فرمت فایل : word (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد صفحه : 18
اقتصاد و فرهنگ از مقولات کلان جامعه اسلامی هستند که در ابعاد بسیار وسیع بر زندگی و سرنوشت مردم تاثیرگذارند و با اندک تحقیق و تدقیق در آثار و کلمات پیشوایان تمام ادیان الهی و نیز به شهادت هر اسلام شناسی میتوان یافت که توجه به مقوله فرهنگ از مقوله اقتصاد مهمتر است و بنا به فرموده رهبر معظم انقلاب ؛ فرهنگ ، یک امر اهمّ هست و اقتصاد یک امر مهم .
پرسشنامه حاضر با هدف انجام پروژه ای تحت عنوان بررسی نگرش های فرهنگی هافستد، طراحی شده که به صورت فرمت PDF در 25 سوال در اختیار شما عزیزان قرار گرفته است، لازم به ذکر است این پرسشنامه کاملا استاندارد بوده و همراه با شیوه نمره گذاری و تفسیر نتایج سوالات ارائه شده است در صورت تمایل می توانید این محصول را از فروشگاه خریداری و دانلود نمایید.
فرمت فایل: 
قسمتی از محتوای متن Word
تعداد صفحات : 30 صفحه
رابطه بینا فرهنگی و ادبیات کودکان ضرورت رابطه بینافرهنگی، از کجا سرچشمه میگیرد و چرا باید فرهنگ‌های مختلف با هم رابطه داشته باشند؟
رابطه بینافرهنگی، چه نسبتی با ادبیات و کتاب کودک دارد و شکل‌گیری چنین رابطه‌ای، مستلزم عبور از چه موانعی است؟
در جهان امروز، اگر ادبیات کودک ما وارد چنین رابطه‌ای نشود، چه آسیبی می‌بیند و این رابطه چه جهتی می‌تواند داشته باشد؟
اینها پرسش‌هایی است که در میزگردی با حضور رامین جهانبگلو (روشنفکر برجسته ایرانی و استاد فلسفه در دانشگاه‌های معتبر دنیا)، محسن سلیمانی (مترجم و مدرس ادبیات داستانی) و شهرام اقبال‌زاده (مترجم و منتقد)، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
پژوهشنامه: موضوع بحث‌مان همان‌جور که دوستان هم اطلاع دارند، روابط بینافرهنگی و ارتباطش با ادبیات، به ویژه ادبیات کودک و نوجوان است.
برای شروع بحث، می‌توانیم از خود این مفهوم و ضرورت‌های شکل‌گیری‌اش شروع کنیم و یا اگر این قضیه سوابقی دارد، به آن هم اشاره‌ای شود.
رامین جهانبگلو: من فکر می‌کنم این بحث، یک بحث خیلی قدیمی است.
برای اینکه شما وقتی درباره رابطه بین فرهنگ‌ها صحبت می‌کنید، طبیعتاً به دوره‌های تاریخی قبلی هم برمی‌گردد و اینکه تمدن‌ها چگونه با همدیگر این ارتباط‌ها را داشته‌اند و نتایج این ارتباطات چه بوده.
مثلاً تأثیرهایی که بعضی تمدن‌ها بر معماری جوامع و تمدن‌های دیگر گذاشته‌اند، کاملاً آشکار است.
البته آن چیزی که ما امروزه در قرن بیست‌و‌یکم، درباره روابط بین فرهنگی مدنظر داریم، اساساً یک پدیده مدرن است.
چرا پدیده مدرن است؟
چون من فکر می‌کنم که مسئله اصلی که ما را به این‌جا رسانده در قرن بیست‌و‌یکم، خصوصاً از وقتی در دهکده جهانی قرار گرفتیم و مسائل میان فرهنگی به مراتب مهمتر شده، در واقع، نوعی رابطه بین «سوژه» و «دیگری» است که اساساً با فاع‍لِ شناسندة مدرن به وجود می‌آید.
چنین حالتی فقط در دنیای مدرن می‌تواند شکل بگیرد.
