این مقاله در 10 صفحه جزو مقالات منتخب کنفرانس جهانی مدیریت، اقتصاد و علوم انسانی ترکیه که در سال 2015 که در استانبول ترکیه برگزار شده است در مجموعه مقالات این کنفرانس ارائه و چاپ شده است.
فرمت : Word
تعداد صفحات : 60
مقدمه
رشته مواد نانو کامپوزیت توجه دانشمندان و مهندسان را در سالهای اخیر به خود جلب کرده است. نتایج بررسی استفاده از بلوکهای ساختمانی در ابعاد نانو, طراحی و ایجاد مواد جدید با انعطاف پذیری و پیشرفتهای زیاد در خواص فیزیکی آنها را ممکن می سازد. قابلیت ارتقاء کامپوزیت ها با استفاده از بلوکهای ساختمانی با گونه های شیمیایی ناهمگن در رشته ها و بخش های مختلف علمی مطرح گردیده است. ساده ترین مثالها از چنین طراحی هایی, به صورت طبیعی در استخوان اتفاق
می افتد که یک نانوکامپوزیت ساخته شده از قرص های سرامیکی و چسبهای آلی می باشد. بدلیل این که اجزاء سازنده یک نانو کامپوزیت دارای ساختارها و ترکیبات مختلف و خواص مربوط به آنها
می باشد، کاربردهای زیادی را ارائه می دهند. از اینرو موادی که از آنها تولید می شوند, می توانند چند کاره باشند. با الگو گرفتن از طبیعت و براساس نیازهای تکنولوژی های پدید آمده در تولید مواد جدید با کاربردهای مختلف در آن واحد برای مصارف گوناگون, دانشمندان استراتژی های ترکیبی زیادی را برای تولید نانو کامپوزیت ها بکار برده اند. این استراتژی ها دارای مزایای آشکاری در تولید مواد دانه درشت مشابه می باشند. نیروی محرکه در تولید نانو کامپوزیت ها, این واقعیت است که آنها خواص جدیدی در مقایسه با مواد رایج ارائه می دهند.
تصمیم برای بهبود خواص و پیشرفت ویژگی های مواد از طریق ایجاد نانو کامپوزیت های چند فازی مسئله جدیدی نیست. این نظریه از زمان آغاز تمدن و بشریت و با تولید مواد برای کارآمدی بیشتر برای اهداف کاربردی مورد نظر بوده است. علاوه بر تنوع وسیع نانو کامپوزیت های یافت شده در طبیعت و موجودات (مثل استخوان) , یک مثال عالی برای کاربرد نانو کامپوزیت های ترکیبی در روزگار باستان, کشف جدید ساختمان نقاشی های مایان می باشد که در دوران مسا مریکاس[1] بوجود آمدند. توصیف حالت هنر از این نمونه های نقاشی آشکار می سازد که ساختار رنگها, متشکل از ماتریسی از خاک رس آمیخته شده با مولکولهای رنگی آلی می باشد. آنها همچنین محتوی ناخالصی های ذرات نانوی فلزی محفوظ در یک لایه سیلیکاتی بی شکل همراه با ذرات نانوی اکسیدی روی لایه می باشند . این ذرات نانو تحت عملیات حرارتی و از ناخالص بوجود می آیند (Cr , Mn , Fe) که در مواد خام مثل خاک رس موجود می باشند ولی جمع و سایز آنها خصوصیات نوری رنگ نهائی را تحت تأثیر قرار می دهد. ترکیبی از خاک رس موجود که یک سوپر لاتیک می سازد که در ارتباط با ذرات نانوی فلزات و اکسیدی پشتیبانی شده روی لایه آمورف می باشدو این رنگ را یکی از اولین مواد مرکب مشابه نانو کامپوزیت های کاربردی مدرن می سازد.
