مقاله درباره مرفولوژی آزولا

اختصاصی از نیک فایل مقاله درباره مرفولوژی آزولا دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

آزولا برای اولین با در سال 1915 توسط مارک شناسائی شد. (2) این سرخش قادر است از طریق همزیستی با نوعی جلبک سبز- آبی تثبیت کننده ازت به نام نابینا آزولی که در حفره برگی قرار دارد ازت هوا را تثبیت نماید.

از انواع آزولا تنها دو گونه فیلیکولوئیدس و آزولا پیناتا با شرایط کشور ما مطابقت دارد.

مرفولوژی آزولا

آزولا به رنگ‌های مختلفی همچون، بفنش، قرمز، آجری، زرد، قهوه‌ای روشن، سبز روشن و سبز تیره دیده می‌شود که این تفاوت رنگ به علت گونه‌های متفاوت و میزان تولید آنتوسیانین (عامل رنگ قرمز) متفاوت در گونه‌ها است.

اندازه گونه‌های مختلف آزولا بین 1 الی 5/2 سانتی‌متر است.

آزولا دارای یک ساقه اصلی و انشعابات جانبی است که برگ‌های کوچک یک در میان روی هم قرار گرفتند و ساقه‌های جانبی را می‌پوشانند.

ریشه آزولا به طول 2 تا 5/1 سانتی‌متر و غوطه‌ور در آب است که دارای سه نوع ریشه است 1- ریشه‌های جوان که رنگی متمایل به سبز دارند 2- ریشه‌های فعال با تارهای کشنده 3-0 ریشه‌های پیر قهوه‌ای رنگ که در مرحله پوسیدگی و رها شدن در آب هستند.

در نزدیکی قائده و از زمان ظاهر شدن برگ دوم حفره‌ای به وجود می‌آید که به آن حفره برگی گویند که جایگاه جلبک سبز-آبی آنابینا آزولی می‌باشد.

آنابینا ترکیبات نیتروژن ساخته شده توسط سیانوباکتر را ذخیره کرده و آنابینا نیز به نوبه خود ترکیبات کربنی که توسط سرخس طی پدیده فتوسنتز توسط سرخس طی پدیده فتوسنتز تولید می‌‌گردد را مورد استفاده قرار می‌دهد.

سلول‌های هتروسیست نیتروژن هوا را به آمونیاک تبدیل نموده و مازاد نیاز آنابینا را به درون حفره برگی ریخته که توسط سرخس جذب می‌گردد.

همچنین آزولا می‌تواند فسفر را به میزان 1 تا 2 درصد وزن خشک خود ذخیره نموده و در محیطی با فقر فسفر به رشد و تکثیر خود ادامه دهد و یا پس از مخلوط شدن با خاک این فسفر را به گیاه منتقل نماید

پتاسیم: پتاسیم ذخیره شده در آزولا پس از پوسیده شدن سرخس به خاک بازگشته باعث افزایش پتاسیم می‌گردد.

فواید استفاده از آزولا

تامین نیتروژن

اصلاح ساختمان خاک

ذخیره سازی پتاسیم

جلوگیری از رشد علف هرز

حفظ آب

تنظیم دما

منبع غذایی مناسب برای ماهی، ماکیان و احشام

استحصال گاز بیومتان

- اصلاح ساختمان خاک با افزایش ماده آلی خاک

- جذب پتاسیم و انتقال آن به خاک و گیاه زراعی از پوسیدن پیکره سرخس

- آزولا با پوشش مناسب باعث کاهش نور و متعاقبا از بین رفتن علفهای هرز می‌گردد.

- پوشش سطح به وسیله آزولا مانع از تبخیر بیش از حد آب و در نتیجه باعث افزایش راندمان در مصرف آب می‌گردد.

- همچنین درجه حرارت آب زیر پوشش آزولا کمتر دچار نوسانات دمایی روزانه می‌شود.

- آزولا همچنین به عنوان منبع غذایی غنی از پروتئین مورد استفاده ماهیان، پرندگان و احشام قرار می‌گیرد. (24 تا 30 درصد پروتئین)

شرایط زیستی

آب: غرقاب درجه حرارت: 23 الی 25 بهترین دمای رشد

گاز: نیازمند دی اکسید کربن جهت فتوسنتز و اکسیژن جهت تنفس

PH: 7 (خنثی) بهترین PH رشد است.

شوری و نمک: آزولا به شوری حساس است و غلظت 2/1 درصد موجب توقف رشد می‌گردد.