از یک دوره‌ای به بعد، مسئله‌ای که خصوصاً برای غرب مطرح می‌شود، این است که «آن دیگری» که در مقابل فاعل شناسنده غربی قرار میگیرد، کیست؟
طبیعتاً اعتلای این فکر در دوره روشنگری، به مراتب خودش را بیشتر نشان می‌دهد؛ یعنی اینکه ما باید برویم تمدن‌های دیگر را بشناسیم و درباره‌شان صحبت بکنیم که البته، جنبه منفی‌اش را مثلاً کسی مثل ادواد سعید، به عنوان شرق‌شناسی به ما معرفی می‌کند که در حقیقت، بیانگر تسلط غرب است بر شرق؛ بدون توجه درست به آن دیگری.
من البته کاملاً با این ایده موافق نیستم.
برای اینکه فکر می‌کنم این مبنای مردم‌شناسی که برویم و تمدن‌های دیگر را هم کشف کنیم، شکل خاصی از عقلانیت است که جدا از آنچه مردم دوران باستان هم از سر کنجکاوی در پی آن بودند، یعنی شناخت جاها و آدم‌های دیگر، فقط بر مبنای سلطه بر دیگری نبوده و نیست.
(توضیحات کامل در داخل فایل)
متن کامل را می توانید دانلود نمائید چون فقط تکه هایی از متن در این صفحه درج شده به صورت نمونه
ولی در فایل دانلودی بعد پرداخت، آنی فایل را دانلود نمایید
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 7
حقوق‌بشر و تنوع فرهنگی
نسبت میان حقوق‌بشر و تنوع فرهنگی از مباحث مهم حوزه علوم انسانی در محافل علمی و سیاسی خصوصاً در دهه‌های گذشته بوده است. در این خصوص دیدگاه‌های متنوعی ابراز شده که میتوان خلاصه آنها را به شرح زیر برشمرد:
1- در دیدگاه اول که عمدتاً از سوی کشورهای غربی دنبال می‌شود تأکید بر این است که حقوق‌بشر جهان‌شمول است و گوناگونی‌های فرهنگی نمی‌توانند تأثیری بر هنجارهای حقوق‌بشر داشته باشند. این طیف اعلامیه جهانی حقوق‌بشر و سایر معاهدات موجود بین‌المللی را مبنائی برای تعریف حقوق‌بشر جهان‌شمول تلقی می‌کنند.
2- طیف دوم که میتوان از آنها تحت عنوان نسبیت‌گرایان یاد کرد معتقدند حقوق‌بشر نسبی است و هنجارهای آن با توجه به ویژگی‌های فرهنگی، منطقه‌ای و جغرافیائی تعریف می‌گردد. این گروه معتقدند که تعریفی جهان‌شمول از حقوق‌بشر وجود ندارد و هر کشور حق دارد با در نظر گرفتن ویژگی‌های فرهنگی خود تعریفی اختصاصی از موازین حقوق‌بشر ارائه داده و آن را مبنای عمل قرار دهد.
3- گروه سوم بر این باورند که حقوق‌بشر فی نفسه جهان‌شمول است اما تعاریف موجود از هنجارهای حقوق‌بشری ضرورتاً جهان‌شمول نیستند. سیستم‌های حقوقی مختلف تعاریفی از حقوق‌بشر ارائه می‌دهند که ممکن است متفاوت باشند اما گفت‌وگوهای بین فرهنگی در زمینه حقوق‌بشر می‌تواند به درک‌های مشترک در زمینه حقوق‌بشر جهان‌شمول کمک کند.
دیدگاه‌های فوق‌الذکر باعث شکل‌گیری گروه‌بندی‌هائی در عرصه سیاست بین‌الملل نیز شده است. به طوری که تعدادی از کشورها (عمدتاً کشورهای غربی) تلاش مضاعفی را در جهت ترویج تعریف غربی از حقوق‌بشر بر اساس اعلامیه جهانی حقوق‌بشر، میثاقین حقوق‌مدنی و سیاسی و حقوق‌اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و نیز سایر ابزارهای بین‌المللی از قبیل کنوانسیون منع شکنجه، کنوانسیون حقوق زنان و کنوانسیون حقوق کودک به عنوان موازینی جهان شمول در زمینه حقوق بشر انجام می‌دهند.