نانو کامپوزیت ها را می توان ساختارهای جامدی فرض کرد که دارای خواص مکرر بعدی با اندازه نانومتری بین فازهای مختلف سازنده ساختار می باشند. این مواد متشکل از یک جامد غیرآلی (بستر یا میزبان) محتوی یک جزء آلی و یا بالعکس می باشند و یا می توانند متشکل از دو یا چند فاز آلی / غیرآلی در چند فرم ترکیبی باشند با این محدودیت که حداقل یکی از فازها یا ترکیبات, در ابعاد نانو باشد.مثالهایی از نانو کامپوزیت عبارتند از پوششهای متخلخل, ژل ها و ترکیبی از پلیمرها, مثل ترکیبی از فازهای با ابعاد نانو با تفاوتهای فاحش در ساختار, ترکیب و خواص می توان فازهای با ساختار نانوی موجود در نانو کامپوزیت ها را صفر بعدی (مثل خوشه های اتمی تشکیل شده), تک بعدی (یک بعدی مثل نانوتیوپ ها) و دو بعدی (پوشش های با ضخامت نانو) و سه بعدی (شبکه های جاسازی شده) در کل مواد نانو کامپوزیت می توانند دارای خواص مکانیکی, الکتریکی, الکتریکی, نوری, الکتروشیمی, کریستالی و ساختاری باشند, نسبت به مواردی که دارای اجزاء واحد و یگانه هستند. رفتار چند کاره برای هر ویژگی بخصوص ماده اغلب بیش از مجموع اجزاء تکی می باشد.
هر دو روش پیچیده و ساده برای ساختن ساختارهای نانو کامپوزیت وجود دارد یک سیستم عملی نانو کامپوزیت دو فازی, مثل کاتالیزرهای پشتیبان مورد استفاده در کاتالیزر محرک (ذرات نانوی فلزی جای گرفته روی پشتیبان های سرامیکی), می توانند بسادگی با بخار دادن فلز روی لایه و یا پراکنده کردن توسط حلال شیمیایی آماده شوند. از طرف دیگر, ماده ای مثل استخوان که دارای ساختاری سلسله مراتبی با فازهای پلیمری و سرامیکی مرکب می باشد, با تکنیکهای ترکیبی حاضر, به سختی می تواند تکثیر شود.
جدا از ویژگی های اجزاء تکی در یک نانو کامپوزیت, اشتراک اجزاءبا یکدیگر در بهبود یا محدود کردن خواص کلی یک سیستم نقش مهمی بر عهده دارند.
با توجه به فصل مشترک زیاد و وسیع ساختارهای نانو, نانو کامپوزیت ها ارائه کننده فصل مشترک های زیادی بین فازهای ادغام شده تشکیل دهنده می باشند. خواص ویژه نانو کامپوزیت ها اغلب از اثر متقابل و تداخل فازهای آن در فصل مشترک ها حاصل می شوند. یک مثال عالی برای این مطلب, رفتار مکانیکی کامپوزیت های پلیمری پر شده با نانوتیوپ ها می باشد. هر چند افزودن نانوتیوپ ها می تواند امکان استحکام پذیری پلیمرها را افزایش دهد, یک فصل مشترک بدون تداخل فازها فقط برای بوجود آوردن مناطق ضعیف در کامپوزیت کارائی دارد و هیچ بهبودی در خواص مکانیکی آن بوجود نخواهد آمد. برخلاف مواد نانو کامپوزیت, فصل مشترک ها در کامپوزیت های موسوم, تشکیل دهنده یک شکستگی بسیار کوچکتر در فلزات بالک می باشد.
تحقیق : رنگ ها در صنایع غذایی ، با فرمت ورد 13 صفحه
بخشی از عناوین و متن :
قرن هاست که به مواد غذایی و نوشابه ها رنگ اضافه می شود. قبل از اینکه روش تولید رنگ های مصنوعی در سال 1856 کشف گردد, از عصاره های طبیعی حیوانی, گیاهی و معدنی استفاده می شد.
جاذبه مواد غذایی حاوی رنگ, اشتها را تحریک کرده و لذت خوردن غذا را افزایش می دهد. همچنین به سهولت می توان نشان داد که رنگ, اهمیت زیادی در احساس عطر و طعم دارد. اگر رنگ و عطر و طعم در مواد غذایی با یکدیگر هماهنگی نداشته باشند, به احتمال زیاد فرد آزمایش کننده غذا, آن را بیشتر از طریق رنگ, مورد ارزیابی قرار خواهد داد تا عطر و طعم واقعی آن.
