مقاله زندگی نامه : خواجه نظام الدین عبید الله زاکانی قزوینی

اختصاصی از نیک فایل مقاله زندگی نامه : خواجه نظام الدین عبید الله زاکانی قزوینی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

 فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحات:7

خواجه نظام الدین عبید الله زاکانی قزوینی ،از شاعران ونویسندگان متفکر ومنتقدبزرگ ایران درسده هشتم هجری است . از شرح حال ووقایع زندگانی عبید اطلاع مفصل وکاملی دردسترس نیست .اطلاعات ما در این باره تقریبآ منحصر است به معلوماتی که حمد الله  مستوفی در تاریخ گزیده راجع به او نوشته است .

به گفته حمدالله  مستوفی عبیده از خاندان زاکانیان است وزاکانیان تیره ای هستند از عرب بنی خفاجه که به قزوین آمده و در آنجا ساکن شده بودند .از این خاندان دو شعبه اسم ورسمی داشته اند یک شعبه اهل علم و حدیث و منقول ومعقول که حمدالله نام دو تن از ایشان را می برد ، (( شعبه دیگر ارباب صدور از ایشان صاحب سعید صفی االدین زاکانی خداوند املاک و اسباب واز ایشان صاحب معظم نظام الدین عبید الله زاکانی اشعار خوب دارد و رسائل بی نظیر )).

در این مختصر که مولف تاریخ گزیده در بارة عبید نوشته چند مطلب استنباط میشود . از جمله اینکه او از جمله صدور و وزرا بوده است چه این مولف نام او را در ردیف شعبه صدور اندان زاکانیان آورده و او را به لقب صاحب مظم یاد کرده . اما اینکه وزارت عبید در کدام دستگاه و پیش کدام یک از امرا و پادشاهان بوده مشخص نیست و در هیچ منبعی اشاره ای در این خصوص به دست نیامده است . دو دیگر اینکه لقب این دینی شاعر عبید الله و عبید تخلص شعری اوست .

آثار عبید زاکانی

 آثار بازمانده از عبید را میتوان از وجوه مختلف و به اعتبار های گوناگون تقسیم بندی کرد .آثار عبید بر دوگروه است : جدی و هزلی ، یا ادیبانه وشوخ طبعانه. اشعار جدی عبید موسوم به کلیات عبید زاکانی در سال 1321 ه. ش در تهران چاپ شده است و. رسائل انتقادی و هزل آمیز دیگری به اسامی ریش نامه ،صد پند ، رساله ده فصل معروف به تعریفات ، رساله دلگشا مجموعه داستانهای پارسی و تازی ، فالنامه بروج ، فالنامه وحوش وطیور ، قصیده انتقادی و بسیارمشهور موش و گربه ، و مثنوی ای به نام عشاق نامه به شیوه نظامی گنجوی دارد. که عمیق ترین رساله های فارسی است و همان طور که که از لحاظ معنی در زبان فارسی بی نظیر است و هیچ نویسندهای در هیچ دورهای از تاریخ ایران نظیر آن را ننوشته است ، از نظر لفظی نیز شاهکاری از فصاحت و شیرین بیانی است . عموماً

آثار عبید زاکانی

اختصاصی از نیک فایل آثار عبید زاکانی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

آثار عبید زاکانی

گزیده طنز

عشاقنامه

موش وگربه

حکایاتی از عبید زاکانی

عبید زاکانی

اختصاصی از نیک فایل عبید زاکانی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

عبید زاکانی                             

طنزپرداز و شاعر بزرگ قرن هشتم (متوفا بین سالهای 768 تا 772 قمری)خواجه نظام‌الدین عبیدالله زاکانی قزوینی، از خاندان زاکانیان قزوین بود که تیره‌ای از اعراب بنی‌‌خفاجه‌اند. اینها اعرابی بودند که در قرن دوم هجری به این منطقه کوچانده شدند تا قزوین رونق بگیرد. زاکانیان دو شعبه داشتند. یک شعبه اهل علم و حدیث و شعبه‌ی دیگر اهل وزارت و صدارت، و عبید از شعبه‌ی دوم بوده است. او مقدمات علوم را در قزوین فرا گرفت و برای تکمیل آن به شیراز رفت. حافظ شیرازی و سلمان ساوجی هم‌عصر او بودند و بنا به قول مشهور او سری هم به بغداد زده است برای دیدار با سلمان ساوجی. فوت او را بین سالهای 768 تا 772 هجری در اصفهان یا بغداد نوشته‌اند. حتی محل دفن او نیز محل تردید است. احتمالاً او را در ماهان کرمان به خاک سپرده‌اند. شهرت عبید به اشعار و نوشته‌های طنز او و به‌ویژه طنز سیاسی است. مثنوی عشاق‌نامه، نورالامثال، ریش‌نامه (طنزی در مورد ریش و مکافاتِ آن)، صدپند (شامل صد پند طنزآمیز)، رساله‌ی دلگشا (که به دو زبان فارسی و عربی است)، مثنوی موش و گربه (یکی از معروفترین آثار سیاسی که شهرت جهانی دارد)، رساله‌ی اخلاق‌الاشراف و چند کتاب دیگر آثاری از او هستند که تا روزگار ما رسیده‌اند

عبید زاکانی از شعرا و نویسندگان فارسی‌زبان قرن هشتم هجری قمری است. عبیدالله ملقب به نظام‌الدین از صاحبان صدور خاندان زاکان قزوین است و اشعار خوب و رسائل بی نظیری دارد.