آزولا در طی مدت 3 تا 5 روز می‌تواند بیومس خود را 2 برابر کند. تثبیت ازت ملکولی هوا به میزان 3 کیلوگرم در هکتار گزارش گردیده.

دمای مناسب جهت رشد 20-30 درجه سانتی‌گراد است.

میزان باروری روزانه بستگی به دوره نوری روزانه دارد. میزان رشد آزولا با 50 کیلولوکوس یا 50 ماکزیمم نور طبیعی، افزایش می‌یابد و با بیش از این مقدار، ثابت می‌ماند.

در روز تقریبا دو برابر شب می‌باشد (90) آزولا در شرایط مناسب می‌تواند در طی 2-5 روز جمعیت خود را دو برابر نماید.

نمودار رشد آزولا سیگموئیدی است بدین ترتیب که در ابتدا رشد آن آهسته بوده و سپس سریع می‌شود و سپس کند می‌گردد.

وان هو، چ. تولید ماهانه آزولا را حدود 45 الی 56 تن در هکتار وزن تر، گزارش نموده است.

عناصر محدود کننده رشد

به طور کلی کمبود فسفر عامل محدود کننده رشد آزولا است. کمبود این عنصر باعث کوچک‌تر شدن برگها، تغییر رنگ برگ، از سبز به قرمز و جدا شدن ریشه‌ها از هم و همچنین خمیده شدن نوک ریشه‌ها می‌گردد. که این مشکل را مصرف 5 تا 10 کیلوگرم سوپر فسفات در هکتار و یا یک تن کود تازه گاوی در هکتار برطرف می‌گردد.

در بین عناصر ریز مغزی نیز مس و مولیبدن باعث افزایش معنی‌داری در قدرت تثبیت ازت توسط آزولا می‌شوند.

بهترین متد برای پخش نمودن آزولا و وارد نمودن آن در بالای خزانه است که این عمل از توده‌ای شدن آن جلوگیری می‌نماید.

آزولا را می‌توان به وسیله قایق، تور و یا ماشین‌های مکانیزه جمع آوری نمود.

تکثیر آزولا

تکثیر آزولا هم از طریق جنسی صورت می‌گیرد و هم غیر جنسی، اما به علت اینکه تشکیل اندام‌های جنسی در

مرفولوژی و مواد متشکله باکتریها

اختصاصی از نیک فایل مرفولوژی و مواد متشکله باکتریها دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 18

مرفولوژی و مواد متشکله باکتریها

هر باکتری دارای شکل و ابعاد مخصوص بخود است و این مشخصات گاهی بر حسب ترکیب محیط اطراف ، سن یا مرحله رشد باکتری تغییر میکند.

باکتریهای بیماریزای حقیقی از دستة اوباکتریها (Eubacteria) که فقط چند ساعتی از عمرشان گذشته است، چه کو کسی باشد (نظیر استافیلوکوک) و چه باسیل (نظیر کلی باسیل) دارای ساختمان زیر هستند :

1-قسمتهای ثابت که در همه باکتریها ملاحظه می شوند و عبارتند از :

غشاء باکتری، سیتوپلاسم و هسته .

2-قسمتهای غیر ثابت که فقط در برخی از باکتریها مشاهده می شوند عبارتند از :

کپسول ، اسپور ، فلاژل و غیره ….

مرفولوژی و مواد متشکله باکتریها

1-قسمتهای ثابت

(در همه باکتریها ملاحظه می شود )

الف-غشاء باکتری:

پوشش باکتری شامل دو قسمت غیر مشابه است:

1-دیوار ، خارجی (سل وال) که به باکتری شکل داده و باعث حفظ سلول باکتری درمقابل عوامل خارجی میگردد.

2-غشاء سیتوپلاسمی که بلافاصله بعد از دیواره خارجی قرار دارد .

1-دیواره خارجی -جدار سلولی (سل وال ) (1)

مطالعه جدار سلولی توسط میکرسکپ الکترونی انجام می شود .دراین مطالعه کیسه صاف صاف یا چروکیده ای را می بینیم که در ان یک پارگی موجود است و از این پارگی ترکیبات سیتوپلاسمی خارج می شود . این جدار که مشخص کننده باکتری است بسیار ظریف و نازک است و 10تا30 میلی مو قطر دارد و دارای منافذ بدرشتی 100تا200 انگسترم U.A میباشد. این منافذ با میکروسکپ الکترونی قابل مشاهده میباشد و بدلیل وجود این منافذ ، جدار دادن دان به نظر می سد. جدار خارجی الاستیک (2) است و بهمین جهت در مقابل فشار اسمزی قوی سیتو پلاسم مقامت میکند، بینهایت محکم است و شکل باکتری مدیون این جدار می باشد.

