لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات:27
مراقبت از خود
فیزیوتراپی چیست ؟
چه موقع مشاوره پزشکی لازم است
شنا و روند بهبود ام اس
مهارتهای زندگی
مقدمه
اسکلروز مولتیپل(ام.اس.)یک بیماری مزمن و بالقوه ناتوان کننده است که سیستم عصبی مرکزی شامل مغز و نخاع را درگیر می کند.پزشکان و محققین گمان می کنند بیماری احتمالاً یک بیماری خود ایمنی باشد،به این معنا که سیستم ایمنی شما قسمتی از بدنتان را بمانند یک جسم خارجی مورد حمله قرار می دهد.
در اسکلروز مولتیپل،بدن بطور نادرست پادزهرها و گلبولهای سفید خونی راعلیه پروتئینهای غلاف میلین،که اعصاب موجود در مغز و نخاع را احاطه کرده اند، هدف می گیرد.این امر سبب التهاب و صدمه به غلاف و نهایتاًاعصابی که آنها را پوشانده می شود.نتیجه بصورت مناطق اسکار(اسکلروزیس)می باشد.نهایتاً،این آسیب سبب کندی یا توقف سیگنالهای عصبی که هماهنگی عضلانی،قدرت،حس و دید را انجام می دهند،می شود.
اسکلروز مولتیپل بیش از 1 میلیون نفر را در سراسر جهان مبتلا می نماید- با در گیری زنان دو برابر مردان.بیشتر بیماران اولین علائم را بین سنین 20 و 40 تجربه می کنند.این بیماری قابل پیش بینی نیست و در شدت علائم متغیر است.در بعضی بیماران ،ام.اس. یک بیماری خفیف است،ولی برای دیگران منجر به ناتوانی می شود.درمان می تواند سیر بیماری را تغییر دهد و علائم را کم کند.
علائم و نشانه ها
علائم اسکلروز مولتیپل بسته به محل درگیری رشته های عصبی بسیار متغیر است. علائم و نشانه های اسکلروز مولتیپل عبارتند از:
- بیحسی یا ضعف در یک یا هردو اندام،که مشخصاً در یک زمان در یک سمت بدن یا نیمه تحتانی بدن رخ می دهد
- از دست دادن بینایی بصورت کامل یا جزئی،معمولاً همراه درد حین حرکات چشمی
- دوبینی یا تاری دید
- مور مور یا درد در نقاط بیحس بدن
- احساس هایی بصورت شوک الکتریکی که با حرکات خاص سر رخ می دهد
- رعشه،عدم تعادل، یا قدم زدن نامتعادل
- خستگی
- سر گیجه
در بعضی موارد،بیماران ام.اس. ممکن است دچار سفتی عضلانی یا اسپاستیسیتی،تکلم مبهم،فلج، مشکلات مثانه،روده یا عملکرد جنسی شوند.تغییرات ذهنی مثل فراموشی یا اختلالات تمرکز ممکن است رخ دهد.
علل
سیتم عصبی مرکزی شما شامل میلیونها سلول عصبی است که بوسیله رشته های عصبی بهم متصلند.تکانه های عصبی در سلولهای عصبی منشاً می گیرند و در طول رشته های عصبی از مغز شما و بسوی آن حرکت می کنند.میلین یک ماده چربی است که این رشته های عصبی را در بر می گیرد و محافظت می کند،شبیه آنچه در مورد پوشش کابلهای الکتریکی می باشد.
در بیماران ام.اس. سیستم ایمنی به غلط سلولهایی که غلاف میلین می سازند را نابود می کند.در نتیجه، میلین ملتهب و متورم شده،از رشته ها جدا می شود.میلین جدا شده ممکن است نهایتاً تخریب شود.تکه های بافت اسکاری سفت و سخت (اسکلروز)روی فیبرها تشکیل می شوند.وقتی تکانه های عصبی به منطقه آسیب دیده می رسند،برخی از آنها از حرکت به سمت مغز یا خروج از آن، متوقف شده یا حرکتشان کند می شود.نهایتاًاین روند منجر به تخریب خود اعصاب می شود،که احتمالاً مسبب ناتوانی های است که درام.اس. رخ می دهد.
پزشکان و محققین نمی دانند چه چیز سبب این واکنش خود ایمنی می شود.برخی شواهد نشان می دهد عوامل ژنتیکی بعضی بیماران را به ام. اس. مستعد تر می سازد.اما استعداد ژنتیکی تنها بخشی از توضیح مکانیسم است.به نظر می رسد چیزهایی سبب تحریک بیماری در افراد مستعد می شوند.بعضی محققین معتقدند بیماری به یک پروتئین مشابه با میلین مرتبط است،که ممکن است توسط یک ویروس وارد بدن شود.محققین دیگر معتقدند سیستم ایمنی در بیماران ام. اس. دچار اختلال است،که منجر به تمایل غیر طبیعی برای ایجاد بیماری خودایمنی می شود.بیماری می تواند بوسیله تغییرات هورمونی بعد از حاملگی تشدید شود.
مقاله درباره بیماری ام اس