رنگدانه های موجود در بسیاری از میوه ها و سبزی های تازه, روشن و شفاف بوده و در آنها کششی برای خوردن بوجود می آورند. ولی زمانی که فرآوری می گردند, محیط حفاظتی یافته آنها به هم ریخته و یا از بین می رود, و در این موقع, رنگدانه های طبیعی در معرض شرایط فیزیکی و شیمیایی نامطلوبی قرار می گیرند که می توانند باعث فساد نسبی و تغییر رنگ یا کاهش رنگ در آنها گردند. در انگلستان و آمریکای شمالی, حدود 75% مواد غذایی, به نحوی, قبل از رسیدن به دست مصرف کننده, فرآوری می شوند. تولید کنندگان مواد غذایی, درصورتی که بخواهند جاذبه ظاهری تولیدات خود را حفظ کنند, باید رنگ از دست رفته آنها را جبران نمایند . در ضمن, افزودن رنگ به مواد غذایی مانند نوشابه های غیرالکی, فرآورده های قنادی, دسرهای فوری و بستنی, همواره, مطلوب است, مگر اینکه بخواهیم بی رنگ و یا کم رنگ باشند.
از رنگ به عنوان مکمل ظاهری طبیعی مواد غذایی, و همچنین یکنواختی دفعات مختلف تولید, زمانی که رنگ مواد اولیه ثابت نیست, استفاده می شود.
رنگ هایی که در طی قرن گذشته, به مواد غذایی اضافه می شدند, از نظر مناسبت های فنی و بی زیانی براساس دانش و معلومات زمان, ارزیابی گردیده اند. این مسأله, تعداد رنگ های موجود را به منظور استفاده در مواد غذایی, کاهش داده است. بیشتر کشورها هم اکنون دارای فهرستی از رنگ های مجاز همراه با محدودیت های استفاده در برخی فرآورده ها می باشند. اگرچه تا حدودی هماهنگی وجود دارد, ولی در عین حال اکثر کشورها, هنوز هم دارای مقررات ملی خود هستند. در نتیجه, بررسی ویژگیهای یک رنگ قبل از استفاده آن در فرآورده های غذایی ضروری است.
در این فصل, مهمترین رنگ ها, اعم از طبیعی و مصنوعی مجاز در کشورهای مختلف, مورد بررسی قرار می گیرند.
رنگ های مصنوعی
رنگ های مصنوعی موجود بطور معمول, از نظر شیمیایی خیلی خالص بوده و از نظر قدرت رنگ آمیزی نیز استاندارد شده اند. رنگ های محلول در آب , در آب و برخی ترکیبات حاوی مقادیر زیادی هیدروژن, مانند پروپیلن گلیکول, حل می گردند. قدرت رنگ آمیزی آنها بطور مستقیم متناسب با مقدار رنگ شیمیایی موجود در آنهاست. این رنگ ها بصورت پودر, خمیر, دانه ای و محلول در تجارت وجود دارند. همچنین , مخلوط های حاوی رنگ نیز در بازار عرضه می شوند. برخی از شرکت ها, رنگ ها یا مخلوط های حاوی مقدار مشخصی رنگ را به اشکالی که در بالا ذکر شد و همچنین بصورت ژله یا بصورت تکه های قلمی شکل برپایه چربی, به منظور سهولت استفاده عرضه می نمایند. پایداری کلی رنگ ها در جدول این فصل ذکر شده است. رنگ های محلول در آب در سطح وسیعی در مواد غذایی مورداستفاده قرار میگیرند , و به طور معمول از نظر پایداری, سازگاری و اقتصادی مناسب می باشند. رنگ های خوراکی بطور معمول با یکدیگر, در مخلوط ها سازگاری دارند.
بسیاری از رنگ ها نیز بصورت لاک های آلومینیومی محلول در چربی در بازار وجود دارند. برای تولید لاک های آلومینیومی, رنگ های محلول در آب را روی آلومینیوم هیدروکساید(آلومینا) تازه تأثیر می دهند. لاک های آلومینیومی محلول در چربی اصولاً در آب و حلال های آلی, غیر محلولند. این رنگ ها را بصورت پودرهای بسیار نرم با غلظت های مختلفی از ماده رنگی, بطور معمول بین 10 تا40درصد, تولید می کنند. لاک های آلومینیومی به صورت پوششی روی رنگهای محلول, بطور معمول پایداری آنها را در برابر نور افزایش می دهند, و از آنها می توان برای رنگ کردن فرآورده های خشک پودری, مواد غذایی تفننی, آدامس های مختلف (در این فرآورده ها کمتر باعث رنگی شدن دهان می گردند), فرآورده های شکری قنادب(به ویژه بصورتهای مختلف معلقه با تیتانیوم دی اکساید به منظور پوشش دادن به شیرینی ها) و فرآورده هایی که بصورت قرص های فشرده, عرضه می شوند, استفاده نمود.
