشت پروستات و در مثانه، باعث می‌شود مواد موجود در ادرار روی جدار مثانه تأثیر بگذارند و آن را حساس کنند. این ادرار باقی‌مانده مستعد عفونت و سنگ مثانه هم هست و این‌ها باعث به وجود آمدن علایم فوق می‌شوند.  هنگامی که مثانه بسیار حساس شود به طوری که نتواند ادرار را در خود نگه دارد، بیمار دچار بی‌اختیاری ادرار می‌شود.فرد به علت کاهش حجم مثانه احساس فوریت می‌کند، یعنی احساس می‌کند اگر زود به دستشویی نرود ادرارش خودبه‌خود تخلیه و دفعات دفع ادرارش هم بیشتر می‌شود.سوزش یا درد در هنگام دفع ادرار در مواردی چون عفونت مثانه و سنگ مثانه دیده می‌شود.مشاهده خون در ادرار می‌تواند نشانه BPH باشد، ولی اغلب مردانی که دچار این بیماری هستند در ادرارشان خون دیده نمی‌شود.آیا می‌توان این علایم را نادیده گرفت؟علایم BPH شبیه علایم بیماری‌های جدی‌تری مثل عفونت مثانه، سرطان مثانه و سرطان پروستات است. به همین جهت در صورت بروز چنین علایمی حتماً با پزشک خود مشورت کنید. با این‌که BPH خوش‌خیم است و سرطان نیست و ایجاد سرطان نیز نمی‌کند، اگر به آن توجه نشود می‌تواند به مثانه و کلیه‌ها صدماتی جدی مثل: عفونت مثانه، سنگ مثانه و تخریب غیر قابل برگشت کلیه به علت پس زدن ادرار به درون کلیه وارد کند.درماناز آن جایی که این بیماری می‌تواند باعث عفونت مجاری ادراری شود، یک پزشک قبل از درمان خود BPH، معمولاً عفونت احتمالی را توسط آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌کند.در یک‌سوم موارد خفیف بیماری، علایم BPH بدون درمان و بعد از مدتی خودبه‌خود برطرف می‌شود؛ بنابراین در مواردی که علایم بیماری برای فرد قابل تحمل است، پزشکان غالباً درمانی را توصیه نمی‌کنند و تنها بیمار را تحت نظر می‌گیرند تا در صورت پیشرفت علایم یا تهدید سلامتی بیمار، درمان را آغاز کنند.برای درمان BPH راه‌های مختلفی وجود دارد که یکی از این راه‌ها استفاده از دارو است. اما داروها در تمامی بیماران مؤثر واقع نمی‌شوند و درضمن با قطع دارو پروستات دوباره شروع به بزرگ شدن می‌کند. از جمله داروهایی که در BPH استفاده می‌شوند می‌توان فیناستراید (Finasteride) و پرازوسین (Prazosin) را نام برد.فیناستراید  این قرص که برای برطرف کردن علایم BPH به کار می‌رود، به طور خوراکی مصرف می‌شود. این دارو با برخی داروهای ضد فشار خون، هورمون‌های مردانه با عصاره نخل اره‌ای و ... تداخل دارویی دارد؛ بنابراین مصرف هر دارویی را به پزشک خود اطلاع دهید. از عوارض جانبی آن می‌توان بزرگ و دردناک شدن پستان‌ها، ضایعات پوستی و مشکلات جنسی را نام برد.تا 6 ماه بعد از اتمام دوز کامل فیناستراید، از اهدا خون پرهیز کنید؛ٰ چون تزریق خونی که حاوی فیناستراید است برای خانم‌های حامله ضرر دارد.پرازوسین این دارو به صورت کپسول خوراکی موجود است. مصرف این کپسول همراه غذا می‌تواند به کاهش عوارض جانبی آن کمک کند. در صورت مصرف این دارو فشار خون خود را به طور منظم چک کنید.فیتوگرافی یا گیاه‌درمانی، یکی دیگر از روش‌های درمانی برای BPH است. که در این روش از گیاهان یا عصاره آن‌ها برای درمان بیماری استفاده می‌شود. از جمله این داروها می‌توان پوسته پیجئوم آفریکانوم (Pygeum Africanum)، ریشه اکیناسه پورپورا (Echinacea Purpurea) و میوه گیاه نخل اره‌ای (Saw Palmctto)، را نام برد. مکانیسم اثر این گیاهان ناشناخته است.روش‌های دیگری نیز وجود دارد که تنها برخی از علایم بیماری را برطرف می‌کنند و درواقع BPH را به طور کامل درمان نمی‌کنند و تنها در بیمارانی که جراحی در آن‌ها امکان‌پذیر نیست، استفاده می‌شود. این روش‌ها که کم‌تهاجمی نامیده می‌شوند، شامل موارد زیر هستند: 1- درمان با لیزر 2- تبخیر الکتریکی پروستات از راه پیشابراه (TVNA) 3- افزایش دما توسط مایکروویو 4- کندن یا جداکردن (ablation) سوزنی پروستات از راه پیشابراه 5- کاهش حجم پروستات با استفاده از فراصوت متمرکزشده با شدت بالا (HIFU). یعنی با استفاده از تجمع امواج صوتی حجم پروستات را کم می‌کنند  6- استنت‌های داخل پیشابراهی 7- گشاد کردن پروستات توسط بالون از راه پیشابراه.  اما درمان به طریق جراحی بهترین راه‌ حل برای بیماران مبتلا به BPH است. در این روش تنها قسمتی از پروستات که بزرگ شده (قسمت میانی) و به پیشابراه فشار می‌آورد برداشته می‌شود.روش‌های مختلف جراحی1- تراشیدن و برداشتن قسمتی از پروستات از راه پیشابراه (TURP). در این روش داخلی‌ترین قسمت پروستات (قسمت میانی) برداشته می‌شود. برای این کار وسایل پیشرفته‌ای مثل وسایل جراحی لاپاروسکوپی از طریق مجرا به پروستات می‌روند و ذره ذره از داخل،