عباس اقبال در مقدمه دیوان عبید می‌نویسد:

از شرح حال و وقایع زندگانی عبید زاکانی بدبختانه اطلاع مفصل و مشبعی در دست نیست. اطلاعات ما در این باب منحصر است به معلوماتی که حمدالله مستوفی معاصر عبید و پس از او دولتشاه سمرقندی در تذکره خود، تألیف شده در قرن ۸۹۲ ه.ق.، در ضمن شرحی مخلوط به افسانه در باب او به دست داده و مؤلف ریاض العلماء در باب بعضی از تألیفات او ذکر کرده‌است. معلومات دیگری نیز از اشعار و مؤلفات عبید به دست می‌آید. از مختصری که مؤلف تاریخ گزیده راجع به عبید نوشته‌است مطالب زیر استنباط می‌شود:

1.اینکه او از جمله صدور وزرا بوده، ولی در هیچ منبعی به آن اشاره نشده‌است.

2.نام شخص شاعر نظام الدین بوده‌است، در صورتی که در ابتدای غالب نسخ کلیات و در مقدمه‌هایی که بر آن نوشته‌اند وی را نجم الدین عبید زاکانی یاد کرده‌اند.

3.نام شخصی شاعر عبیدالله و عبید تخلص شعری او است. خود او نیز در تخلص یکی از غزلهای خود می‌گوید:

گر کنی با دگران جور و جفا

با عبیدالله زاکانی مکن

4.عبید در هنگام تألیف تاریخ گزیده که قریب چهل سال پیش از مرگ اوست به اشعار خوب و رسائل بی نظیر خود شهرت داشته‌است. در تذگرة دولتشاه سمرقندی چند حکایت راجع به عبید و مشاعرات او با جهان خاتون شاعره و سلمان ساوجی و ذکر تألیفی از او به نام شاه شیخ ابواسحاق در علم معانی و بیان و غیره هست.

عبید در تألیفات خود از چندین تن از پادشاهان و معاصرین خود مانند خواجه علاءالدین محمد، شاه شیخ ابوالحسن اینجو، رکن الدین عبدالملک وزیر سلطان اویس و شاه شجاع مظفری را یاد کرده‌است. وی از نوابغ بزرگان است. می‌توان او را تا یک اندازه شبیه به نویسنده بزرگ فرانسوی ولتر دانست.

وفات عبید زاکانی را تقی الدین کاشی در تذکرة خود سال ۷۷۲ دانسته و صادق اصفهانی در کتاب شاهد صادق آن را ذیل

وقایع سال ۷۷۱ آورده‌است. امر مسلم این که عبید تا اواخر سال ۷۶۸ ه.ق. هنوز حیات داشته‌است.... و به نحو قطع و یقین وفات او بین سنوات ۷۶۸ و ۷۶۹ و ۷۷۲ رخ داده‌است.

از تألیفاتی که از او باقی است معلوم است که بیشتر منظور او انتقاد اوضاع زمان به زبان هزل و طیبت بوده‌است. مجموع اشعار جدی که از او باقی

است و در کلیات به طبع رسیده‌است از ۳۰۰۰ بیت تجاوز نمی‌کنند.

ادّعای خدایی

شخصی دعوی خدایی می کرد. او را پیش خلیفه بردند. او را گفت: «پارسال این جا یکی دعوی پیغمبری می کرد، او را بکشتند» گفت: «نیک کردند، که من او را نفرستادم.»

باقی تو دانی

«جحی» در کودکی چند روز مزدور(۱) خیاطی بود. روزی استادش کاسه ی عسل به دکّان برد. خواست به کاری رود. جحی را گفت: در این کاسه زهر است، زنهار تا

تحقیق در مورد عبید زاکانی

اختصاصی از نیک فایل تحقیق در مورد عبید زاکانی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:11

عبید زاکانی                             

طنزپرداز و شاعر بزرگ قرن هشتم (متوفا بین سالهای 768 تا 772 قمری)
خواجه نظام‌الدین عبیدالله زاکانی قزوینی، از خاندان زاکانیان قزوین بود که تیره‌ای از اعراب بنی‌‌خفاجه‌اند. اینها اعرابی بودند که در قرن دوم هجری به این منطقه کوچانده شدند تا قزوین رونق بگیرد. زاکانیان دو شعبه داشتند. یک شعبه اهل علم و حدیث و شعبه‌ی دیگر اهل وزارت و صدارت، و عبید از شعبه‌ی دوم بوده است. او مقدمات علوم را در قزوین فرا گرفت و برای تکمیل آن به شیراز رفت. حافظ شیرازی و سلمان ساوجی هم‌عصر او بودند و بنا به قول مشهور او سری هم به بغداد زده است برای دیدار با سلمان ساوجی. فوت او را بین سالهای 768 تا 772 هجری در اصفهان یا بغداد نوشته‌اند. حتی محل دفن او نیز محل تردید است. احتمالاً او را در ماهان کرمان به خاک سپرده‌اند. شهرت عبید به اشعار و نوشته‌های طنز او و به‌ویژه طنز سیاسی است. مثنوی عشاق‌نامه، نورالامثال، ریش‌نامه (طنزی در مورد ریش و مکافاتِ آن)، صدپند (شامل صد پند طنزآمیز)، رساله‌ی دلگشا (که به دو زبان فارسی و عربی است)، مثنوی موش و گربه (یکی از معروفترین آثار سیاسی که شهرت جهانی دارد)، رساله‌ی اخلاق‌الاشراف و چند کتاب دیگر آثاری از او هستند که تا روزگار ما رسیده‌اند