در سوی دیگر طیفی از کشورها هستند که با توسل به موضوع تنوع فرهنگی هیچ گونه معیار بین‌المللی را برای حقوق بشر نمی‌پذیرند و از این طریق سعی می‌کنند عملکردهای عمدتاً ضعیف خود را تحت پوشش تعاریف ملی از حقوق بشر توجیه کنند.
آنچه که بیشتر در صحنه بین‌المللی ظهور داشته است تقابل فکری و سیاسی این دو طیف بوده است. متأسفانه غلبه این نگرش‌ها در حوزه مباحث فکری مربوط به حقوق بشر باعث شده تا دیدگاه‌های علمی و غیر سیاسی مجال بروز کافی پیدا نکنند. این امر باعث شده تا تصویر ارائه شده از نسبت میان حقوق بشر و تنوع فرهنگی تک بعدی و نامتوازن جلوه کند. در اثر هژمونی طرفداران طیف اول در عرصه‌های رسانه‌ای و دانشگاهی این گونه وانمود شده است که هرگاه بحث از تنوع فرهنگی مطرح می‌شود، هدف یافتن پوششی برای توجیه نقض حقوق بشر برای کشورهای در حال توسعه است. این ابهامات مفهومی باعث شده تا برخی محافل، تنوع فرهنگی را به عنوان گفتمان مجادله آمیز «نسبیت فرهنگی در مقابل جهان‌شمولی» و حتی سفسطه‌ای برای فرسایش جهان‌شمولی حقوق بشر بپندارند.
این وضعیت علاوه بر اینکه باعث شده که رابطه میان حقوق بشر و تنوع فرهنگی به خوبی تبیین نشود از سوی دیگر باعث تضعیف جایگاه حقوق فرهنگی در ادبیات بین‌المللی و نیز در عرصه اجرا شده است. یکی از پیامدهای این ماجرا عدم تعریف و تدوین مقررات لازم برای شناسائی حقوق جمعی فرهنگی است. میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که از اولین معاهدات بین‌المللی در زمینه حقوق بشر است تنها به جنبه‌های فردی حقوق فرهنگی پرداخته است و تصریحی در زمینه شناسائی ابعاد جمعی حقوق فرهنگی ندارد. مدافعان حقوق جمعی فرهنگی تنها به تفسیر «حق تعیین سرنوشت» که در منشور ملل متحد و نیز در میثاقین حقوق بشر مورد تصریح قرار گرفته برای تبیین مبانی حقوق «حق جمعی فرهنگی» استناد می‌کنند. وضعیت فوق‌الذکر ضرورت تلاش برای تبیین صحیح رابطه حقوق بشر و تنوع فرهنگی و نیز شناسائی حقوق فرهنگی در ابعاد فردی و جمعی آن را اجتناب ناپذیر می‌کند. در راستای این ضرورت در عرصه سازمان ملل متحد جمهوری اسلامی ایران از سال 1999 میلادی قطعنامه‌ای تحت عنوان «حقوق بشر و تنوع فرهنگی» طراحی و ارائه کرد که پس از مباحث و مذاکرات صورت گرفته میان نمایندگان کشورهای مختلف در نشست مجمع عمومی سازمان ملل با اجماع به تصویب رسید. در این قطعنامه ایده تنوع فرهنگی به صورتی گسترده با مفاهیمی اساسی همچون حق تعیین سرنوشت، احترام به همگان، بردباری، گفت‌وگوهای میان فرهنگی، و غنی بخشی به جهان‌شمولی حقوق بشر ارتباط پیدا کرده است. چنین عناصر کلیدی عمیقاً به لحاظ درونی با یکدیگر مرتبط و تقویت کننده یکدیگرند.