خلاصه ای از کاربردهای معمول رنگ های مصنوعی
رنگ های طبیعی
با کشف رنگ های غذایی مصنوعی, تقاضا برای رنگ های طبیعی کاهش یافت, زیرا عصاره های طبیعی فاقد قوامک لازم به منظور ایجاد درجات مختلف (شدت های مختلف) رنگ و اغلب نیز فاقد مقاومت در برابر نور و حرارت می باشند. مستعد تغییر بوده و اغلب استفاده از آنها مشکل تر از رنگ های مصنوعی است , زیرا قادر به واکنش با مواد غذایی و یکدیگر هستند . به دلایل گوناگون, تقاضا برای رنگ های طبیعی بطور چشمگیری درسالهای اخیر افزایش یافته, فن اوری استخراج و مصرف نیز به طور همزمان توسعه یافته است. بسیاری از رنگ
خلاصه ای از کاربردهای واقعی رنگ های طبیعی
منابع عمده آنتوسیانین ها
کاروتنوئیدها
بتا – کاروتن :
عصاره زعفران:
جلبک ها
رنگ دانه های غیر آلی
پیشرفت و ارتقاء ی صنایع مختلف نیازمند تولید قطعات، ماشین آلات و تجهیزات مناسب میباشد
ویکی از اهدافی که هموراه صنایع مرتبط با ساخت و تولید به دنبال آن بوده اند.
اطمینان از سلامت و کیفیت محصولات تولید شده میباشد،کارکرد هر قطعه ای میتواند
بر اثر وجود عیوب مختلف تحتتاثیر قرار بگیرد واین عیوب ممکن است در هر زمانی در حین
فرآیند ساخت و یا در طول عمر کاری قطعه به وجود آیند.
77ص
دانلود مقاله اهمیت و نقش صنایع غذایی در توسعه اقتصاد ملی کشور
این فایل در قالب Word قابل ویرایش، آماده پرینت و ارائه به عنوان پروژه پایانی می باشد
قالب: Word
تعداد صفحات: 15
مقدمه
کشاورزی یکی از مهمترین بخش‌های اقتصادی کشور و تأمین کننده 80 درصد نیازهای غذایی و یک چهارم تولید ناخالص داخلی، یک سوم اشتغال و ... است. صنایع کشاورزی با توجه به آثار مستقیم و غیر مستقیمی که در بخش کشاورزی بر جای می‌گذارد، در شکوفایی کشورها به ویژه اقتصاد کشورهای در حال توسعه نقش به سزایی دارد و شناخت نقاط قوت، فرصت‌ها و نیز مشکلات و تنگناهای آن میتواند کشور را به چشم‌اندازهایی روشن‌تر در بخش کشاورزی و صنایع وابسته به آن رهنما شود. فرصت‌ها، مزایا و نقاط قوت صنایع غذایی در کشور ایران، امکانات بالقوه و ظرفیت‌های وسیع و قابل توسعه‌ای دارد؛ به طوری که با مساحتی حدود 648/1 میلیون هکتار نزدیک به 25/1 خاک آسیا را تشکیل می‌دهد. زمین‌های قابل کشت، جنگل‌ها و مراتع طبیعی، اقلیم متفاوت و ذخایر ژنتیکی قابل توجه، فلور غنی و برخورداری از نیروی خورشید از جمله امکانات و منابع کشاورزی کشور است که تولید انواع و اقسام محصولات کشاورزی سرد سیری، نیمه گرمسیری و گرمسیری را میسر ساخته است. هم چنین صنایع وابسته به کشاورزی به دلایل گوناگون، اهمیت و نقش بسزایی در توسعه فعالیت‌های کشاورزی و توسعه اقتصاد ملی دارند.