مواد سازنده جدار

تقریبا 20% از وزن خشک باکتری متعلق به جدار خارجی است. برای مطالعه مواد متشکله جدار لازم است نخست جدار را از سایر بخشهای سلولی مجزا نمایند. برای این منظور از روشهای جدید استفاده می شود . در این روشها ، از خرد کردن باکتری بکمک مواد مخصوص ، اولتر ازون(3)منجمد و ذوب کردن های متوالی یا عمل انزیم ها بهره میگیرند . (در گذشته از روشهای قدیمی استخراج شیمیایی استفاده میشد.)

جدار بدست آمده را بکمک سانتریفوژ افتراقی خالص می کنند و بکمک آب مقطر شستشو میدهند تا مواد سیتوپلاسمی مجزا شود .

1-Call Wall

3-Ultrason

مواد سازنده جدار در باکتری های گرم مثبت :

1-ازامین ها :

ازامین ها از جمله مواد اصلی تشکیل دهنده جدار باکتری هستند و پس از هیدرولیز جدار خالص، ازامین های زیر ملاحظه می شود :

این موکوپیتید که یک گلوکوزا ایمنوپیتید است ، دارای یک ملکول N -استیل گلوکوزامین ویک ملکول اسید N-استیل مورامیک میباشد، این ملکول ها توسط پل های بتا گلیکوزیدیک به هم مرتبط می شوند.

از سوی دیگر اسید مورامیک بیک زنجیر کوتاه پیتیدی که حاوی چهار اسید آمینه است متصل میگردد. این زنجیر که تتراپیتید نام دارد از 2 آلانین ، یک اسید گلوتامیک و یک لیزین تشکیل یافته است (نمودار زیر ) .

N-acetylglucosamine-A cide N-acetylmuramique

L-alanine

Ac. D-glutamique

L-Lyaine

D-alanine

1-لیزویم: اتصال های بتا را قطع میکند (1 4)بین AG,AM

2-بتا N گلوکوزامینیداز : اتصال بتارا هیدرولیز می کنند (1 6) بین AM,AG

3-N-استیل مورامیل -I-آلانین -آمیداز .

4-5-پیتید اختصاصی .

اسید مورامیک بخاطر عمل سمی الدئیدی (1)احیا کننده à و یک گروپ کربوکسیل آزاد قادر است موجب اتصال هائی بین پیتید ها و پلی ازیدها شود ، همچنین نقش مهمی را در ساختمان جدار بازی می کند.

ث-گالاکتوزامین :

تحقیق درمورد مرفولوژی آزولا

اختصاصی از نیک فایل تحقیق درمورد مرفولوژی آزولا دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

آزولا برای اولین با در سال 1915 توسط مارک شناسائی شد. (2) این سرخش قادر است از طریق همزیستی با نوعی جلبک سبز- آبی تثبیت کننده ازت به نام نابینا آزولی که در حفره برگی قرار دارد ازت هوا را تثبیت نماید.

از انواع آزولا تنها دو گونه فیلیکولوئیدس و آزولا پیناتا با شرایط کشور ما مطابقت دارد.

مرفولوژی آزولا

آزولا به رنگ‌های مختلفی همچون، بفنش، قرمز، آجری، زرد، قهوه‌ای روشن، سبز روشن و سبز تیره دیده می‌شود که این تفاوت رنگ به علت گونه‌های متفاوت و میزان تولید آنتوسیانین (عامل رنگ قرمز) متفاوت در گونه‌ها است.

اندازه گونه‌های مختلف آزولا بین 1 الی 5/2 سانتی‌متر است.

آزولا دارای یک ساقه اصلی و انشعابات جانبی است که برگ‌های کوچک یک در میان روی هم قرار گرفتند و ساقه‌های جانبی را می‌پوشانند.

ریشه آزولا به طول 2 تا 5/1 سانتی‌متر و غوطه‌ور در آب است که دارای سه نوع ریشه است 1- ریشه‌های جوان که رنگی متمایل به سبز دارند 2- ریشه‌های فعال با تارهای کشنده 3-0 ریشه‌های پیر قهوه‌ای رنگ که در مرحله پوسیدگی و رها شدن در آب هستند.

در نزدیکی قائده و از زمان ظاهر شدن برگ دوم حفره‌ای به وجود می‌آید که به آن حفره برگی گویند که جایگاه جلبک سبز-آبی آنابینا آزولی می‌باشد.