در قطعنامه حقوق بشر و تنوع فرهنگی هدف تبیین این نکته است که در جهان پر تنش و تنازع‌آمیز کنونی چگونه میتوان بین فرهنگ‌های متنوع و حقوق بشر سازش برقرار کرد؟ تأثیرات همسانی و تطابق فرهنگی در بهره‌مندی از حقوق بشر چگونه است؟ چگونه میتوان ضمن ارج نهادن جامعه بین‌المللی به تنوع فرهنگی، از حقوق بشر صیانت نمود؟ آیا دولت‌ها نسبت به ایجاد نظامی بین‌المللی که در آن تنوع فرهنگی محترم شمرده شود، مسئولیتی دارند یا خیر؟
در دیدگاه جمهوری اسلامی ایران تمامی ملل و جوامع در سراسر جهان با سوابق فرهنگی، تاریخی و مذهبی گوناگون، همزمان ضمن تأکید بر مختصات و ویژگی‌های مربوط به خود و با رعایت ارزش‌های فرهنگی و مذهبی خویش، در مفهوم کلان جهان‌شمولی حقوق بشر سهیم هستند. از این رو لازم به تأکید است که استدلال اصلی در مفهوم تنوع فرهنگی به هیچ وجه تقویت سفسطه نسبیت‌گرایی فرهنگی نیست.
آنچه در خط مشی جمهوری اسلامی ایران اولویت دارد تقویت گفت‌وگوی بین فرهنگی برای رسیدن به تعاریف جهان‌شمول از حقوق بشر است که مقدمه چنین رویکردی احترام به تنوع فرهنگی است تا زمینه گفت‌وگو را فراهم آورد. در این رابطه تجربه تاریخی نیز پشتوانه لازم را
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 22
برنامه ریزی و ساخت
اصول برنامه ریزی و ساخت مجتمع های فرهنگی:
- برنامه ریزی فیزیکی :
می توان گفت که برنامه ریزی دانشکده تنها نشان دهنده استخوان بندی اطلاعات است که برای جایگزین کردن فضاها در دانشکده لازم می باشد. به این ترتیب طرح با استفاده از گزارش توجیهی و برنامه ریزی فیزیکی فادر به شناخت و درک کامل از فضا و در نتیجه جایگزینی آن می باشد.
- نحوه تشکل فضایی یک دانشکده معماری و شهرسازی :
بخش آموزشی
بخش کمک آموزشی
بخش خدماتی
4- بخش اداری
بخش آموزشی به دو قسمت آموزش نظری و عملی تقسیم می گردد که دانشجویان در آنها اصول مربوط به دروس مورد نظر را فرا می گیرند.
مکانهای آموزشی چند طبقه طرح با نقشه کشی گوشه‌ها و کرویدها آغاز می گردد.
هیچ نقطه ای از کلاسهای درس نباید بیشتر از 30 متر از نزدیکترین پلکان فرار یا از دربهای پلکانهای داخلی فاصله داشته باشد.
لذا طول حداکثر یک بلوک با پلکان مرکزی تقریباً 50 متر با سه پلکان 120 متر بوده و فاصله بین پلکانها 50 تا تقریباً کمتر از 55 متر باشد.
پا پله‌های معمولی 152میلیمترکف پله297 میلیمترحداکثر تعداد پاپله در هر رشته پله16 عدد می باشد.
ارتفاع طبقه مساوی یا بیش از 35/3 متر است.
طول رشته پله بدون پاگرد 47/4 متر می باشد. پلکان باید کمتر یا مساوی 60 متر دورتر مثلاً در مرکز بلوک (1) ساختمان در گوشه (6) در توسعه به طرف بال ساختمان (4) در گوشه بداخل آمده (5) بلافاصله مجاور توالت و غیره قرار گیرد.کریدورهای یک جهتی (3تا5) بهتر بوده ولی گرانتر از کریدورهای دو جهتی است.
اینها را می توان از انتها با مزیت آنکه اگر از 18 تا کمتر از 25 متر عمق داشت. با حداکثر مساحت پنجره بدون دیده شدن تیر سر درگاه رنگ روشن نمودن دیوار و سقف و کف ها روشن نمود.
- اتاق های کنفرانس و آمفی تاترها:
سالن سخنرانی بایستی طوری طراحی شود که دانشجویان از پشت وارد شوند . (با صندلیهای برجسته در آخرین ردیف یا در صورت خیلی بزرگ بودن تاتر در ارتفاع میانی) سخنرانان مستقیماً از آپارتمان یا قسمت خود به سمت میز خود می روند.
(1-4) برای اتاق سخنرانی کوچک با دربهای به بیرون باز شو (12) اندازه‌های زیر کافی است :
گذرگاه دیوار پنجره 6/0 تا 75/0 متر
گذرگاه دیوار داخلی 85 تا 00/1 متر
گذرگاه عقبی 75/0 تا 85/0 متر
در تاترهای سخنرانی طویل گذرگاه بین صندلیهای قدری پهن تر بوده و تاترهای سخنرانی پهن تر ترجیحا باید یک گذرگاه مرکزی به پهنای 75/0 تا 00/1 متر داشته باشد که به سمت جلو نیز باریکتر شود. فاصله ردیف جلو از تخته سیاه 5/2 تا 3 متر است.فضاهای لازم برای هر دانشجو در شرایط بسیار راحت 700*850 میلیمتر است با اندازه معمول 610*850 و مساوی یا بین 550*750 میلیمتر است. مساحت توصیه شده برای هر دانشجو با فضای سیرکلاسیون 6/0 متر مربع برای هالهای سخنرانی کوچک با نشیمن معمولی می باشد.
ارتفاع طبقه باید تقریباً 50/3 متر برای اطاق سخنرانی کوچک قدری بیشتر برای نوع بزرگتر آن (مخصوصاً با نشیمن های پاپله عمیق) می باشد.
با روشنایی از طرف زاویه روشنایی روز اندازه گذاری شده در سطح بالاترین و دورترین میز از پنجره باید 25 سانتیمتر باشد. ارتفاع سکو معمولاً 200 تا 600 میلیمتر است.
- آتلیه‌های طراحی :
آتلیه ها باید مناظر شمال به شرق را داشته و پنجره ها با پرده که بتوان آن را عمدا حرکت داده مجهز باشند . دیوارها و سقف باید رنگ سفید داشته باشند. وسائل لازم است ساده ولی راحت و قابل شستشو (از پلی اتیلن) بوده و با دقت ترتیب یابند. میزها در امتداد دیوار خارجی روشنایی را از پنجره های بلند و آنها که در وسط قرار دارند از پنجره سقفی دریافت می دارند. (این حالت جابجایی محوطه کار را فراهم می سازد)
- اصول طراحی شهرکهای صنعتی:
شهرکهای صنعتی اجتماع سازمان یافته واحدهای صنعتی می باشد که متناسب با استعداد مناطق محل استقرار موجبات هم افزایی و بهره‌وری مطلوب از منابع را فراهم می سازد و علاوه بر ایجاد اشتغال مولد به رشد تولید داخلی و ارتقاء سطح فناوری می انجامد.
فرآیند طراحی و احداث یک شهرک صنعتی تفاوت‌های اساسی با طراحی و احداث یک شهرک مسکونی دارد که تنها به شیوه معماری آن محدود نمی شود، بلکه در مبانی شکل‌گیری آنان این تفاوت آشکار می گردد.
پس از انجام مراحل امکان سنجی مکان یابی و تصویب مراجع ذیصلاح طراحی استقرار شهرک صنعتی در زمین مورد نظر به شرح زیر انجام می پذیرد :
- مراحل طراحی شهرکهای صنعتی :
1-تهیه نقشه‌های توپوگرافی
2-مطالعات و طراحی فاز یک
3-مطالعات و طراحی فاز دو
-تهیه نقشه توپوگرافی نقشه‌برداری و تهیه نقشه‌های توپوگرافی در انجام پروژه‌های مطالعاتی شهرکهای صنعتی نقش زیربنایی داردکه پایه واساس مراحل متعددمطالعاتی وطراحی واجرایی هرشهرک می باشد که شامل:
1)استقرار ایستگاه‌های نقشه برداری و
2)میخکوبی و تثبیت مرز زمین باربرهای بتنی
در نقشه‌برداری زمین مورد نظر در صورت وجود جاده- خطوط انتقال نیرو- منبع آب و سایر عوارض پیرامون زمین که در طراحی و اجراء تأثیرگذار می باشد و نیز شیب‌بندی شهرک جهت دفع آب‌های سطحی و هدایت فاضلاب لازم است.
#مطالعات و طراحی فاز یک:در طراحی شهرک صنعتی، آشنایی با ساختارهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی منطقه اجرایی طرح لازم می باشد.