آنابینا ترکیبات نیتروژن ساخته شده توسط سیانوباکتر را ذخیره کرده و آنابینا نیز به نوبه خود ترکیبات کربنی که توسط سرخس طی پدیده فتوسنتز توسط سرخس طی پدیده فتوسنتز تولید می‌‌گردد را مورد استفاده قرار می‌دهد.

سلول‌های هتروسیست نیتروژن هوا را به آمونیاک تبدیل نموده و مازاد نیاز آنابینا را به درون حفره برگی ریخته که توسط سرخس جذب می‌گردد.

همچنین آزولا می‌تواند فسفر را به میزان 1 تا 2 درصد وزن خشک خود ذخیره نموده و در محیطی با فقر فسفر به رشد و تکثیر خود ادامه دهد و یا پس از مخلوط شدن با خاک این فسفر را به گیاه منتقل نماید

پتاسیم: پتاسیم ذخیره شده در آزولا پس از پوسیده شدن سرخس به خاک بازگشته باعث افزایش پتاسیم می‌گردد.

فواید استفاده از آزولا

تامین نیتروژن

اصلاح ساختمان خاک

ذخیره سازی پتاسیم

جلوگیری از رشد علف هرز

حفظ آب

تنظیم دما

منبع غذایی مناسب برای ماهی، ماکیان و احشام

استحصال گاز بیومتان

- اصلاح ساختمان خاک با افزایش ماده آلی خاک

- جذب پتاسیم و انتقال آن به خاک و گیاه زراعی از پوسیدن پیکره سرخس

- آزولا با پوشش مناسب باعث کاهش نور و متعاقبا از بین رفتن علفهای هرز می‌گردد.

- پوشش سطح به وسیله آزولا مانع از تبخیر بیش از حد آب و در نتیجه باعث افزایش راندمان در مصرف آب می‌گردد.

- همچنین درجه حرارت آب زیر پوشش آزولا کمتر دچار نوسانات دمایی روزانه می‌شود.

- آزولا همچنین به عنوان منبع غذایی غنی از پروتئین مورد استفاده ماهیان، پرندگان و احشام قرار می‌گیرد. (24 تا 30 درصد پروتئین)

شرایط زیستی

آب: غرقاب درجه حرارت: 23 الی 25 بهترین دمای رشد

گاز: نیازمند دی اکسید کربن جهت فتوسنتز و اکسیژن جهت تنفس

PH: 7 (خنثی) بهترین PH رشد است.

شوری و نمک: آزولا به شوری حساس است و غلظت 2/1 درصد موجب توقف رشد می‌گردد.

آزولا در طی مدت 3 تا 5 روز می‌تواند بیومس خود را 2 برابر کند. تثبیت ازت ملکولی هوا به میزان 3 کیلوگرم در هکتار گزارش گردیده.

دمای مناسب جهت رشد 20-30 درجه سانتی‌گراد است.

میزان باروری روزانه بستگی به دوره نوری روزانه دارد. میزان رشد آزولا با 50 کیلولوکوس یا 50 ماکزیمم نور طبیعی، افزایش می‌یابد و با بیش از این مقدار، ثابت می‌ماند.

در روز تقریبا دو برابر شب می‌باشد (90) آزولا در شرایط مناسب می‌تواند در طی 2-5 روز جمعیت خود را دو برابر نماید.

نمودار رشد آزولا سیگموئیدی است بدین ترتیب که در ابتدا رشد آن آهسته بوده و سپس سریع می‌شود و سپس کند می‌گردد.

وان هو، چ. تولید ماهانه آزولا را حدود 45 الی 56 تن در هکتار وزن تر، گزارش نموده است.

عناصر محدود کننده رشد

به طور کلی کمبود فسفر عامل محدود کننده رشد آزولا است. کمبود این عنصر باعث کوچک‌تر شدن برگها، تغییر رنگ برگ، از سبز به قرمز و جدا شدن ریشه‌ها از هم و همچنین خمیده شدن نوک ریشه‌ها می‌گردد. که این مشکل را مصرف 5 تا 10 کیلوگرم سوپر فسفات در هکتار و یا یک تن کود تازه گاوی در هکتار برطرف می‌گردد.

در بین عناصر ریز مغزی نیز مس و مولیبدن باعث افزایش معنی‌داری در قدرت تثبیت ازت توسط آزولا می‌شوند.

بهترین متد برای پخش نمودن آزولا و وارد نمودن آن در بالای خزانه است که این عمل از توده‌ای شدن آن جلوگیری می‌نماید.

آزولا را می‌توان به وسیله قایق، تور و یا ماشین‌های مکانیزه جمع آوری نمود.

تکثیر آزولا